Ettore Scola

Drôles, tendres et méchants

Frankrijk 1999. Documentaire van Jorge Dana. Met o.a. Roberto Benigni, Vittorio Gassman, Nino Manfredi, Mario Monicelli en Nanni Moretti.

La Cena

Italië​/​​Frankrijk 1998. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Fanny Ardant, Vittorio Gassman, Stefania Sandrelli, Lea Gramsdorff en Eros Pagni.

Mario, Maria e Mario

Frankrijk​/​​Italië 1993. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Giulio Scarpati, Valeria Cavalli, Enrico Lo Verso, Laura Betti en Willer Bordon.

Een film over gewone mensen die in een wereld leven, waarin zich grote veranderingen voordoen sinds de val van de Berlijnse Muur en het einde van het communisme in Oost-Europa. Verteld wordt over de ideologische en politieke crisis en de persoonlijke consequenties daarvan. Ook de twijfels, de overpeinzingen en de naamsverandering van de Italiaanse Communistische Partij (PCI) in PDS komen aan de orde. Mario (Scarpati) en Maria (Cavalli) zijn dertig jaar oud en getrouwd. Zij hebben twee kinderen. Hij werkt voor een linkse krant en zij is werkzaam in een apotheek. Jaren geleden ontmoetten ze elkaar op een PCI-afdeling van school. Hij steunt de veranderingen, die zich in de PCI voordoen, zij niet. Ze ontmoet een jonge, Siciliaanse activist, Mario geheten (Lo Verso), die is getrouwd en de PDS niet steunt. Maria wordt verliefd op hem en verlaat haar echtgenoot. Aan het slot komen ze weer bij elkaar.

Il viaggio di Capitan Fracassa

Frankrijk​/​​Italië 1990. Romantiek van Ettore Scola. Met o.a. Massimo Troisi, Ornella Mutti, Jean-François Perrier, Vincent Perez en Emmanuelle Béart.

Dit verhaal speelt zich af in het begin van de 17e eeuw en vertelt de avonturen van een beminnelijk groepje treurspelacteurs op weg naar Parijs. De hoofdpersonen zijn Serafina, Isabella, Zerbina en Pulcinella. Wanneer de groep optreedt voor een adellijk publiek, trekken de drie actrices elk de aandacht van een potenti[KA3]ele rijke beschermer. Dit zeer theatrale kostuumstuk, waarin een overvloed aan beelden wordt geserveerd, is gebaseerd op een roman van Theophile Gautier (1863). De film beweegt zich lichthartig tussen de liefde voor het theater en de liefde van het hart. Veel mooie rollen. Ook bekend als CAPTAIN FRACASSA'S JOURNEY.

Splendor

Italië​/​​Frankrijk 1989. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Marcello Mastroianni, Massimo Troisi, Marina Vlady, Paolo Panelli en Pamela Villoresi.

Een tedere en oprechte hommage aan de bioscoop, waarin fantastisch wordt geacteerd tot in de kleinste rol. De bioscoop Splendor staat in de fictieve stad Arpino. De eigenaar (Mastroianni) is door teruglopende bezoekersaantallen gedwongen de zaak te sluiten. Vele jaren werd hij trouw bijgestaan door de operateur (Troisi) en de Franse ouvreuse (Vlady). In nostalgische terugblikken wordt hun geschiedenis getoond en tegelijkertijd het succes en de neergang van de naoorlogse cinema. Het scenario is van de regisseur. Camerawerk van Luciano Tavoli.

Che ora è

Italië​/​​Frankrijk 1989. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Marcello Mastroianni, Massimo Troisi, Lou Castel, Anne Parillaud en Renato Moretti.

Een vader (Mastroianni) brengt een dag door met zijn zoon (Troisi), die in dienst is. Vader, van geringe komaf, is een succesvol advocaat en hij wil alle waarden van de middenklasse meegeven aan zijn zoon, die zijn tegendeel is: een letterkundige die liever omgaat met vissers en boeken en die een aardje heeft naar zijn Napolitaanse moeder. Een zondag samen brengt moeilijke gesprekken, spanningen, onbegrip, totdat vader en zoon er eindelijk in slagen met elkaar te communiceren. Prachtig gespeeld door beide hoofdrollen. Scenario van regisseur en Beatrice Ravaglioli. Camerawerk van Luciano Tovoli.

La Famiglia

Italië​/​​Frankrijk 1987. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Emanuele Lamaro, Andrea Occhipinti, Stefania Sandrelli en Cecilia Dazzi.

Een familiekroniek die bijna de gehele 20e eeuw omvat. Ter gelegenheid van de tachtigste verjaardag van grootvader, komt de familie bijeen. De film is origineel omdat het verhaal zich geheel afspeelt in een groot huis, waarvan de muren de geschiedenis lijken buiten te sluiten. Scola weet op een minutieuze en gevoelige manier een periode weer te geven, waarin gedrag en mentaliteit evolueren naarmate de tijd vordert. Bovendien bevat de film een subtiele hoeveelheid humor en emotie. Echter toch niet geheel geslaagd omdat er zoveel personages in de film voorkomen, dat velen nauwelijks meer dan een silhouet blijven. Scenario van Ruggero Macari, Furio Scarpelli, Graziano Diana en Scola. Camerawerk van Ricardo Aronovich.

Maccheroni

Italië 1985. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Marcello Mastroianni, Jack Lemmon, Daria Nicolodi, Maria Luisa Saniella en Isa Danieli.

Amerikaanse topman van McDonnell Douglas Lemmon, die voor zaken in Napels is, krijgt bezoek van een oude kennis uit 1946 (Mastroianni). Het is zijn eerste bezoek sinds het einde van de oorlog en hij begint zich langzamerhand, aanvankelijk met tegenzin omdat hij het te druk heeft, de Napolitaan en diens getrouwde zuster, te herinneren. Met de zuster heeft hij eens een korte romance gehad. Iedereen in de familie lijkt hem te kennen, doordat zijn Napolitaanse vriend regelmatig, maar stiekem naar zijn eigen zuster schrijft en daarbij de naam van de Amerikaan gebruikt. Deze geslaagde en cermakelijke komedie is de moeite waard. Ook bekend als MACARONI.

Le Bal

Italië​/​​Frankrijk 1983. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Etienne Guichard, Regis Bouquet, Francesco Le Rosa, Arnault Le Carpentier en Liliane Delval.

Door eenzaamheid of/en nieuwsgierigheid gedreven bezoekers van een danslokaal geven een beeld van de maatschappelijke ontwikkelingen en veranderende (muzikale) modes tussen 1936 en 1983, hoewel er in de samenstelling van het publiek nauwelijks iets verandert. De terecht beroemde voorstelling-zonder-dialoog van het Théatre du Campagnol kreeg voor de kenners ietwat teleurstellende filmversie, omdat nu de camera de hoofdrollen per episode selecteert inplaats van de keus aan de toeschouwers te laten. Cinefiele grapjes van Scola zijn in deze context misplaatst aandachttrekkend, maar de oorspronkelijke opzet en virtuoos transformatievermogen van het acteursensemble komen toch sterk en verrassend goed over. Het scenario is van Ruggero Maccari, Jean-Claude Penchenat, Furio Scarpelli en regisseur Scola. Het camerawerk is van Ricardo Aronovich. Fujicolor, Mono.

Il Nuovo mondo

Frankrijk​/​​Italië 1982. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Jean-Louis Barrault, Marcello Mastroianni, Hanna Schygulla, Harvey Keitel en Jean-Claude Brialy.

In juni 1791 wil koning Lodewijk XVI naar het buitenland vluchten. De revolutionaire kroniekschrijver Restif de la Bretonne volgt zijn koets in een diligence, waarin leden van de hofhouding, de Amerikaanse rebel Tom Paine en verschillende representanten van de bourgeoisie mede-passagiers zijn en waar onderweg ook de bejaarde Giacomo Casanova instapt. De bedachte geschiedschrijving - wat zou er gebeurd en gezegd zijn als historische personages elkaar ontmoet hadden - gaat gebukt onder een teveel aan losse ideeën en het gemis aan één ondersteunend idee. De teksten van Restif en Casanova zijn boeiend genoeg, maar goed spel van de sterbezetting bewijst alleen hoe slordig en schematisch de talrijke andere personages zijn uitgewerkt.

Passione d'amore

Frankrijk​/​​Italië 1981. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Valeria D'Obici, Bernard Giraudeau, Jean-Louis Trintignant, Bernard Blier en Massimo Girotti.

Een jonge militair (Giraudeau) wordt in 1862 naar een garnizoen in een grensplaats overgeplaatst, waar de ongewoon lelijke en ziekelijke nicht (D'Obici) van zijn kolonel hem achtervolgt met een geobsedeerde verliefdheid. Haar hardnekkige passie slaat op hem over en leidt tot een tragedie. Een stijlvolle historische verpakking zet Scola's filmische pleidooi voor de eigenwaarde van minderheden voort, in dit geval discriminatie op esthetische gronden. Waar de roman van Tarchetti voedsel aan de verbeelding gaf, werken visualisering en spel - ondanks alle kwaliteiten - soms averechts. Deze intrigerende variant op BEAUTY AND THE BEAST kan niet helemaal overtuigen en behoort zeker niet tot Scola's beste werk. Scenario van regisseur Scola en Ruggero Maccari. Camerawerk van Claudio Ragona. Ook bekend als PASSION OF LOVE.

La Terrazza

Frankrijk​/​​Italië 1980. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Marcello Mastroianni, Serge Reggiani, Ugo Tognazzi en Jean-Louis Trintignant.

Het Romeinse soir[KA1]ee-leven verenigt kopstukken uit het culturele en maatschappelijke leven. De steeds wisselende benadering van dezelfde sc[KA2]ene maakt duidelijk hoe zeer ieder van de mannen van zijn oorspronkelijke idealen is vervreemd en aan het eind van hun Latijn is gekomen. De vrouwen hebben daarentegen hun praktische greep op de realiteit behouden, terwijl de jongeren alles met ironische scepsis bekijken. Deze sleutelfilm met zelfkritiek (met schrijvers, filmers, politici in eigen rollen naast de acteurs) heeft een veelkleurige structuur die herhalingen niet geheel vermijdt, maar een ingewikkeld tragi-komisch beeld geeft van een generatie en ondanks alle ontluistering de warmte van in stand gebleven vriendschap overdraagt. Het scenario is van regisseur Scola, Agenore Incorocci als Age en Furio Scarpelli. Het camerawerk is van Pasqualino De Santis. Technicolor. Stereo.

Una giornata particolare

Italië​/​​Canada 1977. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Sophia Loren, Marcello Mastroianni, John Vernon, Patrizia Basso en Françoise Berd.

Mei 1938. Rome loopt uit om een glimp op te vangen van Hitler die een officieel bezoek brengt aan Mussolini. Antonietta (Loren) blijft noodgedwongen thuis om zich te wijden aan het huishouden. In de woning tegenover haar is nog iemand thuis, Gabriele (Mastroianni), een wegens homoseksualiteit ontslagen radiospreker. Antonietta weet niets van zijn achtergrond maar wanneer de twee elkaar ontmoeten krijgen ze een groot wederzijds respect. Als een onontkoombare stoorzender klinkt gedurende de ontmoetingen de radio van de conciërge die verslag doet van de bombastische parades. Loren en Mastroianni spelen een prachtig koppel en zorgen samen met de ingetogen regie voor een geweldig mooie film, die op uiterst simpele wijze de waanzin van het fascisme etaleert. Wrang detail: Antonietta's dochter werd gespeeld door Mussolini's kleindochter Alessandra Mussolini, volksvertegenwoordiger voor de extreemrechtse Alleanza Nazionale in 1992.

I Nuovi mostri

Italië 1977. Mario Monicelli, Dino Risi en Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Ornella Muti, Alberto Sordi, Ugo Tognazzi en Orietta Berti.

Twaalf sketches over allerlei vormen van huichelachtigheid. Wisselend van toon, niveau en lengte, maar met enkele fikse uitschieters en voortdurend verrassend door het transformatievermogen van de drie voornaamste acteurs. Diverse scenarios van Age Scarpelli, Maccari en Zapponi.

Ugly, Dirty and Bad

Italië 1976. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Nino Manfredi, Francesco Anniballi, Maria Bosco, Giselda Castrini en Ettore Garofolo.

In een sloppenwijk van Rome woont een grote familie in een overvol (scooter tussen de stapelbedden) huisje. Patriarch Giacinto (Manfredi) heeft bij het werk een oog verloren, maar het geld dat hij ter compensatie heeft gekregen houdt hij angstvallig voor zichzelf - en voor een aangewaaide maîtresse. Het mooie, zwierige Rome is zo dichtbij, maar deze mistroostige familie kijkt een andere kant op. Scola (Una giornata particolare) laveert tussen komedie en sociale kritiek in dit soms wat nadrukkelijk geconstrueerde drama, dat hem in Cannes de prijs voor beste regie opleverde.

Signore e signori, buonanotte

Italië 1976. Luigi Comencini, Nanni Loy, Luigi Magni, Mario Monicelli en Ettore Scola. Met o.a. Senta Berger, Adolfo Celi, Andréa Ferréol, Vittorio Gassman en Monica Guerritore.

Een presentator van tv-actualiteiten rebelleert tegen de censuur, hypocrisie en gladde aanpak van het nieuws en gooit in één dag alles om, met handhaving van de vaste en bekende items die de Italiaanse realiteit nu in een ongenadig daglicht laat zien. Deze collectieve aanval van belangeloos meewerkende filmprominenten resulteert in een ongebreidelde satire die buiten Italië minder effectief is omdat een aantal herkenningspunten ontbreekt. De anti-religieuze, anti- militaristische, anti-welvaartsstaatshumor in kortere en langere sketches mist zijn anarchistische werking niet, terwijl de op de hak genomen, gladgestreken keurigheid van omroepers en presentatoren ook buiten Italië aanspreekt. De sterbezetting werpt zich met aanstekelijk animo in het strijdperk.

C'eravamo tanto amati

Italië 1974. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Nino Manfredi, Stefania Sandrelli, Stefano Satta Flores en Giovanna Ralli.

Drie vrienden uit het verzet groeien in de na-oorlogse Italiaanse ontwikkelingen steeds verder van hun oorspronkelijke idealen vandaan, maar ondanks alle ontstane barri[KA2]eres blijkt hun vriendschap na twintig jaar nog intact gebleven. Meesterlijk geconstrueerd scenario geeft compleet, tragi-komisch en kritisch tijdsbeeld. De filmhobby van een der hoofdpersonen is aanleiding voor een beeld van de vercommercialisering van de Italiaanse cinema, waarvoor Vittorio de Sica als voorbeeld wordt genomen (die overigens zelf zijn medewerking verleende, net als Federico Fellini en Marcello Mastroianni, die zichzelf spelen). Doorbraak- film van Scola. Het scenario van Age (Agenore Inrocci), Scarpelli (Furio Scarpelli) en regisseur Scola (als Scola). Het camerawerk is van Claudio Cirillo.

La più bella serata della mia vita

Italië​/​​Frankrijk 1972. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Alberto Sordi, Michel Simon, Pierre Brasseur, Charles Vanel en Claude Dauphin.

Welgemoed zoeft parvenu Alfredo Rossi (Sordi) in zijn blitse Maserati met een pak zwart geld richting Genève wanneer een in zwart leder gehulde motorrijdster (Janet Agren) lonkt. Zelfverzekerd achtervolgt Alfredo haar, krijgt autopech in de bergen en onderdak in een kasteel. Daar participeert hij in een zonderling avondlijk rollenspel met vier exquis dinerende magistraten in ruste. De blonde motorpoes blijkt dienstmeisje Simonetta. Schuld, boete, Scola-esprit: in dit gastronomisch-vinologisch uitgelezen semi-Kammerspiel jongleren Sordi en vier Franse acteerveteranen met trancheermesscherpe dialogen. Prachtig. Naar Friedrich Dürrenmatts Die Panne (1956). Pierre Brasseur verscheidde in de opnameslotfase.

Permette? Rocco Papaleo

Italië​/​​Frankrijk 1971. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Marcello Mastroianni, Lauren Hutton, Tom Reed, Margot Novak en André Farwagi.

Een Siciliaan is naar Amerika geëmigreerd in de hoop op een carrière als beroepsbokser. Na de mislukking daarvan moet hij in zijn onderhoud voorzien met allerlei vernederende baantjes. Hij blijft echter onverstoorbaar optimistisch contacten zoeken, waarvan hij keer op keer de dupe blijkt. Pas de minachting van een fotomodel aan wie hij zich verliefd heeft opgedrongen, brengt hem tot verzet tegen zijn situatie. Deze episodische tragikomedie rond de underdog Mastroianni is alleen bij vlagen echt treffend. Het grootste probleem is dat de volledig Italiaans gesproken versie aan de situatie van de buitenlander in Chicago alle overtuigingskracht ontneemt en de essentiële taalbarrière verdoezelt.

Dramma della gelosia

Spanje​/​​Italië 1970. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Marcello Mastroianni, Monica Vitti, Giancarlo Giannini, Marisa Merlini en Hercules Cortes.

Getrouwde bouwvakker Oreste (Marcello Mastroianni) verlaat zijn vrouw voor bloemenverkoopstertje Adelaide (Monica Vitti) en stelt haar voor aan pizzabakker Nello (Giancarlo Giannini), die zijn politieke medestander is. Er ontstaat een driehoeksverhouding met jaloerse conflicten, zelfmoordpogingen en zelfs een experimentele ménage à trois. Deze parodie op de kasteelroman-dramatiek gecombineerd met links-politieke (lees: communistische) speldeprikken betekende de doorbraak van regisseur Ettora Scola (Una giornata particolare), al werd de film pas internationaal ontdekt en gewaardeerd ná zijn latere successen. Een briljante rol van Mastroianni, die de prijs voor beste acteur op filmfestival van Cannes ontving, en goed gesecundeerd wordt door Vitti.

Il Commissario Pepe

Italië 1969. Drama van Ettore Scola. Met o.a. Ugo Tognazzi, Silvia Dionisío, Tano Cimarosa, Giuseppe Maffioli en Marianne Comtell.

De rust in een provincieplaatsje wordt opeens verstoord als de politiecommisaris ontdekt dat met name notabelen betrokken zijn bij, of profiteren van, clandestiene prostitutie. Hij aarzelt tussen schandaalverwekkende arrestaties of het accepteren van zwijggeld, maar neemt tenslotte ontslag. Sociale satire in vijfde film van Scola blijft aan de oppervlakte en is inmiddels weinig verrassend - en bovendien nogal indirect, namelijk, via affiches, aanplakbiljetten en slogans op binnen- en buitendecors - zodat alleen maar een onderhoudende, 'gewone film' overblijft met een goede, vrij serieuze rol van Tognazzi.

The Devil In Love

1968. Ettore Scola. Met o.a. Ettore Manni, Claudine Auger, Mickey Rooney en Vittorio Gassman.

De rust in een provincieplaatsje wordt opeens verstoord als de politiecommisaris ontdekt dat met name notabelen betrokken zijn bij, of profiteren van, clandestiene prostitutie. Hij aarzelt tussen schandaalverwekkende arrestaties of het accepteren van zwijggeld, maar neemt tenslotte ontslag. Sociale satire in vijfde film van Scola blijft aan de oppervlakte en is inmiddels weinig verrassend - en bovendien nogal indirect, namelijk, via affiches, aanplakbiljetten en slogans op binnen- en buitendecors - zodat alleen maar een onderhoudende, 'gewone film' overblijft met een goede, vrij serieuze rol van Tognazzi.

Riusciranno i nostri eroi a ritrovare l'amico misteriosamente scomparso in Africa?

Italië 1968. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Alberto Sordi, Bernard Blier, Nino Manfredi, Franca Bettoja en Manuel Zarzo.

Een overwerkte uitgever besluit naar Afrika te gaan om zijn zwager op te sporen. Deze heeft namelijk al jaren geen teken van leven meer gegeven. Samen met zijn accountant volgt hij het spoor door het halve continent, waar de gezochte man in de meest uiteenlopende gedaantes - van missionaris tot huurling - in actie is geweest. Tenslotte vinden ze hem als 'regen-god' die niet meer terug wil naar de beschaving. De eerste komedie van Scola met duidelijk politiek engagement: racisme, kolonialisme, klassenstrijd. Hij neemt daar erg lang de tijd voor en offert daarvan te veel voor de overigens vermakelijke mannetjesmakerij van zijn sterren.

L' Arcidiavolo

Italië 1966. Historische film van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Claudine Auger, Mickey Rooney, Gabriele Ferzetti en Giorgia Moll.

Belfagor moet in opdracht van de duivel de zonde terugbrengen in het al te vredige Italië van 1486. Door vrouwen te verleiden weet hij vete tussen Rome en Florence aan te wakkeren tot hij echt verliefd wordt op Maddalena de Medici. Opmerkelijke kostumering en decoratie zijn voornaamste kwaliteiten van film die inhoudelijk achterblijft bij verhaal van Macchiavelli. Rooney als komische hulpduivel is zeer misplaatst.

Io la conosceve bene

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1966. Drama van Antonio Pietrangeli. Met o.a. Stefania Sandrelli, Mario Adorf, Jean-Claude Briarly, Joachim Fuchsberger en Nino Manfredi.

Deels uit goedhartigheid, deels uit gedachteloos opportunisme vervult een jonge manicure (fraaie hoofdrol van de pas 19-jarige Stefania Sandrelli) de object-rol die de mannenmaatschappij van haar verwacht en brengt het zo zelfs tot een carrière als filmster. Een schrijver raakt door de leegheid van haar bestaan geïntrigeerd en merkt dat ieder van haar vroegere contacten een ander beeld van haar heeft en dat niemand haar echt kent. Intrigerende en gevoelige tragikomedie waarvoor Ettore Scola het scenario schreef.

Thrilling

Italië 1965. Komedie van Ettore Scola, Carlo Lizzani en Gian Luigi Polidoro. Met o.a. Nino Manfredi, Walter Chiari, Alberto Sordi en Sylva Koscina.

Een bijzonder knap in elkaar gestoken situatie-komedie in drie episoden, elk met een eigen regisseur. De drie verhalen gaan steeds over mannen die in moeilijkheden komen door de leugens en draaierijen van hun vrouwen of vriendinnen.

Se permette parliamo di donne

Italië​/​​Frankrijk 1964. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Maria Fiore, Sylva Koscina, Antonella Lualdi en Giovanna Ralli.

Een man vertelt van zijn talrijke vrouwelijke veroveringen, hun onvoorspelbare gedrag dat zowel tot positieve als negatieve verrassingen leidt en schetst daarmee onbedoeld ook een weinig positief beeld van de man. Deze debuutfilm van Scola heeft de opbouw van een episodenfilm met Gassman als de permanente hoofdrol (Adam), maar blijft voornamelijk een illustratie van vermakelijke tekst zonder eigen filmleven. Die illustratie gebeurt met aantrekkelijke actrices.

Let's Talk About Women

1964. Ettore Scola. Met o.a. Heidi Stroh, Sylva Koscina, Antonella Lualdi, Donatella Mauro en Maria Fiore.

Een man vertelt van zijn talrijke vrouwelijke veroveringen, hun onvoorspelbare gedrag dat zowel tot positieve als negatieve verrassingen leidt en schetst daarmee onbedoeld ook een weinig positief beeld van de man. Deze debuutfilm van Scola heeft de opbouw van een episodenfilm met Gassman als de permanente hoofdrol (Adam), maar blijft voornamelijk een illustratie van vermakelijke tekst zonder eigen filmleven. Die illustratie gebeurt met aantrekkelijke actrices.

La Congiuntura

Frankrijk​/​​Italië 1964. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Joan Collins, Jacques Bergerac, Hilda Barry en Marino Masé.

Een niet al te snuggere prins laat zich door een vlotte Engelse overhalen tot een 'plezierreisje' naar Zwitserland, in werkelijkheid om een miljoen dollar de grens over te smokkelen: de douane zal een aristocraat toch niet controleren. Ze houdt haar aanbidder aan het lijntje, maar weet in Zwitserland met list de hele buit aan haar medeplichtigen te ontfutselen, om daarmee en met haar prins vervolgens lang en in welstand te leven. Deze vlotte komedie haakte destijds in op de toen actuele geldsmokkel naar Zwitserland, maar geeft meer aandacht aan Collins' manoeuvres om Gassman het hoofd op hol te brengen en hem daarbij - aanvankelijk - toch uit haar slaapkamer te houden.

Lo Scapolo

Italië 1956. Komedie van Antonino Pietrangeli. Met o.a. Alberto Sordi, Madeleine Fischer, Sandra Milo, Abbe Lane en Fernando Fernán Gómez.

Als een vrijgezel zijn woning met complete verzorging moet opgeven, komt hij in een ongezellig pension. Op zoek naar een nieuwe verzorgster ontmoet hij steeds trouwlustige dames, hoewel hij zijn vrijgezellenstatus angstvallig blijft verdedigen. Sordi, in zijn vaste rol als schipperende opportunist, heeft nog niet de ongegeneerdheid en aandoenlijkheid die hij op latere leeftijd zou krijgen, waardoor het lastig is om met hem mee te leven. De aandachtige regie behoedt de diverse vrouwenrollen voor makkelijke karikaturen. Het scenario is van Ettore Scola.

Due notti con Cleopatra

Italië 1953. Historische film van Mario Mattoli. Met o.a. Ettore Manni, Alberto Sordi, Sophia Loren, Alberto Tagelalli en Paul Muller.

Jaren na de onopgemerkte première kreeg deze film een onverdiende reputatie door de publikatie van foto's met de inmiddels beroemd geworden Loren, topless in badscène. De paleiswacht van Cleopatra moet de nacht met haar doorbrengen wanneer Marcus Antonius aan het front is, maar wordt anders dan zijn collega's de volgende ochtend niet gedood. Deze platte klucht, zoals er destijds reeksen in Italië werden gemaakt - rond antieke of historische helden - is hooguit een curiosum om de vroege rollen van de sterren, die allesbehalve veelbelovend in de weer zijn. Loren speelt met een blonde pruik ook haar eigen slavin. Het roemruchte bad was uitsluiten bestemd voor de exportversie voor Frankrijk.