Zouzou: cast.
Er zijn 12 films gevonden.

La belle affaire

1989 | Misdaad

Frankrijk 1989. Misdaad van Pierre Arago. Met o.a. Pierre Doris, Marion Hänsel, Patrick Massieu, Roger Van Hool en Zouzou.

Bewerking van de roman [KL]Ah mon pote[KLE]. Een ternauwernood uit de gevangenis gekomen (niet al te slechte) boef ziet van zijn goede voornemens af en beraamt met drie medeplichtigen een grote slag in Zürich. Een klassiek uitgangspunt voor een film zonder verrassingen, maar knap gemaakt en nog humoristisch ook.

La tricheuse

1987 | Drama

Australië​/​​Frankrijk 1987. Drama van Joyce Buñuel. Met o.a. Ludmilla Mickael, Martin Sacks, Wojciech Pszoniak, Zouzou en Jean-Paul Muel.

1953. Een aantrekkelijke vrouw van 45 jaar, ooit een held in het Verzet, woont al drie jaar samen met een jonge schrijver die een `best-seller` geschreven heeft over haar avonturen tijdens WO II. Hun communicatie is perfect totdat hij een jong sterretje ontmoet. Vanaf dat moment bestaat het leven uit twijfel, jaloezie, verwijdering en waanzin. De regisseuse heeft de zaak echter nogal technisch opgevat en de acteurs doen hun best. Resultaat: onverteerbaar, omdat het immers een bewerking is van een roman van Guy des Cars (omgedoopt tot `Guy des Gares` door de kritiek). Alleen het genie van Bu[KA6]nuel (Luis) had van deze stoffige soap iets kunnen maken. Minder dan

Certaines nouvelles

1979 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk 1979. Drama van Jacques Davila. Met o.a. Micheline Presle, Bernadette Lafont, Gérard Lartigau, Caroline Cellier en Frédéric de Pasquale.

Twee Franse gezinnen wonen bij een afgelegen strand in de omgeving van Oran in 1961. Algerijnse oorlog, aanslagen en agitaties worden in door de hitte lome, dagelijkse gang van zaken met visites over en weer en een verjaardagsfeestje angstvallig niet besproken, evenmin als de tegengestelde politieke standpunten van beide mannen. Alleen de in Parijs studerende zoon kan bij bezoek aan ouders gebeurtenissen niet negeren die tenslotte toch hun voordeuren bereiken. Film toont nauwelijks meer dan futiele alledaagse gebeurtenissen die echter een beklemmende werking krijgen door de wetenschap van nabij woedende oorlog die vooral via de radio wordt gesuggereerd. Oogkleppenmentaliteit uit zelfbescherming krijgt daardoor indringende overtuigingskracht, met name in het spel van Presle als moeder van student.

L' Ultima Donna

1976 | Drama

Italië 1976. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. David Biffani, Ornella Muti, Renato Salvatori, Michel Piccoli en Zouzou.

Twee Franse gezinnen wonen bij een afgelegen strand in de omgeving van Oran in 1961. Algerijnse oorlog, aanslagen en agitaties worden in door de hitte lome, dagelijkse gang van zaken met visites over en weer en een verjaardagsfeestje angstvallig niet besproken, evenmin als de tegengestelde politieke standpunten van beide mannen. Alleen de in Parijs studerende zoon kan bij bezoek aan ouders gebeurtenissen niet negeren die tenslotte toch hun voordeuren bereiken. Film toont nauwelijks meer dan futiele alledaagse gebeurtenissen die echter een beklemmende werking krijgen door de wetenschap van nabij woedende oorlog die vooral via de radio wordt gesuggereerd. Oogkleppenmentaliteit uit zelfbescherming krijgt daardoor indringende overtuigingskracht, met name in het spel van Presle als moeder van student.

Lily, aime-moi

1975 | Drama, Komedie

Frankrijk 1975. Drama van Maurice Dugowson. Met o.a. Rufus, Jean-Michel Folon, Patrick Dewaere, Zouzou en Juliette Gréco.

Een journalist komt voor een reportage bij een fabrieksarbeider wiens vrouw er net vandoor is. Samen met een bevriende bokser probeert hij de man op te beuren en te helpen om zijn huwelijk te herstellen. Deze debuutfilm combineert een kritische confrontatie van uiteenlopende milieus met een bitterzoete liefdesgeschiedenis, die door een merkwaardig samengestelde rolbezetting met aanstekelijke spontaniteit wordt geacteerd.

Les lolos de Lola

1975 | Komedie

Frankrijk 1975. Komedie van Bernard Dubois. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Claudine Vannier, Yann Dedet, Laurence Versano en Serge Marquand.

De eerste, grotendeels autobiografische speelfilm van Bernard Dubois (Léaud als Bernard Dubois en Vannier als zijn vrouw!), waarin eigenlijk de avonturen beschreven worden van COLLINOT TROUSSE-CHEMISES, die vers van het platteland verzeild raakt in het Parijs van de jaren 1970-1980. Ontspannen maar daarom ook versnipperde vertelling met sketches die niet zo goed bij elkaar aansluiten. De merkwaardige personages worden echter met veel ironie en humor afgeschilderd. Het feit dat deze rollen door vrienden worden gespeeld, heeft zowel zijn charmante als zijn zwakke kanten.

La Dernière femme

1975 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1975. Drama van Marco Ferreri. Met o.a. Gérard Depardieu, Ornella Muti, Zouzou, Michel Piccoli en Renato Salvatori.

Een werkloze ingenieur is met zijn zoontje door zijn feministische vrouw verlaten. Hij wordt verliefd op een verzorgster in de cr[KA2]eche van zijn baby, die in de daaruit volgende verhouding steeds meer groeit in haar moederrol en zich uiteindelijk gaat verzetten tegen de seksualiteit die haar tot een object maakt. De man die zijn bestaansrecht als vader en als minnaar heeft verloren, castreert zichzelf. Indringende tragedie plaatst de personages tegen onpersoonlijke nieuwbouw en maakt aannemelijk dat de hoofdpersoon (met volledige inzet door Depardieu gespeeld) zich alleen nog kan bewijzen door middel van zijn geslacht. Dat hij als fallocraat verzet oproept, maar zelf zijn ergste slachtoffer is, maakt Ferreri's pessimisme over het failliet van de gangbare relatie-structuren genuanceerd en beangstigend overtuigend.

S*P*Y*S

1974 | Komedie, Actiefilm

Verenigde Staten 1974. Komedie van Irvin Kershner. Met o.a. Donald Sutherland, Elliott Gould, Joss Ackland, Shane Rimmer en Vladek Sheybal.

Het duo Sutherland en Gould ziet geen kans om dezelfde vonk te laten overspringen als in M*A*S*H. Deze zouteloze CIA- persiflage over het overlopen van een Russische danser is gewoon een slechte film.

Processo per direttisima

1973 | Drama

Italië 1973. Drama van Lucio De Caro. Met o.a. Mario Adorf, Bernard Blier, Gabriele Ferzetti, Ira von Fürstenberg en Adalberto Maria Merli.

Een filmische aanval op de Italiaanse procesvoering met gesloten deuren. Een journaliste probeert een zaak, waarbij de verdachte aan harde verhoormethodes op het politiebureau is bezweken, in de openbaarheid te brengen. Deze goedbedoelde debuutfilm van een journalist-scenarioschrijver vervalt in te simpele zwart-wit tegenstellingen om echt te overtuigen; als corruptie in gedrag en uiterlijk zó makkelijk herkenbaar was, zou de maatschappij veel soepeler functioneren. De verbale rookgordijnen blijven door de medewerking van nagesynchroniseerde buitenlandse acteurs nogal mat.

L'amour l'après-midi

1972 | Drama, Komedie

Frankrijk 1972. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Bernard Verley, Zouzou, Françoise Verley, Daniel Ceccaldi en Malvina Penne.

Een jonge zakenman blijft na kantoortijd in Parijs om pas n[KA1]a de spits naar de echtelijke woning te forensen en droomt dan over mogelijke slippertjes. Een vrijgevochten kennis - de geliefde van een vriend die om haar zelfmoord pleegde - komt hem bezoeken en dringt zich steeds meer aan hem op, wat zowel zijn afweer als zijn twijfel wekt. De laatste van Rohmer`s Morele Vertellingen heeft minder intellectualistische personages dan de vorige delen, maar de erotische prikkeling blijft zich vooral in de geest afspelen. Als de verleidster groeit Zouzou van weinig aantrekkelijke onbehouwenheid naar bijna onweerstaanbaarheid. (In een droomscène figureren alle actrices uit Rohmer's eerdere films).

Les Apprentis sorciers

1966 | Thriller

Frankrijk 1966. Thriller van Edgardo Cozarinsky. Met o.a. Zouzou, Peter Chatel, Niels Arestrup, Pierre Clémenti en Jean-Pierre Kalfon.

Politieke vluchtelingen uit Latijns-Amerika worden door de Parijse jet set gefêteerd als prestige-gasten en -kennissen ; ze vergeten de praktijk van de revolutie voor de artistieke neerslag daarvan, zoals een verfilming van Dantons Dood. Terwijl ze zich laven aan de Europese cultuur, gaan de terroristenacties en een komplot rond de handel in paspoorten van vermoorde gevangenen door. De op Bakoenin geïnspireerde film laat de 'romantische ballingen' van de jaren zestig zien in een intelligente, ironische en spannende film, waarvoor de uitgeweken Argentijnse regisseur tot in de kleinste rollen de steun kreeg van een sterbezetting.

Les Démons de minuit

1961 | Drama

Frankrijk 1961. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Charles Boyer, Pascale Petit, Maria Mauban, Charles Belmont en Berthe Grandval.

De vrouw van een diplomaat heeft een affaire met een jeugdige ministerszoon en dreigt met zelfmoord als hij haar de bons geeft. De minister wil een schandaal voorkomen en zoekt zijn zoon in het Parijse nachtleven, met een cynisch maar eerlijk jong meisje als gids. Sfeervolle fotografie en overwegend sterk spel tillen het scenario boven gekunstelde dramatiek en banale dialogen uit. Boyer die een gladde charme en de suggestie van pathos heeft als de minister, maakt beginnende verliefdheid van Petit op hem aannemelijk en Mauban behoedt haar onmogelijke rol als suicidale minnares met genuanceerde gevoeligheid voor karikatuur. Grandval is een ontdekking als de bruuske dochter van de minister. Jammer dat kwaliteiten niet worden gesteund door een zinniger scenario.