Antoinette Moya

L'ombre des femmes

2015 | Drama, Romantiek

Frankrijk/Zwitserland 2015. Drama van Philippe Garrel. Met o.a. Clotilde Courau, Stanislas Merhar, Vimala Pons, Antoinette Moya en Jean Pommier.

Documentairemaker Pierre (Merhar) begint een affaire met stagiaire Elizabeth (Paugam). Wanneer zij Pierre vertelt dat zijn eigen vrouw Manon (Courau) zelf ook een buitenechtelijke relatie heeft, begint alles te schuiven. Regisseur Garrel (Les amants réguliers) draaide, met een zekere weemoed naar de nouvelle vague, in zwart-wit een typisch Frans drama over jaloezie, overspel en hypocrisie. Zoon Louis Garrel zorgt voor de voice-over die hier en daar het gedrag moet duiden van Pierre, een man die zich met een schok lijkt te realiseren dat hij in de 21ste eeuw leeft.

Son frère

2003 | Drama

Frankrijk 2003. Drama van Patrice Chéreau. Met o.a. Bruno Todeschini, Éric Caravaca, Maurice Garrel, Antoinette Moya en Nathalie Boutefeu.

Cineast Chéreau was de hijgstemmen en opgeheven vingers om zijn seksueel expliciete Intimacy zat, en boog zich in Zilveren Beer-winnaar Son frère over twee broers, om te onderstrepen dat zijn thema niet seks maar relaties is. Lichamelijkheid gaat Chéreau opnieuw niet uit de weg. Thomas (Todeschini) heeft een ernstige bloedziekte en ondergaat allerlei onaangename onderzoeken en behandelingen. Thomas intensiveert het contact met zijn broer Luc (Caravaca) en naarmate de ziekte vordert snijden beide mannen hun andere relaties af. Chéreau toont ziekte als iets waarin een mens geen keuze heeft, als iets puur biologisch. En in feite ziet hij relaties vanuit datzelfde standpunt.

Du côté des filles

2001 | Komedie

Frankrijk 2001. Komedie van Françoise Decaux-Thomelet. Met o.a. Clémentine Célarié, Sophie Guillemin, Catherine Mouchet, Edith Scob en Michel Vuillermoz.

Cineast Chéreau was de hijgstemmen en opgeheven vingers om zijn seksueel expliciete Intimacy zat, en boog zich in Zilveren Beer-winnaar Son frère over twee broers, om te onderstrepen dat zijn thema niet seks maar relaties is. Lichamelijkheid gaat Chéreau opnieuw niet uit de weg. Thomas (Todeschini) heeft een ernstige bloedziekte en ondergaat allerlei onaangename onderzoeken en behandelingen. Thomas intensiveert het contact met zijn broer Luc (Caravaca) en naarmate de ziekte vordert snijden beide mannen hun andere relaties af. Chéreau toont ziekte als iets waarin een mens geen keuze heeft, als iets puur biologisch. En in feite ziet hij relaties vanuit datzelfde standpunt.

Jet Set

2000 | Komedie, Drama

Frankrijk/Spanje 2000. Komedie van Fabien Onteniente. Met o.a. Samuel Le Bihan, Lambert Wilson, Ornella Muti, Ariadna Gil en Bruno Solo.

Cineast Chéreau was de hijgstemmen en opgeheven vingers om zijn seksueel expliciete Intimacy zat, en boog zich in Zilveren Beer-winnaar Son frère over twee broers, om te onderstrepen dat zijn thema niet seks maar relaties is. Lichamelijkheid gaat Chéreau opnieuw niet uit de weg. Thomas (Todeschini) heeft een ernstige bloedziekte en ondergaat allerlei onaangename onderzoeken en behandelingen. Thomas intensiveert het contact met zijn broer Luc (Caravaca) en naarmate de ziekte vordert snijden beide mannen hun andere relaties af. Chéreau toont ziekte als iets waarin een mens geen keuze heeft, als iets puur biologisch. En in feite ziet hij relaties vanuit datzelfde standpunt.

La bastide blanche

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Miguel Courtois. Met o.a. Bernard Le Coq, Julien Guiomar, Léa Bosco, Virgile Baye en Eric Prat.

Cineast Chéreau was de hijgstemmen en opgeheven vingers om zijn seksueel expliciete Intimacy zat, en boog zich in Zilveren Beer-winnaar Son frère over twee broers, om te onderstrepen dat zijn thema niet seks maar relaties is. Lichamelijkheid gaat Chéreau opnieuw niet uit de weg. Thomas (Todeschini) heeft een ernstige bloedziekte en ondergaat allerlei onaangename onderzoeken en behandelingen. Thomas intensiveert het contact met zijn broer Luc (Caravaca) en naarmate de ziekte vordert snijden beide mannen hun andere relaties af. Chéreau toont ziekte als iets waarin een mens geen keuze heeft, als iets puur biologisch. En in feite ziet hij relaties vanuit datzelfde standpunt.

L'autre côté de la mer

1997 | Komedie, Drama

Frankrijk/Argentinië 1997. Komedie van Dominique Cabrera. Met o.a. Claude Brasseur, Roschdy Zem, Marthe Villalonga, Agoumi en Catherine Hiegel.

Een oude Franse fabrieksbaas (nestor Claude Brasseur) verlaat noodgedwongen zijn geliefde Algerijnse kuststad Oran voor een oogoperatie in Parijs. De man die hem daar de ogen moet openen blijkt een Algerijnse chirurg met een diepgewortelde afkeer tegen het Noord-Afrikaanse land. Ziedaar de spanningsboog van parabel over onbestemde heimwee en gezwollen thuis-symboliek. Gelukkig is het duo Claude Brasseur en Roschdy Zem uitermate innemend, zodat ontstemming over de dunne inhoud gemakkelijk verdwijnt. Gemaakt door Dominique Cabrera, de bejubelde cineaste die op haar vijfde van geboorteland Algerije naar Frankrijk verhuisde.

Les cinq dernières minutes : Le dessous des cartes

1995 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1995. Mysterie van Jean-Louis Lorenzi. Met o.a. Pierre Santini, Pierre Hoden, Marie-Catherine Conti, Antoinette Moya en Paul Barge.

Madame Morgane Darmont (Conti), een helderziende, die zich in Parijs een zekere faam heeft verworven, wordt vermoord. De commissaire Massard (Santini) gaat op onderzoek in het wereldje van het occultisme. Deze aflevering houdt zich aan de principes van de reeks. Naast het gewone onderzoek word je als kijker nauwelijks wat wijzer over kaarten leggen, astrologie, numerologie en andere helderziende toestanden. Santini, intussen al sinds vier jaar commissaire Massard, doet ontroerende pogingen om het personage van de strenge smeris wat menselijker te maken. Het scenario is van Colette Djidou. Het camerawerk is van Jacques Guérin. Aflevering nummer 71 van totaal 82. Mono.

Le fils préféré

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van Nicole Garcia. Met o.a. Gérard Lanvin, Jean-Marc Barr, Bernard Giraudeau, Margherita Buy en Roberto Herlitzka.

Jean-Paul (Lanvin) is gescheiden en heeft voldoende tijd om zijn oude zieke vader te bezoeken. Om uit de financiële problemen te komen, de zaken lopen slecht en hij heeft schulden bij de maffia, besluit hij een levensverzekering voor zijn vader af te sluiten. Wanneer vader verdwijnt gaat hij samen met zijn twee totaal verschillende broers naar hem op zoek. Fraai portret van een Frans-Italiaans gezin, met vaste hand geregisseerd en mooi gespeeld door de hoofdrollen. Lanvin hield er in 1995 een César voor beste acteur aan over.

La récréation

1993 | Komedie

Frankrijk/Zwitserland 1993. Komedie van Nicolas Ribowski. Met o.a. Madeleine Robinson, Antoine Duléry, Jacques Mathou, Arnaud Chapellet en Antoinette Moya.

De tien-jarige Romain (Chappelet) woont bij zijn grootmoeder Reine Rippert (Robinson) in een dorpje dat op sterven na dood is. Er wordt besloten de school dicht te doen omdat er te weinig leerlingen zijn. Hierover is oma Rippert erg verdrietig. Ze beseft dat haar kleinzoon als hij hier geen onderwijs meer kan krijgen, naar de grote stad moet en bij een oom of tante in huis moet. Er is slechts één leerling nodig om de school open te houden. Oma Rippert laat zich inschrijven! Super sentimentele film die gered wordt door het hartverwarmende spel van een vertederende Robinson. Het scenario van Pierre en Anne- Marie Mithois is origineel noch sensationeel, maar het zit vol frisse humor en wordt afgewisseld door dramatische momenten. Jacques Boumendil bracht het in beeld.

L'impure

1992 | Romantiek, Drama

Frankrijk 1992. Romantiek van Paul Vecchiali. Met o.a. Marianne Basler, Françoise Lebrun, Ian Stuart Ireland, Agnès Seelinger en Amadeus August.

Parijs 1933. Basler is mannequin bij een bekende mode- ontwerpster. Ze is een onafhankelijke, cynische jonge vrouw zonder illusies. Tijdens een modeshow in Longchamp ontmoet ze de rijke Engelsman Ireland, met wie ze een verhouding begint. Uit hun relatie wordt een zoontje geboren. Een jaar later ontdekt Basler vlekken op haar huid. Een arts stelt melaatsheid vast. Hij raadt haar een behandeling aan in een lepra-kolonie op de Fiji- eilanden. Groots aangepakt romantisch drama over een individualistische vrouw die door haar ziekte de ingetogenheid van het leven leert kennen. Driestuiver-bewerking (met groot budget: opgenomen op Cuba) van de roman van Guy des Cars, door Jacques Espagne en Vecchiali. Het camerawerk van Roger Dorieux is spectaculairder dan het verhaal.

Perpète

1990 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1990. Misdaad van Jean-Pierre Decourt. Met o.a. Jacques Morel, François Cluzet, Sophie Renoir, Marcel Cuvelier en Jacques Rosney.

Het woord 'perpète' is Frans argot voor 'levenslang'. Julien Fontanes, magistrat, gespeeld door Morel, wordt namelijk op zijn kantoor in het Paleis van Justitie gegijzeld door een gevangene die tijdens het verhoor bij de rechter- commissaris is ontsnapt. Een goedkoop thema, maar Jean Cosmos slooft zich echt niet uit om fatsoenlijke scenario's te schrijven! Een banale film met een doorsneeregie van de hand de dienstdoende televisieregisseur die ambtshalve wordt aangewezen voor dergelijke series.

La campagne de Cicéron

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Jacques Davile. Met o.a. Judith Magre, Tonie Marschall, Michel Gautier, Sabine Haudepin en Jacques Bonnafé.

Davile, die in 1979 de Jean Vigo-prijs voor zijn eerste lange speelfilm CERTAINES NOUVELLES ontving, filmt over het geheel genomen weinig want dit is zijn derde speelfilm in tien jaar. `La campagne` is de naam van het afgelegen huis in de Corbi[KA2]eres - opmerkelijk in beeld gebracht door Jean-Bernard Menoud - waar een groep stedelingen die op een of andere manier iets met de muziekwereld te maken hebben hun vakantie doorbrengt. De regisseur, een veelzijdig man, beschrijft de ontwikkeling in de onderlinge verhoudingen, die uitloopt op een moord. Maar in feite houdt deze film waarin iedereen (heel erg) zijn ziel blootlegt voortdurend het midden tussen een drama en een aardigheidje. Onevewnwichtig maar boeiend.

Julien Fontanes, magistrat: Rien que la vérité

1990 | Misdaad

Frankrijk 1990. Misdaad van Jacques Morel. Met o.a. Antoinette Moya, Bernard Le Coq, Jean-François Garreaud, André Falcon en Jacques Alric.

Een onderzoek uit de serie Julien Fontanes, magistrat, rond de klassieke, verplichte overval. Een regie zonder echte fouten, maar inwisselbaar met elke andere aflevering uit deze serie, terwijl scenarioschrijver Jean Cosmos zich ook niet erg heeft uitgesloofd. Ontspannend. Morel in de rol van commissaris Maigret is echter niet meer dan een slechte uitgave van Jean Richard.

Cerf-volant

1990 | Drama

Frankrijk 1990. Drama van Jean-Paul Reux. Met o.a. Michel Robin, Jean-Marc Maurel, François Dyrek en Antoinette Moya.

Kroniek van een jongeman die weer bij zijn familie in Marseille gaat wonen en een betrekking vindt in Fos, waar hij Adeline ontmoet met wie hij graag een gezin zou stichten. Eigenlijk een vervolg op OXYGÈNE. Een zeer povere plot voor deze langgerekte en tamelijk onbeduidende film waarin de dialogen wegzinken in nutteloos gebabbel. De regie wordt op het nippertje gered door het goede acteerwerk.

La pêche au vif

1988 | Avonturenfilm, Misdaad

Frankrijk 1988. Avonturenfilm van Guy-André Lefranc. Met o.a. Jacques Morel, Louis Velle, Marianne Basler, André Falcon en Jacqueline Doyen.

Een bewerking van de romanserie van Jean Cosmos over een koppige rechter die regelmatig problemen heeft met zijn superieuren. Dit thema is al honderd keer eerder gebruikt en ditmaal zeer gemakzuchtig verfilmd.

A vos souhaits

1988 | Komedie

Frankrijk 1988. Komedie van Claude Sainval. Met o.a. Jean Michaud, Madeleine Barbulée, Jacques Fabbri, Anna Gaylor en Antoinette Moya.

De erfgenamen van een succesvolle en immens rijke schrijver krijgen ruzie over de verdeling van zijn bezit. Gebaseerd op het stuk van Pierre Chesnot. Het lijkt een boulevardstuk, maar het is in feite een harde en wrede satire over hebzucht. Weinig filmische kwaliteit, maar genietbaar dankzij de opmerkelijk goede acteurs.

Aide-toi

1987 | Komedie

Frankrijk 1987. Komedie van Jean Cosmos. Met o.a. Robert Dhéry, Pierre Mondy, André Falcon en Antoinette Moya.

Een voorbeeldige werknemer bij een bank doet een overval mislukken. De directie bedankt hem... door hem te ontslaan! Reden voor zijn ontslag is de bijbelpropaganda die hij maakt, want zijn (enorme) fout bestaat uit het feit dat hij gratis bijbels uitdeelt. Vanaf dat moment moet hij zich zien te redden om zijn brood te verdienen, maar aangezien het om een komedie gaat, zal alles goed aflopen. Het scenario gaat natuurlijk een beetje te ver: het is bekend dat bankiers tot veel dingen in staat zijn, maar het is nu ook weer niet nodig om zo te overdrijven. Helaas! De scenarioschrijver Cosmos is al geen hoogvlieger, maar hij had bovendien het slechte idee om zich te verbeelden een regisseur te zijn. Resultaat: een produkt waar kraak nog smaak aanzit en de acteurs kunnen er niets aan doen. Na deze snertfilm is Cosmos weer gewoon scenarioschrijver geworden. Wat betreft de titel, die is ge[KA3]inspireerd op het spreekwoord: `Aide-toi, le ciel t`aidera` (Help uzelf en God zal u helpen).

Qu'est-ce qu'on attend pour être heureux!

1982 | Komedie

Frankrijk 1982. Komedie van Coline Serreau. Met o.a. Bernard Alane, Romain Bouteille, Evelyne Buyle, Laure Duthilleul en Henri Garcin.

Voor de opname van een reclamespot van 45 seconden wordt een immens aantal figuranten, dansers en technici bijeengebracht in een filmstudio. Ze komen geleidelijk aan in opstand tegen de hondse behandeling door de sponsors. Deze doeltreffende satire op de alle perken te buiten gaande discrepantie tussen reclamefilms en 'gewone' films zou misschien alleen in de filmpraktijk betrokkenen aanspreken, als Serreau en haar medewerkerscollectief de boodschap niet met zoveel talent en uitbundigheid verpakt hadden. De moeite die ze blijkbaar hadden om een slot voor de film te vinden leidt later tot enige geforceerdheid.

L'année prochaine si tout va bien

1981 | Komedie

Frankrijk 1981. Komedie van Jean-Loup Hubert. Met o.a. Isabelle Adjani, Thierry Lhermitte, Marie-Anne Chazel, Bernard Crommbey en Fred Personne.

Een kordate en praktische jonge vrouw woont samen met een grillige, aan stemmingen onderhevige striptekenaar. De alledaagse conflicten worden zowel verhevigd door het bezoek van haar ouders, als door haar wens een kind te krijgen, een verantwoordelijkheid waar hij niet aan wil. De debutant schreef een fris en treffend scenario over de omkering van relatiepatronen zonder daar meer dan alleen een bekwame vorm aan te geven. De spontaniteit van de goedgekozen acteurs breekt daar echter doorheen.

L' Annee Prochaine Si Tout Va Bien

1981 | Drama, Komedie

Frankrijk 1981. Drama van Jean-Loup Hubert. Met o.a. Louise Rioton, Virginie Thevenet, Antoinette Moya, Fred Personne en Bernard Crommbey.

Een kordate en praktische jonge vrouw woont samen met een grillige, aan stemmingen onderhevige striptekenaar. De alledaagse conflicten worden zowel verhevigd door het bezoek van haar ouders, als door haar wens een kind te krijgen, een verantwoordelijkheid waar hij niet aan wil. De debutant schreef een fris en treffend scenario over de omkering van relatiepatronen zonder daar meer dan alleen een bekwame vorm aan te geven. De spontaniteit van de goedgekozen acteurs breekt daar echter doorheen.

Mais qu'est-ce que j'ai fait au bon dieu pour avoir une femme qui boit dans les cafés avec les hommes?

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Jan Saint-Hamont. Met o.a. Robert Castel, Antoinette Moya, Michel Boujenah, Lorraine Bracco en Jacques Legras.

Een hysterische en bijna steeds vervelende komedie die uitgaat van het idee dat het gesticuleren en het rare accent van een pied-noir (een Fransman die in Algerije geboren is en na de Algerijnse onafhankelijkheid naar Frankrijk kwam) per definitie geestig zijn. Verder is alle energie van de vier (!) scenarioschrijvers duidelijk in de marathontitel gekropen en werd de film door de acteurs ter plaatse geïmproviseerd. Gezien het talent, of althans het opvallende gebrek daaraan, van die acteurs beslist geen goed idee. Scenario van regisseur Jan Saint- Hamont, Daniel Saint-Hamont, Alain Le Henry en Robert Castel.

La Provinciale

1980 | Drama

Frankrijk/Zwitserland 1980. Drama van Claude Goretta. Met o.a. Nathalie Baye, Angela Winkler, Bruno Ganz, Patrick Chesnais en Dominique Paturel.

Een industrieel tekenaarster gaat van de provincie naar Parijs om werk te zoeken, maar merkt dat al haar sollicitaties ook andere 'gunsten' veronderstellen. Ze bewaart haar zelfrespect ten koste van werkeloosheid, in tegenstelling tot een jonge actrice met wie ze vriendschap sluit. De eenvoud van Bayes acteren en Goretta's minitieuze aandacht voor zogenaamde kleurloze mensen wegen niet altjd op tegen de schematische voorspelbaarheid van het scenario, al zijn er en passant treffende en genuanceerde mannenportretten die stikken in hun rolpatroon. Als Bayes tegenpool zet Winkler haar rol veel te zwaar en melodramatisch aan.

Que notre rêgne arrive

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Pascal Pueyo. Met o.a. René Berthier, André Chanal, Jean-François Chevais, Didier Flamand en Pierre Garçon.

Pueyo bewerkte zijn ontroerende roman [KL]Les robes de soie[KLE]. Een van die verbazingwekkende films die zonder een cent zijn opgenomen met voor het merendeel onbekende acteurs, en die een problematische lengte hebben, althans voor het publiek waarvoor ze bestemd zijn. Zwakke punten zijn de onbeholpen regie en de onzekere acteursbegeleiding. Ondanks alles loopt het allemaal toch en groeit de interesse voor de teleurstellingen die deze opgroeiende zoon van gescheiden ouders moet verwerken, die er maar niet in slaagt zich aan te passen op het internaat van een godsdienstige school. Wat betreft de regisseur, hij is na deze mislukking op het commerci[KA3]ele vlak (helaas) nooit meer aan een nieuwe film begonnen.

La Rage au poing

1974 | Misdaad, Actiefilm

Frankrijk 1974. Misdaad van Eric Le Hung. Met o.a. Gilles Chevalier, Françoise Dorner, Tony Gatlif, Patrick Jeantet en Philippe Lavot.

Naar een oorspronkelijk idee van Tony Gatlif: dit idee is nauwelijks oorspronkelijk te noemen, want het gaat om het beschrijven van de afpersing, agressie, listen en uiteenlopende gewelddadigheden van een bende straatjongeren in de Parijse voorsteden. Alledaags gegeven en helemaal afgezaagd wat betreft de plaats waar het zich allemaal afspeelt. Andere regisseurs hebben dit onderwerp met veel meer vernuft, diepgang en scherpte aangepakt. Hier hebben we te maken met een twijfelachtig bijprodukt, dat voorspelbaar eindigt in een bloedbad. De clichématige typetjes worden gespeeld door jonge, slecht geregisseerde acteurs.

L' Escapade

1973 | Drama, Komedie

Zwitserland/Frankrijk 1973. Drama van Michel Soutter. Met o.a. Marie Dubois, Jean-Louis Trintignant, Philippe Clévenot, Antoinette Moya en Georges Wod.

Een jonge geleerde heeft zich in het weekend vergist waarin hij seminar moet bezoeken, maar besluit dan toch maar in de bergen te blijven, waar hij een jonge vrouw ontmoet die ruzie heeft met haar vriend. Ondertussen maakt de echtgenote thuis kennis met een avonturier op doorreis. Dit stramien voor een boulevard-komedie werd door de tedere aandacht voor details en gedrag opgetild tot een muzikaal gestructureerd kamerensamble, waarbij ironie, poëzie en melancholie elkaar ongemerkt afwisselen. Dubois is prachtig in een vanzelfsprekende zinnelijkheid en de kleine rol van Trintignant als de zwerver is zeer verrassend. De geringere reputatie van Soutter tegenover de ogenschijnlijk meer geëngageerde land- en generatiegenoten is hoogst onterecht.

Le viager

1971 | Komedie

Frankrijk 1971. Komedie van Pierre Tchernia. Met o.a. Michel Serrault, Michel Galabru, Jean-Pierre Barras, Rosy Varte en Claude Brasseur.

Een familie koopt het huis van een bejaarde tegen lijfrente in de veronderstelling dat hij binnen enkele jaren gestorven zal zijn. In plaats daarvan gaat het met iedereen vervolgens economisch steeds slechter, terwijl de oude baas steeds vitaler wordt. Een simpel gegeven werd met rake situatiehumor en leuke spelprestaties een pittige komedie waaraan Asterix- auteur René Goscinny ook meeschreef. Een fraaie rol van Serrault als uitgekookte grijsaard, ondanks de weinig overtuigende bejaardengrime. Het scenario is van regisseur Tchernia en René Goscinny. Het camerawerk is van Jean Tournier.

Midi minuit

1970 | Horror, Thriller

Frankrijk 1970. Horror van Pierre Philippe. Met o.a. Sylvie Fennec, Beatrice Arnac, Jacques Portet, Daniel Emilfork en Laurent Vergez.

Een jong stel bezoekt een vriend in Zuid-Frankrijk die een maniakale moordenaar blijkt te zijn. De vrouw wordt op hem verliefd en samen ruimen ze haar man uit de weg. Deze sfeervolle psychologische horrorfilm is geheel op locatie opgenomen.

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2015	L'ombre des femmes
2003	Son frère
2001	Du côté des filles
2000	Jet Set
1997	La bastide blanche
1997	L'autre côté de la mer
1995	Les cinq dernières minutes : Le dessous des cartes
1994	Le fils préféré
1993	La récréation
1992	L'impure
1990	Perpète
1990	La campagne de Cicéron
1990	Julien Fontanes, magistrat: Rien que la vérité
1990	Cerf-volant
1988	La pêche au vif
1988	A vos souhaits
1987	Aide-toi
1982	Qu'est-ce qu'on attend pour être heureux!
1981	L'année prochaine si tout va bien
1981	L' Annee Prochaine Si Tout Va Bien
1980	Mais qu'est-ce que j'ai fait au bon dieu pour avoir une femme qui boit dans les cafés avec les hommes?
1980	La Provinciale
1976	Que notre rêgne arrive
1974	La Rage au poing
1973	L' Escapade
1971	Le viager
1970	Midi minuit

name

email

mijn instellingen