Chantal Bronner

Comédie de l'innocence

Frankrijk 2000. Komedie van Raoul Ruiz. Met o.a. Isabelle Huppert, Jeanne Balibar, Charles Berling, Edith Scob en Nils Hugon.

Nestor Burma : Les affaires reprennent

Frankrijk​/​​Zwitserland 1998. Misdaad van Philippe Venault. Met o.a. Guy Marchand, Jeanne Savary, Pierre Tornade, Patrick Guillemin en Marc Berman.

Le refuge : La nuit du loup

Frankrijk 1996. Thriller van Alain Schwarzstein. Met o.a. Maxime Leroux, Marie-Dominique Dessez, Dora Doll, Erick Deshors en Jacques Alric.

La famille Sapajou

Frankrijk 1996. Komedie van Elisabeth Rappeneau en Élisabeth Rappeneau. Met o.a. Robin Renucci, Marie Trintignant, Michel Aumont, Barbara Schulz en Fanny Valette.

Docteur Sylvestre : Un esprit clairvoyant

Frankrijk​/​​Zwitserland 1996. Drama van Igaal Niddam. Met o.a. Jérôme Anger, Maria Pacôme, Laure Marsac, Chantal Bronner en Sylvie Loeillet.

Single

Frankrijk 1992. Romantiek van Michel Boisrond. Met o.a. Sabine Haudepin, Fanny Cottençon, Pierre-Loup Rajot, Yann Babilée en Lucienne Hamon.

Flauwe tragikomedie over een jonge vrouw, die vergeefs op zoek is naar de ware liefde. Na de zoveelste ruzie geeft Marie (Haudepin) haar vriend Philippe (Rajot) definitief de bons. Ze geniet met volle teugen van haar nieuwe bestaan als single. Althans zo doet zij zich voor tegenover haar hartsvriendin Claire (Cotten[KA10]con) en haar moeder (Hamon). In werkelijkheid lijdt ze onder de eenzaamheid en de onmacht iemand aan zich te binden. De vraag is wie er geïnteresseerd is in de relatieproblemen van Marie en waarom juist daarover een film gemaakt moest worden. Het scenario is van Annette Carducci, die hierop misschien antwoord kan geven. Het camerawerk is van Jacques Audrain. Ook bekend als SÉPARÉMENT VÔTRE.

Signé Charlotte

Frankrijk 1985. Drama van Caroline Huppert. Met o.a. Isabelle Huppert, Niels Arestrup, Christine Pascal, Nicolas Wostrikoff en Jean-Michel Ribes.

Mathieu leeft gelukkig met zijn vrouw en zoon als Charlotte, een ex-minnares opeens voor de deur staat. Haar metgezel is volgens haar vermoord. Later geeft zij toe hem gedood te hebben. Zij komt bij hen inwonen, Mathieu wordt weer verliefd op haar maar zij vlucht naar Spanje en laat hem achter met zijn gezin. Een film vol clichés en onwaarschijnlijkheden, zonder enige samenhang en bovendien is de regie erg onpersoonlijk. Caroline Huppert is even vervelend als vroeger. Scenario van Caroline Huppert, Luc Béraud en Joëlle Goron. Camerawerk van Bruno de Keyzer.

Néa

Frankrijk​/​​Duitsland 1976. Drama van Nelly Kaplan. Met o.a. Sami Frey, Ann Zaccharias, Micheline Presle, Françoise Brion en Ingrid Caven.

Een zestienjarige wil uit rebellie tegen haar bourgeois milieu, onder een pseudoniem een erotische roman schrijven, en vraagt de uitgever haar te ontmaagden, zodat ze weet, waarover ze schrijft. Ondanks het succes van het boek wil hij daarna de relatie weer zakelijk maken, maar zij klaagt hem aan wegens aanranding, en zij verstoort de gezinsverhoudingen thuis door een lesbische relatie van haar moeder met haar tante aan te moedigen. Het verhaal van de EMMANUELLE-schrijfster werd verfilmd door Kaplan die het zelf óók als auteur beter kan. Ondanks de bekwame vormgeving, goed spel en een vage feministische invalshoek, blijft het effect van de film beneden zijn eigen niveau en intelligentie.