Georges Auric

Clockwatchers

Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 1998. Komedie van Jill Sprecher. Met o.a. Toni Collette, Parker Posey, Lisa Kudrow, Alanna Ubach en Helen Fitzgerald.

Hommage à Serge Lifar

Frankrijk 1988. Muziek van Dominique Delouche. Met o.a. Isabelle Guérin, Philippe Anot, Leonardo Santos, Lionel Tardieu en Maria Haydee.

De choreograaf Serge Lifar stierf op 13 december 1986 in Lausanne. Hier zijn twee van de balletten te zien waarmee hij beroemd werd: Istar en Phèdre. Delouche gebruikt een veeleisende visuele vorm waarin met ruimte en details wordt gespeeld, zodat het een bijzondere cinematografische creatie is geworden.

L' Age en fleur

Frankrijk 1974. Muziek van Philippe Agostini. Met o.a. Marceline Collard, Blanche Rayne, Bonnet, L. Attilio en Gulgud Maina.

Langdradig melodrama over Marie die haar carrière als sterdanseres bij het ballet van de Opera van Monte-Carlo opgeeft omdat de baas van het ballet haar rol aan een vervangster geeft. Het scenario is van Odette Joyeux. De zowel onsamenhangende als bodemloze intrige drijft op de choréografische scènes, het resultaat is vreselijk vervelend.

L'arbre de noël

Italië​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1969. Drama van Terence Young. Met o.a. William Holden, Virna Lisi, Bourvil, Brook Fuller en Madeleine Damien.

Een flinke brok voor de zakdoekenbrigades over de relatie van een jongetje (Fuller) met zijn rijke vader (Holden) die zich realiseert dat hij elk moment kan sterven. De spelers zijn verdeeld tussen diegenen die overdrijven in hun rol en diegenen die, de indruk wekken, dat het hen niet zo zeer kan schelen. Gebaseerd op het boek van Michel Bataille dat regisseur Young tot scenario bewerkte.

Thérèse et Isabelle

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1968. Drama van Radley Metzger. Met o.a. Essy Persson, Anna Gael, Barbara Laage, Anne Vernon en Maurice Teynac.

De volwassen Th[KA1]er[KA2]ese keert in de vakantietijd terug naar de kostschool, waar ze jaren eerder een lesbische verhouding had met een ongeremde medeleerlinge. In deze chique sexploitatie (naar een roman van Violette Leduc) wordt weinig tijd verspild aan psychologische verdieping, maar spel en regie houden toch meer in dan uitsluitend voer voor voyeurs. Die komen overigens niets te kort: Metzgers pogingen tot variatie in locaties en presentatie van de erotiek leiden tot malle excessen in de schoolkapel, en de opzet tot provocatie werkt averechts. De bezadigde dagelijkse gang van zaken zorgt voor een ironisch contrast, maar de fotografie gaat zich al te opvallend te buiten aan geometrische beeldcomposities.

The Poppy is Also a Flower

Verenigde Staten​/​​Oostenrijk 1966. Komedie van Terence Young. Met o.a. Senta Berger, Stephen Boyd, E.G. Marshall, Trevor Howard en Eli Wallach.

Ongelooflijk slechte film naar een verhaal over drugsmokkel van Ian Fleming oorspronkelijk bedoeld als VN-project voor tv. Het acteerwerk is soms zonder meer slecht. Alleen het laatste halfuurtje van de film biedt een boeiende achtervolging.

La grande vadrouille

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1966. Oorlogsfilm van Gérard Oury. Met o.a. Louis de Funès, Bourvil, Marie Dubois, Claudio Brook en Andréa Parisy.

Een toestel van de Royal Air Force wordt anno 1942 boven Parijs uit de lucht geschoten. De drie inzittenden brengen zich met hun parachute in veiligheid. Eentje belandt bij Opera-directeur Stanislas Lefort (De Funès), een ander raakt in de dierentuin van Vincennes verzeild en het derde bemanningslid komt terecht op een bouwsteiger bij de plaatselijke Kommandantur. Het uitstapje uit de titel behelst de pogingen om het geallieerde drietal richting vrij Frankrijk te loodsen. De zo nu en dan zeer geestige film stond decennialang nummer een op de Franse ranglijst van best bekeken films aller tijden.

La Sentinelle endormie

Italië​/​​Frankrijk 1965. Komedie van Jean Dréville. Met o.a. Noël-Noël, Pascale Audret, Francis Blanche, Jean Sobiesky en Michel Galabru.

Een republikein beraamt een komplot tegen Napoleon, die op doorreis is naar Rusland. Tijdens zijn afwezigheid wordt zijn woning door het leger opgeëist voor een overnachting van de keizer zelf, zodat de held bij thuiskomst een tijdbom in zijn eigen kinderkamer vindt. De door Noël-Noël zelf geschreven klucht rondom historische feiten biedt te weinig echt verrassende humor. De regie is ook nogal braaf uitgevallen, zodat het resultaat vooral lijkt op een film voor kinderen, die wel enige geschiedeniskennis moeten hebben.

La Communale

Frankrijk 1965. Komedie van Jean Lhote. Met o.a. Robert Dhéry, Colette Brosset, Yves Robert, Fernand Ledoux en Didier Haudepin.

Twee dorpsonderwijzers vieren hun huwelijksverjaardag met de aanschaf van een auto die meer problemen dan genoegen biedt. Een onvoorzien ongeval doet hen zelfs door de dorpsgemeenschap verstoten worden. Aardig in 1932 spelend scenario, kreeg een weinig vlotte filmvorm van tv-regisseur, die bovendien het duo Robert Dh[KA1]ery-Colette Brosset te veel hun gang laat gaan (wat er óók aan herinnert dat komisch wel en wee in LA BELLE AMÉRICAINE meer variatie bood). Wel leuke rollen van alle anderen.

Thomas l'imposteur

Frankrijk 1964. Drama van Georges Franju. Met o.a. Emmanuelle Riva, Fabrice Rouleau, Jean Servais, Sophie Darès en Michel Vitold.

Een wereldvreemde jonge dromer neemt bij het begin van WO I de naam van een generaal aan en trekt een officiersuniform aan om als luitenant oorlogsavontuur te beleven. Hij komt in contact met een prinses die haar landgoed openstelt als hospitaal voor oorlogsgewonden en wekt daarmee de jaloezie van een krantendirecteur. De roman van Cocteau werd door Franju verfilmd in diens stijl wat een reeks uiterst verzorgde en frappante beelden oplevert, maar het blijven illustraties van de tekst (die door Jean Marais op geluidsband wordt gelezen). Goed spel weet sporadisch door de hierdoor ontstane afstandelijkheid heen te breken.

The Innocents

Verenigd Koninkrijk 1961. Horror van Jack Clayton. Met o.a. Deborah Kerr, Sir Michael Redgrave, Peter Wyngarde, Megs Jenkins en Pamela Franklin.

Eersteklas fantastische thriller gebaseerd op het boek van Henry James The Turn of the Screw, dat eigenlijk als een plot voor een opera geschreven was. Kerr is gouvernante die in een verafgelegen landhuis zorgt voor de opvoeding van twee wezen, die netjes opgevoed lijken. Dan worden ze lastig gevallen door spookachtige verschijningen waarvan Kerr zich afvraagt of ze wel of niet echt zijn. Ze raakt overspannen en ze denkt dat er een complot is gesmeed door de boze geesten van de voormalige rentmeester en de ex-gouvernante die de zielen van de kinderen in hun bezit willen nemen. Algauw weet ook de kijker het verschil niet meer tussen 'Dichtung und Wahrheit'. De film is een hoogtepunt van zijn decennium. Het scenario is van William Archibald, John Mortimer en Truman Capote, en het werd op schitterende wijze in beeld gebracht.

Le Rendez-vous de minuit

Frankrijk 1961. Drama van Roger Leenhardt. Met o.a. Lilli Palmer, Michel Auclair, Maurice Ronet, José Luis de Vilallonga en Alvaro Gheri.

Een ooit mislukte aspirant-actrice slaagt er niet in de zin van haar bestaan te vinden. In de bioscoop ziet ze een film waarvan de ster opvallend op haar lijkt en in haar rol ook zelfmoord overweegt. Deze interessante mengeling van fictie en werkelijkheid is alleen gedateerd omdat invloed van idolen tegenwoordig op àndere terreinen speelt dan de film. Een knappe dubbelrol van Palmer.

La Chambre ardente

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1961. Thriller van Julien Duvivier. Met o.a. Nadja Tiller, Jean-Claude Brialy, Claude Rich, Perrette Pradier en Walter Giller.

De voorouders van een bejaarde rijkaard zijn door een veronderstelde familievloek allen tragisch aan hun einde gekomen. Tijdens een vakantiebezoek van twee op de erfenis azende neven wordt hij vergiftigd. Naast de verdenking van de gasten zijn er aanwijzingen voor bovennatuurlijke krachten. De film wisselt niet steeds de overtuigende griezeleffecten af met de zwarte humor die doeltreffender is. De sfeervolle schilderachtige aanpak blijft boeiend tot aan een nogal teleurstellende ontknoping. Goed spel.

Goodbye Again

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1961. Romantisch drama van Anatole Litvak. Met o.a. Ingrid Bergman, Anthony Perkins, Yves Montand, Jessie Royce Landis en Jean Clarke.

Françoise Sagan's chique melodrama, omgewerkt tot een Ingrid Bergman-film, waarin de tranen rijkelijk vloeien, over een vrouw van middelbare leeftijd die een relatie heeft met Perkins, terwijl ze nog steeds hunkert naar de playboy Montand. Speelt in Parijs. Scenario van Samuel Taylor. Camerawerk van Armand Thirard.

Carillons sans joie

Italië​/​​Frankrijk 1961. Oorlogsfilm van Charles Brabant. Met o.a. Paul Meurisse, Raymond Pellegrin, Dany Carrel, Roger Hanin en Roger Dumas.

Na invasie van Amerikaans leger in Tunesië in 1942 willen Duitse parachutisten Tunis bezetten. Frans eskader moet brug verdedigen tegen elke buitenlandse macht in afwachting van besluit van regering in Vichy. Toevallige incidenten doen de strijd voortijdig ontbranden. Film naar ware gebeurtenissen is opmerkelijk gefotografeerd, maar blijft verder van voorspelbare middelmaat, ook in de afwisseling van romantiek en humor tussen de oorlogstaferelen.

Bridge to the Sun

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1961. Drama van Etienne Périer. Met o.a. Carroll Baker, James Shigeta en James Yagi.

Redelijk verhaal over een meisje, Baker, die de Japanse diplomaat Shigeta trouwt en naar Japan verhuist bij het uitbreken van WO II.

Sergent X

Frankrijk 1960. Drama van Bernard Borderie. Met o.a. Christian Marquand, Noëlle Adam, Paul Guers, Daniel Cauchy en Yves Barsacq.

Een doodgewaande avonturier ontdekt dat zijn zwangere vriendin met een ander is getrouwd en gaat in het vreemdelingenlegioen. Bij olieboringen in de Sahara ontmoet hij het echtpaar weer, maar verdwijnt na een heldhaftig blussen van een oliebrand uit hun leven. Een onevenwichtige combinatie van romantisch melodrama met actiefilm- en zelfs documentaire-elementen. Broeierig, maar vlak geacteerd. Fraaie woestijnfotografie van Renoir.

Schlußakkord

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Italië 1960. Romantiek van Wolfgang Liebeneiner. Met o.a. Eleonora Rossi-Drago, Victor de Kowa, Christian Wolff, Marion Michael en Mario del Monaco.

Als hoogtepunt van de feesten in Salzburg staat dit jaar de première van de nieuwe opera van Frank Leroux op het programma. De dirigent had vroeger een relatie met de operazangeres die de hoofdrol voor haar rekening neemt. Dit creëert spanningen en de componist wordt daar zo nerveus van dat hij constant veranderingen aanbrengt, wat dan weer niet naar de zin is van de operazanger Michaelis en waardoor de opvoering in gevaar komt. Scenario van John Kafka. Camerawerk van Georg Bruckbauer. Ook bekend als ACCORD FINAL.

Le testament d' Orphée, ou ne me demandez pas pourquoi!

Frankrijk 1960. Drama van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Cocteau, María Casares, François Périer, Edouard Dermithe en Yul Brynner.

De bejaarde Cocteau maakt voor zichzelf de balans op van symboliek en mythes die in zijn literaire en filmische oeuvre en beeldende kunst steeds terugkeerden. Personages uit zijn film ORPHEE leggen hem de `straf te leven` op en ook als de godin Minerva hem doorspiest heeft, herrijst hij weer: de kunstenaar is onsterfelijk. Verrassende visuele vondsten en zelfironie (niet zonder ijdelheid) maken dit letterlijk en artistiek familiealbum zeer onderhoudend, al is de onderliggende filosofie weinig origineel of diepgravend. Bekendheid met de eerdere Cocteaufilm is geen voorwaarde, maar helpt wel.

La Princesse de Clèves

Frankrijk​/​​Italië 1960. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Marina Vlady, Jean Marais, Jean-François Poron, Annie Ducaux en Lea Padovani.

Aan het hof van Hendrik II wordt de jonge vrouw van de prins van Kleef verliefd op de hertog van Nemours en vlucht voor deze verleiding naar haar kasteel. Haar echtgenoot krijgt door roddel niettemin een onjuiste indruk van overspel en sterft van verdriet. Zij blijft ook zijn nagedachtenis trouw. Jean Cocteau schreef het scenario naar de roman van Mme de la Fayette voor Marais als de jonge minnaar, maar toen de film gemaakt kon worden had deze de leeftijd voor de echtgenoot die hij (waarschijnlijk) veel beter speelt, hoewel Poron niet best is. Vlady is perfect in de titelrol van een uiterst verzorgd maar emotieloos prentenboek. Het camerawerk is van Henry Alekan.

The Journey

Verenigde Staten​/​​Oostenrijk 1959. Drama van Anatole Litvak. Met o.a. Deborah Kerr, Yul Brynner, Robert Morley, E.G. Marshall en Anne Jackson.

Een zwaar aangezet melodrama dat zich in het Boedapest van 1956 afspeelt. Diverse personages die het land willen ontvluchten en een romance tussen Kerr en de communistische officier Brynner vormen het element van deze film.

S.O.S. Pacific

Verenigd Koninkrijk 1959. Drama van Guy Green. Met o.a. Richard Attenborough, Eddie Constantine, Pier Angeli, Eva Bartok en Jean Anderson.

Een vliegtuig met passagiers van divers pluimage crashlandt in de wateren voor een eilandje in de Stille Oceaan. Het is erg moeilijk om het eilandje te bereiken vanwege onderlinge problemen en externe gevaren, maar eenmaal op het mysterieus verlaten eiland aangekomen blijken de vorige barricades nietige hobbeltjes vergeleken bij wat komen gaat. S.O.S. Pacific is een voorloper van de rampenfilms die in de jaren zeventig zo populair waren. Gelukkig ligt de nadruk op psychologische ontwikkeling, zodat de goede acteurs (vooral Attenborough) uit de verf kunnen komen.

Les bijoutiers du clair de la lune

Frankrijk​/​​Italië​/​​Spanje 1958. Romantiek van Roger Vadim. Met o.a. Brigitte Bardot, Pepe Nieto, Alida Valli, Maruschi Fresno en Stephen Boyd.

Een weesmeisje (Bardot) komt na een verblijf op een kloosterschool bij een oom en tante wonen. De oom heeft een dorpsmeisje tot zelfmoord gedreven, en wordt door de broer van het meisje tot een duel uitgedaagd. De oom verliest hierbij het leven. Bardot wordt verliefd op de broer - die echter de minnaar van haar tante blijkt te zijn - en helpt hem te vluchten. De jaloerse tante stuurt de politie achter hen aan. Vadim kan niet goed overweg met dit romantische verhaal. Sterk spel van Valli, Boyd en Bardot zijn minder overtuigend.

Dangerous Exile

Verenigd Koninkrijk 1958. Avonturenfilm van Brian Desmond Hurst. Met o.a. Belinda Lee, Keith Michell, Richard O'Sullivan, Martita Hunt en Finlay Currie.

Lekker gescherm en avontuur tijdens de Franse Revolutie met ballonvaarder Jourdan als de hertog van Beauvais, die aan het vlijmscherpe guillotine-mes is ontsnapt en veilig landt in Wales. Een moord-commando zet de achtervolging in. Hij wordt door een charmante meid, die van wanten weet (Lee als de Amerikaanse Virginia Trail), op passende wijze geholpen. Naar de roman A King Reluctant van Vaugh Wilkens, tot scenario bewerkt door Robin Estridge en Patrick Kirwan. Camerawerk van Geoffrey Unsworth.

Christine

Frankrijk​/​​Italië 1958. Romantisch drama van Pierre Gaspard-Huit. Met o.a. Alain Delon, Micheline Presle, Sophie Grimaldi, Fernand Ledoux en Jean-Claude Brialy.

Wenen, 1906. Ondanks zijn liefde voor een jong meisje kan een officier er niet toe komen om een eind te maken aan zijn verhouding met een getrouwde barones. Als hij in een duel met haar echtgenoot gedood wordt, merkt het meisje pas dat ze werd bedrogen. Deze nieuwe versie van Schnitzlers Liebelei - in 1932 door Max Ophüls verfilmd met Romy's moeder Magda Schneider - mist de melancholieke poëzie van het origineel, zodat er een wat sentimentele film overbleef. Curiositeitswaarde door de combinatie Hoofdrolspelers Schneider en Delon verloofden zich na de draaiperiode.

Bonjour tristesse

Verenigde Staten 1958. Drama van Otto Preminger. Met o.a. Jean Seberg, David Niven, Deborah Kerr, Mylène Demongeot en Geoffrey Horne.

Amerikaanse klassieker over bandeloze zeventienjarige Cécile (Seberg) en haar pogingen haar liefhebbende vader (Niven) voor zich terug te winnen nadat hij hun frivole leventje aan de Franse Rivièra heeft doorkruist door zich te verloven met een bazig moederfiguur. 'Cinema is de kunst van het creëren van mooie dingen door mooie vrouwen,' zei François Truffaut ooit. Bonjour tristesse gold daarom als kunststuk want regisseur Premingers studie over lichtzinnigheid versus ernst was bovenal een cinematografische hulde aan de gratie van Jean Seberg, vereeuwigd door de verliefde camera in modern CinemaScope.

The Story of Esther Costello

Verenigd Koninkrijk 1957. Drama van David Miller. Met o.a. Joan Crawford, Rossano Brazzi, Heather Sears, Lee Patterson en Fay Compton.

Een dame uit de betere kringen bemoeit zich met een blind, doofstom meisje en organiseert acties om geld voor haar in te zamelen. Een interessante blik achter de schermen van de liefdadigheidsmisdaad, maar het melodrama is ver gezocht en vaak onbedoeld grappig.

Les Sorcières de Salem

Frankrijk​/​​Duitsland 1957. Drama van Raymond Rouleau. Met o.a. Simone Signoret, Yves Montand, Raymond Rouleau, Jean Debucourt en Alfred Adam.

'Ze heeft een geel vogeltje op haar schouder, ze houdt me uit m’n slaap, en dankzij haar heb ik al een week brandend maagzuur! Heks!' Zo ging dat in 1692 in Salem, het streng protestantse gehucht in Massachusetts. Arthur Miller maakte in 1953 een toneelstuk van de historische heksenjacht, en het was Frans orakel en marxist Jean-Paul Sartre die Millers stuk vier jaar later versneed tot dit knappe staaltje cinematografische volksverheffing. Oftewel, hoe een heksenjacht de arbeidersklasse kan verenigen tegen het kapitaal en de kerk. Geschoten in goedkoop Oost-Duitsland.

Les Espions

Frankrijk 1957. Thriller van Henri-Georges Clouzot. Met o.a. Gérard Séty, Curd Jürgens, Peter Ustinov, O.E. Hasse en Martita Hunt.

De directeur van een noodlijdende psychiatrische kliniek laat zich door de Amerikaanse geheime dienst overhalen tegen een fikse betaling een spion te herbergen, maar ontdekt dat vervolgens de hele medische staf vervangen wordt door een reeks verontrustende individuen. De film heeft aanvankelijk een beklemmende sfeer maar weet geen maat te houden en stapelt zoveel vraagtekens op dat de interesse ver voor het einde verdwenen is, ook door het ontbreken van enigerlei (zwarte) humor. Smakeloze exploitatie van de zieke Mevrouw Clouzot als echte patiënte.

Heaven Knows, Mr. Allison

Verenigde Staten 1957. Drama van John Huston. Met o.a. Deborah Kerr en Robert Mitchum.

Tijdens de strijd in de Stille Zuidzee strandt een marinier op een eiland dat bezet is door de vijand. Tot zijn grote verbazing treft hij hier een aspirant non aan. Ze delen hun schaarse proviand en hij verzorgt haar bij haar koortsaanvallen. Hij is niet ongevoelig voor haar charmes, maar zal zij haar roeping voor hem opgeven. Het verhaal, gebaseerd op het boek van Charles Shaw, zegt niet zoveel, de cast des te meer. Kerr en Mitchum weten als novice en militair ver te ontstijgen aan de Hollywoodse formule van 'twee onkoppelbare mensen worden verliefd'. Kerr werd voor de vierde keer genomineerd met een Oscar.

Notre Dame de Paris

Frankrijk​/​​Italië 1956. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Gina Lollobrigida, Anthony Quinn, Jean Danet, Alain Cuny en Robert Hirsch.

Nooit eerder werd regisseur Delannoy door zoveel vrienden gevraagd of ze op de set langs mochten komen als tijdens de opnamen voor deze CinemaScope-versie van de Victor Hugo-klassieker. Had dat wellicht iets met La Lollo te maken? Enfin, de Franse classicist bij uitstek maakte van het romantische melodrama over de gebochelde klokkenluider Quasimodo (Quinn) en de sensuele zigeunerin Esméralda (Lollobrigida) een meeslepend, kleurrijk spektakel. In de Boulogne-Billancourt-studio bouwde Delannoys vaste decorateur René Renoux voor een fortuin de Notre-Dame-kathedraalinterieurs gedeeltelijk na. Voor adaptatie en dialogen tekenden taalvirtuozen Jean Aurenche en Jacques Prévert. 'Qualité française' met een kapitale Q.

Les Aventures de Till l'Espiègle

Frankrijk​/​​Duitsland 1956. Avonturenfilm van Gérard Philipe en Joris Ivens. Met o.a. Gérard Philipe, Nicole Berger, Jean Vilar, Fernand Ledoux en Jean Carmet.

Als zijn vader door de hertog van Alva tot de brandstapel is veroordeeld, gaat Tijl Uilenspiegel revolutie tegen Spanje preken bij de dorpelingen en boeren van Vlaanderen. In plaats van Joris Ivens regisseerde Philipe zelf middeleeuwse avonturenfilm die meer over een geestelijk broertje van Fanfan-la-Tulipe lijkt te gaan dan over de anarchist uit het werk van Charles de Coster. Onderhoudend, maar van de oorspronkelijke strekking is weinig over.

Le mystère Picasso

Frankrijk 1956. Documentaire van Henri-Georges Clouzot. Met o.a. Henri Renoir, Pablo Picasso en Henri-Georges Clouzot.

Picasso praat over zijn werk, spijt, mislukkingen en succes. De film is ook een overdenking over de kunst in relatie tot de film, heeft een grote dramatische intensiteit en luidde het einde in van de traditionele documentaire. Clouzot gebruikt een nieuwe benadering en hoedt zich voor beschrijvingen of interpretaties. Voorbeeldige montage van Henri Colpi. Camerawerk van J. Ripouroux.

Gervaise

Frankrijk​/​​Italië 1956. Drama van René Clément. Met o.a. Maria Schell, François Périer, Suzy Delair, Jany Holt en Mathilde Casadesus.

Sombere smartlap naar de beroemde roman L'Assomoir van Émile Zola speelt zich af in een fraai vormgegeven achttiende-eeuws Parijs. Het titelpersonage is een manke wasvrouw die door haar feestvierende echtgenoot in de steek wordt gelaten. Ze hertrouwt met een sympathieke bouwvakker, die al snel van een dak valt, zijn baan verliest en aan de drank raakt. Hoop op een betere toekomst is er niet voor Gervaise en haar kinderen. De film won veel prijzen, met name voor de hoofdrol van Schell, maar is uiteindelijk vooral een artistiek verantwoorde anti-drankreclame.

Celui qui doit mourir

Frankrijk 1956. Drama van Jules Dassin. Met o.a. Jean Servais, Melina Mercouri, Pierre Vaneck, Nicole Berger en Grégoire Aslain.

Terwijl een Grieks dorpje zich voorbereidt op de opvoering van een passiespel, maakt de komst van dakloze vluchtelingen tragisch duidelijk dat intolerantie van alle tijden is. De eerste in Griekenland gesitueerde film van Dassin heeft opmerkelijke landschapsfotografie van Kreta en een boeiend onderwerp, ontleend aan het boek Christus wordt weer gekruisigd van Nikos Kazantzakis. Hoewel de aandacht voortdurend geboeid blijft, is de film toch niet overtuigend. Misschien omdat de Frans-Duitse rolbezetting niet het geschikte temperament heeft om aannemelijke Grieken te spelen.

Lola Montès

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Luxemburg 1955. Biografie van Max Ophüls. Met o.a. Martine Carol, Peter Ustinov, Anton Walbrook, Yvan Desny en Oskar Werner.

De meeste films van Max Ophüls gaan over vrouwen in een vrouw-onvriendelijke samenleving. Zo ook Lola Montès, gebaseerd op het levensverhaal van de in 1821 in Ierland geboren danseres Elizabeth Rosanna Gilbert. Haar relatie met de Beierse koning Lodewijk de Eerste leidde tot de val van de koning in 1848. Een mooi tragisch verhaal in Cinemascope verfilmd met een van de grote filmsterren uit de jaren 50 in de rol van Lola Montès: kauwgomplaatje Martine Carol. De uiterst fraaie Carol, uit Nana en Madame du Barry, bleek ook uitstekend te kunnen acteren. Peter Ustinov is de goedgemutste verteller, impresario en ceremoniemeester in deze barokke biografie.

Les Hussards

Frankrijk​/​​Italië 1955. Historische film van Alex Joffé. Met o.a. Bernard Blier, Bourvil, Giovanna Ralli, Louis de Funès en Georges Wilson.

De paarden van twee Franse huzaren worden op hol gejaagd, terwijl ze een plasje doen. Tegenover hun commandant doen ze voorkomen, dat ze door de Italianen zijn aangevallen. Ze bekennen echter later de waarheid en dreigen als de Oostenrijkers aanvallen geëxecuteerd te worden. Deze felle oorlogssatire heeft weinig meer van doen met het oorspronkelijke toneelstuk van P.A. Bréal, maar wordt met verve gespeeld door acteurs, die pas jaren later bekend zouden worden.

L' Odyssée du capitaine Steve

Frankrijk​/​​Australië 1955. Avonturenfilm van Marcello Pagli ére. Met o.a. Chips Rafferty, Françoise Christophe, Pierre Cressoy, Reginald Lye en Somu Towalaka.

Een Australische politie-officier wordt, vergezeld van een vrouwelijke arts, op onderzoek gestuurd naar de jungle van Nieuw- Guinea. Een krokodillenjager die van zijn malaria wordt genezen voegt zich bij hen, waarna ze door inboorlingen gevangen worden genomen. Het door Chips Rafferty zelf verzonnen verhaaltje is de aanleiding voor een fraai gefotografeerde reisdocumentaire waarvan de geacteerde intrige te onbelangrijk is om storend te zijn.

Du rififi chez les hommes

Frankrijk 1955. Film noir van Jules Dassin. Met o.a. Jean Servais, Carl Möhner, Robert Manuel, Magali Noël en Janine Darcey.

Du rififi chez les hommes is een toonbeeld van film noir en kluizenkrakerij tegelijk, met een sterke invloed op toekomstige genregenoten. Invloed op dieven zelfs: in Mexico werd de film verboden omdat dieven succesvol methodes imiteerden uit Rififi. Een groepje inbrekers met verschillende specialiteiten besluit een juwelier te beroven. Een kwart van de film bestaat uit een spannend en gedetailleerd verslag van de roof zelf - zonder dialoog of muziek. Na jaren te zijn gekopieerd en ook geparodieerd, maakte regisseur Dassin zelf de ultieme persiflage op Rififi: Topkapi.

Roman Holiday

Verenigde Staten 1953. Romantische komedie van William Wyler. Met o.a. Audrey Hepburn, Gregory Peck, Eddie Albert, Hartley Power en Harcourt Williams.

Deze klassieker maakte van de tot dan onbekende Audrey Hepburn een ster (met een Oscar) en van Rome een van de meest romantische steden. William Wyler draaide geheel op locatie deze zonnige komedie over een prinses die de balen heeft van stijve manieren en saaie diners en in Rome haar eigen weg gaat. Zo ontmoet ze een Amerikaanse journalist met wie ze een onvergetelijke vakantie viert. Peck speelt zo'n luchtige rol waar Cary Grant het patent op leek te hebben, maar alle aandacht gaat naar Hepburn in een parade van uiterst stijlvolle outfits, gecreëerd door Hollywoods topontwerpster Edith Head.

Le salaire de la peur

Frankrijk​/​​Italië 1953. Actiefilm van Henri-Georges Clouzot. Met o.a. Yves Montand, Charles Vanel, Peter van Eyck, William Tubbs en Véra Clouzot.

Vier in Zuid-Amerika aan lager wal geraakte mannen accepteren de opdracht om voor tweeduizend dollar de man (toen een leuke som) twee vrachtwagens met nitroglycerine over vijfhonderd kilometer onbegaanbare wegen te vervoeren om een brand in een olieput van de Southern Oil Company te blussen. Onderweg kan ieder kuiltje in de junglewegen al fataal zijn. Zinderende spanning, sterk acteerwerk. Europa was eensgezind enthousiast: de film won de BAFTA, de Gouden Beer en de Gouden Palm. Later maakte William Friedkin een veel minder sterke remake.

La Chair et le diable

Italië​/​​Frankrijk 1953. Drama van Jean Josipovici. Met o.a. Viviane Romance, Rossano Brazzi, Peter van Eyck, Héléna Bossis en Raoul Marco.

Een eigenzinnige boer verdenkt zijn al even trotse vrouw van ontrouw met een Italiaanse seizoenarbeider en weet die op valse beschuldiging van moord te laten terechtstellen. De conflicten tussen de echtelieden resulteren uiteindelijk ook in hun beider dood. Dit rechtlijnig noodlotsdrama kreeg een theatraal gestileerde vormgeving die merkwaardig boeiend is, zonder ooit echt te overtuigen.

Moulin Rouge

Verenigd Koninkrijk​/​​Verenigde Staten 1952. Drama van John Huston. Met o.a. José Ferrer, Christopher Lee, Zsa Zsa Gabor, Suzanne Flon en Eric Pohlmann.

Fraaie film over een periode uit het leven van de Henri de Toulouse-Lautrec (Ferrer). De schilder en graficus werd vooral bekend doordat hij het ­Parijse nachtleven rond 1900 vastlegde in ontroerende portretten. Hij had een klein gedrongen postuur, een misvormde voet en een moeizame relatie met de lokale schonen. En ook veel dorst. Regisseur Huston weet de sfeer van Montmartre en de daar aanwezige bonte personages fraai te treffen, ook omdat hij de film liet schieten in een speciaal aangepast kleurenpalet. Prima spel van Ferrer en een mooie titelsong. De film kreeg de Oscars voor beste vormgeving en beste kostuums en een Zilveren Leeuw in Venetië.

La fête à Henriette

Frankrijk 1952. Komedie van Julien Duvivier. Met o.a. Dany Robin, Michel Auclair, Hildegard Knef, Michel Roux en Louis Seigner.

Regisseur, producent en secretaresse werken aan filmscenario over gelieven die tijdens veertiende juli-feestdag onder bekoring raken van circusartiste en jonge gangster. Simpel verhaaltje kreeg sierlijke vormgeving en ironisch commentaar in het overleg van de filmmakers die hun inspiratie betwijfelen. Opnieuw gefilmd als PARIS WHEN IT SIZZLES. Scenario van de regisseur en Henri Jeanson. Roger Hubert stond achter de camera.

La Putain respectueuse

Frankrijk 1952. Drama van Marcello Pagliero. Met o.a. Barbara Laage, Yvan Desny, Marcel Herrand en André Valmy.

Een prostituée is getuige van de moord op een zwarte man en geeft aanvankelijk toe aan de pressie van enkele notabelen om een onschuldige, andere man met een donkere huidskleur daarvan te beschuldigen. Na een reeks gewetensconflicten zal ze alsnog de waarheid aan het licht brengen. Sartre`s beroemde toneelstuk heeft met de jaren veel overtuigingskracht verloren en deze vlakke verfilming is zeker geen ideale pleitbezorger. Sfeervolle fotografie (van Eugen Schüfftan), maar weinig doorleefd spel, waardoor het resultaat een gangbaar trottoirdrama werd met wat diepzinniger dialogen.

L' Esclave

Frankrijk 1952. Drama van Yves Ciampi. Met o.a. Daniel Gélin, Eleonara Rossi-Drago, Barbara Laage, Gérard Landry en Louis Seigner.

Een jonge componist heeft na een ongeval aan een verblijf in een ziekenhuis een morfine-verslaving overgehouden, maar komt daar dankzij zijn echtgenote overheen. De zenuwen voor de premi[KA2]ere van zijn symfonie doen hem weer naar de morfine grijpen en hij wordt opgenomen voor een ontwenningskuur. Deze uitdrukkelijk niet sensationele en in zijn per se waardige opzet zelfs wat dorre film, krijgt authenticiteit door het spel van G[KA1]elin (die later in zijn autobiografie onthulde dat hij in deze periode echt met drugsverslaving te kampen had).

The Lavender Hill Mob

Verenigd Koninkrijk 1951. Komedie van Charles Crichton. Met o.a. Alec Guinness, Stanley Holloway, Sid James, Alfie Bass en Marjorie Fielding.

Er wordt beweerd dat de standaards voor de moderne Britse humor grotendeels werden bepaald door de fameuze Ealing Studios in de periode 1949-1955. The Lavender Hill Mob was in elk geval het vlaggenschip van de filmmaatschappij. Scenarioschrijver T.E.B. Clarke voorzag de Gewone Man in deze kleine klassieker van een portie droge humor, en won er een Oscar mee. Henry Holland (Guinness) werkt al decennia voor een waardetransportbedrijf. Zinnend op een passende 'beloning' haalt hij souvenirmaker Pendlebury (Holloway) over om een dievenbende te vormen. Stelen blijkt helemaal niet zo gemakkelijk voor mannen van middelbare leeftijd die altijd braaf zijn geweest.

Orphée

Frankrijk 1950. Romantiek van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Marais, François Périer, María Casares, Juliette Gréco en Roger Blin.

De dichter Orpheus (Marais) wordt na een ongeluk door een mysterieuze prinses (Casar[KA2]es) naar het hiernamaals gevoerd waar hij zijn overleden Eurydice (Déa) mag zoeken. Als hij haar vindt, wordt ze opnieuw van hem weggevoerd en hij wordt neergeschoten. De prinses - die de Dood is - is verliefd geworden op de dichter en stuurt het paar terug naar de aarde. Deze persoonlijke variant op de Orpheus-mythe kreeg een fascinerende sfeer door fantasierijke beelden vol verrassende symboliek die vooral picturaal werkzaam is en aan de betekenis weinig toevoegt, dus ook niet uitgelegd hoeft te worden. Een opmerkelijke rol van Casarès als de Dood. Het scenario is van regisseur Cocteau. Het camerawerk is van Nicoals Hayer. In 1949 gedraaid en op 29 september 1950 in première gegaan in Parijs. Opgedragen aan Christian Bérard. RCA Sound System, Mono.

Caroline chérie

Frankrijk 1950. Historische film van Richard Pottier. Met o.a. Martine Carol, Jacques Dacqmine, Marie Déa, Pierre Cressoy en Raymond Souplex.

Op de dag dat de Franse revolutie uitbreekt wordt de jonge Caroline ontmaagd door een libertijnse officier. Zwanger trouwt ze met een Girondijn die in de al spoedig veranderde politieke situatie vogelvrij wordt. Zowel door gebruik van eigen charmes als door hulp van haar eerste minnaar weet ze zich te redden. Carol als temperamentvolle heldin in woelige tijden acteert vooral met haar decolleté, maar deze rol maakte haar een ster. Het succes van de film leidde tot twee vervolgen en een nieuwe versie in 1968. Scenario van Jean Anouilh naar de roman van Cecil Saint-Laurent. Camerawerk van Maurice Barry.

The Spider and the Fly

Verenigd Koninkrijk 1949. Robert Hamer. Met o.a. Guy Rolfe, Nadia Gray, Eric Portman, Maurice Denham en James Hayter.

De gewiekste brandkastkraker Rolfe maakt in 1913 Parijs onveilig tot wanhoop van politiechef Portman. De sluwheid van de misdadiger heeft echter een zekere sympathie gewekt bij de wetsdienaar. Wat ze niet weten is dat ze alletwee verliefd zijn op dezelfde vrouw, Gray. Als de oorlog uitbreekt wordt Portman ingedeeld bij de Britse geheime dienst. Hij krijgt de opdracht in Bern vertrouwelijke documenten te stelen van de Duitsers. Hij denkt onmiddellijk aan Rolfe die hem kan helpen. Geforceerd melodrama dat niet geslaagd is als thriller en evenmin als drama of komedie kan overtuigen. De spontaniteit van de acteurs redt het gezochte scenario van Robert Westerby van de ondergang. Fotografie van Geoffrey Unsworth.

Noces de sable

Frankrijk 1949. Drama van André Zwoboda. Met o.a. Denise Cardi, Itto Bart Lahrsen, Larbi Tounsi en Himmoud Brahimi.

Een oosters getinte fabel over de onmogelijke liefde van een prinses en de tragische dood van het liefdespaar tegen de tijdloze achtergrond van de Maghreb-woestijn. Uit hun mond ontspruit een bron die het land vruchtbaar maakt. Doet enigszins denken aan het einde van VISITEURS DU SOIR van Carné. Een zeldzaam werk, waarin af en toe de spot wordt gedreven met de film. De tekst werd geschreven en voorgelezen door Jean Cocteau en de betoverende muziek is van Georges Auric. Dit kleinood vol symboliek en metaforen gold destijds als een mislukking, zoals het merendeel van de zeven films van deze regisseur en vooral producent. In ieder geval laat geen van zijn films de kijker onverschillig.

Maya

Frankrijk 1949. Drama van Raymond Bernard. Met o.a. Viviane Romance, Françoise Hornez, Fréhel, Jane Morlet en Marthe Sarbel.

Een knappe bewerking van het allang in de vergetelheid geraakte stuk van de niet minder vergeten Simon Gentillon. De zoon van Tristan Bernard heeft zeker talent en maakt van een op zich ouderwets werk op vernuftige wijze iets luchtigs. Ook het spel is indrukwekkend. Een zoetzuur verhaal over een prostituee die aan haar vak, haar huis en haar straat is gehecht en bijna al haar klanten weet op te beuren. Voortreffelijke decors van Léon Barsacq terwijl de muziek van George Auric weer onder de aandacht van het publiek gebracht zou moeten worden.

Corridor of Mirrors

Verenigd Koninkrijk 1949. Misdaad van Terence Young. Met o.a. Christopher Lee, Eric Portman, Edena Romney, John Maude en Barbara Mullen.

Jong meisje raakt gefascineerd door een oudere artiest in goede doen, die geobsedeerd is door de renaissance. Het meisje trouwt de zonderling, maar wanneer ze de betovering van het verleden voor zichzelf tracht te verbreken veroorzaakt ze een tragedie. Angstaanjagende film en mooi gefotografeerd. Debuut van Christopher Lee.

Passport to Pimlico

Verenigd Koninkrijk 1948. Komedie van Henry Cornelius. Met o.a. Stanley Holloway, Margaret Rutherford, Betty Warren, Hermione Baddeley en Barbara Murray.

De wijk Pimlico in Londen, net na WO II. Een bom wordt per ongeluk tot ontploffing gebracht door spelende kinderen. Gelukkig zijn er geen slachtoffers. Nog gelukkiger: er wordt een goudschat blootgelegd. En een document waaruit blijkt dat het land waarop de wijk gebouwd is het eigendom is van de erfgenaam van de hertog van Bourgondië. Afscheiden van Groot-Brittannië lijkt daarom juridisch haalbaar – en zakelijk zeer interessant. Met dit malle uitgangspunt start een fijne komedie uit de fameuze Ealing-studio’s, waarin allerlei doldwaze ontwikkelingen eigenlijk heel logisch lijken. Het script werd genomineerd voor een Oscar.

Les parents terribles

Frankrijk 1948. Drama van Jean Cocteau. Met o.a. Jean Marais, Josette Day, Yvonne De Bray, Gabrielle Dorziat en Marcel André.

Een door de opvoeding van zijn bazige moeder wereldvreemde jongeman is verliefd geworden op een meisje dat om hem met haar oudere minnaar zal breken. Het blijkt de vader van de jongen te zijn die zijn vriendin chanteert met onthulling als ze de relatie voortzet. Een cynische, inwonende schoonzuster doet haar invloed gelden waardoor de naïef romantische instelling van de jongen onaangetast blijft. Cocteau verfilmde zijn waarschijnlijk beste toneelstuk naar de letter, waarbij de overvloedige, maar briljante dialoog en de acteerprestaties -vooral van De Bray als moeder en Dorziat als tante - in genadeloos grote close-ups een eigen filmische werking krijgen. Zelfs Marais is overtuigend als het troetelkind.

La septième porte

Frankrijk 1948. Mysterie van André Zwobada. Met o.a. María Casares, Catherine Arley, Georges Marchal, Aimé Clariond en Jean Servais.

Een van de twee oosterse fabels van deze unieke maar geenszins onbelangrijke regisseur. De andere is NOCES DE SABLE. De jonge Ali erft de rijkdommen van een Pasja in ruil voor de belofte nooit de zevende deur van het paleis te openen. Hij doet het toch en wordt veroordeeld tot het vernemen van zijn hele verdere levensloop. Zijn jeugd is hij vanaf dat moment verloren. Een film in een traag tempo en in de vorm van een dichterlijk en vervreemdend verweerschrift, dank zij met name de beelden van Marcel Grignon. Scenario en dialogen zijn van Aurenche en Bost. Marchal in de rol van Ali is ongeloofwaardig.

Blanche Fury

Verenigd Koninkrijk 1948. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Stewart Granger, Valerie Hobson, Walter Fitzgerald, Michael Gough en Maurice Denham.

Terwijl ze een moeilijke bevalling doormaakt, overdenkt Blanche Fury (Hobson) haar leven. Na enkele ongelukkige ervaringen als gezelschapsdame van egocentrische oude dames, wordt het meisje door haar oom Fitzgerald in huis gehaald als gouvernante van het dochtertje van zijn zoon Gough en diens onlangs overleden echtgenote.

Aux yeux du souvenir

Frankrijk 1948. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Michèle Morgan, Jean Marais, Jean Chevrier, Robert Murzeau en Colette Mars.

Stewardess ziet oude geliefde terug om wie ze ooit zelfmoord heeft willen plegen. Ze wijst zijn toenaderingen af, maar tijdens een gevaarlijke vlucht zijn ze op elkaar aangewezen. Cliché-matig melodrama, inmiddels interessant om beeld van vroegere vliegwereld en verder alleen gered door aanwezigheid van Morgan.

Another Shore

Verenigd Koninkrijk 1948. Komedie van Charles Chrichton. Met o.a. Robert Beatty, Moira Lister, Maureen Delany, Stanley Holloway en Michael Medwin.

Deze aardige Ealing-komedie speelt zich af in Dublin. Een jonge bureaucraat geeft zijn baan op en droomt van een ontsnapping naar Rarotonga; zeer tekenend voor een periode van tekorten, beperkingen en verlangens naar ontsnapping. De film bevat uitstekende opnamen op locatie van Douglas Slocombe.

Torrents

Frankrijk 1947. Avonturenfilm van Serge de Poligny. Met o.a. Renée Faure, Hélène Vita, Gabrielle Fontan, Lucy Valnor en Yvette Andreyor.

Een verfilming van de roman van Anne-Marie Desmarets die ons via de Savoie meeneemt van Brugge naar de Sahara. Kwellende liefde die eindigt met de zelfmoord van de heldin. Ze stort zch in een wilde rivier, het symbool van de stroom der liefde en de haat die vloeit in deze dwaze, onsamenhangende, romantische en erg bijzondere film van een regisseur die het verdient opnieuw ontdekt te worden.

Ruy Blas

Frankrijk 1947. Avonturenfilm van Pierre Billon. Met o.a. Jean Marais, Danielle Darrieux, Marcel Herrand, Gabrielle Dorziat en Alexandre Rignault.

Een naïeve Spaanse student wordt om zijn gelijkenis met een edelman door een corrupte politicus aan het hof geïntroduceerd om de vorstin te compromitteren. Hij wordt echt verliefd, bestrijdt het complot en offert zijn leven voor eer van koningin. Jean Cocteau bewerkte het versdrama van Victor Hugo tot een uiterst romantisch scherm-avontuur waarin Marais zijn dubbele hoofdrol wel heel zwaar aanzet.

Les Jeux sont faits

Frankrijk 1947. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Micheline Presle, Marcello Pagliero, Charles Dullin, Marguerite Moreno en Fernand Fabre.

In het hiernamaals ontmoeten een door haar echtgenoot vermoorde vrouw en een door de politie gedode stakingsleider elkaar en merken dat ze op aarde een ideaal liefdespaar zouden zijn geweest. Ze krijgen vierentwintig uur herkansing, maar de strijdige interesses en milieus blijken obstakels, zodat het lot geen andere wending krijgt. Het oorspronkelijk scenario van Jean- Paul Sartre is kenmerkend voor zijn existentialisme, maar het krijgt een bekwame, maar ongeïnspireerde filmvorm en een onvoldoende bezetting van de mannelijke hoofdrol. Gevolg: een film die interessanter is om over na te denken of te praten dan om te zien. Het scenario is van regisseur Delannoy, Jacques- Laurent Bost en Jean-Paul Sartre. Het camerawerk is van Christian Matras.

L'aigle à deux têtes

Frankrijk 1947. Drama van Jean Cocteau. Met o.a. Sylvia Montfort, Edwige Feuillère, Jean Marais, Jacques Varennes en Jean Debucourt.

Een vorstin wier man op de eerste dag van hun huwelijk gestorven is, leeft in rouw als een kluizenaarster en regeert alleen nog in naam. Revolutionaire samenzweerders sturen een dubbelganger van de dode koning naar haar paleis, met onvoorziene tragische gevolgen. Cocteau verfilmde een eigen romantisch toneelstuk om de acteursprestaties te bewaren, maar voegde daar in samenwerking met decorbouwer Christian Bérard zijn barokke filmpoëzie aan toe. Marais is als altijd een beetje veel als de held; Feuillère is superieur in haar rouw, ongenaakbare trots en passie. Opnieuw gefilmd als IL MISTERIO DI OBERWALD.

La symphonie pastorale

Frankrijk 1946. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Michèle Morgan, Pierre Blanchar, Jean Desailly, Line Noro en Andrée Clément.

Een Zwitserse dominee voedt een blind weesmeisje op. Als ze volwassen is, voelt ze zich 'op de tast' tot haar pleegvader aangetrokken. Tot ze door een operatie gaat zien en verliefd wordt op de oudste zoon. De roman van André Gide kreeg een zorgvuldige verfilming waarbij onderdrukte emoties tegen koude landschappen worden geplaatst. De Franse comeback van Morgan na een periode in Hollywood.

La belle et la bête

Frankrijk 1946. Fantasy van Jean Cocteau en René Clément. Met o.a. Jean Marais, Josette Day, Marcel André, Mila Parély en Nane Germon.

In een geheimzinnig kasteel loopt een armlastige koopman een monster, half mens, half dier, tegen het lijf. Het beest dreigt hem van zijn leven te beroven, tenzij een van zijn drie dochters op het kasteel komt wonen. De vriendelijke Bella offert zich op, valt flauw bij het zien van het monster, maar ontwaart na enige tijd de nobele inborst van het beest. Interessant, fraai surrealistisch vormgegeven sprookje van de veelzijdige Cocteau. De romantiek en ironie hebben niets van hun werking verloren, alleen het acteren van Marais in een driedubbele rol oogt inmiddels wat gedateerd.

La Symphonie Patorale

Frankrijk 1946. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Line Noro, Pierre Blanchar, Michèle Morgan en Jean Desailly.

In een geheimzinnig kasteel loopt een armlastige koopman een monster, half mens, half dier, tegen het lijf. Het beest dreigt hem van zijn leven te beroven, tenzij een van zijn drie dochters op het kasteel komt wonen. De vriendelijke Bella offert zich op, valt flauw bij het zien van het monster, maar ontwaart na enige tijd de nobele inborst van het beest. Interessant, fraai surrealistisch vormgegeven sprookje van de veelzijdige Cocteau. De romantiek en ironie hebben niets van hun werking verloren, alleen het acteren van Marais in een driedubbele rol oogt inmiddels wat gedateerd.

Dead of Night

Verenigd Koninkrijk 1946. Horror van Alberto Cavalcanti, Charles Crichton, Robert Hamer en Basil Dearden. Met o.a. Mervyn Jones, Roland Culver, Antony Baird, Judy Kelly en Miles Malleson.

Klassieke en invloedrijke griezelfilm van Ealing Studios die draait om een groep mensen die dromen hebben gehad, die zich schijnen te herhalen in de werkelijkheid. Vooral het laatste verhaal, waarin Michael Redgrave een buikspreker speelt die tot waanzin wordt gedreven door zijn pop, is fantastisch. In 2015 door de Britse krant The Guardian verkozen tot een van de vijfentwintig beste horrorfilms aller tijden (plaats 15). Tevens een van de favoriete ‘scary movies’ van Martin Scorsese.

François Villon

Frankrijk 1945. Avonturenfilm van André Zwobada. Met o.a. Renée Faure, Serge Reggiani, Michel Vitold, Marcel Pérès en Denise Noël.

Verwacht hier vooral geen historische biografie! De regisseur en zijn co-scenarist Pierre Mac Orlan hebben zich reusachtige vrijheden veroorloofd aangaande de werkelijkheid. Zij laten de beroemde dichter-misdadiger vermoorden vóór de brief aan het slot! Daarentegen is de sfeer in het Frankrijk van de tweede helft van de 15e eeuw op opmerkelijke wijze weergegeven en Serge Reggiani zet met onmiskenbaar talent Villon neer. Dan is het nog van belang op de fotografie van Louis Page en de decors van Max Douy te wijzen.

Farandole

Frankrijk 1945. Komedie van André Zwobada. Met o.a. Gaby Morlay, Lise Delamare, Paulette Dubost, André Luguet en Bernard Blier.

Zwobada, die een lage produktie kende, ondertekende zeven films in een ternauwernood tienjarige loopbaan. Het gaat echter om opmerkelijke of tenminste bijzondere en evenzeer persoonlijke werken. Hier volbrengt hij een reeks 'sketches' over het thema 'leven' in de stijl van het stuk La ronde van Arthur Schnitzler. Hoewel niet van constant niveau getuigt het geheel toch van knap vakmanschap evenals een volmaakte acteursregie. Henri Jeanson en André Cayatte hebben het scenario en de dialogen voor hun rekening genomen.

Caesar and Cleopatra

Verenigd Koninkrijk 1945. Drama van Gabriel Pascal. Met o.a. Claude Rains, Vivien Leigh, Stewart Granger, Flora Robson en Francis L. Sullivan.

George Bernard Shaw`s toneelstuk lijkt perfect geschikt voor een verfilming. Indrukwekkende vertolkingen van Rains als de wat ouder wordende Romeinse keizer Caesar en van Leigh als Cleopatra, de koningin van de Nijl. Regisseur (en producent) Pascal slaagde erin de geestigheden van Shaw tot hun recht te laten komen en voegde er wat spektakel aan toe. Decors en kostuums zijn voor die tijd schitterend en de fotografie indrukwekkend. Jammer genoeg maakte hij de toen duurste Britse film ooit gedraaid (een en een kwart miljoen pond sterling... van toen nog een koopkrachtig tientje) te lang en te praatziek maar veel ervan is nog erg fascinerend. Er werd twee jaar aan gewerkt en een aantal opnames in Londen werden gedraaid tijdens bombardementen. Rains werd op verzoek van Shaw gekozen. Let op Simmons in een van haar eerste filmrolletjes: zij is te zien als harpiste. James Mason moest de rol van Apollodorus spelen, maar die haakte af en werd vervangen door Granger. Het scenario is van Marjorie Deans. Het camerawerk is van F.A. Young, R. Krasker en Jack Cardiff. Technicolor, Mono.

Le Bossu

Frankrijk 1944. Komedie van Jean Delannoy. Met o.a. Yvonne Gaudeau, Héléne Vercors, Annette Poivre, Pierre Blanchar en Paul Bernard.

Redelijke verfilming van de beroemde roman van Paul Féval door Bernard Zimmer, eveneens de dialogenschrijver. Het resultaat is verzorgd en, zonder tot grote hoogten te komen, het is een zeer geslaagde amusante film en goed geregisseerd. Delannoy verdient beter dan de reputatie die hij heeft gekregen.

L' Eternel retour

Frankrijk 1943. Drama van Jean Delannoy. Met o.a. Madeleine Sologne, Jean Marais, Yvonne de Bray, Jean Murat en Junie Astor.

Jean Cocteau herschreef legende van Tristan en Isolde tot eigentijdse romantische tragedie over liefde-tot-in-de-dood tussen jongeman en zijn aangetrouwde tante. Vormgeving is koel-esthetisch, met opvallend Arisch liefdespaar in de geblondeerde Sologne en Marais (die overigens overspeeld worden door de andere acteurs). Een van de grootste bioscoopsuccessen uit de Tweede Wereldoorlog dat Cocteau aanzette tot eigen regie.

Monsieur La Souris

Frankrijk 1942. Misdaad van Georges Lacombe. Met o.a. Raimu, Paul Amiot, Aimé Clariond, René Bergeron en Micheline Francey.

Op een regenachtige avond in Parijs schnabbelt Monsieur La Souris, een vriendelijke clochard, bij cabaret Le Gai Moulin als parapluman. Dan treft hij achter het stuur van een auto een levenloze man aan. Nadat hij hulp heeft gehaald rijdt de auto voor zijn neus weg, maar even later vindt Monsieur La Souris een goedgevulde portefeuille met een gezinskiekje erin. Typisch gelaagd Georges Simenon-verhaal werd ietwat lusteloos verfilmd. Reddende factoren zijn acteerfenomeen Raimu en de sfeerrijke fotografie. In de simpel-effectieve openingstitels regenen de letters weg. Regieassistent was Gilles Grangier.

La Belle aventure

Frankrijk 1942. Komedie van Marc Allégret. Met o.a. Micheline Presle, Giselle Pascal, Suzanne Dehelly, Pauline Carton en Berthe Bovy.

Trouwe maar luchtige verfilming van de komedie van Robert de Flers, Gaston Arman de Caillavet en Etienne Rey. Het mooie landschap van de Dordogne dient als decor voor een traditionele zedenkomedie. Het neusje van de zalm.

L'Assassin a peur la nuit

Frankrijk 1942. Misdaad van Jean Delannoy. Met o.a. Mireille Balin, Jean Chevrier, Louise Carletti, Henri Guisol en Gilbert Gil.

Een vrij onbekende film van deze regisseur (geboren in 1908 die tot op hoge leeftijd actief bleef), die helaas maar zelden vertoond wordt. Naar de stevige roman van Pierre Véry, die het helemaal niet leuk vond dat men hem een 'detective'-auteur noemde. Het verhaal gaat over de lotgevallen van een jonge dief die naar het zuiden van Frankrijk gevlucht is om aan de politie te ontsnappen. Daar meent hij een nieuw leven te kunnen opbouwen door eerlijk te werken en zijn toekomst aan die van een lief meisje te verbinden. Jammer genoeg wordt hij weer met zijn verleden geconfronteerd in de persoon van zijn vroegere minnares, die hem er toe dwingt een duistere antiquair te vermoorden. Opnieuw wordt hij door angst en wroeging gekweld. Alles loopt dan ook slecht voor hem af. In het Frankrijk van 1942 kwam een hele serie zeer sombere en realistische films tot stand en deze produktie is er een van. Een solide script, een zeer strakke, dramatische opbouw, decors die ons aan Georges Wakhevitch doen denken en zeer innemend acteerwerk. Een klein meesterwerkje.

Macao, l'enfer du jeu

Frankrijk 1939. Avonturenfilm van Jean Delannoy. Met o.a. Erich von Stroheim, Mireille Balin, Sessue Hayakawa, Roland Toutain en Louise Carletti.

Een journalist stelt een onderzoek in naar wapensmokkel in Macao. Een respectabele Chinese bankier blijkt de voornaamste handelaar die de avonturier in problemen brengt omdat hij alleen contant levert, terwijl deze het geld van zijn opdrachtgever vergokt heeft. Deze voor de ontstaansperiode typisch exotische misdaadfilm - naar een roman van Maurice Dekobra in dit soort gespecialiseerd - overtuigt in geen van de dramatische verwikkelingen, maar heeft de charme van zijn eigen tijd, sfeervolle fotografie en een interessante rolbezetting om de aandacht niettemin geboeid te houden.

Entrée des artistes

Frankrijk 1938. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Louis Jouvet, Claude Dauphin, Odette Joyeux, Janine Darcey en André Brunot.

Rivaliteit en een driehoeksverhouding bij de leerlingen van de eerste klas van de toneelschool leidt tot moord tijdens de examen-uitvoering. Melodramatisch verhaaltje is de kapstok voor een interessant beeld van de toneelschool, gedomineerd door Jouvet in de rol van docent. Scenario van André Cayatte en Henri Jeanson.

Orage

Frankrijk 1937. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Charles Boyer, Michèle Morgan, Jean-Louis Barrault, Lisette Lanvin en Robert Manuel.

Het talent van Marc Allégret is gekoppeld aan de muziek van Georges Auric in deze bewerking van Henri Bernsteins stuk. Een bewerking waar men z'n best voor heeft gedaan, maar een dusdanig doods en moralistisch theaterstuk is ook vandaag de dag niet te redden. Met Michèle Morgan aan het begin van haar carrière.

L'alibi

Frankrijk 1937. Misdaad van Pierre Chenal. Met o.a. Erich von Stroheim, Louis Jouvet, Albert Préjean, Jany Holt en Margo Lion.

Een helderziende in een nachtclub vermoordt de minnaar van zijn vrouw en verschaft zich tegen betaling een alibi bij een animeermeisje, waar een politiecommissaris aanvankelijk niet doorheen weet te breken. De regie van Chenal steunt op inmiddels verouderde en doorzichtige effecten, maar het verhaal en vooral het acteerduel tussen Von Stroheim en Jouvet houden de aandacht vast. Het scenario is van Marcel Achard.

Gribouille

Frankrijk 1937. Drama van Marc Allégret. Met o.a. Raimu, Michèle Morgan, Gilbert Gil, Jeanne Provost en Jean Worms.

Een winkelier is jurylid bij een proces tegen een jonge vrouw die verdacht wordt van moord op haar minnaar. Hij weet binnen de jury haar vrijspraak te bepleiten en geeft haar werk in zijn winkel. Zijn zoon wordt ook verliefd op haar. In deze succesfilm speelt Raimu een van zijn beroemdste rollen en maakt de jeugdige Morgan tot een ster. Opnieuw gemaakt als THE LADY IN QUESTION.

Sous les yeux d'Occident

Frankrijk 1936. Thriller van Marc Allégret. Met o.a. Danièle Parola, Pierre Fresnay, Michel Simon, Jacques Copeau en Madeleine Suffel.

Intrigrerende spionagefilm over een a-politieke student die uitmedelijden onderdak heeft verschaft aan een vriend die strijdt tegen het Russische imperialisme. Hoewel hij hem 't liefst verraden had, stemt hij uit angst voor de ontdekking daarvan erin toe te spioneren. Zo geraakt hij in de klauwen van de politie en om wille van zijn zielerust bekent hij zijn misdaad, die hij met zijn leven betaalt als hij door een revolutionair wordt neergeschoten. Vooroorlogs Frans vakwerk. Ook bekend als RAZUMOV.

Lac aux dames

Frankrijk 1933. Romantiek van Marc Allégret. Met o.a. Jean-Pierre Aumont, Simone Simon, Rosine Déréan, Odette Joyeux en Illa Meery.

Een jonge badmeester van een zwembad in een bergmeer heeft veel succes bij toeristes en meisjes uit de streek, maar is zelf verliefd op de dochter van een industrieel die hem beneden hun stand vindt. Door toedoen van een intelligent meisje uit de buurt volgt er toch een happy ending. Deze allesbehalve opmerkelijke film kreeg mettertijd een meerwaarde door de in de studio nagebouwde natuurdecors, die irreële beelden opleverden. Simon als het intrigerende natuurmeisje heeft een ongegeneerd en modern gebleven natuurlijk spel, waardoor ze binnen de vooroorlogse cinema uniek zou blijven. Dialogen van Colette. Scenario van Jean-Georges Auriol naar de roman van Vicki Baum.

À nous la liberté

Frankrijk 1931. René Clair. Met o.a. Raymond Cordy, Henri Marchand, Rolla France, Paul Ollivier en Germaine Aussey.

Een clochard ontsnapt uit de gevangenis, wordt directeur van een ultra-moderne fabriek en wordt rijk, maar verliest zijn gevoel van vrijheid. Tenslotte wordt hij uit eigen verkiezing weer clochard. Vroege geluidsfilm onderscheidde zich door verrassend en functioneel gebruik van geluid (dus ook stilte) en was een doeltreffende aanval op de toenemende mechanisering waarvan scènes aan-lopende-band later zijn nagedaan door Chaplin voor MODERN TIMES. Misschien de beste film van Clair. Camerawerk van Georges Périnal.

Le sang d'un poète

Frankrijk 1930. Experimenteel van Jean Cocteau. Met o.a. Enrique Rivero, Pauline Carton, Feral Benga, Jean Desbordes en Odette Talazac.

Een klassieke surrealistische film waarin een dichter in verschillende episodes geconfronteerd wordt met de vragen van leven, dood en kunst. Dit filmgedicht was destijds het enige experiment van Cocteau, zijn regelmatige bemoeienis met film kwam pas tien jaar later.

Entr'acte

Frankrijk 1924. Korte film van René Clair. Met o.a. Jean Borlin, Inge Fries, Francis Picabia, Man Ray en Marcel Duchamp.

Een opeenvolging van surrealistische beelden, zonder plot, bevolkt door een reeks bevreemdende personages die gekke toeren uithalen op bekende sites in Parijs. Dit alles eindigt met een krankzinnige begrafenisstoet waarbij de lijkwagen voortgetrokken wordt door een kameel. Deze verdwijnt eensklaps en de wagen slaat op hol. Deze korte film is niet enkel belangrijk omdat hij een nieuw jong talent reveleerde, maar vooral doordat een hele reeks bekende avant garde-figuren uit die periode er hun medewerking aan verleenden. Een puur filmische dadaïstische grap uitgewerkt door de dichter en schilder Francis Picabia en op muziek gezet door Erik Satie (wiens partituur in 1967 olv Henri Sauguet vast op de film gesynchroniseerd werd). Clair maakt gebruik van alle mogelijke cinematografische snufjes die op dat ogenblik 'en vogue' waren. Hij draaide de film op drie weken tijd op bestelling van Rolf de Maré, die deze projecteerde tussen twee actes van het Zweedse ballet Relâche. Schitterende fotografie van Jimmy Berliet.