Juliet Berto

Juliet Berto: regie, cast en scenario.
Er zijn 40 films gevonden.

Scenarist	VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1974	Céline et Julie vont en bateau

Les héritiers: Le quincaillier de Meaux

1989 | Mysterie

Frankrijk 1989. Mysterie van Pierre Lary en Juliet Berto. Met o.a. Juliet Berto, Paul Le Person, Anémone en Michel Blanc.

Uit de serie Les héritiers. Deze keer beleeft een vredige vijftiger, die een zaak met ijzerwaren in Meaux heeft, een grootse dag in zijn saaie bestaan. Zijn schoonmoeder overlijdt namelijk, en hij is de enige erfgenaam. Zij laat hem een kasteel na. Maar zo makkelijk gaat dat niet en er gebeuren eigenaardige dingen. Knap gemaakte suspense, mede dankzij overtuigend spel. Eveneens een treffende beschrijving van het leven in de provincie.

Une Vie suspendue

1988 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk/Libanon/Canada 1988. Drama van Jocelyne Saab. Met o.a. Jacques Weber, Hala Bassam, Juliet Berto, Youssef Housni en Denise Filiatrault.

Een liefdesgeschiedenis in Beiroet tussen een intellectueel die in deze stad geboren is en een jonge vluchtelinge. Met een scenario van Gérard Brach naar een idee van de regisseuse. Hij wordt gedood door een in een hinderlaag verborgen schutter. Dat is alles. Het gaat echter vooral over een opgegeven - met flash-backs 'over vroeger' - en door dertien jaar oorlog verwoeste stad. De dood is er een alledaags verschijnsel: door een gekke schutter of een verdwaalde kogel. Zelfs de kinderen dragen kalachnikov-geweren. Deze atmosfeer van dagelijkse tragiek wordt in prachtig opnamen weergegeven evenals het gejaagde gedrag van de twee hoofdrolspelers. Zij hebben hun hele rol fonetisch moeten leren. Deze film gaat over de totale ondergang rond wat voorlopige overlevenden.

Hôtel du Paradis

1988 | Drama

Italië/Frankrijk 1988. Drama van Jana Bokóva. Met o.a. Fernando Rey, Fabrice Luchini, Bérangère Bonvoisin, Hugues Quester en Marika Rivera.

Een oudere acteur (Rey), die altijd schurkenrollen krijgt in Amerikaanse films, probeert zijn carrière een draai te geven door in het theater een stuk van Camus te brengen. Hij komt in contact met de bewoners van een hotel, waaronder een fotograaf en de bijna failliete eigenaar van een schouwburg. Documentairefilmer Bokóva heeft er een hoorspel met plaatjes van gemaakt, waar je accuut bij in slaap zou vallen, ware het niet dat Rey met zijn verrukkelijk onderkoelde spel de aandacht nog een beetje weet vast te houden.

Le temps d'Anaïs

1987 | Misdaad

Frankrijk 1987. Misdaad van Jacques Ertaud. Met o.a. Roger Souza, Juliet Berto, Dominique Paturel, Julie Philippe en Jean Franval.

Een Simenon zonder Maigret maar met de veel minder bekende commissaris Richard en rechter-commissaris Bazin rond een misdaad, begaan door een miezerig mannetje, die er eerst niets mee te maken lijkt te hebben. Een regie die speelt met sfeer en in staat is verbijsterende personages treffend neer te zetten.

Un Amour à Paris

1986 | Drama, Romantiek

Frankrijk 1986. Drama van Merzak Allouache. Met o.a. Juliet Berto, Sophie Vigneaud, Karim Allaoui, Daniel Cohn-Bendit en Catherine Wilkening.

Een romance tussen een jonge joodse en een jonge Algerijn, die op tragische wijze onmogelijk wordt gemaakt. Het thema is mager en de bewerking onvoldoende, hoe goed de bedoelingen van de scenarioschrijver-regisseur ook zijn, wiens vorige films, zoals OMAR GATLATO, veel beter waren. Er is sprake van overdreven simplisme, nogal abstracte personages en zeer zwak uitgewerkte verwijzingen. Het resultaat is een banale liefdesgeschiedenis, waarvan de lokatie nergens duidelijk wordt aangegeven: de handeling zou zich werkelijk overal hebben kunnen afspelen. Het camerawerk is van Jean-Claude Larrieu.

Hâvre

1986 | Mysterie, Fantasy

Frankrijk 1986. Mysterie van Juliet Berto. Met o.a. Frédérique Jamet, Alain Maneval, Joris Ivens, Baby A Lathière en Michel B Duperial.

Symbolische fabel die zich in de haven afspeelt waar een jonge vrouw ingewijd wordt in een wonderbaarlijke wereld door de Goede (Joris Ivens), de Kwade (Alain Maneval), de Lucht (een Aziatische dokwerker) en het Vuur (een zwarte dokwerker). De film is een mengeling van prachtige, droomachtige fotografie én kitsch. Een curiositeit.

L'adolescente sucre d'amour

1985 | Drama

Libanon/Frankrijk 1985. Drama van Jocelyne Saab. Met o.a. Jacques Weber, Hala Bassam en Juliet Berto.

Een ingewikkeld en bijna onmogelijk liefdesverhaal in een door de verwoesting surrealistisch geworden Beiroet. Niets van te begrijpen: het gaat over een jonge Libanese en een schilder die tussen twee culturen verscheurd wordt - slecht vertolkt door Jacques Weber, wat de film geen goed doet. Verder zien we opnames van een stad met een onbeschrijfelijke sfeer.

La Vie de famille

1984 | Mysterie

Frankrijk 1984. Mysterie van Jacques Doillon. Met o.a. Sami Frey, Mara Goyet, Juliet Berto, Juliette Binoche en Aïna Walle.

Zoals gebruikelijk bij Doillon zien we hier een verhaal - in de vorm van video-opnames - over volwassenen en kinderen die de generatiekloof proberen te overbruggen door veel met elkaar te praten. Dit tegen de achtergrond van een villa in de Provence waarvan de dimensie door de producer buitengewoon goed gebruikt is. Ook werden opnamen in een hotelkamer in Madrid gemaakt. De hoofdpersonen, vader en dochter, zijn omringd door de andere familieleden en de onderlinge relaties worden ook belicht. Uiteindelijk volgt een verrassende hereniging van de twee die goed in elkaar zit. Het milieu waarin het verhaal zich afspeelt is echter te conventioneel: rijke mensen in de dure Provence, zodat het geheel niet voor iedereen geloofwaardig is.

Cap Canaille

1982 | Misdaad, Drama

Frankrijk/België 1982. Misdaad van Juliet Berto en Jean-Henri Roger. Met o.a. Juliet Berto, Richard Bohringer, Jean-Claude Brialy, Bernadette Lafont en Patrick Chesnais.

Een meisje uit de onderwereld van Marseille leeft samen met een individualistische gangster. Samen met een reporter die de corruptie en belangenconglomeratie in onroerend goed aan de kaak wil stellen, komt zij tot de ontdekking dat tegen de medeplichtigheid van schijnbaar respectabele financiers met georganiseerde misdaad weinig te beginnen valt. Deze teleurstellende tweede film van het duo Berto-Roger is te voorspelbaar om als sociale thriller de aandacht vast te kunnen houden; de uit-de-losse-pols-vormgeving vol filmcitaten is voornamelijk storend. Het beeld van Marseille lijkt minder authentiek dan dat van Pigalle in NEIGE en de acteurs zijn beter dan uit hun rollen blijkt.

Neige

1981 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1981. Misdaad van Juliet Berto en Jean-Henri Robert. Met o.a. Juliet Berto, Jean-François Stévenin, Robert Liensol, Jean-François Balmer en Patrick Chesnais.

De dood van een jonge dealer veroorzaakt dat junks in en om Pigalle zonder hero[KA3]ine komen te zitten. De pogingen van Anita (Berto), een moederlijk barmeisje, om hen te helpen brengt haar in conflict met haar vriend, een scharrelaar, die in een poging haar terug te winnen zelf hero[KA3]ine bemachtigt en daarbij in de val van de politie loopt. Dit clich[KA1]ematig zelfkant-drama krijgt meerwaarde door het reportage-achtige, authentieke beeld van Pigalle en haar bewoners. Berto heeft zichzelf een irritant nobele rol toebedeeld en is als actrice veel beter op dreef in de regie van anderen. De titel slaat op drugs zoals coca[KA3]ine (of heroïne). Het scenario is van Marc Villard. Het camerawerk is van William Lubtchansky. Mono.

Mur Murs

1981 | Documentaire

Verenigde Staten/Frankrijk 1981. Documentaire van Agnès Varda.

Een boeiende, documentaire impressie van de muurschilderingen in L.A. Varda toont niet alleen deze merkwaardige uitingen van creatieve straatkunst, maar praat ook met makers, opdrachtgevers en toevallige voorbijgangers. Af en toe heeft Varda de neiging op de intellectueel-filosofische toer te gaan, maar zelfs dan blijft het onderwerp fascineren. Camerawerk van Bernard Auroux.

Conversa acabada

1981 | Drama

Portugal 1981. Drama van Joao Botelho. Met o.a. Cabral Martins, André Gomes, Juliet Berto en Silva Melo.

De film gaat over opkomst van de politieke en economische klassen aan het begin van de 20ste eeuw in Portugal. De historische ontmoeting van Fernando Pessoa en Mario de Sá Carneiro. Een van de beste films van deze regisseur die tevens het scenario schreef.

La Cavale

1980 | Drama, Biografie

Frankrijk 1980. Drama van Michel Mitrani. Met o.a. Juliet Berto, Jean-Claude Bouillon, Olga Georges-Picot, Geneviève Page en Catherine Rouvel.

Twee jonge inbrekers worden gearresteerd en trouwen met elkaar tijdens hun voorarrest. Als de man tot een twee keer zo lange straf als de vrouw wordt veroordeeld, zet deze hem tijdens de kerstdagen aan tot een gezamenlijke ontsnappingspoging, die door een goedbedoelende bewaakster mislukt. Deze film naar de autobiografische roman van Albertine Sarrazin, probeert een niet-sensationeel beeld van het dagelijkse leven in een vrouwengevangenis te geven, maar overtuigt te weinig door de reeks van al te mooie en chique actrices. Berto imponeert in de hoofdrol door zijn emotionele inzet. Miou-Miou debuteerde.

Guns

1980 | Mysterie

Frankrijk 1980. Mysterie van Robert Kramer. Met o.a. Patrick Bauchau, Juliet Berto, Peggy Franckson, Keja Kramer en Robert Boner.

Deze Amerikaanse regisseur, die overal en nergens thuis is, heeft meerdere films gemaakt in Frankrijk. En als bij toeval is `het zwerven` het thema van deze film en niet, zoals men zou denken, de wapensmokkel die onderzocht wordt door een journalist, die van Parijs naar Marseille gaat en net als in het echte leven de meest uiteenlopende personages ontmoet. Een film over de op drift rakende en zijn eigen grenzen aftastende mens, die is opgebouwd uit ingewikkelde, opengewerkte en elkaar overlappende vertellingen, die bestaan uit fragmenten die enigszins doen denken aan Jean-Luc Godard in zijn begintijd. Het resultaat is een zeer aantrekkelijke film, die voortdurend aansluit bij de werkelijkheid. De film is echter ook verwarrend en dat verklaart waarom hij slechts bij een klein (maar hartstochtelijk) publiek is aangeslagen.

Bastien, Bastienne

1979 | Drama

Frankrijk 1979. Drama van Michel Andrieu. Met o.a. Juliet Berto, Anna Prucnal, Béatrice Bruno, Orane Demazis en Emmanuel Prat.

1916. In een groot herenhuis op het platteland, slechts enkele kilometers van het oorlogsfront verwijderd, bereiden drie vrouwen met hun zoons een opvoering van de opera Bastien, Bastienne van Mozart voor. Tijdens de repetities trekken voortdurend verse troepen naar het front, terwijl doden en gewonden worden afgevoerd. Origineel, maar steriel en traag uitgewerkt psychologisch drama.

Roberte

1978 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1978. Drama van Pierre Zucca. Met o.a. Denise Morin-Sinclaire, Pierre Klossowski, Martinb Loeb, Barbet Schroeder en Juliet Berto.

Experimentele ongein over een gefrusteerde huisvrouw met le tout Paris in bijrolletjes. Schroeder, Berto en Schmid zijn zelf regisseurs van dit soort draken en Frédéric Mitterand is het zenuwachtige zoontje van président de la République François, en presentator van een filmprogramma op de Franse staatszender TFI. Alain Cuny is alleen te hóren als de stem van de Heilige Geest.

Madame le juge: un innocent

1978 | Mysterie, Misdaad

Frankrijk 1978. Mysterie van Nadine Trintignant. Met o.a. Simone Signoret, Philippe Léotard, Juliet Berto, Etienne Chicot en Pierre Vernier.

In deze derde film in de serie onderzoekt rechter Signoret het geval van ontspoorde Indo-China-veteraan L[KA1]eotard die door zijn trouweloze gade Berto en haar lafhartige minnaar Chicot erin geluisd werd, toen hij de (nochthans valse) juwelen van een voormalige maintenee van wijlen koning Faroek probeerde te stelen. De spelers passen goed bij hun rol en het scenario van Patrick Modiano mag er zijn en de regie is vakkundig. Naar de personages, die bedacht werden door Raymond Thevenin.

L'argent des autres

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Christian de Chalonge. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Claude Brasseur, Michel Serrault, Catherine Deneuve en Juliet Berto.

Bankemploy[KA1]e Henri Rainier (Trintignant) krijgt een financieel schandaal in de schoenen geschoven en wordt ontslagen. Het geld van kleine spaarders blijkt echter misbruikt te zijn om een tekort van een belangrijke klant aan te zuiveren. Een film naar ware gebeurtenissen die een boeiend beeld geeft van niet onmiddellijk voorstelbare machinaties. Goed spel van iedereen, met een verrassend 'gewone' rol van Deneuve als Cécile Rainier, de loyale echtgenote. Het scenario is van Pierre Dumayet en regisseur De Chalonge naar de roman van Nancy Markham. Het camerawerk is van Jean-Louis Picavet. Meervoudig bekroond. Eastmancolor.

Monsieur Klein

1976 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk/Italië 1976. Oorlogsfilm van Joseph Losey. Met o.a. Alain Delon, Jeanne Moreau, Francine Bergé, Juliet Berto en Jean Bouise.

De Parijse antiekhandelaar Klein (Delon) koopt begin WO II – voor een veel te lage prijs – kunstwerken aan van Joden die Frankrijk willen ontvluchten. Maar dan krijgt hij plots een tijdschrift op de deurmat dat alleen aan Joden wordt toegestuurd, en moet Klein (zichzelf) zien te bewijzen dat er sprake is van een persoonsverwisseling. De taalbarrière bij de eerste Franse film van Losey leidt tot een aantal minder geslaagde spelprestaties, met als belangrijkste gunstige uitzondering de ingehouden geplaagde rol van Delon (die de film ook produceerde).

Duelle

1976 | Mysterie, Experimenteel, Komedie

Frankrijk 1976. Mysterie van Jacques Rivette. Met o.a. Bulle Ogier, Juliet Berto, Jean Babilée, Nicole Garcia en Hermine Karagheuz.

Twee maangodinnen - een van het licht, een van het duister - zijn op aarde om een magische steen te vinden. Zij doen een beroep op de steun van stervelingen, die zich niet zó laten manipuleren als de godinnen hadden verwacht. Dit verwarrende en ondoorzichtige verhaal vol labyrinten en dubbele bodems is ondanks alle onbegrip die het wekt boeiend door transformatie van het alledaagse of nachtelijke Parijs in een magisch theaterdecor voor het verschuivende rollenspel van de inspirerende en geïnspireerde actrices. Deel 1 van een trilogie met NOROÎT en MERRY-GO-'ROUND. Scenario van Eduardo de Gregorio, Marilu Parolini en Jacques Rivette. Camerawerk van William Lubtchansky.

Claro

1975 | Familiefilm, Misdaad

Brazilië/Italië 1975. Familiefilm van Glauber Rocha. Met o.a. Juliet Berto, Tony Scott, Luis Waldon, Bettina Best en Mackay.

Een film van Rocha, die over het hoofd werd gezien. Het speelt in Rome maar een scenario ontbreekt. Er werd van dag tot dag ge[KA3]improviseerd, met als gevolg een onsamenhangend geheel, maar dat is nog niet alles. Een Berto als onstuimige jonge hippie, die het er doorgaans beter vanaf brengt in haar acteerwerk, tiert deze hele rolprent lang (110 minuten!!) over imperialisme, drugs, stadsplanning en tegenstrijdigheden in het systeem. Echt interessant is het niet. Meer dan pijnlijk en het is intreurig te constateren hoe deze filmer in ballingschap al zijn talent is kwijtgeraakt en niets anders dan deze reeks verwensingen wist te verzinnen.

The Middle Of The World

1974 |

1974. Alain Tanner. Met o.a. Olimpia Carlisi, Juliet Berto, Jacques Denis en Philippe Léotard.

Le milieu du monde

1974 | Drama

Frankrijk/Zwitserland 1974. Drama van Alain Tanner. Met o.a. Philippe Léotard, Olimpia Carlisi, Juliet Berto, Jacques Denis en Dénise Perron.

Een Zwitserse ingenieur en een Italiaanse serveerster worden verliefd op elkaar, maar weten het mentaliteitsverschil tussen zijn op de toekomst gerichte politieke ambities en haar op de traditie gerichte instelling niet te overbruggen. Het groeiproces wordt getoond in somber acteren, zware dialogen en landschapsopnamen die op het verstrijken van de tijd moeten duiden, maar de film komt vanuit de theorie niet tot echt leven. Een onthullend beeld van vooroordelen tegen buitenlandse arbeiders.

Le Protecteur

1974 | Drama, Misdaad

Frankrijk/Spanje 1974. Drama van Roger Hanin. Met o.a. Georges Géret, Bruno Cremer, Robert Hossein, Roger Hanin en Jean Servais.

Een architect wiens dochter is verdwenen, is bij zijn speurtocht stukgelopen op de gesloten wereld van de prostitutie wat hem zelfs gevangenisstraf oplevert. Hij gaat opnieuw op onderzoek uit, meldt zijn bevindingen aan de pers en politie en zaait zo verwarring in het milieu van de blanke-slavinnenhandel. De verdwenen dochter wordt tot een huwelijk met een pooier gedwongen om haar vader tot zwijgen te brengen, maar deze zet toch door. Deze op ware gebeurtenissen gebaseerde film onthult naast dit individuele geval de cijfers en achtergronden van het nog steeds doorgaande verdwijnen van meisjes en vrouwen. Gedocumenteerde in plaats van sensatie zoekende aanpak maakt dit regiedebuut van acteur Hanin interessant; al doet de keuze van 'zware-jongensacteurs' een standaard-trottoirfilm verwachten.

Le Mâle du siecle

1974 |

Frankrijk 1974. Claude Berri. Met o.a. Claude Berri, Juliet Berto, Hubert Deschamps, Jacques Debary en Denise Provence.

Een echtpaar heeft een herenmodewinkel, maar jaloezie van de man - gevoed door een slippertje in het verleden - leidt tot conflicten over de aandacht van de vrouw voor haar klanten. Dan wordt ze bij een bezoek aan de bank door een gangster gegijzeld en de onrust over haar welzijn komt pas op de tweede plaats bij de vrees dat ze hem met de misdadiger ontrouw zal zijn. Als ze door de politie bevrijd is, komt hij met al zijn vragen echter niets te weten. De film - met een scenario-idee van Milos Forman - is een tragi-komische satire over de seksuele bezitsdrang die de liefde vergalt of verdringt en de dubbele moraal (de man gaat zelf zonder gewetensproblemen vreemd), maar Berri is als regisseur te vriendelijk en als acteur te weinig genuanceerd om de aanpak hard te maken, waardoor de film in de simpele anekdote blijft steken.

Erica Minor

1974 | Drama

Frankrijk/Zwitserland 1974. Drama van Bertrand Van Effenterre. Met o.a. Brigitte Fossey, Juliet Berto, Edith Scob, Marc Chapiteau en Roger Jendly.

Drie vrouwen in Génève beleven elk op hun manier de kater na het revolutionaire elan van 1968. De jongste raakt zonder weerstand op drift in het 'alternatieve', een tweede heeft haar studie opgegeven om arbeidster te worden zonder van haar intellectuele ballast en gevoelsmatige onmacht los te komen. Een derde verschanst zich in een isolement waar ze tegen zichzelf praat, niet in staat om woorden in daden te vertalen. Genuanceerde vrouwenfilm van debutant - ex-assistent van Tanner, wiens invloed duidelijk is - blijft wat àl te verstandelijk van opzet, ondanks de overtuigende inzet van de actrices. De oeverloze ideologische discussies zijn met al hun gemeenplaatsen misschien wel kenmerkend, maar ook een aanslag op het geduld.

Céline et Julie vont en bateau

1974 | Experimenteel, Mysterie, Komedie

Frankrijk 1974. Experimenteel van Jacques Rivette. Met o.a. Juliet Berto, Dominique Labourier, Bulle Ogier, Marie-France Pisier en Barbet Schroeder.

Bibliothecaresse wordt uit een al te kalm bestaan gelokt door een goochelaarster - zoals Alice door het konijn in ALICE IN WONDERLAND - en meegesleept in reeks van denkbeeldige avonturen, waarbij ze met name ingrijpen in intriges van twee vrouwen om de gunst van een weduwnaar die diens kleine dochtertje naar het leven staan, waarbij ze zelf voor de anderen onzichtbaar blijven en het kind redden door het mee te nemen in hun wereld. Volstrekt unieke komedie gebruikt fantastisch uitgangspunt als aanleiding om verschillende soorten fictie te parodiëren en te relativeren en actrices die zelf aan het scenario meewerkten, kans tot aanstekelijk spontaan spel te geven. Daardoor wordt herkenbaar Parijs verrassende wonderwereld, waarin illusies even snel worden opgebouwd als afgebroken.

Out one: Spectre

1973 | Experimenteel, Mysterie

Frankrijk 1973. Experimenteel van Jacques Rivette en Suzanne Schiffman. Met o.a. Juliet Berto, Jean Bouise, Françoise Fabian, Bernadette Lafont en Jean-Pierre Léaud.

De speurtocht van L[KA1]eaud naar een geheimzinnig complot, waarbij dertien mensen betrokken zouden zijn in een machtsstrijd binnen de Vijfde Republiek, is niet meer dan een rode draad om een reeks acteurs contrasterend bij elkaar te brengen of onafhankelijk van elkaar te tekenen in uiteenlopende spelstijlen. De repetities van Griekse tragedies onder een autoritaire regisseur en in een democratische interpretatie vanuit de acteurs zelf nemen een belangrijke plaats in binnen deze film die na voltooiing in 1971, 820 minuten duurde en bekend staat als OUT ONE, maar in de bekorte versie een opmerkelijke eenheid blijkt te hebben, ook door de fotografie die met simpele middelen van het herkenbare Parijs een vervreemde fantasiewereld maakt als theaterdecor waar binnen alles mogelijk is. De oorspronkelijke versie van twaalf uur en veertig minuten werd in 1990 ingedeeld in acht opeenvolgende episoden die op tv werden vertoond met het predicaat OUT 1 - Noli me tangere. Rivette, die bekend staat om zijn minachting voor het publiek, heeft maar [KA1]e[KA1]en succesfilm gemaakt (de aanvankelijk verboden LA RÉLIGIEUSE) en wordt gerekend tot de nouvelle-vague regisseurs, maar het grootste deel van zijn tijd heeft hij doorgebracht als redacteur van het filmtijdschrift Cahiers du Cinéma.

Le Retour d'Afrique

1973 | Drama

Zwitserland/Italië 1973. Drama van Alain Tanner. Met o.a. François Marthouret, Josée Destoop, Juliet Berto, Anne Wiazemsky en Roger Ibanez.

Een jong echtpaar in Genêve wil een nieuw leven beginnen door naar Algerije te emigreren. Vlak voor het vertrek telegrafeert een vriend aldaar, die hun werk beloofde, de reis uit te stellen en stuurt vervolgens een brief met de mededeling dat hij zelf weer naar Zwitserland komt. Om tegenover de buitenwereld die ze met avontuurlijkheid hebben overtroefd de schijn op te houden duiken ze onder in een leeg appartement. In isolement leren ze hun bestaan betrekkelijk te stellen en daardoor gesterkt opnieuw te beginnen. Bewuste voorspelbaarheid van het scenario en het afzien van de dramatische of spectaculair filmische effecten, dwingen de toeschouwers om het denkproces van personages te volgen, die in opgeslotenheid het land dat ze wilden ontvluchten, pas echt leren kennen.

Défense de savoir

1973 | Thriller

Frankrijk/Italië 1973. Thriller van Nadine Trintignant. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Michel Bouquet, Bernadette Lafont, Charles Denner en Juliet Berto.

Advocaat van kleine zaken wordt toegewezen aan een vrouw wier vriend is vermoord. Bij ontrafelen van de intriges valt zijn verdenking op rechtse politicus die belangrijke kandidaat is bij verkiezingen. Kritisch en pessimistisch beeld van politieke corruptie geeft misdaad-film extra waarde. Scenario (van latere regisseur Alain Corneau) is voornaamste kwaliteit, plus goede spelprestaties.

Sex shop

1972 | Komedie, Erotiek

Frankrijk 1972. Komedie van Claude Berri. Met o.a. Claude Berri, Juliet Berto, Nathalie Delon, Jean-Pierre Marielle en Béatrice Romand.

Een noodlijdende boekhandelaar maakt op advies van een vriend van zijn winkel een seksshop. Zowel zijn handel als clientèle geeft hem de indruk dat het eigen huwelijksleven toch wel erg fantasieloos is, maar na de frustrerende ervaringen met groepsseks kiest hij toch voor het comfort van een simpeler huwelijksrelatie en de verkoop van Maoïstische boeken, 'die immers óók goed lopen!' Rake en herkenbare typeringen houden al te makkelijk effectbejag in deze satire op de seksrage in evenwicht en vooral Berto als de volgzame echtgenote in slaapkameracrobatiek en Marielle als ondernemende flierefluiter zijn onweerstaanbaar komisch. Scenario van de regisseur.

Les Caïds

1972 | Misdaad

Frankrijk 1972. Misdaad van Robert Enrico. Met o.a. Serge Reggiani, Michel Constantin, Juliet Berto, Patrick Bouchitey en Jean Bouise.

De pleegzoon van een inbreker is verloofd met de dochter van diens makker die gevangen zit voor de kraak waarbij de ander met de buit ontkomen is. De jongen belandt in de gevangenis en zijn aanstaande schoonvader helpt hem te ontsnappen. Deze bescheiden gangsterfilm met het accent op de speciale zeden en loyaliteit van het milieu, onderscheidt zich door goed spel, maar niets anders.

Vladimir et Rosa

1971 | Experimenteel

Frankrijk/Duitsland 1971. Experimenteel van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean-Luc Godard, Anne Wiazemsky, Jean-Pierre Gorin, Juliet Berto en Ernest Menzer.

Laatste film uit Godards Dziga Vertov-tijd (sommigen zullen opgelucht ademhalen). Uitgangspunten zijn een foto van een orerende Lenin, een foto waarop hij schrijft, en een camera. Hiermee wil de filmer persoonlijke ideeën over revolutionaire theorie en praktijk ontleden. Een esthetische vormgeving gebaseerd op visuele en verbale agressie, zinsbegoocheling en schokeffecten, heel soms wat glans. en een enorm tempo, met niettemin een zeker gevoel voor humor, of een gevoel voor zekere humor. Nooit voerde Godard zijn experimenten op stijlgebied zo ver door. Overbodig te zeggen dat dit soort werk de gewone man boven de pet gaat. Wat overblijft is de vraag of het allemaal ergens op is gebaseerd of uit de lucht gegrepen. En die acteurs, spelen die wel?

Camille ou la comédie catastrophique

1971 | Komedie

Frankrijk 1971. Komedie van Claude Miller. Met o.a. Juliet Berto, Philippe Léotard, Marc Chapiteau, Michel Delahaye en Francis Girod.

Tijdens WOI moeten twee soldaten, L[KA1]eotard en Chapiteau, een niet nader bepaalde post bemannen. Als uit het niets duikt op een dag een beeld van een meid op, Camille (Berto). Deze nodigt hen uit om volgende zondag bij haar ouders te komen eten. Daar maken ze kennis met een kompleet krankzinnig gezin, waarvan ze niet blijken los te komen. Een absurd-surrealistische komedie waarin geen logica terug te vinden is. Een kruising tussen Bunuel en de vroege Polanski, met een huiveringwekkend sadistisch einde. De acteurs benaderen hun rollen op de gekste manier, maar het werkt. Na deze korte film was Miller duidelijk rijp voor zijn eerste langspeler. Hij schreef zelf het scenario en Pierre William Glenn tekende voor de mooie fotografie.

Un Eté sauvage

1970 | Komedie, Muziek

Italië/Frankrijk 1970. Komedie van Marcel Camus. Met o.a. Nino Ferrer, Daniel Beretta, Jessica Dorn, Juliet Berto en Katina Paxinou.

Een studentencommune brengt de zomervakantie in Juan-Les-Pins door, waar de leden als straatzangers of -tekenaars in hun onderhoud voorzien. Een jong en gereserveerd meisje uit de groep wordt verliefd op een door één van de anderen meegebrachte nieuweling. Toeristische locaties en een oppervlakkige portrettering van Franse 'flower power-jeugd', in zó'n mager verhaal dat de film op lengte moet worden gebracht door chansonnier Ferrer te pas en te onpas te laten zingen wat hem overigens beter afgaat dan het acteren.

Camarades

1970 | Drama

Frankrijk 1970. Drama van Marin Pierre. Met o.a. Melec, Juliet Berto, Dominique Labourier, André Julien en Yan Giguel.

Een handarbeider gaat naar Parijs om aan de willekeur van zijn baas te ontsnappen en in de hoop op maatschappelijke verbetering via een kantoorbaan. Hij raakt werkloos, wordt meegesleept in de revoltes van 1968 en ontdekt de noodzaak van solidariteit en politiek engagement in het marxisme. Deze zogenaamde strijdfilm verwerkt theorieën van Bertolt Brecht door gezongen inlassen en plaatst de situatie in een breder internationaal verband door de personages een projectie van LA HORA DE LOS HORNOS te laten bijwonen. Het in zijn simpelheid toch genuanceerde scenario en het spontane acteren zorgden ervoor dat de film geen didactisch traktaat is geworden, waardoor hij - hoewel inmiddels gedateerd - een schoolvoorbeeld blijft voor het militante genre.

Slogan

1969 | Drama, Erotiek

Frankrijk 1969. Drama van Pierre Grimblat. Met o.a. Serge Gainsbourg, Jane Birkin, Andréa Parisy, Daniel Gélin en Henri-Jacques Huet.

Een getrouwde reclamefilmer wordt verliefd op een jonge Britse en wil een autobiografische speelfilm over hun liefde maken. Al spoedig ontdekt hij echter de trouweloze aard van zijn vlam en hij troost zich met alle prijzen voor zijn commercials. Deze satire op reclame-film-wereld is de achtergrond voor een weinig onderhoudende love story die Birkin in de Franse cinema en bij tegenspeler Gainsbourg introduceerde. Hoewel de werkelijkheid de fictie volgde maakt dat hun samenspel niet overtuigender.

Week-end

1967 | Drama

Frankrijk/Italië 1967. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Mireille Darc, Jean Yanne, Jean-Pierre Kalfon, Valérie Lagrange en Jean-Pierre Léaud.

Een jaar voordat mei '68 de kussens van De Gaulle hardhandig opschudde, nam enfant terrible Godard zijn voorschot op de tweede Franse revolutie. Stedelingen Corinne (Darc) en Roland (Yanne) worden op een rit richting platteland geconfronteerd met monsterfiles, chaos, moord en hun catastrofehuwelijk. 'Drôle de jeu/C'est la vie' ('Eigenaardig spel/Zo is het leven') dichtte Jean-Luc in '67 strijdbaar over het onderwerp 'cinema'. Week-end is niets anders dan zijn in anarchistische beelden vervatte schotschrift tegen bourgeois mores, de zieke consumptiemaatschappij en filmconventies.

La Chinoise

1967 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1967. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Anne Wiazemsky, Jean-Pierre Léaud, Juliet Berto, Michel Semeniako en Lex de Bruijn.

Een groep jongeren probeert de theorieën van Mao Tse Toeng op hun eigen situatie toe te passen: een filosofiestudente, een acteur, een boerenmeisje, een fysicus en een kunstschilder, beramen een aanslag op een hoge functionaris aan de universiteit. De film loopt profetisch ongeveer een jaar vooruit op de revolutie van 1968, maar is daardoor nu ook zeer gedateerd. Het accent op de verwarde ideologische uiteenzettingen houdt de aandacht moeilijk vast, ondanks de opmerkelijke fotografie en het verrassende kleurgebruik. Het scenario is van de regisseur Godard. Het camerawerk is van Raoul Coutard. Eastmancolor, Mono.

Deux ou trois choses que je sais d'elle

1966 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1966. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Raoul Lévy, Yves Beneyton, Juliet Berto, Christophe Bourseiller en Roger Montsoret.

Een sociologisch onderzoek over huisvrouwen, die zich in de namiddaguren prostitueren ter aanvulling van hun huishoudgeld, was voor Godard het startpunt voor de stelling, dat de maatschappij iedereen tot andere vormen van hoereren dwingt. Het zoeken naar een nieuwe filmvorm doet het feitelijke onderwerp naar de achtergrond verdwijnen, en heeft zowel een vaak boeiend als irriterend resultaat (Vlady speelt de actrice, die voor huisvrouw speelt). Debuten van Duperey, Beneyton en Berto.

imdb: Zoek Juliet Berto op IMDB

Regisseur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1989	Les héritiers: Le quincaillier de Meaux
1986	Hâvre
1982	Cap Canaille
1981	Neige

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
1989	Les héritiers: Le quincaillier de Meaux
1988	Une Vie suspendue
1988	Hôtel du Paradis
1987	Le temps d'Anaïs
1986	Un Amour à Paris
1985	L'adolescente sucre d'amour
1984	La Vie de famille
1982	Cap Canaille
1981	Neige
1981	Mur Murs
1981	Conversa acabada
1980	La Cavale
1980	Guns
1979	Bastien, Bastienne
1978	Roberte
1978	Madame le juge: un innocent
1978	L'argent des autres
1976	Monsieur Klein
1976	Duelle
1975	Claro
1974	The Middle Of The World
1974	Le milieu du monde
1974	Le Protecteur
1974	Le Mâle du siecle
1974	Erica Minor
1974	Céline et Julie vont en bateau
1973	Out one: Spectre
1973	Le Retour d'Afrique
1973	Défense de savoir
1972	Sex shop
1972	Les Caïds
1971	Vladimir et Rosa
1971	Camille ou la comédie catastrophique
1970	Un Eté sauvage
1970	Camarades
1969	Slogan
1967	Week-end
1967	La Chinoise
1966	Deux ou trois choses que je sais d'elle

name

email

mijn instellingen