Eric Mahé: productie.
Er zijn 2 films gevonden.

Farce noire
Frankrijk 1995. Misdaad van Olivier Panchot. Met o.a. Jean-Louis Richard, Françoise Brion, Luc Gentil, Antoine Carillon en Mireille Herbstmeyer.
Eric Mahé: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Farce noire
 Olivier Panchot, 1995
John
Frankrijk 1992. Komedie van Roberto Garzelli. Met o.a. Hans Meyer, Alexandra Stewart, Tommy Buson, Guillaume Thomas en Laurent Lacaussade.
Eric Mahé: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
John
 Roberto Garzelli, 1992

Farce noire

1995 | Misdaad, Komedie

Frankrijk 1995. Misdaad van Olivier Panchot. Met o.a. Jean-Louis Richard, Françoise Brion, Luc Gentil, Antoine Carillon en Mireille Herbstmeyer.

Herv[KA1]e (Richard) leeft alleen, afgezonderd, zonder zich met iemand te bemoeien. Ooit was hij gelukkig getrouwd en had hij een mooie baan. Maar dan is hij die job eensklaps kwijt en vanaf dat ogenblik voelt hij hoe de relatie met zijn vrouw (Brion) verkoelt. Ze lijkt hem te minachten en laat geen gelegenheid voorbij gaan om hem te vernederen. Hij kan dit niet langer verdragen en denkt aan zelfmoord. Op het laatste moment bedenkt hij zich echter. Het is toch beter haar te laten verdwijnen! Vraag is enkel: hoe? Gruwelijk satirische fabel over een man die alles in het leven kwijt is. Het verhaal wordt in flash-back verteld zodat het geheel voorzien kon worden van huiveringwekkende koele commentaar van die man die moord doet voorkomen alsof het de meest normale gang van zaken is. Knap scenario geschreven door Panchot zelf samen met zijn broer Cyrille. De afstandelijkheid van het vertellen zal zeker niet in ieders smaak vallen. Achter de camera nam Jérôme Israël plaats. Meermaals bekroond op festivals van korte films.

John

1992 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1992. Komedie van Roberto Garzelli. Met o.a. Hans Meyer, Alexandra Stewart, Tommy Buson, Guillaume Thomas en Laurent Lacaussade.

Tarzan (Meyer) wordt een dagje ouder en hij woont al twintig jaar met Jane (Stewart) ergens in Frankrijk, waar men hem kent als John. Hij kan het oerwoud echter niet vergeten en daardoor komt het dikwijls tot een woordenwisseling met Jane. Zijn heimwee naar de jungle werkt op haar zenuwen. Dan staat plotseling de zwarte Maviro voor de deur, die beweert dat zijn stamgenoten hem nodig hebben. Uit het gesprek leidt Tarzan af dat het in de jungle ook niet meer is wat het ooit was. Leuke satire op de Tarzan-mythe met Meyer als een uitstekende ouder wordende Tarzan en Stewart als een dolle Jane die zelfs angst heeft van kevers in huis. Het einde is hillarisch en zeker onverwacht. Garzelli schreef het scenario samen met Caroline Maly en Hervé Blanc. Jacques Loiseleux tekende voor de fotografie.

imdb: Zoek Eric Mahé op IMDB