Elgin Lessley: camera.
Er zijn 6 films gevonden.

The Cameraman

1928 | Komedie, Zwijgende film

Verenigde Staten 1928. Komedie van Edward Sedgwick. Met o.a. Buster Keaton, Marceline Day, Harold Goodwin, Harry Gribbon en Sidney Bracy.

Een briljante zwijgende film met Buster die graag een goed cameraman voor het journaal wil worden, maar steeds te laat is. Uiteindelijk komt alles toch nog goed als hij per ongeluk uniek filmmateriaal aflevert. Scenario van Richard Schayer en Clyde Bruckman. Camerawerk van Elgin Lessley en Reggie Lanning.

The Navigator

1924 | Familiefilm, Komedie, Zwijgende film

Verenigde Staten 1924. Familiefilm van Donald Crisp en Buster Keaton. Met o.a. Buster Keaton, Kathryn McGuire, Frederick Vroom en Noble Johnson.

Zeventig minuten honderd jaar oude humor van en met meesterkomiek Buster Keaton. Op volle zee, althans, op en rond een studioschip. De Avatar van toen, wat betreft grootse speciale effecten als een deinend schip, helse hoosbuien, zeewaardige achtervolgingen, automatische keukenmachines, reparaties onder water en zwaardgevechten met een zwaardvis. En ook met een zeeslag rond een tropisch eiland. Die is naar hedendaagse maatstaven zeer politiek incorrect, met de verbeelding van de tegenstanders als mensenetende wilden. Toch het aanzien waard vanwege de onnavolgbare capriolen van Keaton in duikpak versus de tegenstanders.

Sherlock Jr.

1924 | Familiefilm, Komedie, Mysterie, Zwijgende film

Verenigde Staten 1924. Familiefilm van Buster Keaton. Met o.a. Buster Keaton, Kathryn McGuire, Joe Keaton, Ward Crane en Erwin Connolly.

Een briljante komedie van Keaton in zijn hoogtijdagen. Snel en surrealistisch en het doet beslist niet ouderwets aan. Buster is een denkbeeldige detective.

Our Hospitality

1923 | Komedie, Zwijgende film

Verenigde Staten 1923. Komedie van Buster Keaton en Jack Blystone. Met o.a. Buster Keaton, Natalie Talmadge, Joe Roberts, Kitty Bradbury en Buster Keaton Jr..

Onbewust van de gevaren die hem tengevolge van een oude familievete te wachten staan, keert Willie McCay (Keaton) terug naar zijn geboortedorp. Hoewel de film als geheel nog steeds voor alle leeftijden prima te verteren is, wordt evenzeer duidelijk dat een te lang volgehouden gimmick door zijn overdaad schaadt.

Buster Keaton: The Three Ages

1923 | Komedie

Verenigde Staten 1923. Komedie van Buster Keaton en Eddie Cline. Met o.a. Buster Keaton, Wallace Beery, Margaret Leahy, Joe Roberts en Lilian Lawrence.

Liefde en de strijd om de gunsten van een meisje, gezien in drie tijdperken. In het Stenen Tijdperk bestrijden de rivalen (Keaton en Beery) elkaar op dinosaurussen. In de tijd van de Romeinen racen ze in onvervalste Ben-Hur-stijl om de hand van Beauty (Leahy) en in het hedendaags verhaal draait alles rond hun auto. De drie verhalen worden door elkaar verteld, waardoor de satire op Griffiths INTOLERANCE nog benadrukt wordt. Een groot deel van de gags berust vanzelfsprekend op anachronismen. Keaton was nog niet helemaal klaar voor een eigen langspeler. De film is dan ook minder stijlvol dan de daaropvolgenden, maar als vingeroefening is hij zeker geslaagd. Het was Keatons bedoeling om, als het publiek verstek zou laten, de film heruit gebracht zou worden als drie aparte korte films. Maar het werd een succes, dus kreeg Keaton groen licht voor volgende projecten. Clyde Bruckman, Jean Havez en Joseph Mitchell schreven het scenario. De camera werd bediend door Elgin Lessley en William McGann.

Daydreams

1922 | Zwijgende film, Komedie, Experimenteel

Verenigde Staten 1922. Zwijgende film van Edward Cline en Buster Keaton. Met o.a. JoeRoberts, Joe Keaton, Edward Cline, Ren Adore en Buster Keaton.

Liefde en de strijd om de gunsten van een meisje, gezien in drie tijdperken. In het Stenen Tijdperk bestrijden de rivalen (Keaton en Beery) elkaar op dinosaurussen. In de tijd van de Romeinen racen ze in onvervalste Ben-Hur-stijl om de hand van Beauty (Leahy) en in het hedendaags verhaal draait alles rond hun auto. De drie verhalen worden door elkaar verteld, waardoor de satire op Griffiths INTOLERANCE nog benadrukt wordt. Een groot deel van de gags berust vanzelfsprekend op anachronismen. Keaton was nog niet helemaal klaar voor een eigen langspeler. De film is dan ook minder stijlvol dan de daaropvolgenden, maar als vingeroefening is hij zeker geslaagd. Het was Keatons bedoeling om, als het publiek verstek zou laten, de film heruit gebracht zou worden als drie aparte korte films. Maar het werd een succes, dus kreeg Keaton groen licht voor volgende projecten. Clyde Bruckman, Jean Havez en Joseph Mitchell schreven het scenario. De camera werd bediend door Elgin Lessley en William McGann.