Franca Tamantini

L'avvocato delle donne VI

Duitsland​/​​Italië 1996. Drama van Andrea Frazzi en Antonio Frazzi. Met o.a. Mariangela Melato, Rüdiger Joswig, Mareike Carrière, Carolina Salome en Lorenzo Gioielli.

Ma tu mi vuoi bene?

Frankrijk​/​​Italië 1992. Drama van Marcello Fondato. Met o.a. Johnny Dorelli, Monica Vitti, Lyn Lay, My Ohau en Veronique Genest.

Mooie rol van Dorelli als kinderrechter Morosini, die zit opgescheept met een klein meisje, teruggestuurd door het pleeggezin waarin hij haar had geplaatst. Hij trekt zich haar lot enorm aan, net als de maatschappelijk werkster Masetti (schitterende rol van Vitti). Langzaam wordt duidelijk hoe ellendig de zaak is, hoe onverschillig mensen zijn en hoe bureaucratisch het systeem is, waarin een kind dat snakt naar liefde als een postpakketje heen en weer wordt gestuurd. Deze tv- film laat zien dat wet en rechtvaardigheid op een hypocriete manier met elkaar in tegenspraak zijn.

Amici miei, atto tre

Italië 1985. Komedie van Nanni Loy. Met o.a. Ugo Tognazzi, Gastone Moschin, Adolfo Celi, Renzo Montagnani en Bernard Blier.

Deze derde film uit een serie over een groep vrienden op leeftijd handelt over hun belachelijke grollen in een bejaardenhuis in Villa Serena, die door de bejaarde kwajongens bijna in een puinhoop wordt herschapen. Een komedie met goede acteurs, die echter flauwe grappen uithalen. Een film die zo bespottelijk is dat hij je het schaamrood op de kaken brengt.

Il Commissario

Italië 1962. Mysterie van Luigi Comencini. Met o.a. Alberto Sordi, Franca Tamantini, Alessandro Cutolo, Alfredo Leggi en Mino Doro.

Een jonge inspecteur die tijdens de paasdagen dienst heeft is bezig met een moordzaak. Hij ontdekt dat het slachtoffer vroeger een gerenommeerd politicus is geweest, maar als hij meer gegevens ontdekt dan men wenselijk acht, komt zijn carrière in gevaar. Het verhaal is niet slecht, maar de film is te traag en bevat overbodige komische scènes.

La sonnambula

Italië 1952. Muziek van Cesare Barlacchi. Met o.a. Gino Sinimberghi, Paola Bertini, Alfredo Colella en Franca Tamantini.

Aan het maken van deze filmversie, gebaseerd op de opera van Vincenzo Bellini, kwam weinig inspiratie te pas. De vertolking, de muziek en de regie van Barlacchi doen plichtmatig aan. Het verhaal, dat in Zwitserland speelt, gaat over Lisa (Tamantini) die verliefd is op Alvino (Sinimberghi). Alvino houdt echter van de lieve Amina (Bertini), zijn verloofde. Helaas lijdt Amina regelmatig aan slaapwandelen en 's nachts, gedurende een van haar slaapwandeltochten, gaat zij de kamer van een te gast zijnde graaf binnen. Lisa gebruikt het voorval om haar te schande te maken, maar de graaf slaagt erin haar onschuld te bewijzen.

Cenerentola

Italië 1948. Fantasy van Fernando Cerchio. Met o.a. Lori Randi, Gino Del Signore, Afro Poli, Vito De Taranto en Franca Tamantini.

Onverkorte versie van Rossini's opera over het beroemde sprookje van Perrault. Assepoester wordt oneerlijk behandeld en vernederd door haar stiefmoeder en stiefzusters die jaloers zijn op haar bescheidenheid en schoonheid. Een toverfee zorgt ervoor dat zij ook naar het bal mag gaan in het koninlijke paleis, waar de prins een gade zoekt. Hij wordt verliefd op haar. Ze trouwden en leefden nog lang en gelukkig. Prachtig camerawerk op locatie in het voormalige Koninklijke Paleis te Turijn; de buitenopnames werden gemaakt op het kasteel Stupinigi te Tolcinasco en het voormalige Koninklijke Paleis in Monza. Helaas is de film stijf en zonder emotionele hoogtepunten, ook al is de regie vakkundig. De muziek en liederen zijn niet bijzonder. Dit is Cerchio's tweede regiepoging.