François Roy: cast en muziek.
Er zijn 2 films gevonden.

La classe de neige

1998 | Drama

Frankrijk 1998. Drama van Claude Miller. Met o.a. Clément van den Bergh, Lokman Nalcakan, François Roy, Yves Verhoeven en Emmanuelle Bercot.

De tienjarige Nicolas, geplaagd door nachtmerries en angstaanvallen, wordt door zijn overbezorgde, veeleisende en ietwat zonderlinge vader naar het skikamp van zijn nieuwe school gebracht. Slechts met moeite handhaaft Nicolas zich binnen de groep, maar zijn hersenspinsels nemen de overhand. Meesterregisseur Miller (1942-2012) vertaalde de sluipende, diffuse gruwel in de roman van coscenarist Emmanuel Carrère subliem naar cinema. Voor Guillaume Schiffmans camera krijgt de spookachtig belichte sneeuwenclave claustrofobische, irreële kwaliteiten. Ook de acteursregie in deze verontrustende film hors catégorie is eenvoudigweg briljant.

Court toujours : Le dernier chaperon rouge

1995 | Drama, Fantasy, Horror, Musical

Frankrijk 1995. Drama van Jan Kounen. Met o.a. Emmanuelle Béart, Gérald Weingand, Diane Payne-Myers, Marc Caro en Stéphane Chivot.

Er was eens een koningin die van een zoon beviel die zo afzichtelijk was dat ze hem liet verbannen naar het toverbos. Uit het lelijkste komt echter soms het mooiste voort en zo kwamen er duizenden mooie roodkapjes in het bos, die echter een voor een gedood werden door het monster. Dit laatste wordt afgemaakt door het voorlaatste roodkapje, nadat het eerst reeds haar benen verminkte. Jaren gaan voorbij en het oude roodkapje (Payne-Myers) wil maar een ding: de benen stelen van de laatste van haar geslacht (B[KA1]eart). Deze wordt echter beschermd door een aantal vreemde plant-dieren, maar onder hen bevindt zich ook de verraderlijke wolf (Weingand). Volledig gezongen en gedanste griezel-sprookjesfilm die helemaal in het kader past van Caro's LA CITE DES ENFANTS PERDUS. Caro speelt trouwens de rol van het monster in de film. Zeker niet geschikt voor kinderen want de film zit vol wrede scènes en het einde kan hen helemaal verwarren. Een goed experiment dat echter niet gelukt is daar het inboet aan helderheid en duidelijkheid. Philippe Decouflé stond in voor de choreografie. Carlo de Boutiny en Kounen schreven het soms niet te volgen scenario. Tetsuo Naguta tekende voor de fotografie. DTS-Stereo.