Françoise Hardy: cast en muziek.
Er zijn 10 films gevonden.

Nini

1997 | Komedie, Familiefilm

Frankrijk 1997. Komedie van Myriam Touzé. Met o.a. Laura Saglio, Diane Dassigny, Annick Blancheteau, Jacques Boudet en Paulette Dubost.

Gainsbourg, génération Gainsbarre

1991 | Muziek, Biografie

Frankrijk 1991. Muziek van Gérard Lanvin en Bambou. Met o.a. Jean Gabin, Michel Simon, Jane Birkin, Isabelle Adjani en Brigitte Bardot.

Een niet te klassificeren tv-film, want zogenaamde onderzoeks-fictie rond de zeer controversiële persoon van Serge Gainsbourg, die na zijn dood 'over zichzelf' vertelt. Met in willekeurige volgorde degenen die hij heeft ontmoet, van wie hij heeft gehouden en die met hem hebben gezongen, en aan het slot helemaal nergens op slaande thema's die, wat de makers 'de generatie Charlotte' durven noemen, behandelen! Een oppervlakkige, tamelijk onfatsoenlijke en in elk geval misplaatste nagedachtenis. Typisch nostalgie voor een klein kringetje, want deze vedette, die zichzelf zag als Rimbaud en Victor Hugo samen, bezat verre van hun talent.

Maillan-Les-Bains

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Christian Vidalie. Met o.a. Jacqueline Maillan, André Dussollier, Vanessa Paradis, Christophe Dechavanne en Charles Aznavour.

Deze komisch bedoelde smeltkroes bevat weinig idee[KA3]en in de mise-en-sc[KA2]ene en is inhoudelijk wisselend van kwaliteit. Hoewel sommigen (Dussolier, Aznavour, Villeret en Mondy) beantwoorden aan het beoogde doel, vraag je je af wat anderen in deze film komen doen zoals (Hardy, Mas en Lara). Ook bekend als LE RIRE DE JAQUELINE MAILLAN.

L'idole des jeunes

1976 | Musical, Experimenteel

Frankrijk 1976. Musical van Yvan Lagrange. Met o.a. Denis Develoux, Yvan Lagrange, Dominique Guezenec, Martine Maréchal en Catherine Versepuys.

De acteurs spelen en zingen play-back (!) 'yèh, yèh' op de platen van de rock 'n roll- en twistzangers uit de jaren zestig. Een bizar probeersel, hetgeen opgaat voor al het werk van Yvan Lagrange die in deze film de rollen van Johnny Hallyday, Eddy Mitchell en Dany Logan vertolkt. De conclusie moet zijn dat het hier om een afschuwelijke, langdradige, statische en erg goedkope film gaat. Ook bekend als LES CINÉMAS PERMANENTS.

Les Colombes

1971 | Drama

Canada 1971. Drama van Jean-Claude Lord. Met o.a. Jean Besré, Lise Thouin, Jean Duceppe, Jean Coutu en Diane Guerin.

Een zangeresje weet zich geen raad met haar genegenheid voor een jonge professor uit een burgerlijk milieu. Zij wil de top bereiken en hij heeft daar begrip voor.

Europa canta

1967 | Komedie, Muziek

Italië​/​​Spanje 1967. Komedie van José Luis Merino. Met o.a. Vivi Bach, Gustavo Rojo en Françoise Hardy.

De organisatoren van het Eurovisie Festival besluiten een werkelijk representatieve jury te kiezen...Een slechte film, die geproduceerd werd om de bloei van het Eurovisie Festival te exploiteren.

Grand Prix

1966 | Drama, Sportfilm, Avonturenfilm, Actiefilm

Verenigde Staten 1966. Drama van John Frankenheimer. Met o.a. James Garner, Yves Montand, Eva Marie Saint, Toshirô Mifune en Brian Bredford.

Na een ongeluk waarbij een teamgenoot gewond raakt wordt de Amerikaanse Formule 1-coureur Pete Aron (Garner) ontslagen. Hij probeert het bij een concurrerende, Japanse renstal. Tussen de races door, hebben de renners het in Frankenheimers Grand Prix ook heel druk met hun liefdesleven. Prachtige, spannende beelden van autoraces, met wagens die weliswaar niet zo hard konden als de hedendaagse exemplaren, maar er wel veel beter uitzagen. Gedraaid op 70 mm film, met prachtig resultaat. Deels opgenomen op de circuits van Monaco, Monza en Zandvoort. Oscars voor effecten, montage en geluid.

Une Balle au coeur

1965 | Misdaad, Drama

Frankrijk 1965. Misdaad van Jean-Daniel Pollet. Met o.a. Sami Frey, Françoise Hardy, Jenny Karezi, Spiros Focás en Vassili Diamandopoulos.

Een jonge Siciliaanse markies wordt belaagd en beroofd door beruchte maffialeden. Hij moet vluchten naar Griekenland, waar hij zijn wraak voorbereidt; zelfs de op hem verliefde vrouwen offert hij daaraan op. Curieuze maar niet geslaagde poging van een marginale nouvelle vague-regisseur om het wraakthema uit de western te gebruiken in een Zuideuropese situering. Frey is geen actieheld en zangeres Françoise Hardy kan niet acteren. Het camerawerk daarentegen is opmerkelijk.

Masculin-féminin

1965 | Drama, Experimenteel

Zweden​/​​Frankrijk 1965. Drama van Jean-Luc Godard. Met o.a. Jean-Pierre Léaud, Chantal Goya, Marlène Jobert, Brigitte Bardot en Françoise Hardy.

'Een film van Jean-Luc Godard die verschillende feiten nauwkeurig beschrijft, betreffende jeugdigheid en sekse, in het Frankrijk van nu.' Zo luidde de advertentie voor Godards film over het Parijs van 1966. Godard liet een uitgetikt draaiboek achterwege en volstond met wat notities en een handjevol gedreven acteurs. Zoals Jean-Pierre Léaud als Paul, de 21-jarige idealist, geflankeerd door zijn geliefde Madeleine (Chantal Goya). Samen met een huisgenoot ontmoet het trio allerhande personages in opmerkelijke omstandigheden. Al doende schetst Godard een gracieus en complex beeld van zijn toen.

Château en Suède

1963 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1963. Komedie van Roger Vadim. Met o.a. Monica Vitti, Curd Jürgens, Jean-Claude Brialy, Jean-Louis Trintignant en Suzanne Flon.

Een naïeve neef bezoekt zijn familie in een afgelegen kasteel, wordt verliefd op de kasteelvrouwe en ontdekt dat de eerste vrouw van de heer des huizes nog leeft en opgesloten wordt gehouden. Françoise Sagans eerste toneelstuk is weinig meer dan een verzameling excentrieke personages die in de film wat ongelukkig voor hun rollen gekozen zijn, waaronder de als comédienne nog onderontwikkelde Vitti en de humorloze Jürgens. De verve van andere spelers gaat verloren in de barokke vormgeving van Vadim.