Olimpia Carlisi: cast.
Er zijn 16 films gevonden.

Giro di lune tra terra e mare

1998 | Drama

Duitsland​/​​Italië 1998. Drama van Giuseppe M. Gaudino en Giuseppe Gaudino. Met o.a. Aldo Bufi Landi, Tina Femiano, Salvatore Grasso, Antonio Pennarella en Vincenza Modica.

De film vertelt de geschiedenis van Pozzuoli, een plaatsje vlak onder Napels, tussen 538 voor Christus en 1984. De meest antieke beelden gaan over de moord van Nero op zijn moeder Agrippina, de orakels van de Sibylle van Cumae en de omzwervingen van Maria de Dwaze, de heldin die de stad zal redden. In de vroege jaren zeventig van deze eeuw wordt het land rond de baai van Napels beïnvloed door het stijgen en dalen van de grond. De Gioia's, een familie van vissers, worden door de langzame aardverschuivingen gedwongen hun huizen te verlaten. Prachtig, poëtisch portret van een Italiaans plaatsje dat bol staat van eeuwenoude tradities. Regisseur Gaudino bewerkte sommige beelden door ze te bekrassen of de snelheid te manipuleren

Três Irmãos

1994 | Drama, Familiefilm

Duitsland​/​​Portugal 1994. Drama van Teresa Villaverde. Met o.a. Maria de Medeiros, Marcello Urgeghe, Evgeni Sidihin, Laura del Sol en Mireille Perrier.

Medeiros woont samen met haar ouders en twee broers in een arbeiderswijk in Lissabon. Na de zoveelste slaande ruzie tussen de broers en hun egocentrische, gevoelloze, blinde vader, gaan de jongens het huis uit. Medeiros onderhoudt nog contact met hen maar weet eigenlijk niet meer bij wie ze hoort. Na een opgedrongen seksueel contact met de zoon van haar baas lijkt de liefde haar een vieze bedoening. Wanneer dan ook nog haar moeder het huis verlaat en zij met haar vader alleen achterblijft, raakt het meisje helemaal de kluts kwijt. Aangrijpend verhaal van een meisje midden in de puberteit, dat op zoek is naar liefde en genegenheid. Met bijzonder veel gevoel gespeeld door Medeiros, die voor haar prestatie in 1994 op het Filmfestival van Venetië de prijs kreeg voor de beste vrouwelijke rol. Villaverde schreef zelf het meeslepende scenario, waarin realiteit en fantasie, toekomst en verleden volmaakt één worden met de cinematografische werkelijkheid. Mooie beelden van Volker Tittel.

Etoile

1988 | Mysterie

Italië 1988. Mysterie van Peter Del Monte. Met o.a. Jennifer Connelly, Charles Durning, Olimpia Carlisi, Laurent Terzieff en Gary McCleery.

Een jonge Amerikaanse ballerina gaat in Boedapest een cursus volgen aan een beroemde balletschool. Geleidelijk gaat ze zich identificeren met een beroemde ballerina die honderd jaar eerder leefde. Een surrealistische sfeer, waarin het verleden zijn invloed doet gelden op het heden. De scène uit Het Zwanenmeer is indrukwekkend, maar de film is traag en de plot voorspelbaar.

Les noces de plomb

1987 | Misdaad, Thriller

Frankrijk 1987. Misdaad van Pierre Grimblat. Met o.a. Christine Boisson, Jean-Luc Boutté, Jean-François Stévenin, Jacques Dacqmine en Olimpia Carlisi.

De bewerking van een boek van Hillary Waugh door Jean-Patrick Manchette, zelf een gewaardeerd detectiveschrijver. Variaties op het thema van de verleiding. Een man die zojuist zijn vierde echtgenote heeft vermoord om de levensverzekering te innen, krijgt hiermee te maken wanneer zich een nieuwe 'verloofde' aandient. De levensverzekeringsmaatschappij, die na het uitkeren van enige miljoenen op levens van omgekomen getrouwde vrouwen een moorddadige oplichting vermoedt, zet een val door een aantrekkelijke jonge vrouw een huwelijksadvertentie te laten plaatsen. Een degelijke en heldere regie van een oudgediende in het genre, zowel op het bioscoopscherm als op de beeldbuis. Overtuigend spel.

Prima del futuro

1985 | Sciencefiction, Fantasy

Italië 1985. Sciencefiction van Fabrizio Caleffi, Ettore Pasculli en Gabriella Rosaleva. Met o.a. David Brandon, Laura Marconi, Maurizio Donadoni, Elda Olivieri en Olimpia Carlisi.

Deze film was bedoeld om de mensen beet te nemen én een boodschap over te brengen, maar slaagde er niet in om iets anders te zijn dan een demonstratie van zijn eigen onbekwaamheid en amateurisme. De film bestaat uit drie episodes, die alle drie slecht geregisseerd zijn. Het verhaal speelt zich af in de toekomst, waarin de televisie het dagelijks leven beheerst en de mensen minder menselijk zijn. De drie regisseurs zouden eerst samenhangende scenario's moeten leren schrijven alvorens een film te maken. Als ze geen originele ideeën kunnen verzinnen moeten ze een ander beroep kiezen.

L' Eveillé du Pont de l'Alma

1985 | Experimenteel

Frankrijk 1985. Experimenteel van Raoul Ruiz. Met o.a. Michael Lonsdale, Jean-Bernard Guillard, Olimpia Carlisi, Jean Badin en Melvil Poupaud.

Geen intrige, geen rode draad, maar karakters die gewoon wat ronddwarrelen. Of deze film zich nu in een tijdsspanne van drie dagen, drie weken of drie jaar afspeelt is niet bekend. In feite één grote droom met als thema 'is dit leven of dood?' Een meesterwerk waarover tien pagina's geschreven moeten worden, of helemaal niets.

Tu mi turbi

1982 | Komedie

Italië 1982. Komedie van Roberto Benigni. Met o.a. Roberto Benigni, Giacomo Piperno, Olimpia Carlisi, Claudio Bigagli en Carlo Monni.

Een film in vier delen van en met de Italiaanse komiek Benigni. De episoden 'De Twee Soldaten' en 'Engel' zijn in het geheel niet grappig. In 'In de tijd van Christus' is Benigni babysitter van de jonge Jezus, wat goed is voor enig glimlachen. Voluit lachen is het bij 'In de bank', waar hij met krankzinnige argumentaties een lening probeert te krijgen.

Seuls

1981 | Drama

Zwitserland 1981. Drama van Francis Reusser. Met o.a. Niels Arestrup, Christine Boisson, Michael Lonsdale, Bulle Ogier en Olimpia Carlisi.

Een dertiger duikt in zijn jeugdherinneringen als hij in een foto-automaat een vergeten kiekje vindt van een jonge vrouw die frappant veel op zijn overleden moeder lijkt. Na een reeks van ontmoetingen met mensen die het ook moeilijk hebben in hun liefdesbeleving en nadat hij via een transseksueel tot de ontdekking komt dat hij wellicht homofiel is, verdwijnt hij samen met het kind dat hij ooit zelf was. Een volledig in mineur gehouden film met overdreven opzettelijke en uitsluitende treurigheid die een monument van verveling wordt, en niet eens het compliment mag krijgen dat hij zo interessant bedoeld was. De uiterst begaafde acteurs houden een wedstrijdje somber staren; alleen de fotografie heeft kwaliteiten.

La Terrazza

1980 | Komedie, Drama

Frankrijk​/​​Italië 1980. Komedie van Ettore Scola. Met o.a. Vittorio Gassman, Marcello Mastroianni, Serge Reggiani, Ugo Tognazzi en Jean-Louis Trintignant.

Het Romeinse soir[KA1]ee-leven verenigt kopstukken uit het culturele en maatschappelijke leven. De steeds wisselende benadering van dezelfde sc[KA2]ene maakt duidelijk hoe zeer ieder van de mannen van zijn oorspronkelijke idealen is vervreemd en aan het eind van hun Latijn is gekomen. De vrouwen hebben daarentegen hun praktische greep op de realiteit behouden, terwijl de jongeren alles met ironische scepsis bekijken. Deze sleutelfilm met zelfkritiek (met schrijvers, filmers, politici in eigen rollen naast de acteurs) heeft een veelkleurige structuur die herhalingen niet geheel vermijdt, maar een ingewikkeld tragi-komisch beeld geeft van een generatie en ondanks alle ontluistering de warmte van in stand gebleven vriendschap overdraagt. Het scenario is van regisseur Scola, Agenore Incorocci als Age en Furio Scarpelli. Het camerawerk is van Pasqualino De Santis. Technicolor. Stereo.

Il Minestrone

1980 | Drama, Komedie

Italië 1980. Drama van Sergio Citti. Met o.a. Roberto Benigni, Franco Citti, Ninetto Davoli, Olimpia Carlisi en Daria Nicolodi.

Twee uitgehongerde zwervers die elkaar bij het leegschrapen van vuilnisbakken leren kennen, komen in de gevangenis in contact met een lotgenoot die in een sjiek kostuum in restaurants dineert zonder te betalen. Deze vijfde film van Pasolini's assistent slaagt waar zijn eerdere pogingen faalden. Hij bouwt met kluchtelementen een sociale parabel op, waarin de harde en tragische kern niet verloren gaat. BRUTTI, SPORCHI E CATTIVI wordt bijna geëvenaard in een gemoedelijk tempo dat de uitgelezen acteurs alle kansen geeft. De lange, gedroomde diner-scène aan het slot had gemist kunnen worden.

Dalla Nube alla Resistenza

1978 | Drama, Experimenteel

Verenigd Koninkrijk​/​​Italië​/​​Duitsland 1978. Drama van Jean Marie Straub en Danièle Huillet. Met o.a. Olimpia Carlisi, Guido Lombardi, Lori Pelosini, Gino Felici en Maria di Mattia.

Voor de Straub-fans een van zijn meest perfecte films, die zowel op het kleine tv-scherm als op het grote bioscoopdoek een cinematografisch betoog van indrukwekkende eenvoud is. Naar Césare Pavese's verhandelingen Dialoghi con Leucò en La luna e i falò. Maar de eenvoud van de wijze van het verfilmen van de teksten is slechts schijn.

The Middle Of The World

1974 |

1974. Alain Tanner. Met o.a. Olimpia Carlisi, Juliet Berto, Jacques Denis en Philippe Léotard.

Voor de Straub-fans een van zijn meest perfecte films, die zowel op het kleine tv-scherm als op het grote bioscoopdoek een cinematografisch betoog van indrukwekkende eenvoud is. Naar Césare Pavese's verhandelingen Dialoghi con Leucò en La luna e i falò. Maar de eenvoud van de wijze van het verfilmen van de teksten is slechts schijn.

Le milieu du monde

1974 | Drama

Frankrijk​/​​Zwitserland 1974. Drama van Alain Tanner. Met o.a. Philippe Léotard, Olimpia Carlisi, Juliet Berto, Jacques Denis en Dénise Perron.

Een Zwitserse ingenieur en een Italiaanse serveerster worden verliefd op elkaar, maar weten het mentaliteitsverschil tussen zijn op de toekomst gerichte politieke ambities en haar op de traditie gerichte instelling niet te overbruggen. Het groeiproces wordt getoond in somber acteren, zware dialogen en landschapsopnamen die op het verstrijken van de tijd moeten duiden, maar de film komt vanuit de theorie niet tot echt leven. Een onthullend beeld van vooroordelen tegen buitenlandse arbeiders.

Othon

1970 | Drama

Italië​/​​Duitsland 1970. Drama van Jean Marie Straub en Danièle Huillet. Met o.a. Adriano Apra, Anne Brumagne, Olimpia Carlisi, Subarite Semaran en Leon Mingrone.

Ondertitel: 'Die Augen wollen sich nicht zu jeder Zeit schlieszen oder vielleicht wird Rom sich eines Tages erlauben seinerseits zu wählen'. Een igenzinnige Straub-Huillet-verfilming van Pierre Corneilles toneelstuk die in drie lagen werd opgebouwd: het oude Rome, het 17e-eeuwse Frankrijk van Corneille en Europa vandaag, met tot de uiterste vervreemding geregisseerde acteurs die de tekst opzeggen.

Equinozio

1970 | Sciencefiction, Mysterie

Italië 1970. Sciencefiction van Maurizio Ponzi. Met o.a. Claudine Auger, Paolo Pitagora, Delia Boccardo, Olimpia Carlisi en Lea Padovani.

Een aantal mannen wordt bezeten door de vreemde aandrang om te vertrekken naar een kennelijk niet-bestaand oord en ze worden door de autoriteiten in psychiatrische inrichtingen opgesloten. Een arts vergezelt een jonge pati[KA3]ent naar het kasteel, waar zich tijdens WO I een liefdestragedie afspeelde, en ontdekt dat deze de re[KA3]incarnatie is van de toenmalige kasteelheer. Deze film van een ex-criticus is een experimentje over de aard van fictie (en fictie-film), dat zich aangenaam geïntegreerd laat aanzien dank zij de elegante fotografie en de fraaie en goede actrices, maar is uiteindelijk weinig meer dan een zeepbel.

Giovinezza, giovinezza

1969 | Drama, Oorlogsfilm

Italië 1969. Drama van Franco Rossi. Met o.a. Alain Noury, Katia Moguy, Roberto Lande, Olimpia Carlisi en Guido Alberti.

De vriendschap tussen een groepje jongeren in het Italië van de jaren dertig lijkt aanvankelijk stand te houden ondanks de politieke geschillen: een jongen van eenvoudige komaf kiest uit hoop op maatschappelijke verbetering voor het fascisme, een jonge bourgeois komt tot steeds drastischer verzetsacties, maar kan ook door zijn vriend niet gered worden. De film probeert een brug te slaan van historisch verzet van jongeren naar protestacties in de tegenwoordige tijd. Dit resulteert in verwarrende stijlbreuken, maar de meer lyrische evocaties van de ongecompliceerde vriendschap, die door de buitenwereld wordt verziekt, zijn overtuigend. De jonge acteurs spelen spontaan, hoewel de Fransman Noury veel te elegant is voor zijn rol.