Maurice Bénichou: cast.
Er zijn 25 films gevonden.

Omar m'a tuer

2011 | Drama

Frankrijk​/​​Marokko 2011. Drama van Roschdy Zem. Met o.a. Sami Bouajila, Denis Podalydès, Maurice Bénichou, Salomé Stévenin en Nozha Khouadra.

Drama van Roschdy Zem over Marokkaanse tuinman Omar, die veroordeeld werd op grond van in bloed geschreven beschuldiging door de doodgestoken vrouw voor wie hij werkte. Op feiten gebaseerd.

L'amour fraternel

2011 |

Frankrijk 2011. Gérard Vergez. Met o.a. Andy Gillet, Grégory Fitoussi, Maurice Bénichou, Maryline Even en Aubert Fenoy.

Tien jaar na de dood van hun moeder zoekt Marc zijn broer Henri weer op. Marc (Fitoussi) is ooit naar Parijs vertrokken en omringt zich daar met artistieke types. Henry (Gillet) is in de Provence gebleven en leidt daar een rustig, wat eenzaam bestaan. De hernieuwde kennismaking van de broers verloopt beslist ongemakkelijk. Matig uitgewerkt televisiedrama heeft wel een leuke rol van Fitoussi, de acteur die met rollen in World War Z en de serie Mr Selfridge een internationale carrière ambieert.

La Tueuse

2009 | Drama

Frankrijk 2009. Drama van Rodolphe Tissot. Met o.a. Adrienne Pauly, Guillaume Denaiffe, Maurice Bénichou en Michel Ferracci.

Tijdens haar zwangerschap ontdekt verpleegster Mathilde (Pauly) dat ze een zwak én het talent heeft voor poker. Gaandeweg krijgt ze in het milieu de bijnaam 'la Tueuse', de Moordenares, aangemeten: koel doet ze haar opponenten in het stof bijten. Maar, weet ook de hobbypokerende debuutregisseur Tissot, de grens tussen prettige wedstrijdtinteling en zelfdestructieve verslaving is verraderlijk vaag. In contrast tot het thematisch vergelijkbare Spaanse sfeerjuweel Juego de Luna, met Ana Torrent als azenjaagster, is deze bekroonde tv-film allereerst een morality play. Zangeres-actrice Pauly speelt met koortsachtige intensiteit: Mathilde vermoordt niemand behalve zichzelf.

Sous les toits de Paris

2007 | Drama

Frankrijk 2007. Drama van Hiner Saleem. Met o.a. Maurice Bénichou, Mylène Demongeot en Birol Ünel.

Tijdens zijn eerste tijd in Parijs observeerde regisseur Saleem, een Koerdische immigrant, twee oude mannen die evenals hijzelf woonden in een piepkleine chambre de bonne (dienstmeisjeskamertje onder het dak). Zij vormden de inspiratie voor de bejaarde Marcel (Piccoli) en Amar (Bénichou) in dit de facto sombere en toch roerende minimalistenverhaal over twee berooide buitenstaanders. Het rudimentaire plot dient als kapstok voor een pure acteursfilm vol ouderwets politiek engagement: alledaagse situaties druipen van het venijn over de ondankbare, onzorgzame samenleving met zijn jeugdigheidsfixatie. Voor zijn memorabele karaktercompositie ontving Piccoli op het Filmfestival van Locarno 2007 een beeldje. Bijrol van Birol Ǖnel (Gegen die Wand).

Caché

2005 | Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Oostenrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 2005. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Daniel Auteuil, Juliette Binoche, Maurice Bénichou, Annie Girardot en Walid Afkir.

Makkelijke films maakt Haneke nooit, en Caché is een van zijn ongemakkelijkste. Georges (Auteuil), gerespecteerd presentator van een boekenprogramma, mooie Parijse woning, intelligente, aantrekkelijke vrouw (Binoche), krijgt op een dag een videoband met een opname van zijn huis. Er gebeurt niet veel bijzonders op de tape, maar kennelijk houdt iemand hem in de gaten. Wie? En waarom? Caché is subtieler dan het ijselijke Funny Games, maar even onthutsend. Regieprijs in Cannes, European Film Awards in de categorieën beste film, beste acteur, beste regie en beste montage.

Qui perd gagne!

2003 | Mysterie, Komedie

Frankrijk 2003. Mysterie van Laurent Bénégui. Met o.a. Thierry Lhermitte, Elsa Zylberstein, Maurice Bénichou en Jean-Pierre Malo.

Makkelijke films maakt Haneke nooit, en Caché is een van zijn ongemakkelijkste. Georges (Auteuil), gerespecteerd presentator van een boekenprogramma, mooie Parijse woning, intelligente, aantrekkelijke vrouw (Binoche), krijgt op een dag een videoband met een opname van zijn huis. Er gebeurt niet veel bijzonders op de tape, maar kennelijk houdt iemand hem in de gaten. Wie? En waarom? Caché is subtieler dan het ijselijke Funny Games, maar even onthutsend. Regieprijs in Cannes, European Film Awards in de categorieën beste film, beste acteur, beste regie en beste montage.

Le temps du loup

2003 | Drama

Frankrijk​/​​Oostenrijk​/​​Duitsland 2003. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Isabelle Huppert, Maurice Bénichou, Lucas Biscombe, Béatrice Dalle en Patrice Chéreau.

Rampenfilms - hoe visueel overdonderend ook - gaan over het dunne laagje beschaving dat de mensheid vrijwaart van anarchie. In de compromisloze rampenfilm Le temps du loup van regisseur Michael Haneke (La pianiste) is de aard van de ramp onbekend en gaat het uitsluitend om de menselijkheid van de overlevenden. Centraal staan moeder Anne (Huppert) en haar twee kleine kinderen, een getraumatiseerd gezin dat hoopt op verlossing in een volgepakt treinstation op het platteland. Volgens Haneke zijn glamourfilms leugenachtig, bedoeld voor verstrooiing en winst. Zijn films zijn naar eigen zeggen kunstwerken waarin hij de waarheid nauwgezet probeert te benaderen. Kijk en huiver.

Le fabuleux destin d'Amélie Poulain

2001 | Romantische komedie, Fantasy, Drama

Frankrijk​/​​Duitsland 2001. Romantische komedie van Jean-Pierre Jeunet. Met o.a. Audrey Tautou, Mathieu Kassovitz, Rufus, Lorella Cravotta en Serge Merlin.

Werkelijk overláden met prijzen en nominaties werd dit suikertaartje van een romantische komedie. Barmeisje Amélie (Tautou) besluit op een goede dag andere mensen een handje te helpen bij het geluk. Als een hedendaags sprookjesfiguur trippelt ze het leven binnen van iemand die als kind een doosje met persoonlijke dingetjes verloor, van barklanten op zoek naar liefde en nog vele anderen. Dan raakt ze zelf verliefd. Met zijn film schildert regisseur Jeunet (Delicatessen) een vriendelijk, kleurrijk (maar blank), brandschoon, kortom imaginair, Parijs waar alles mogelijk is. Dat pakt onweerstaanbaar uit.

Quand on sera grand

2000 | Komedie

Frankrijk 2000. Komedie van Renaud Cohen. Met o.a. Mathieu Demy, Amira Casar, Maurice Bénichou, Louise Bénazéraf en Marie Payen.

Werkelijk overláden met prijzen en nominaties werd dit suikertaartje van een romantische komedie. Barmeisje Amélie (Tautou) besluit op een goede dag andere mensen een handje te helpen bij het geluk. Als een hedendaags sprookjesfiguur trippelt ze het leven binnen van iemand die als kind een doosje met persoonlijke dingetjes verloor, van barklanten op zoek naar liefde en nog vele anderen. Dan raakt ze zelf verliefd. Met zijn film schildert regisseur Jeunet (Delicatessen) een vriendelijk, kleurrijk (maar blank), brandschoon, kortom imaginair, Parijs waar alles mogelijk is. Dat pakt onweerstaanbaar uit.

La fille préférée

2000 | Drama, Actiefilm

Frankrijk 2000. Drama van Lou Jeunet. Met o.a. Laurence Côte, Mélanie Leray, Geneviève Mnich, Maurice Bénichou en Maher Kamoun.

Werkelijk overláden met prijzen en nominaties werd dit suikertaartje van een romantische komedie. Barmeisje Amélie (Tautou) besluit op een goede dag andere mensen een handje te helpen bij het geluk. Als een hedendaags sprookjesfiguur trippelt ze het leven binnen van iemand die als kind een doosje met persoonlijke dingetjes verloor, van barklanten op zoek naar liefde en nog vele anderen. Dan raakt ze zelf verliefd. Met zijn film schildert regisseur Jeunet (Delicatessen) een vriendelijk, kleurrijk (maar blank), brandschoon, kortom imaginair, Parijs waar alles mogelijk is. Dat pakt onweerstaanbaar uit.

Drôle de Félix

2000 | Komedie, Drama

Frankrijk 2000. Komedie van Olivier Ducastel en Jacques Martineau. Met o.a. Sami Bouajila, Pierre-Loup Rajot, Patachou, Ariane Ascaride en Charly Sergue.

Vrolijke Felix' is een oprechte roadmovie over de opgewekte dertiger Felix, een Franse homoseksueel van Arabische komaf. Felix is seropositief maar hij is meer bezig met het welzijn van zijn favoriete soapies dan met zijn gezondheid. Toch wil hij graag zijn vader ontmoeten die waarschijnlijk in Marseille woont. Hij vertrekt te voet en onderweg ontmoet hij talloze zonderlingen die hem aan het denken zetten over de waarde van vriendschap versus familie. Winnaar van de Teddybeer in Berlijn voor het 'verfrissende portret van een man met HIV die de zonnige kant van zijn leven en zijn gekozen familie ontdekt'.

Code Inconnu : Récit incomplet de divers voyages

2000 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Roemenië 2000. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Luminita Gheorghiu, Ona Lu Yenke, Maimouna Hélène Diarra, Alexandre Hamidi en Crenguta Hariton Stoica.

Door het bericht van actrice Juliette Binoche dat zij graag eens zou werken met de regisseur van films als Benny's Video en Funny Games, kwam de Oostenrijkse Michael Haneke in Parijs terecht. Daar speelt zich dit breed opgezette drama af, waarin verschillende mensen worden gevolgd. Binoche in een mooie rol speelt een aanstormende, ambitieuze actrice, die op straat haar jonge zwager tegen het lijf loopt. Die vernedert een Roemeense bedelaarster en wordt daarop aangesproken door een jonge Senegalees die werkt op een school voor doofstomme kinderen. Het is maar een klein, schijnbaar onbeduidend incident. Toch zal het voor de betrokkenen uiteenlopende gevolgen hebben. Haneke toont, ondanks (of misschien wel dankzij) de verbreding van zijn horizon, andermaal een sombere visie op de moderne, individualistische consumptiemaatschappij waarin intermenselijke communicatie tot mislukken gedoemd lijkt. Het beviel Haneke wel in Frankrijk: hij maakte er ook de (Frans-Oostenrijkse coproducties) La pianiste en Le temps du loup.

Pepe Carvalho: La solitude du manager

1999 | Misdaad

Italië​/​​Frankrijk​/​​Spanje 1999. Misdaad van Merzak Allouache. Met o.a. Juanjo Puigcorbé, Valeria Marini, Jean Benguigui, Walter Vidarte en Jean-Marie Winling.

Door het bericht van actrice Juliette Binoche dat zij graag eens zou werken met de regisseur van films als Benny's Video en Funny Games, kwam de Oostenrijkse Michael Haneke in Parijs terecht. Daar speelt zich dit breed opgezette drama af, waarin verschillende mensen worden gevolgd. Binoche in een mooie rol speelt een aanstormende, ambitieuze actrice, die op straat haar jonge zwager tegen het lijf loopt. Die vernedert een Roemeense bedelaarster en wordt daarop aangesproken door een jonge Senegalees die werkt op een school voor doofstomme kinderen. Het is maar een klein, schijnbaar onbeduidend incident. Toch zal het voor de betrokkenen uiteenlopende gevolgen hebben. Haneke toont, ondanks (of misschien wel dankzij) de verbreding van zijn horizon, andermaal een sombere visie op de moderne, individualistische consumptiemaatschappij waarin intermenselijke communicatie tot mislukken gedoemd lijkt. Het beviel Haneke wel in Frankrijk: hij maakte er ook de (Frans-Oostenrijkse coproducties) La pianiste en Le temps du loup.

L'homme est une femme comme les autres

1998 | Komedie, Romantiek

Frankrijk 1998. Komedie van Jean-Jacques Zilbermann. Met o.a. Antoine de Caunes, Elsa Zylberstein, Gad Elmaleh, Michel Aumont en Maurice Bénichou.

Opgewekt kunststukje van de bevlogen Joodse film- en theatermaker Zilbermann. Een geslaagde komedie, ook dankzij het prachtige spel van klezmermuzikant Giora Feidman (die ook te horen was in Schindler’s List). De man die doet alsof hij degene is die klarinet speelt is ­Simon, een levenslustige musicus. Z’n oom biedt hem een fortuin om de familienaam voor te zetten. Maar dan moet hij dus trouwen en zich voortplanten, met een vrouw. En hij is gay. Goedmoedig vertier alom, met allerlei serieuze ondertonen over seksualiteit en familie. En over orthodoxie, want z’n poten­tiële partner lijkt streng in de leer.

Entre terre et mer

1997 | Drama, Avonturenfilm, Romantiek

Frankrijk 1997. Drama van Hervé Baslé. Met o.a. Didier Bienaimé, Florence Hebbelynck, Roland Blanche, Claude Piéplu en Bernard Fresson.

Opgewekt kunststukje van de bevlogen Joodse film- en theatermaker Zilbermann. Een geslaagde komedie, ook dankzij het prachtige spel van klezmermuzikant Giora Feidman (die ook te horen was in Schindler’s List). De man die doet alsof hij degene is die klarinet speelt is ­Simon, een levenslustige musicus. Z’n oom biedt hem een fortuin om de familienaam voor te zetten. Maar dan moet hij dus trouwen en zich voortplanten, met een vrouw. En hij is gay. Goedmoedig vertier alom, met allerlei serieuze ondertonen over seksualiteit en familie. En over orthodoxie, want z’n poten­tiële partner lijkt streng in de leer.

Madame le proviseur : Boycott

1994 | Drama

Frankrijk 1994. Drama van José Pinheiro. Met o.a. Danièle Delorme, Alice Béat, Maxime Mansion, Barbara Schulz en Daniel Gélin.

Madame Valentine Rougon (Delorme) heeft de leiding over het chique lyceum Eug[KA2]ene Belgrand. Meester Lepape (Bénichou) is hier een strenge leraar, die toch erg geliefd is bij de laatstejaars. Hun slagingskansen voor de eindexamens zijn voor een belangrijk deel van hem afhankelijk. Bij het begin van het schooljaar wordt echter slechts een van de twee eindejaarsklassen aan Lepape toevertrouwd, terwijl de andere klas een nieuwe, jonge lerares krijgt. Directrice Rougon beseft niet dat die beslissing in de loop van het schooljaar voor ernstige moeilijkheden zal zorgen. Knap gespeeld schooldrama dat niet erg veel om het lijf heeft. In een school waar financiëel winstbejag boven opvoeding gesteld wordt loopt het verkeerd af, maar gelukkig is er nog de intelligente directrice die uiteindelijk alles toch nog in goede banen zal leiden. Stofferig scenario van Hervé Hamon en Chantal De Rudder naar de romans Madame le proviseur en La cause des élèves van Marguerite Guentzbittel. Inspiratieloze fotografie van Jacques Guerin.

Les patriotes

1994 | Thriller, Misdaad

Frankrijk 1994. Thriller van Eric Rochand en Eric Rochant. Met o.a. Yvan Attal, Yossi Banai, Sandrine Kiberlain, Richard Masur en Moshe Yvguy.

Enkele missies van een agent van eenheid 238, een van de harde kernen van de Isra[KA3]elische Mossad. Ariel (Attal) verlaat zijn familie en treedt in dienst bij de organisatie.

Tout le monde n'a pas eu la chance d'avoir des parents communistes

1993 | Drama, Komedie

Frankrijk 1993. Drama van Jean-Jacques Zilbermann. Met o.a. Josiane Balasko, Maurice Bénichou, Victor Neznanov, Jean-François Dérec en Catherine Hiegel.

Ex-postbode en -filmoperateur Zilbermann heeft gevoel voor nostalgie en kwaliteit: in 1987 kocht hij het Parijse Max Linder Panorama en maakte er het elegantste filmtheater van de stad van. Zijn warme debuutregie beleefde er uiteraard zijn première. In het arbeiders-Parijs van 1958 bepaalt de herinnering aan haar bevrijding uit Auschwitz door de Russen het leven van Irène (Balasko): alles wat communistisch is, idealiseert ze. Dat wringt. Wanneer ze drie zangers van het Rode-Legerkoor over de vloer krijgt, komen de zaken in Irènes gezin op scherp te staan. Grappig en aandoenlijk, met Balasko in een glansrol.

La petite apocalypse

1992 | Komedie

Italië​/​​Polen​/​​Frankrijk 1992. Komedie van Costa-Gavras. Met o.a. Pierre Arditi, Anna Romantowska, Maurice Bénichou, Carlo Brandt en Jacques Denis.

Een uit Polen geëmigreerde schrijver woont bij zijn ex- vrouw die getrouwd is met burgeois henry. De dromerige en gedesillusioneerde auteur verwisselt al grappenmakend een gloeilamp, waarna alles verandert. Henry en zijn depressieve vriend Jacques geloven dat het zelfmoord is, en besluiten van hem een held en martelaar te maken, zodat zijn dood dragelijk wordt en niet voor niets is geweest. Costa-Gavras die politieke films maakt, waagt zich deze keer op het komische vlak zonder dit helemaal in de vingers te hebben.

Fausto

1992 |

Frankrijk 1992. Rémi Duchemin. Met o.a. Jean Yanne, Ken Higelin, Arthur H., Marianne Groves en François Hautesserre.

Duchemin, de vroegere assistent van Ferreri en Pinoteau, heeft een bitterzoete kroniek gekozen als onderwerp voor zijn eerste lange speelfilm. Rond 1960 wordt Fausto, een wees van Italiaanse komaf, aangenomen als leerling bij een norse maar ruimhartige joodse kleermaker Mietek (Yanne), die hem het vak leert. Fausto (Higelin) blijkt een getalenteerde modeontwerper. De kleermaker vindt in hem de zoon die hij nooit heeft gehad. Een verrukkelijk verhaal, vol mooie sentimenten, knipogen naar het leven en lichte humor, geschikter voor tv dan voor het witte doek. Yanne is groots als de kleermaker. Tevens veelbelovend jong talent, zoals de zoons van de zanger Higelin (Ken en Arthur H.). Scenario van regisseur Duchemin en Richard Morgiève naar de roman van de laatstgenoemde. Camerawerk van Yves Lafaye.

Le Jardinier

1980 | Komedie

Frankrijk 1980. Komedie van Jean-Pierre Sentier. Met o.a. Maurice Bénichou, Jean Bolo, Pierre Bolo, Michèle Marquais en Claude Faraldo.

Een werk van een zeer originele auteur, niet na te vertellen. Het gaat over een fabriek, waterdieven, een excentrieke tuinman die ook een wreker is. Verteld als een satirische fabel (een satire op onze maatschappij), poëtisch, humoristisch, ontgoochelend en bitter. Om een dergelijk werk te vinden moeten we terug naar DROLE DE DRAME, van Marcel Carné, of naar het werk van Boris Vian. Absurd, ongewoon, soms haast surrealistisch, maar aan zijn eigen logica als aan een toekomstdroom vasthoudend. LE JARDINIER is een miskend meesterwerk; de regisseur heeft helaas tot op heden niet meer gemaakt.

Sale rêveur

1977 | Drama, Komedie

Frankrijk 1977. Drama van Jean-Marie Périer. Met o.a. Jacques Dutronc, Lea Massari, Jean Bouise, Maurice Bénichou en Nathalie Périer.

Zijn jeugd als verschoppeling geeft een dertiger alibi om onverantwoordelijk onvolwassen te blijven. Hij laat zich onderhouden door een moederlijke oudere vrouw, maar fantaseert over een toevallig gezien, rijk meisje dat tot zijn verbittering alleen maar een hulp in een welgestelde huishouding blijkt en helemaal niet onbereikbaar boven zijn stand. Goed spel van de hoofdrollen vult het schematische scenario onderhoudend in, maar de film stelt het zelfkant milieu al te pittoresk voor. Dutroncs bewondering voor Paul Newmans HUD onderstreept alleen hoeveel méér reliëf de anti-held daarin kreeg.

Les Routes du Sud

1977 | Drama

Frankrijk 1977. Drama van Joseph Losey. Met o.a. Yves Montand, Miou-Miou, Laurent Malet, France Lambiotte en Jean Bouise.

Een scenarioschrijver steunt het verzet tegen Franco in Spanje waarbij zijn vrouw als koerierster verongelukt. Zijn zoon stelt hem aansprakelijk en verwijt hem dat zijn politieke ideeën niet meer bij de tijd zijn. Deze terugkeer na twaalf jaar van Montand en schrijver Jorge Semprun naar de problematiek van La guerre est finie mislukt grotendeels, omdat Losey de jonge generatie karikaturaal en met onvoldoende eigen bestaansrecht neerzet.

Le Petit Marcel

1976 | Drama

Frankrijk 1976. Drama van Jacques Fansten. Met o.a. Jacques Spiesser, Isabelle Huppert, Yves Robert, Anouk Ferjac en Jean-François Balmer.

Een jongeman wil in Parijs met een geërfde vrachtauto zijn eigen transportonderneming beginnen. De wagen is echter te oud, en hij heeft geen papieren, waardoor hij door een schijnbaar vaderlijke en behulpzame politiecommissaris gemanipuleerd kan worden om verklikker te worden van werkloze vrienden uit een voorstadkroegje die ballorig de verkiezingscampagne van rechtse partij saboteren. Ongemerkt wordt Marcel zelf steeds rechtser. Het scenario is de grootste kwaliteit van dit onnadrukkelijk regiedebuut dat stelling neemt zonder in demagogie te ontaarden. Knap spel van Spiesser die de naïviteit van de hoofdrol geloofwaardig maakt, van Robert als de gevaarlijk gemoedelijke politieman en van Ferjac als zijn echtgenote die voor Marcel de geïdealiseerde 'droomvrouw' wordt.

Le Mariage à la mode

1973 | Drama

Frankrijk 1973. Drama van Michel Mardore. Met o.a. Catherine Jourdan, Yves Beneyton, Geraldine Chaplin, Gilles Segal en Julian Negulesco.

Een journalist en zijn vrouw uit Lyon dromen van een carri[KA2]ere en een cultureel leven in Parijs. Zij volgt de fotograaf met wie zij een verhouding heeft, maar bij gebrek aan ander talent wordt ze model en laat ze zich onderhouden. De verhouding met de fotograaf houdt geen stand en ze verruilt hem voor een ander, net als h[KA1]i[KA1]j beseft dat hij echt van haar houdt. De film over modieus snobisme (óók in relaties) vervalt daar zelf in en rijgt een standaarddialoog en prentbriefkaarten van 'intellectueel toerisme' aan elkaar. Beneyton en Chaplin weten als enigen met ironische dubbele bodem te acteren, de anderen maken zich met hun inzet belachelijk.