François Luciani

Inéluctable

Frankrijk 2008. Drama van François Luciani. Met o.a. Ary Abbitan, Jean-Michel Portal en Vanessa Laré.

Le serment de Mado

België​/​​Frankrijk 2006. Drama van François Luciani. Met o.a. Line Renaud, Alain Doutey, Jean-Claude Adelin en Gwendoline Hamon.

Mado (Renaud), de directrice van een ziekenhuis, staat op het punt met pensioen te gaan, na een carrière die in het teken stond van kankerbestrijding. Voor haar is het van het grootste belang dat een project rond een middel tegen een agressieve vorm van kanker wordt voortgezet. Maar haar opvolger is van plan het project wegens geldgebrek stop te zetten. Mado is niet van plan haar betrokkenheid te verliezen. Mooie hoofdrol van Line Renaud, eerder in bijrollen te zien in onder meer Chaos en Belle Maman.

Le procès de Bobigny

Frankrijk 2006. Drama van François Luciani. Met o.a. Juliette Lamboley, Anouk Grinberg, Sandrine Bonnaire en Nathalie Besançon.

Boeiende televisiefilm gebaseerd op een geruchtmakende rechtszaak uit 1972. In dat jaar werd de 16-jarige Marie-Claire (in de film Léa, gespeeld door Lamboley) zwanger na een verkrachting. Met hulp van haar moeder Michelle (in de film Martine, gespeeld door Bonnaire) en drie andere vrouwen onderging ze een clandestiene abortus. Op grond van een wet uit 1920 werden de vijf vrouwen opgepakt en aangeklaagd. Gesteund door een stoet van bekende Fransen (oa Simone de Beauvoir) werd het vijftal vrijgelaten en werd de wet aangepast. De pleitrede van advocaat Halimi (Grinberg) is de oorspronkelijke rede uit 1972.

L'homme qui venait d'ailleurs

Frankrijk 2004. François Luciani. Met o.a. Barbara Schulz, Jérôme Anger en Alex Descas.

Boeiende televisiefilm gebaseerd op een geruchtmakende rechtszaak uit 1972. In dat jaar werd de 16-jarige Marie-Claire (in de film Léa, gespeeld door Lamboley) zwanger na een verkrachting. Met hulp van haar moeder Michelle (in de film Martine, gespeeld door Bonnaire) en drie andere vrouwen onderging ze een clandestiene abortus. Op grond van een wet uit 1920 werden de vijf vrouwen opgepakt en aangeklaagd. Gesteund door een stoet van bekende Fransen (oa Simone de Beauvoir) werd het vijftal vrijgelaten en werd de wet aangepast. De pleitrede van advocaat Halimi (Grinberg) is de oorspronkelijke rede uit 1972.

Orages

Frankrijk 2003. Thriller van Peter Kassovitz en François Luciani. Met o.a. Bernard-Pierre Donnadieu, Delphine Rich, Myriam Boyer, Valentine Varela en Jean-Claude Adelin.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

L'adieu - Zone interdite

Frankrijk 2003. François Luciani. Met o.a. Catherine Jacob, Mélanie Doutey en Thomas Jouannet.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

L'adieu - Terre brûlée

Frankrijk 2003. François Luciani. Met o.a. Catherine Jacob, Mélanie Doutey en Thomas Jouannet.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

L'adieu

Frankrijk 2003. François Luciani. Met o.a. Catherine Jacob, Mélanie Doutey en Thomas Jouannet.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

On ne choisit pas sa famille

Frankrijk 2002. Drama van François Luciani. Met o.a. Catherine Alcover, Vanessa Larré, Dominique Guillo en Jean-Claude Brialy.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Les moissons de l`oc[KA1]ean : Meurtre aux urgences (1)

Frankrijk 1998. Drama van François Luciani. Met o.a. Olivier Sitruk, Dominique Guillo, Florence Darel, Julie-Anne Roth en Roger Souza.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Les moissons de l`oc[KA1]ean : La Reine m[KA2]ere (3)

Frankrijk 1998. Drama van François Luciani. Met o.a. Olivier Sitruk, Dominique Guillo, Florence Darel, Julie-Anne Roth en Alain Doutey.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Les moissons de l`oc[KA1]ean : L`Africain (2)

Frankrijk 1998. Drama van François Luciani. Met o.a. Olivier Sitruk, Dominique Guillo, Florence Darel, Julie-Anne Roth en Roger Souza.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Les moissons de l`oc[KA1]ean : Deuxi[KA2]eme Baptiste (4)

Frankrijk 1998. Drama van François Luciani. Met o.a. Olivier Sitruk, Dominique Guillo, Florence Darel, Julie-Anne Roth en Roger Souza.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Les moissons de l'océan

Frankrijk 1998. François Luciani. Met o.a. Florence Darel, Dominique Guillo en Olivier Sitruk.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Les filles du maître de chai

Frankrijk​/​​België 1997. Familiefilm van François Luciani. Met o.a. Sophie De la Roche Foucauld, Olivia Bonamy, Frédéric Deban, Henri Marteau en Jacques Spiesser.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Les filles du maître de chai

Frankrijk​/​​België 1996. Romantiek van François Luciani. Met o.a. Sophie de La Rochefoucauld, Olivia Bonamy, Frederic Deban, Henri Marteau en Geneviève Mnich.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

Attends-moi

Frankrijk​/​​Portugal 1996. Drama van François Luciani. Met o.a. Maria de Medeiros, Alain Bashung, Christophe Odent, Florence Viala en Catherine Ferran.

Een vrouwelijke rechter (Rich) en haar griffier (Cerise) moeten de moord op een boer oplossen. Een storm houdt hen op de boerderij met drie verdachten - de moeder, de echtgenote en de bevriende burgemeester. In het afgeschermde toneel van Orage is de sfeer aangenaam zwaar aangezet, wat ook wel moet in een typische huis-clos. We zien veel natte paraplu's en duistere close-ups met bliksem op de achtergrond. Rich vond het besloten werken 'een genot'? en dat is te zien aan de kwaliteit. Cineast Kassovitz overdreef het slagen van zijn tv-film lichtelijk door hem te vergelijken met meesterwerk Rashomon, waarin ook tegengestelde ooggetuigenverklaringen voorkomen.

L'enfant des rues

Sri Lanka​/​​Frankrijk 1994. Drama van François Luciani. Met o.a. Véronique Jannot, Pierre Vaneck, Janita Govinden, Zia Mohyeddin en Ravindra Randeniya.

De jonge, ambitieuze Jannot wordt naar Madras in India uitgezonden om te onderzoeken of er commerciële kansen voor een belangrijke transportfirma zijn. Gelijk bij aankomst wordt ze geconfronteerd met de uiterst lage levensstandaard. Ze wordt vooral getroffen door de situatie waarin kinderen moeten opgroeien. Ze sluit vriendschap met de jonge Govinden, een straatmadelief die haar wilde bestelen. Zo ontdekt ze wat corruptie en prostitutie betekenen. Ze komt erachter dat haar werkgever betrekkingen onderhoudt met de lokale mafiabaas. De film geeft een beeld van het schandalige lot van duizenden door hun ouders in de steek gelaten Indiase kinderen, die groot moeten worden in de asfaltjungle van een metropool. Het scenario van Laurent Benegui is oppervlakkig en mist vooral overtuigingskracht. Echter behoorlijk vertolkt, vooral door de kinderen. Mooi gefotografeerd door Mario Barroso.

Les feux de la Saint-Jean

Frankrijk 1993. Drama van François Luciani. Met o.a. Virgile Bayle, Anne Coesens, Vanessa Guedj, Jean-Pierre Bagot en Roland Blanche.

Twee Franse boeren, keuterboer Fernand (Blanche) en grootgrondbezitter Anselme (Bagot), die in 1939 al een tijdje in onmin leven, besluiten vrede te sluiten. Als kroon op de verzoening zullen hun resp. kinderen, de zoon van Anselme, Fran[KA10]cois (Bayle) en de dochter van Blanche, Claire (Guedj) met elkaar trouwen. Fran[KA10]cois is echter verliefd op Marie (Co[KA3]esens), de oudere zus van Claire. Komt daar nog bij dat Marie een onecht kind blijkt te zijn; ze werd in 1917 geboren uit een gepassioneerde verhouding tussen een Duitse krijgsgevangene en Fernand`s vrouw Yvonne (Arditi). Juist aan de vooravond van WO II, meldt de echte vader van Marie, Friedrich (Leysen) zich aan. Melodramatische toestanden stapelen zich op in een lange tv-film (in twee delen), geschreven door Sylvain Joubert (die ook voor de dialogen tekende) en Pierre Lary, naar een 'ideetje' van Roland Gritti. De Vlaamse acteur Leysen is wel overtuigend als de Duitse biologische vader, die nazi-Duitsland ontvlucht. Jean-Pierre Gallo produceerde het geheel.

L'instit - Les chiens et les loups

Frankrijk 1993. François Luciani. Met o.a. Fred Personne, Roger Souza en Gérard Klein.

Manu Fontana is buitenlander en woont met zijn vrouw en zoontje al meer dan tien jaar in het Franse dorpje Aigues-Les Loups. Hij is de plaatselijke aannemer en lijkt volledig geïntegreerd te zijn in de kleine dorpsgemeenschap. Wanneer het hoofd van de school echter wordt vermoord, valt alle verdenking op Manu. Victor Novak, die de hoofdmeester komt vervangen, heeft zo zijn vragen over deze beschuldiging en probeert aan de hand van een schoolproject de waarheid boven tafel te krijgen. Is Manu echt schuldig of is hij het slachtoffer van dodelijke haat?

Cherche famille désespérement

Frankrijk 1993. Drama van François Luciani. Met o.a. Françoise Christophe, Philippe Leroy, Alexis Tomassian, Bernard Crombey en Catherine Wilkening.

Edward (Leroy-Beaulieu) is een rijk man. Maar, zoals het spreekwoord zegt, geld maakt niet gelukkig. En hij is bijzonder ongelukkig want hij heeft zijn zoon en enige erfgenaam verloren. Maar dan merkt hij de straatjongen Milan (Thomassian) op en die doet hem aan zijn zoon denken. Het vervolg laat zich raden. Een film die zonder schroom op de traanspieren werkt, maar die verder weinig bestaansredenen heeft. Het goedkope sentiment stroomt van het scherm en wie van dit soort gemakkelijke ontroering houdt zal ongetwijfeld een hoogdag beleven. Andere kijkers hebben ongetwijfeld iets beter te doen. Het scenario is van de hand van Jacques Labib, Claude Fouchier en Martin Brossollet. Fotografie van Mario Barroso.

L'instit : Les chiens et les loups

Zwitserland​/​​Frankrijk 1992. Komedie van François Luciani. Met o.a. Gérard Klein, Roger Souza, Jean-Louis Tribes, Fred Personne en Pascale Vignal.

Onderwijzer Victor Novak (Klein) moet in een klein dorpje in de Haute-Provence een vermoorde collega vervangen. Victor arriveert in een gesloten, haast vijandige gemeenschap, waar aannemer Manu Fontana (Tribes), bijgenaamd Le Parisien, vrijwel openlijk wordt beschuldigd van de moord. Bij gebrek aan bewijs kan niets worden ondernomen tegen deze buitenstaander, want hij is niet uit het dorp, maar ook niet uit Parijs. Hij wordt echter van alle kanten tegengewerkt (o.a. door de bakker en de caf[KA1]ehouder). Ook zijn aangenomen zoon wordt slachtoffer van de geruchten: hij mag niet meer op school komen. Victor besluit zich ermee te bemoeien. Dit scenario (van Luciani en Didier Cohen) is beter dan dat van de meeste andere films uit de serie: het is wel sentimenteel, maar niet overdreven huilerig. Klein levert dan ook een aantrekkelijkere prestatie. De prachtige omgeving werd schitterend in beeld gebracht door Mario Barroso. Gefilmd op Super 16.

Légende

Zwitserland​/​​Canada​/​​Frankrijk 1991. Thriller van François Luciani. Met o.a. Jacques Perrin, Patrick Catafilo, Corinne Dacla, Edward Meeks en Edith Scob.

Een befaamd ornitholoog, Perrin, probeert een evenwicht te vinden tussen zijn gezin en de studie naar een zeldzame vogel, de stern van Dougall. De komst van Catalifo, fotograaf van een wetenschappelijk tijdschrift waaraan Perrin regelmatig zijn medewerking verleent, verstoort zijn eenzame rust. Bevreemdende thriller die zijn internationaal karakter eer aandoet. Goed spel van Perrin geeft de algemene sfeer een macaber tintje. Het scenario van Luciani en Didier Cohen bereikt echter niet het niveau van de uiterst mysterieuze roman Shadowcase van Martin Blank, waarop hij gebaseerd is. Daarvoor blijven de personages te oppervlakkig. Mooi fotografisch werk van Jean-Paul Schwartz.

Notre Juliette

Frankrijk 1990. Familiefilm van François Luciani. Met o.a. Véronique Jannot, Patrick Chesnais, Jean-Michel Dupuis, Jennifer Covillaut en Maurice Baquet.

Een tien-jarig meisje zwalkt tussen haar gescheiden ouders en weigert de rol te spelen van het pakje dat van A naar B wordt doorgegeven. Gelukkig kunnen haar ouders het goed met elkaar vinden. Ze hebben besloten om vrienden te blijven en Juliette (Covillaut) mag de ene week bij pappa en de andere week bij mamma blijven. Dat loopt dus als een trein en de mooie gevoelens druipen ervan af zoals honing van een taart. De jonge hoofdrolspeelster beschikt over een grote dosis natuurlijke charme en wil dat laten weten ook. Stereotiepe volwassenen.

Les feux de la Saint Jean

. François Luciani. Met o.a. Roland Blanche, Vanessa Guedj en Virgile Bayle.

Een tien-jarig meisje zwalkt tussen haar gescheiden ouders en weigert de rol te spelen van het pakje dat van A naar B wordt doorgegeven. Gelukkig kunnen haar ouders het goed met elkaar vinden. Ze hebben besloten om vrienden te blijven en Juliette (Covillaut) mag de ene week bij pappa en de andere week bij mamma blijven. Dat loopt dus als een trein en de mooie gevoelens druipen ervan af zoals honing van een taart. De jonge hoofdrolspeelster beschikt over een grote dosis natuurlijke charme en wil dat laten weten ook. Stereotiepe volwassenen.