Mohamed Chouikh: regie en cast.
Er zijn 9 films gevonden.

L'arche du désert

1998 | Drama, Romantiek

Duitsland​/​​Algerije​/​​Frankrijk 1998. Drama van Mohamed Chouikh. Met o.a. Myriam Aouffen, Messaouda Adami, Hacen Habdou, Shyraz Aliane en Amin Chouikh.

Youcef - La légende du septième dormant

1991 | Komedie

Algerije 1991. Komedie van Mohamed Chouikh. Met o.a. Mohamed Ali Allalou, Youcef Benadouda, Selma Shiraz, Dalila Helilou en Mohamed Benguettaf.

Allalou ontsnapt uit een psychiatrische inrichting, maar hij denkt zelf dat hij uit een Frans krijgsgevangenkamp is uitgebroken. Hij verbergt zich in de grotten in de bergen om vanuit zijn schuilplaats de vrijheidsstrijd tegen de Fransen voort te zetten. Geleidelijk aan komt hij erachter dat die overheersers allang verdreven zijn en dat het Algerijnse volk nog veel meer te lijden heeft van het dictatoriale generaalsregime der FLN dan van het toenmalige koloniale bestuur. Boeiende en bijtende, helaas maar al te ware satire gemaakt door een begenadigd filmer, die zijn eigen scenario schreef. Allel Yahioui stond achter de camera.

La citadelle

1989 | Komedie

Algerije 1989. Komedie van Mohamed Chouikh. Met o.a. Khaled Barkat, Djillali Ain-Tedeles, Fettouma Ousliha, Fatima Belhadj en Momo.

Een rijke ambachtsman, zelf in het bezit van drie vrouwen, kan zijn achterlijke zoon maar niet aan de vrouw krijgen en biedt hem tenslotte een plastic pop aan. De jongeman, die zo de risee van het hele dorp wordt, pleegt zelfmoord. Dit ietwat lompe maar Buñuel-achtige gegeven is de aanleiding voor een meedogenloze beschrijving van de besloten Moslimsamenleving, waarin de regisseur heel wat zaken aan de orde stelt: de ongelijkheid tussen de seksen, de vernederende rituelen en de manier waarop het sociale leven is geregeld. Op den duur wordt het wat veel allemaal, omdat hij niets lijkt te hebben willen overslaan. Maar de uitstekende scènes waarin het dorp in zijn geheel wordt geschetst zitten vol wrange humor.

El Moufid

1978 | Drama

Algerije 1978. Drama van Amar Laskri. Met o.a. Abdelhalim Rais, Mohamed Chouikh, Mohamed Nacef, Rouiched en Haya.

Een filmteam uit de grote stad strijkt met veel lawaai in een 'typisch' dorpje neer om een documentaire op te nemen. Uiteindelijk maken ze een heel andere film, door zich te bemoeien met de strijd tussen werknemers en werkgevers in de particuliere sector. Zeer zwart-wit gelegenheidswerkje over een overbekend onderwerp. Nogal breedsprakig en de verhouding tussen stedelingen en dorpelingen is nauwelijks overtuigend. Aan de film lijkt geen eind te komen en veroorzaakt al gauw een verschrikkelijk gevoel van verveling.

L'Embouchure

1972 | Drama

Algerije 1972. Drama van Mohamed Chouikh. Met o.a. Mohamed Damraoui, Nadia Tammar en Abdelkrim Zellal.

Tijdens de koloniale periode krijgt een vissersgemeenschap (vandaar de titel) het aan de stok met een grootgrondbezitter. Deze werkt samen met de Fransen en hij geniet de steun van de corrupte autoriteiten ter plekke. Wanneer hem de hand van een jong meisje uit het dorp geweigerd wordt, legt de despoot de rivier om. Het dorp geeft toe, maar op de trouwdag wordt het meisje per ongeluk gedood wanneer ze op de vlucht slaat. De dorpelingen komen in opstand. De regisseur, tevens scenario- en dialogenschrijver, windt er met een dergelijke deus-ex-machina geen doekjes om. Het is begrijpelijk dat de onderwerpkeuze in het begin van de Algerijnse tv beperkt was. De regie is echter doelmatig en de acteurs spelen overtuigend. Vreemd genoeg komen de Fransen deze keer niet in beeld, want in 1972 begon het verleden toch al wat te vervagen. Al met al is het een soort gedramatiseerde documentaire geworden.

Élise ou la vraie vie

1970 | Drama, Romantiek

Frankrijk​/​​Algerije 1970. Drama van Michel Drach. Met o.a. Marie-José Nat, Mohamed Chouikh, Jean-Pierre Bisson, Bernadette Lafont en Catherine Allégret.

Toen Drach deze film maakte, was de mei '68-revolutie nog vers en het Algerije-conflict niet echt geliefd producentenmateriaal. Daarom verpakte hij het gevoelige thema in een romance tussen een Franse fabrieksarbeidster en een Algerijnse militant. Élise (Nat), die zich in 1957 vanuit Bordeaux bij broer Lucien (Bisson) in Parijs voegt, valt voor FLN-activist Arezki (Chouikh). Naar de gelijknamige semi-autobiografische roman van Claire Etcherelli. Titel refereert zowel aan Élises droom van de grote stad als aan de deprimerende alledag van Algerijnen in de beschreven periode. Truffaut-lievelinge en bohémienne Bernadette Lafont speelt een bijrol.

Aller Retour

1970 | Mysterie

Algerije 1970. Mysterie van Ahmed Lallem. Met o.a. Said Hilmi, Mohamed Chouikh, Must Mustapha en Mustapha El Anka.

Symbolische titel: het gaat om een retourtje van het leven naar de dood. Na een ongeluk geraakt een man in coma en hij wordt verscheurd door de grote momenten van zijn leven, zijn fantasie[KA3]en en zijn obsessies. Hij denkt dat hij de dood ontmoet en in het hiernamaals terecht komt. Dit alles in de grootst mogelijke wanorde via een labyrinth met beelden van het paradijs en de oorlog in Vietnam. Een ingewikkelde operatie brengt hem weer terug naar de werkelijkheid. Deze met weinig middelen en soms op een haast experimentele wijze gedraaide film is - terecht! - zeer onsamenhangend en blijkt uiteindelijk even kinderachtig als ambitieus te zijn. Het is even verwarrend als het geflopte brouwsel OTTO E MEZZO (Federico Fellini, 1963). Acteurs met ectoplastische neigingen. Eerder onbeduidend dan

Les Hors-la-loi

1969 | Historische film, Drama, Misdaad

Algerije 1969. Historische film van Twefik Farès. Met o.a. Sid Ahmed Agoumi, Cheikh Noureddine, Mohamed Chouikh, Jacques Monod en Jeanne Augier.

De Franse overheid voert haar eigen structuren in tijdens de verovering van haar nieuwe kolonie (1830-1857), maar men slaagt er niet zonder meer in het in Algerije geldende ererecht te vervangen door een Napoleontische wetgeving. Dat heeft tot gevolg dat er 'bandieten van de eer' opstaan, waarvan in deze film de heldendaden verhaald worden. Zij bevinden zich in een paradoxale situatie. Het Franse rechtssysteem behandelt hen als misdadigers, maar de bevolking ziet hen als helden. Een mijlpaal in de geschiedenis van de film: eerste speelfilm van deze regisseur, eerste speelfilm in kleur en eerste film met een wezenlijke Franse deelname aan de 'casting'. Een heus gevoel voor epiek en schitterende, soms romantische kleuren in een explosief mengsel van satirische, komische en tragische elementen. Zeer kleurrijke en overtuigende personages. Traditionele muziek.

Le vent des Aurès

1966 | Oorlogsfilm

Algerije 1966. Oorlogsfilm van Mohamed Lakhdar-Hamina. Met o.a. Keltoum, Mohamed Chouikh, Hassan el Assani, Omar Tayane en Ahmed Boughrir.

De kroniek van een gezin dat door de Algerijnse onafhankelijksheidstrijd uiteenvalt (de Algerijnse film werd in de periode van 1964 tot 1970 door deze oorlog sterk be[KA3]invloed). Het gezinshoofd wordt tijdens een razzia gedood. De zoon neemt zijn taak over en zorgt in zijn buurt voor de bevoorrading van het verzet tegen de Franse koloniale heersers. Hij wordt gearresteerd en in een kamp opgesloten. Zijn onvermoeibare, maar wanhopige moeder gaat naar hem op zoek en wordt in de finale ge[KA3]elektrokuteerd door de prikkeldraadversperring van het concentratiekamp. Dit fatalistische, melodramatische einde valt tegen en doet afbreuk aan de verder zeer geloofwaardige vertelling van de film. Deze tweede speelfilm sinds de onafhankelijkheid verraadt de gevoeligheid en de zelfbeheersing van debuterend regisseur Lakhdar-Hamina, die later CHRONIQUE DES ANN[KA1]EES DE BRAISE (in 1975) zou maken. Het gebrek aan budget heeft als effect gehad dat de film heel vindingrijk en zeer origineel is. Het scenario is van regisseur Lakhdar-Hamina en Tewfik Fares. Het camerawerk is van Youcef Sahraoui.