François Reichenbach: regie, cast en scenario.
Er zijn 12 films gevonden.

Le Japon de François Reichenbach

1981 | Documentaire

Frankrijk 1981. Documentaire van François Reichenbach.

Een merkwaardig Japan met een ratjetoe aan rituele feesten, gevechtstechnieken, natuur, kamikazes, Hiroshima, enz. Deze 'documentaire' is voornamelijk een symfonie van zeer mooie beelden, een esthetische regie en dus een partijdige en gedeeltelijke benadering van een land waarvan zowel de arbeid als de economie onbekend terrein zijn voor de regisseur. Soms oogverblindend maar ook zeer oppervlakkig, zoals altijd bij Reichenbach.

Texas Houston

1980 | Documentaire

Frankrijk 1980. Documentaire van François Reichenbach.

Een boeiende documentaire waarin Reichenbach het politie- onderzoek volgt na de moord op een agent in Houston, Texas. De dader wordt gevat en tot de doodstraf veroordeeld. Reichenbach praat uitvoerig met de jongeman, amper 24 jaar, zijn ouders en vrienden en zijn advocaat. Naast een bij momenten aangrijpend portret van een ontwortelde jongeman is de film vooral een kritische bijdrage in de discussie over de doodstraf. Met muziek van Johnny Cash op de soundtrack.

Sex O'Clock U.S.A

1976 | Documentaire, Erotiek

Frankrijk 1976. Documentaire van François Reichenbach.

Een uiteraard hypocriete maar al bij al vrij onderhoudende en bij momenten zowaar amusante 'documentaire' over de seksuele revolutie in de Verenigde Staten. Een en ander doet anno nu verouderd aan, en misschien is dat juist de charme van dit soort films. SEX O'CLOCK U.S.A. is in ieder geval minder goor dan pakweg THIS IS AMERICA. Met muziek van Mort Shuman.

No oyes ladrar a los perros?

1975 | Drama

Mexico 1975. Drama van François Reichenbach.

Om de aandacht te vragen voor het lot van de Chamula-Indianen in Mexico maakte Reichenbach, met de hulp van de bevolking, een film over de dagelijkse beslommeringen van het leven en speciaal over een man die zijn zieke zoon door een dokter wil laten verzorgen en daarvoor tevergeefs het land doorkruist.

F for Fake

1973 | Documentaire

Iran​/​​Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1973. Documentaire van Orson Welles. Met o.a. Orson Welles, Oja Kodar, Elmyr de Hory, Clifford Irving en Edith Irving.

Een semi-documentaire van Welles over beroemde vervalsers: de Hongaar De Hory (die Matisse, Braque en Modigliani vervalste en verkocht) vormt het middelpunt, naast Clifford Irving (de Howard Hughes-biografie die nooit kwam en die de teruggetrokken Hughes dwong met reporters te spreken), Kodar (die een zomer bij Picasso doorbracht en schilderijen van Picasso zou tentoonstellen, ze vervolgens verbrandde en valse liet schilderen). Grotendeels geënsceneerd door Reichenbach en voorzien van stukken film van Welles, die lang in beeld is voor de kathedraal van Chartres. Voorlaatste werk van de meester en een superieur staaltje van geluid- en beeldmontage. Een must voor cinefielen. Het scenario is van Welles en Oja Kodar. Het camerawerk is van Gary Graves en Christian Odasso. Ook bekend als NOTHING BUT THE TRUTH.

Entends-tu les chiens aboyer?

1973 | Drama

Frankrijk​/​​Mexico 1973. Drama van François Reichenbach. Met o.a. Juan Dolores, Ahui Camacho, Ana de Sade, Salvador Gomez en Patrick Penn.

Een totaal vergeten werk in de filmografie van deze cineast. Deze film is nooit uitgekomen in de bioscopen (in Europa tenminste) en dat is jammer, want het gaat hier om één van de weinige fictionele films van deze beroemde documentarist, die een andere kant van zijn talent aan het licht brengt. Het onderwerp is buitengewoon hard: een Mexicaanse boer onderneemt een wanhopige tocht met zijn zieke kind, maar kan nergens een dokter vinden. Naar een novelle van Juan Rulto en Carlos Fuentes. Een somber, pessimistisch en aangrijpend werk, dat gefilmd werd met de camera in de hand. Zou deze film, die toch een uiterst droevig beeld schetst van Mexico, niet om diplomatieke redenen buiten de publiciteit zijn gehouden?

Raison du plus fou,La

1972 | Komedie

Frankrijk 1972. Komedie van François Reichenbach. Met o.a. Raymond Devos, Patrick Penn, Paula Moore, Alice Sapritch en Jean Carmet.

Psychiatrische patiënten worden verliefd op elkaar en vluchten naar de Middellandse Zee, begeleid door een verpleger en achtervolgd door de directrice en haar man. Uitstekende rollen van Devos - die de dialogen schreef - en Carmet, maar het liefdespaar is zeer wezenloos. De bekende acteurs die ze onderweg ontmoeten, dragen weinig bij tot het slagen van de film.

Medicine Ball Caravan

1971 | Muziek

Verenigde Staten 1971. Muziek van François Reichenbach en Francois Reichenbach. Met o.a. B.B. King, Alice Cooper, Delaney Dough, Bonnie Dough en Kershaw.

De Caravan was een 150 leden tellend gezelschap dat in de zomer van 1970 door de V.S. trok om vrede, liefde en muziek te propageren - en om een film te maken. Een oppervlakkige, quasi- artistieke regie. Martin Scorsese was mede-producent en coördineerde de montage.

Chemin de lumière - Yehudi Menuhin

1971 | Documentaire, Biografie, Muziek

Frankrijk 1971. Documentaire van François Reichenbach.

Een sympathiek portret van de befaamde violist. Menuhin is een fascinerende persoonlijkheid, maar hij is gesloten en praat weinig. Na een film die gewijd was aan de zeer extraverte Arthur Rubinstein (L'AMOUR DE LA VIE) moest Reichenbach een geheel andere benadering kiezen om de introverte Menuhin te portretteren. De film bestaat uit lange shots. Menuhin straalt kracht en openheid uit en uit de film blijkt zijn optimisme, zijn streven naar perfectie, zijn enorme werklust en zijn grote vertrouwen in de jeugd. In deze film zijn te zien en te beluisteren: Yehudi Menuhin, Arthur Rubinstein, Ravi Shankar, Marcel Ciampi, Maurice Gendron, Hephzibah Menuhin, Yalta Menuhin, Diane Menuhin, Jeremy Menuhin, Marutha Menuhin, Moshe Menuhin en de welluidende klanken van het Philharmonisch Orkest van Israël.

Amour de la vie - Arthur Rubinstein, L'

1969 | Documentaire, Biografie, Muziek

Frankrijk 1969. Documentaire van François Reichenbach en Gérard Patris.

De beweeglijke camera van Reichenbach registreerde de tachtigjarige en zeer levendige Rubinstein gedurende drie maanden. De beroemde pianist vertelt allerlei anekdotes met het talent van een geboren acteur. De film heeft een ietwat ironische toon en er spreekt grote levenslust uit. Scenario van regisseurs Reichenbach en Patris.

Treize jours en France

1968 | Sportfilm, Documentaire

Frankrijk 1968. Sportfilm van Claude Lelouch en François Reichenbach.

Beeldverslag van de Olympische Winterspelen van Grenoble met medewerking van Guy Gilles, Claude Barrois en Jean Colomb. Dit is meer een essai dan een simpele reportage, wat ook niet verbazend is, want de makers ervan zijn twee filmgekken met een zeer persoonlijke kijk op documentaires. Hier hebben ze de nadruk gelegd op de menselijke inspanningen en de schoonheid van de bewegingen, die ze op een briljante manier gemonteerd hebben.

L'Amérique insolite

1960 | Documentaire, Drama, Historische film

Frankrijk 1960. Documentaire van François Reichenbach.

Een klassiek geworden documentaire, kenmerkend voor een Reichenbach op zijn best, want daarna heeft hij nooit meer zulk origineel werk afgeleverd. Een onthutsend camerawerk en een sterk gefragmenteerde montage met als uitgangspunt een schijnbaar doodgewoon gegeven dat daardoor juist heel bizar en ongewoon wordt. Een wonderlijke techniek ook en zijn film, gewijd aan de V.S. omstreeks 1955 is vanuit historisch en sociologisch oogpunt gezien van bizondere betekenis, vanwege respectievelijk de sindsdien verdwenen evenementen (de motorraces, en de nozems) en de evenementen die nog steeds worden gehouden (de jaarlijkse reünie van duizenden tweelingen). 'Een schets van een volk in actie' voorzien van een bescheiden, scherp en soms meedogenloos commentaar.