Yvon Crenn

El-Katbia

Frankrijk​/​​Tunesië 2003. Komedie van Nawfel Saheb-Ettaba. Met o.a. Hend Sabri, Ahmed El-Haffienne, Martine Gafsi, Yadh Beji en Raouf Ben-Amor.

El kotbia

Tunesië​/​​Marokko​/​​Frankrijk 2002. Drama van Nawfel Saheb-Ettaba. Met o.a. Yadh Beji, Martine Gafsi, Ahmed Hefiane en Hend Sabri.

Een boekwinkel in Tunis is het decor van El kotbia. Na een paar jaar gereisd te hebben komt Jamil (Hefiane) er te werken en krijgt huisvesting boven de winkel, waar ook eigenaar Tarek (Beji) en zijn familie wonen. Jamil is er getuige van dat Tarek door zijn echtgenoot Leila (Sabri) wordt bewerkt om haar de vrijheid te gunnen een zangcarrière na te jagen. Leila's moeder Aicha (Gafsi) mist haar man. In Saheb-Ettaba's warm gefilmde, eenvoudige drama is plaats voor feminisme én mannelijke emoties. 'Meestal is de man in Arabische films sterk, hard, autoritair. Dat komt niet overeen met de realiteit overal in de Arabische wereld,' meldt de regisseur.

Merci pour le chocolat

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Spanje 2000. Mysterie van Claude Chabrol. Met o.a. Isabelle Huppert, Jacques Dutronc, Anna Mouglalis, Rodolphe Pauly en Brigitte Catillon.

Na het fatale auto-ongeval waarbij zijn tweede vrouw het leven liet, hertrouwde concertpianist André Polonski zijn eerste echtgenote Mika, directrice van een Zwitserse chocoladefabriek. Het gezinsleven inclusief zoon Guillaume gaat sindsdien z’n lome gangetje, totdat de jonge pianiste Jeanne ten tonele verschijnt. IJzersterk gespeeld huis clos met ogenschijnlijk zorgenvrije, maar voor de regisseur typisch broeierige personages voert geniepig geleidelijk de suspense op. Naar The Chocolate Cobweb uit 1948 van Charlotte Armstrong, van wie Chabrol eerder The Balloon Man verfilmde als La rupture.

Code Inconnu : Récit incomplet de divers voyages

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Roemenië 2000. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Luminita Gheorghiu, Ona Lu Yenke, Maimouna Hélène Diarra, Alexandre Hamidi en Crenguta Hariton Stoica.

Door het bericht van actrice Juliette Binoche dat zij graag eens zou werken met de regisseur van films als Benny's Video en Funny Games, kwam de Oostenrijkse Michael Haneke in Parijs terecht. Daar speelt zich dit breed opgezette drama af, waarin verschillende mensen worden gevolgd. Binoche in een mooie rol speelt een aanstormende, ambitieuze actrice, die op straat haar jonge zwager tegen het lijf loopt. Die vernedert een Roemeense bedelaarster en wordt daarop aangesproken door een jonge Senegalees die werkt op een school voor doofstomme kinderen. Het is maar een klein, schijnbaar onbeduidend incident. Toch zal het voor de betrokkenen uiteenlopende gevolgen hebben. Haneke toont, ondanks (of misschien wel dankzij) de verbreding van zijn horizon, andermaal een sombere visie op de moderne, individualistische consumptiemaatschappij waarin intermenselijke communicatie tot mislukken gedoemd lijkt. Het beviel Haneke wel in Frankrijk: hij maakte er ook de (Frans-Oostenrijkse coproducties) La pianiste en Le temps du loup.

Au cœur du mensonge

Frankrijk 1999. Misdaad van Claude Chabrol. Met o.a. Jacques Gamblin, Sandrine Bonnaire, Valeria Bruni Tedeschi, Antoine de Caunes en Bernard Verley.

In een dorpje in Bretagne wordt een tienjarig meisje dood aangetroffen. Haar tekenleraar (Gamblin) is de laatste die haar heeft gesproken en is even later de hoofdverdachte. Zijn dorpsgenoten keren zich massaal tegen hem. Alleen zijn vrouw (Bonnaire) blijft loyaal. Net als in films als La femme infidèle, Le boucher en Violette Nozière is Chabrol, soms wel 'de Franse Hitchcock' genoemd, minder geïnteresseerd in het whodunit-verhaal dan in onderliggende thema's als huwelijk en ontrouw. Ditmaal staat hij vooral stil, zoals de titel al aangeeft, bij leugens die niemand vreemd zijn. Prima rollen van Gamblin en de immer fascinerende Bonnaire.

Rien ne va plus

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Komedie van Claude Chabrol. Met o.a. Isabelle Huppert, Michel Serrault, François Cluzet, Jean-François Balmer en Jackie Berroyer.

Betty (Huppert) en Victor (Serrault) zijn oplichters, doorgewinterde partners in crime. Nu heeft Betty haar zinnen gezet op een geldkoerier (Cluzet) en zijn koffertje stampvol Zwitserse franken. Maar wie licht nu eigenlijk wie op? De vijftigste film van de produktieve Chabrol, een groot bewonderaar van Alfred Hitchcock, is een lichtvoetige, zeer amusante misdaadfilm met leuke acteurs. Serrault speelt een man die in alles plezier lijkt te hebben, en Huppert wisselt in rap tempo en met groot gemak (en overtuiging) van pruik en naam.