Alberto Canova: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Samt al qusour

1994 | Drama

Tunesië​/​​Frankrijk 1994. Drama van Moufida Tlatli. Met o.a. Amel Hedhili, Hend Sabri, Ghalia Lacroix, Najia Ouerghi en Sami Bouajila.

Regiedebuut van Tunesische Tlatli over de lotgevallen van drie generaties vrouwen, gevangen in het keurslijf van de Arabische moslim-samenleving. De titel verwijst naar het paleis van de Bey's, de laatste koningen van Tunesië aan de vooravond van de Tunesische onafhankelijkheid. Hoofdpersonage is Lacroix, een zangeres die opgroeide aan het hof, waar haar moeder Hedhili als dienstbode werkte. Warmhartige ode aan het lief en leed van de verdrukte Tunesische vrouw. Het scenario is van de regisseur en Nouri Bouzid. Het camerawerk is van Youssef Ben Youssef.

Le nombril du monde

1993 | Drama

Frankrijk 1993. Drama van Ariel Zeitoun. Met o.a. Michel Boujenah, Delphine Forest, Thomas Langmann, Souad Amidou en Natacha Amal.

Speelt in Tunesi[KA3]e in de beginjaren 1930-40, waar Bajou (Boujenah) het ver schopt door hard te werken, en omdat hij goed kan rekenen, en door af en toe een beetje vals te zijn. Tijdens de Duitse bezetting gaat hij samen met zijn neef (Langmann) in het verzet, gedreven door geld en vaderlandsliefde. Hij zet zijn zinnen op Habiba (Forest), de dochter van zijn voormalige baas, Hanin, in een sterke rol, die door hem nu geen cent meer bezit. Onder andere om die reden heeft zij er geen zin in, en ook omdat ze al een vriend heeft. Hij koopt haar vader om, en denkt dat hij nu een gezin kan stichten. Boujenah zet een zelfzuchtige figuur neer, die toch weer sympathiek overkomt. Blijft boeiend ondanks de lengte van de film. Goede kleding die past in die tijd van Edith Vesperini. Scenario van de regisseur Zeitoun.

Des années déchirées

1993 | Drama

Tunesië​/​​Frankrijk 1993. Drama van Rachid Bouchareb. Met o.a. Hammou Graia, Jean-Claude Adelin, Luc Florian, Jean-Pierre Lorit en Cécile Garcia-Fogel.

April 1945. Adelin en Graia, twee soldaten die terugkeren van de oorlog, leren elkaar kennen op de bus. Ze raken niet uitgepraat over 'hun' overwinning op de Duitsers. Graia installeert zich als fotograaf. Per toeval neemt hij enkele foto's van FLN-militanten die voor de onafhankelijkheid van Algerije ijveren. De politie vindt de foto's en de jongen wordt aangehouden als medeplichtige van de nationalisten. De vriendschap tussen een moslim en een Fransman staat centraal in dit drama dat zich afspeelt tegen de achtergrond van de onafhankelijkheidsstrijd van het gekolonialiseerde Algerije. Het is allemaal nogal naïef verteld en de symboliek ligt er vingerdik bovenop. Jean-Claude Heberle en Vassilis Vassilikos schreven het scenario, dat in beeld gebracht werd door Jacques Guérin.