Sylvain Bursztejn: productie.
Er zijn 9 films gevonden.

Spring Fever

2009 | Drama

China​/​​Frankrijk 2009. Drama van Lou Ye. Met o.a. Qin Hao en Wu Wei.

Een fotograaf wordt ingehuurd om een man te bespioneren, omdat die een relatie zou onderhouden met een andere man. Maar de detective valt zelf voor het onderwerp van zijn onderzoek. Wat rommelige, in China controversiële film: homoseksualiteit is een zeer beladen onderwerp in zijn land, bovendien kreeg Lou na zijn vorige film Summer Palace (2006) door de Chinese censor een vijfjarig filmverbod opgelegd. De film werd dan ook in het geheim opgenomen in Nanjing, met slechts één handheld camera en vijf acteurs en ging in première in Cannes. Uitgezonden met Franse en Duitse ondertitels.

Summer Palace

2006 | Romantisch drama

China​/​​Frankrijk 2006. Romantisch drama van Lou Ye. Met o.a. Hao Lei, Guo Xiaodong en Zhang Xianmin.

'Ik wil intenser leven,' schrijft dorpsmeisje Yu (debutant Hao) als onderschrift bij haar vertrek naar de universiteit in Peking. Het is 1987 en haar tienerwens wordt verhoord in de roerige studentenwereld waar ze valt voor intellectueel Zhou (Guo). Aan de hand van de gebeurtenissen in hun relatie voert regisseur Lou Ye de kijker langs de parallelle sociaal-politieke gebeurtenissen in China, van de opstanden in 1989 tot de malaise ver in de jaren negentig. Een uniek Chinees kunststuk, wat betreft onderwerp (de film werd verboden in China), sfeer (Godard?) en zinnelijke liefde (bloter dan gebruikelijk in China).

Jiang cheng xia ri

2006 | Drama

China​/​​Frankrijk 2006. Drama van Wang Chao. Met o.a. Tian Yuan, Wu Youcai en Huang He.

Een Chinese plattelandsleraar op leeftijd bezoekt zijn dochter in miljoenenstad Wuhan in de hoop zijn verloren zoon te vinden. Zijn zoektocht, op de fiets met een oude agent, wordt een confrontatie tussen oud en nieuw, gehecht en onthecht, met als crescendo de realisering dat zijn dochter werkt als een animeermeisje in een karaokeclub. Luxury Car is een beheerst, waarachtig drama dat de zelfkant van hedendaags stedelijk China belicht zonder te vervallen in artistiekerige vergezichten. Onbetwist hoogtepunt is het non-verbale acteerwerk van de naar contact hunkerende vader en dochter (Wu, en indierockzangeres Tian). De Chinese titel luidt Zomerdagen in rivierstad.

Night and Day

2004 | Drama

China​/​​Frankrijk 2004. Drama van Wang Chao. Met o.a. Liu Lei, Sun Guilin en Xiao Ming Zhu.

Het economisch millenniumwonder van China geschiedt op kosten van de arbeider, nationale gezondheid, natuur. Regime, ambtenarij en ondernemers vegen daar hun derrière mee af, zo betoogt ook impliciet deze statisch gefilmde mengeling van protestpamflet en antispectaculaire fantastiek. Kolenmijnwerker Guangsheng (Liu) wordt geconfronteerd met zijn keuzes en levenstraject wanneer vaderfiguur-chef Zongmin (Sun) het leven laat bij een explosie. De verhouding die Guangsheng heeft met de echtgenote van de overledene ligt abrupt open. Dan geeft zijn mentor hem van gene zijde een opdracht.

Nebo v almazakh

1999 | Misdaad

Frankrijk​/​​Rusland 1999. Misdaad van Vasili Pichul en Vassili Pitchul. Met o.a. Nicolaï Fomenko, Alla Sigalova, Angelika Varum, Alexandre Semtchev en Valentin Gaft.

Een moderne man met de beroemde naam Anton Tsjechov is zo wanhopig op zoek naar erkenning als schrijver, dat hij een uitgever bedreigt en vermoordt. Met de politie en mafia achter hem aan, en ook een stel schone dames om andere redenen, lijkt Anton wel op een burleske James Bond. Ja, vergelijkingen zijn reeds getrokken met Austin Powers, maar helaas valt om Nebo v almazakh bitter weinig te lachen. Een blik Russische popidolen is opengetrokken voor een inhoudsloze film. Interessant als voorbeeld van (het gebrek aan) de Nieuwe Russische Cinema? (IdH/VPRO Gids)

L'homme de ma vie

1999 | Drama

Frankrijk 1999. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Patrick Chesnais, Bruno Solo, Marianne Denicourt, Valérie Bonneton en François Berléand.

Een moderne man met de beroemde naam Anton Tsjechov is zo wanhopig op zoek naar erkenning als schrijver, dat hij een uitgever bedreigt en vermoordt. Met de politie en mafia achter hem aan, en ook een stel schone dames om andere redenen, lijkt Anton wel op een burleske James Bond. Ja, vergelijkingen zijn reeds getrokken met Austin Powers, maar helaas valt om Nebo v almazakh bitter weinig te lachen. Een blik Russische popidolen is opengetrokken voor een inhoudsloze film. Interessant als voorbeeld van (het gebrek aan) de Nieuwe Russische Cinema? (IdH/VPRO Gids)

Savrseni krug

1996 | Drama, Oorlogsfilm

Frankrijk​/​​Bosnië en Herzegovina 1996. Drama van Ademir Kenovic. Met o.a. Almir Podgorica, Almedin Leleta en Mustafa Nadarevic.

Regisseur Kenovic schreef met nog twee schrijvers het verhaal van Svrseni krug (perfecte cirkel) in 1992 in Sarajevo tijdens de burgeroorlog. Het realisme straalt van de film af. Het realisme van angst, hoop en wanhoop tijdens bombardementen en onder vuur van sluipschutters, terwijl VN-troepen schrijnend onverschillig ogen. De dichter Hamza (mooie rol van Nadarevic) probeert omgeven door de oorlogswaanzin een veilig heenkomen te zoeken voor twee weeskinderen. Onderweg neemt het drietal een gewonde hond op, waarmee een absurd gezinnetje gecompleteerd wordt. (IdH/VPRO Gids)

Le cri de la soie

1995 | Drama

Zwitserland​/​​België​/​​Frankrijk 1995. Drama van Yvon Marciano. Met o.a. Marie Trintignant, Sergio Castellitto, Anémone, Adriana Asti en Alexandra London.

Parijs 1914. Marie Benjamin (Tritignant) is analfabeet. Zij heeft een onverklaarbare voorliefde voor zijde. Ze betreedt een warenhuis in Parijs en snijdt met een scheermes een stuk kostbare rode zijde van een grote rol af. Ze valt flauw en de rol valt bovenop haar. Ze wordt de gevangenis ingesmeten als winkeldievegge.

Le chêne

1992 | Drama

Roemenië​/​​Frankrijk 1992. Drama van Lucian Pintilie. Met o.a. Razvan Vasilescu, Victor Rebengiuc, Dorel Visan, Mariana Mihut en Dan Condurache.

Het verhaal gaat over een jonge lerares, die na de dood van haar vader, een hoge officier bij de gevreesde staatsveiligheidsdienst, Securitate, naar de provincie trekt. Haar vaders laatste wens was dat zijn lijk aan de wetenschap werd gegeven, maar de koelmachines van het mortuarium van het universiteitsziekenhuis zijn al enige tijd stuk en niemand had de moeite genomen ze te repareren. Dit incident is symbolisch voor de grote onverschilligheid, die in Roemenië heerste.