Heinz Ehrenfreund: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Adieu, mon ami

1996 | Romantiek

Duitsland 1996. Romantiek van Franz-Peter Wirth. Met o.a. Constanze Engelbrecht, Julie Engelbrecht, Hans Kremer, Jens Harzer en Hanns Zischler.

Tijdens een bomaanval op Hamburg in 1943 verliest de tien- jarige Charon-Engelbrecht niet alleen haar familie, maar ook haar onafscheidelijke tweelingbroer. Samen met een buurvrouw vlucht ze naar Beieren, waar van de oorlog niet veel te merken is. Een jonge Franse krijgsgevangene neemt het angstige meisje onder zijn hoede.

Das Traumschiff - Norwegen

1992 | Drama

Duitsland 1992. Drama van Hans-Jürgen Tögel. Met o.a. Heinz Weiss, Heide Keller, Horst Naumann, Heinz Ehrenfreund en Franziska Bronnen.

Deze reis van de ms Berlin gaat wel een beetje verder dan continentaal Noorwegen: Spitsbergen in de Noordelijke IJszee is het einddoel (brr, brr, brr... ). Aan boord van kaptein Hansens (Weiss) luxueuze passagiersschip zijn natuurlijk de nodige verwikkelingen: een bedrijfsuitje, waarbij manager Hans Kehrer (Bliese) zich `onder [KA1]e[KA1]en dak` bevindt met zijn zieke vrouw Susanne (Kreuzer) en zijn minnares, secretaresse Gabi Fuchs (Frey). Albert Brodersen (Ehrenfreund) ontmoet na bijna twee decennia zijn voormalige vriendin Felicitas Mack (Woytowicz) en hun gemeenschappelijke, oogverblindende dochter Isabel (Woywood), althans dat denkt hij. Tot zijn schrik kunnen zijn zoon Jean (Bach) en Isabel goed met elkaar opschieten. Nodeloos om op te merken dat Albert het bestaan van Felicitas altijd verzwegen had. Stewardess Julia Conrad (Jensen) wordt verliefd op de nieuwe steward Alexander Gebauer (Heyl), waarop haar vaste vriend marconist Dirk Brandstr[KA3]om (Horst) jaloers wordt en een vuile streek uithaalt. Hij komt erachter dat wie een kuil graaft voor een ander, er zelf in valt. De werkster van de firma van Hans Kehrer beleeft een romance met de Italiaanse scheepskok, terwijl entertainer Wencke Myhre zichzelf speelt. Kortom weer heel veel namen en nieuwe gezichten, maar de vaste kijkers kunnen flink genieten. Omdat Duitsland net herenigd was met Oost-Duitsland en de euforie nog niet in een kostbare kater was omgeslagen, zijn er twee Ossis aan boord, die met een zwaar Saksisch accent praten, maar deze pret blijft toch grotendeels beperkt tot de kijkers in het land van de oorsprong die op dialecten en kringtaaltjes letten. Het scenario is van Herbert Lichtenfeld en Marlies Ewald. Het camerawerk is van Michael Steinke.

Zwei Tote im Sender und Don Carlos im Pogl

1983 |

Duitsland 1983. Joachim Roering. Met o.a. Claus Biederstaedt, Ruth-Maria Kubitschek, Heinz Ehrenfreund, Peter Pasetti en Jürgen von Manger.

De handeling speelt zich af tegen het eind van een ogenschijnlijke normale werkdag in een tv-studio. Er is echter één verschil: er worden twee heuse lijken in het gebouw gevonden. Boeiende satire met veel zelfspot over macht en onmacht van een mediabedrijf. Decors van Mathias Matthies en Ellen Schmidt. Achter de camera stond Wolfgang Treu.

Das Andere Lächeln

1978 | Drama

Duitsland 1978. Drama van Robert van Ackeren. Met o.a. Katja Rupé, Elisabeth Trissenaar, Anja Müsziggang, Heinz Ehrenfreund en Maria Lucca.

Van Ackeren's versie van Agnes Varda's LE BONHEUR.

Fluchtversuch

1976 | Familiefilm, Avonturenfilm

Duitsland 1976. Familiefilm van Vojtĕch Jasný. Met o.a. Tomislav Savi[KA1]c, Hansjörg Felmy, Jane Tilden, Klaus Löwitsch en Heinz Ehrenfreund.

Uitstekend geslaagde kinderfilm over een jongetje uit een gastarbeidersgezin afkomstig uit het voormalig Joegoslavië, dat alle discriminatie beu is en op eigen houtje terug gaat naar zijn vaderland.

Tatort - Urlaubsmord

1975 | Mysterie

Duitsland​/​​Oostenrijk 1975. Mysterie van Peter Weck. Met o.a. Fritz Eckhardt, Kurt Jaggberg, Albert Rolant, Liselotte Plauensteiner en Heinrich Schweiger.

Bij hun terugkeer van vakantie vinden Schweiger en Terval in hun woning het lijk van een onbekende jonge vrouw. Ze waarschuwen zonder dralen inspecteur Eckhardt, die ze tijdens hun reis naar Karintië hebben leren kennen. Degelijke en keurig gemaakte krimi, zo van de lopendeband zonder ook maar één greintje van originaliteit. De acteurs doen hun werk als niet gemotiveerde ambtenaren, mat en met weinig enthousiasme. Eckhardt schreef zelf het scenario dat door Udo Neukomm in beeld gebracht werd. Onschuldige tijd-doder, waaraan je je niet ergert, maar die je o zo gemakkelijk weer vergeten bent.