Renan Pollès: camera.
Er zijn 4 films gevonden.

Marcel Carné, ma vie à l'écran

1994 | Documentaire, Biografie

Frankrijk 1994. Documentaire van Jean-Denis Bonan.

In een gesprek met auteur Didier Decoin, de zoon van de bekende regisseur Henri Decoin, haalt Marcel Carné herinneringen op aan meer dan een halve eeuw filmen, vanaf zijn eerste meesterwerken, zoals QUAI DES BRUMES, LES VISITEURS DU SOIR en LES ENFANTS DU PARADIS tot zijn laatste, commercieel mislukte LA MERVEILLEUSE VISITE. Hij spreekt over zijn jeugd en de wonderlijke manier waarop hij cineast werd. Al was hij op het moment van de opnamen al voorbij de tachtig, toch is er nog iets jongensachtig in houding en hart van Carné. Een onthullend gefilmd interview, dat ongetwijfeld een grote cinematografische waarde heeft. Renan Polles filmde en Josie Miljevic monteerde het.

Maman

1990 | Komedie, Drama

Frankrijk 1990. Komedie van Romain Goupil. Met o.a. Anémone, Arthur H., William Lafon, Karim Massard en Sabrina Houicha.

Bitterzoete kroniek over een a-sociaal gezin. Centraal staat de op Anna Magnani lijkende, kleurrijk geportretteerde moeder, een rol van An[KA1]emone. In dit laag-bij-de-grondse milieu schreeuwt iedereen, leeft van dag tot dag en slaat en omhelst elkaar om beurten. `Een trieste komedie` schrijft Isabelle Danel terecht (Présence du cinéma français) die echter nergens echt tragisch wordt. Deze smijt- en vechtfilm gaat juist steeds meer op een klucht lijken. De veelzijdige schrijver Goupil heeft een scenario geschreven dat soms wat te veel in herhalingen vervalt maar de sympatieke mislukkelingen komen heel ontroerend over. Camerawerk van Renan Polles.

Les Maris, les Femmes, les Amants

1988 | Drama, Komedie

Frankrijk 1988. Drama van Pascal Thomas. Met o.a. Susan Moncur, Clément Thomas, Emilie Thomas, Olga Vincent en Michel Robin.

Een prettige verrassing, deze eerste film van Thomas sinds 1980. Een ironische en soms felle film over een groepje mensen dat de vakantie aan zee doorbrengt. Geen echt verhaal, maar een soort mozaïek à la Jacques Tati en Pierre Etaix. Hoewel de regisseur niet het niveau haalt van deze twee meesters, bevat de film een serie grappige scènes. De personages worden nooit echt belachelijk gemaakt, want Thomas voelt zich duidelijk met hen verbonden. Scenario van de regisseur en François Caviglioli. Camerawerk van Renan Polles.

What a Flash!

1972 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1972. Drama van Jean-Michel Barjol. Met o.a. Kavi Alexandre, Maria Schneider, Jérôme Bavoulène, Georges Bécot en Jean-Yves Bouvier.

De opzet is prikkelend. De maker van deze film vroeg zo'n honderd mensen te improviseren op het volgende thema: je zit in een ruimteschip op de vlucht voor de despoten der aarde en je hebt nog een paar dagen te leven. Hoe vul je die in? De antwoorden lopen uiteen van clichématig (een orgie beginnen) tot fascinerend en ontroerend. Jean-Michel Barjol, die enkele documentaires maakte, leverde met What a Flash! op z'n best een interessant, typisch jaren zeventig vormexperiment af.