Stelvio Cipriani

Queen's Messenger

Canada​/​​Bulgarije​/​​Verenigde Staten​/​​Verenigd Koninkrijk 2000. Actiefilm van Mark Roper. Met o.a. Gary Daniels, Teresa Sherrer-Donovan, John Standing, Nick Boraine en David Westhead.

Over The Line

Verenigde Staten 1991. Thriller van Ovidio G. Assonitis en Robert Barrett. Met o.a. Lesley-Anne Down, John Enos, Lady B. Pearl, Hugo Napier en Carolyn Seymour.

Elaine Patterson (Down), die verbonden is aan de faculteit der letteren, wordt gevraagd in de gevangenis Engelse literatuur te doceren. Ze ontmoet er gestrafte Joe Dial (Enos) en de vonk tussen hen beiden springt over. Een gepassioneerde verhouding is het gevolg. Later bedenkt ze dat hun relatie niet kan en verbreekt hem. Joe Dial wil zich niet zomaar laten afpoeieren en besluit haar een lesje te leren; daarbij laat hij zich door de gevangenismuren beslist niet weerhouden. Elaine beleeft heel wat benauwde momentjes voordat Joe overmeesterd kan worden. Film met overbodige bloot- en geweldscènes naar een bedenkelijk verhaal van Charles Nichterlein, die daarvoor met William Clark het scenario schreef. Regisseur Assonitis staat op de credits vermeld als Oliver Hellman. Het camerawerk is van Roberto D'Ettore Piazzoli.

To Touch A Star

Italië​/​​Verenigde Staten 1990. Drama van Lodovico Gasparini. Met o.a. Dominique Sanda, Tomas Milian, Matthew Ousdhal, Carmen Scarpitta en Carola Stagnaro.

Sanda en Milian vormen, samen met hun achtjarig zoontje Ousdhal een gelukkig gezin. Ze zijn net naar San Francisco verhuisd. De jongen begint zich vreemd te gedragen. Na een geneeskundig onderzoek blijkt hij een zeldzame, ongeneeslijke hersenziekte te hebben. Voordat hij tien wordt, verwacht men dat hij dood zal zijn. De ouders weigeren zich hierbij neer te leggen en gaan zelf op zoek naar een geneesmiddel. Een soort arbeidersklasse versie van wat later LORENZO`S OIL zou worden, maar dan oneindig veel sentimenteler en met een onwaarschijnlijk einde. De acteurs leveren prima werk, maar het scenario van Donald Martin, naar een verhaal van Catherine Grellet, rammelt aan alle kanten en kan niet overtuigen. Bekijk liever de latere versie (uit 1992).

Présumé dangereux

Italië​/​​Frankrijk 1990. Actiefilm van Georges Lautner. Met o.a. Francis Perrin, Marie Laforêt, Michael Brandon, Robert Mitchum en Sophie Duez.

Derde avontuur van Tom Lepski naar de verhalen van James Hadley Chase. Lepski (Brandon) moet fysicus Prof. Mitchum begeleiden van Nice naar San Francisco, waar hij een symposium moet geven over een door hem ontwikkeld systeem waarmee satellieten onderschept kunnen worden. Mitchum ontdekt echter het overspel van zijn vrouw, doodt zijn rivaal en belandt achter de tralies. Internationaal wapenhandelaar en spion Adorf tracht met hem in contact te komen om hem zijn geheim te ontfutselen en dan aan de meest biedende te verkopen. Maar Lepski is hem te slim af. Het zeer domme scenario van Gilles Lambert, Alec Medieff, Sergio Gobbi en Bob Megginson, zou Chase doen blozen van schaamte. Mitchum loopt er duidelijk onzeker bij zonder dat hij weet wat van hem verwacht wordt. Lautner op zijn slechtst. Blijft: de knappe fotografie van Yves Rodallec. Gevolgd door WANT TO STAY ALIVE?

Rage of Honor

Verenigde Staten 1987. Misdaad van Gordon Hessler. Met o.a. Sho Kosugi, Lewis Van Bergen, Robin Evans, Chip Lucia en Gerry Gibson.

Al 1001 maal eerder vertoond: politieman mag na de dood van zijn collega niet meer aan de zaak werken; hij verlaat de dienst en neemt het op tegen de drugsbende, die verantwoordelijk was en kuist en passant de dienst van corrupte hoge ex-collega's. Wraak, oosterse krijgskunst en actie van één man, die zich als vechtmachine ontpopt. Onlogisch scenario van Wallace Bennett en Robert Short. Achter de camera stond Julio Bragado. Origineel aspect: het strijdtoneel is niet in Columbia, maar in Argentinië.

Birds of Prey

Mexico 1987. Horror van René Cardona Jr.. Met o.a. Christopher Atkins, Michelle Johnson, Salvador Pineda, Sonia Infante en Carol Connery.

THE BIRDS van Hitchcock vormde de inspiratiebron van deze bloederige plagiaatfilm, waarin we mensen in extreem gedetailleerde opnamen doodgepikt zien worden. De opnamen vonden plaats in Mexico, Italië, Spanje, Marokko en Peru. Op video uitgebracht als BEAKS: THE MOVIE en valselijk aangeprezen als 'komedie'!

Un siciliano in Sicilia

Italië 1986. Oorlogsfilm van Pino Passalacqua. Met o.a. James Russo, Vincent Gardenia, Patti Lupone, Sergio Castellitto en George Willson.

Over politiek en de mafia. In juni 1943 wordt een jonge jurist uit New York (Russo) met progressieve politieke ideeën naar Sicilië gestuurd. De bijna mytische antifascistische reputatie van zijn oom is vermaard tot in de U.S., maar de oude baas is al lang weer naar Sicilië teruggekeerd en na 1941 werd er niets meer van hem vernomen.

La Casa del tappetto giallo

Italië​/​​Frankrijk 1983. Mysterie van Carlo Lizzani. Met o.a. Erland Josephson, Béatrice Romand, Vittorio Mezzogiorno en Milena Vukotic.

Een jonge huisvrouw, wier echtgenoot wordt vermist, krijgt een onbekende over de vloer die zegt haar tapijt te willen kopen, maar haar vervolgens naar het leven staat. Ze doodt hem met zijn eigen mes, maar dat is pas het begin van een reeks onaangename verrassingen. Deze nauwelijks geloofwaardige, maar onderhoudende mysterie-thriller speelt zich geheel in de flat af. Het goede spel van de acteurs krijgt nogal wat te verduren door de slordige nasynchronisatie van de drie buitenlanders. De aanwezige elementen van zwarte humor zijn weldadig, maar maken de film wél onnodig lang, tot aan de toch wel verrassende ontknoping.

Kampuchea Express

Verenigde Staten​/​​Thailand 1982. Oorlogsfilm van Lek Kitiparaporn. Met o.a. Robert Walker, Christopher George, Woody Strode, Nancy Kwan en Sarapong Chatri.

In 1975 wordt Cambodja veroverd door de Rode Khmer. Een Amerikaanse journalist vlucht, maar zijn vriendinnetje weigert te geloven in de slechtheid van het nieuwe regime. Daar komt ze natuurlijk nog wel achter in het verloop van deze film. Kitiparaporn regisseerde als Alex King.

Piranha Part Two: The Spawning

Verenigde Staten​/​​Italië 1981. Horror van James Cameron. Met o.a. Tricia O'Neil, Lance Henriksen, Steve Marachuk, Ricky Paull Goldin en Carole Davis.

Was het door Roger Corman geproduceerde Piranha (1978) tenminste nog een schaamteloos geinig aftreksel van Jaws, dit vervolg is ronduit lachwekkend slecht. In een Caribisch vakantieoord duiken bloeddorstige vissen op, met nare gevolgen. Volgens de overlevering schoof producent Ovidio G. Assonitis beginnend regisseur Cameron bruusk terzijde om op eigen houtje dit verbijsterende broddelwerk in elkaar te zetten. Zegt vliegende piranha's niet genoeg? Ook bekend als Piranha II: Flying Killers.

Il falco e la colomba

Italië 1981. Drama van Fabrizio Lori. Met o.a. Danilo Mattei, Simonetta Stefanelli, Ugo Bologna, Mico Galdieri en Riccardo Peroni.

Een jonge politicus overleeft een aanslag op zijn leven op straat dankzij de snelle hulp van een onbekende jonge vrouw. Als hij haar wil bedanken is ze allang verdwenen, maar hij spoort haar op. Ze worden verliefd op elkaar en hij verlaat zijn vrouw. Zijn redster blijkt echter een verslaafde, maar hij helpt haar van haar heroïnezucht af door haar te laten behandelen in een peperdure kliniek. De schoonvader van de politicus vindt deze toestand onaanvaardbaar en zint op wraak. Een waar melodrama op zijn Italiaans, vol aangename clichés en prettige, voorspelbare zwart-wit situaties met het gehalte van een drie- stuiversroman.

Poliziotto solitudine e rabbia

Duitsland​/​​Italië 1980. Actiefilm van Stelvio Massi. Met o.a. Maurizio Merli, Jutta Speidel, Arthur Brauss, Reinhard Kolldehoff en Francisco Rabal.

Een ex-politieman probeert samen met een oude makker die voor Interpol werkt een bende ontvoerders en moordenaars van rijke zakenmensen op te sporen en te elimineren. De speurtocht voert hen naar Berlijn. Goede actiescènes en het hoge tempo laten weinig ruimte voor opmerkelijke acteerprestaties maar houden de aandacht gaande.

Nightmare City

Italië 1980. Horror van Umberto Lenzi. Met o.a. Francisco Rabal, Laura Trotter en Mel Ferrer.

Een ex-politieman probeert samen met een oude makker die voor Interpol werkt een bende ontvoerders en moordenaars van rijke zakenmensen op te sporen en te elimineren. De speurtocht voert hen naar Berlijn. Goede actiescènes en het hoge tempo laten weinig ruimte voor opmerkelijke acteerprestaties maar houden de aandacht gaande.

La Invasión de los zombies atómicos

Spanje​/​​Italië​/​​Verenigde Staten 1980. Horror van Umberto Lenzi. Met o.a. Hugo Stiglitz, Laura Trotter, Maria Rosaria Omaggio, Francisco Rabal en Eduardo Fajardo.

Een groep gewapende zombies stapt uit een vliegtuig en raast door de stad... Een belachelijke horrorfilm, die geregisseerd is alsof het om een oorlogsfilm gaat.

Penzione Amore, servizio completo

Italië 1979. Erotiek van Luigi Rosso. Met o.a. Christian Borromeo, Loredana del Santo, Clara Colosimo, Marina Daumia en Ajita Wilson.

Een jongeman die zijn vader met de dienstbode heeft betrapt wordt voor straf naar het familiepension van zijn grootmoeder gestuurd. De vrouwelijke gasten ontdekken zijn ongewoon grote geslacht en maken zo vaak aanspraak op bevrediging dat hij impotent wordt. Deze pornoklucht verloopt volgens hetzelfde stramien als de talloze Tiroler-films, maar de platvloerse dialoog klinkt ietwat beter in het Italiaans en vooral de rolbezetting is aantrekkelijker.

La signora a fatto il pieno

Italië​/​​Spanje 1979. Komedie van Juan Bosch. Met o.a. Carmen Villani, Carlo Giuffré, Esperanza Joy, Simion Andreu en Aldo Macchione.

Een prostitutée uit Rome krijgt van een industrieel een hoog honorarium aangeboden om een minister te verleiden en zo een vergunning voor een leverpreparaat te verkrijgen. Het flinterdunne scenario en het zeer middelmatige spel doen algauw de film de mist ingaan zodra de handeling aanlandt in een mooie villa, waar allerlei z.g. erotische spelletjes gespeeld worden en de gebruikelijke misverstanden ontstaan.

Sono stato un agente C.I.A.

Italië 1978. Actiefilm van Romolo Guerrieri. Met o.a. David Janssen, Arthur Kennedy, Maurizio Merli, Philippe Leroy en Ivan Rassimov.

Een voormalig geheim agent onderzoekt de dood van zijn vriend en collega bij de CIA die door de contraspionage in Athene is geëlimineerd en hemzelf ook naar het leven blijkt te staan. De lokale politie redt hem en hij zal een compromitterende tape gebruiken voor een sleutelroman. Vlotte actie en fraaie Griekse landschaps-opnamen resulteren in een onderhoudende thriller die helaas te oppervlakkig en schetsmatig is om een doeltreffende aanval op de CIA-manipulaties te kunnen zijn. De aanwezigheid van Janssen en Kennedy benadrukt hoe weinig overtuigend Amerikaans de Italiaanse acteurs zijn.

Scorticateli vivi

Italië 1978. Actiefilm van Mario Siciliano. Met o.a. Bryan Roston, Karin Well, Mario Novelli, Thomas Kerr en Pier Luigi Giorgio.

Een jongen gaat, om zijn vriendin te behagen, achter de juwelen van zijn halfbroer aan, die als huurling in Afrika 'werkt'. Een film vol niets ontziend egoïsme, moord, verraad, discriminatie van de ergste soort, verkrachting, marteling, enzovoort. Een uitgesproken smerige film. USA/GB-titel: SKIN 'M ALIVE.

L'Affare Concorde

Italië 1978. Drama van Ruggero Deodato. Met o.a. James Franciscus, Mimsy Farmer, Joseph Cotten, Van Johnson en Edmund Purdom.

Een journalist gaat op onderzoek naar het neerstorten van een Concorde tijdens een eerste lijnvlucht van London naar Rio de Janeiro. Hij merkt dat alle getuigen van het ongeval bij Martinique zijn omgebracht. Samen met een stewardess die het ongeluk heeft overleefd, ontdekt hij een complot van een Amerikaanse multinational om Europese uitbreiding van luchtvaartnetten tegen te houden. Hij weet nog net een ramp bij een tweede vlucht te voorkomen. Een Italiaans vluggertje om vóór AIRPORT 1979 de Concorde tot hoofdrol in de rampenfilm te maken zonder dat de betrouwbaarheid van het vliegtuig in twijfel wordt getrokken. Pure middelmaat maar niet slechter dan veel duurdere Hollywoodfilms. Ook bekend als CONCORDE AFFAIR.

L' Enfant de nuit

Frankrijk​/​​Italië 1978. Drama van Sergio Gobbi. Met o.a. Agostina Belli, Stefano Satta Flores, Jean-Claude Bouillon, Sergino Gobbi en Antonio Cantafora.

Een jonge vrouw, wier zoontje is gestorven, krijgt in haar bergchalet regelmatig bezoek van een geheimzinnig jochie dat uit een weeshuis weggelopen schijnt te zijn en overnacht op het kerkhof. Omdat niemand anders hem ooit heeft gezien, wordt er aan haar verstand getwijfeld. Deze poging tot psychothriller faalt door modieus decoratieve vormgeving die méér aandacht geeft aan de weelderige omgeving en interieurs dan aan de mensen, zodat de acteurs in een overnadrukkelijk scenario geen kant op kunnen.

Bermude: la fossa maledetta

Spanje​/​​Italië 1978. Avonturenfilm van Tonino Ricci. Met o.a. Andrés Garcia, Janet Agren, Arthur Kennedy, Pino Colizzi en Maximo Valverde.

Diepzeeduikers moeten bij Santo Domingo documenten uit een in zee gestort privévliegtuig redden, maar worden vervolgens naar het leven gestaan door hun opdrachtgever. Intussen worden anderen om minder duidelijke redenen óók door het water en de haaien van de 'Bermuda Triangle' verslonden. Zoveelste Italiaanse-krakkemikkige variant op zowel Jaws als een reeks eerdere films over de geheimzinnige Bermuda-driehoek. De film heeft doorzichtige trucages en slecht gefotografeerde onderwateropnamen. Suspense is ook al afwezig, zodat de film zich alleen richt op degenen die afgerukte ledematen die met bloedwolken in de oceaan drijven een belangrijk schouwspel vinden.

Tentacoli

Italië​/​​Verenigde Staten 1977. Horror van Ovidio G. Assonitis. Met o.a. John Huston, Shelley Winters, Bo Hopkins, Henry Fonda en Delia Boccardo.

In een Californische badplaats verdwijnen zwemmers die als skeletten met alleen nog huid worden teruggevonden. Een reusachtige inktvis die overgevoelig is voor bepaalde radiofrequenties is de schuldige die pas na grote inspanningen kan worden vernietigd. Italiaanse imitatie van Jaws met Hollywood-veteranen in rollen van niets, nogal onsmakelijk sadisme en doorzichtige trucage, die de finale meer belachelijk dan spannend maakt.

Questo si che è amore

Italië 1977. Familiefilm van Filippo Ottoni. Met o.a. Christopher George, Gay Hamilton, Sven Valsecchi en Mauro Curi.

Het zoontje van een Britse tv-ster moet vanwege zijn bloedziekte - die hem zonder weerstand voor alle bacteriën maakt - in een steriele ruimte van een ziekenhuis verblijven. Hij doet van daaruit pogingen om zijn gescheiden ouders te herenigen. Teneinde voor de eerste en laatste keer Kerstmis bij zijn ouders te vieren, ontsnapt hij uit het ziekenhuis en kan dan ook de buitenwereld verkennen. Ongegeneerde smartlap, die zorgvuldig is gemaakt en doeltreffende regie van de kinderen heeft, zowel van de kranige patiënt als van zijn medeplichtige vriendje. De volwassenen zijn vlak getekend en gespeeld; maar een immense herdershond steelt uiteindelijk de show.

Verano sangriento

Spanje​/​​Italië 1976. Misdaad van Marlon Sako. Met o.a. Lee Van Cleef, Tita Barker, John Ireland, Robert Widmark en Karen Well.

Een professionele moordenaar krijgt opdracht om iemand te vermoorden - wie is onduidelijk - maar wordt op zijn beurt achterna gezeten door een huurmoordenaar van uitzonderlijk kwaadaardig kaliber. Een film die verre van perfect is. Schieten, slaan, en sadisme leiden tot stapels lijken, alsof het niets is.

Mark colpisce ancora

Italië 1976. Thriller van Stelvio Massi. Met o.a. Franco Casparri, John Saxon, John Steiner, Marcella Michelangeli en Andrea Aureli.

Een agent weet te infiltreren in een terreurorganisatie. Hij moet dan meedoen met aanslagen, georganiseerd door een volslagen dolgedraaid politiek warhoofd, dat zelf ook weer gebruikt wordt. Conclusie: politiek bestaat niet alleen uit economie. Regisseur Massi staat op de titelrol als Stephen Massey. Ook bekend als THE .44 SPECIALIST.

Dedicato a una stella

Italië 1976. Drama van Luigi Cozzi. Met o.a. Richard Johnson, Pamela Villoresi, Riccardo Cucciola, Maria Antonietta Beluzzi en Francesco d' Adda Salvaterra.

Een meisje wordt verliefd op een oudere man in de wachtkamer van een ziekenhuis waar ze te horen krijgt dat ze leukemie heeft. Ze dringt zich aan hem op en als hij afgeschrikt wordt door het verhaal van haar ziekte, verzint ze verwisseling van de medische rapporten. Hij blijkt een componist zonder succes, maar ze inspireert hem tot het herschrijven van een piano-concert dat een triomfale uitvoering krijgt terwijl zij sterft. Deze ongegêneerde smartlap heeft de kwaliteiten in het spel van Villoresi en fraaie fotografie, maar chagrijnig acteren van Johnson en de banale muziek maken inspiratie weinig aannemelijk.

La Polizia ha le mani legate

Italië 1975. Misdaad van Luciano Ercoli. Met o.a. Claudio Cassinelli, Arthur Kennedy, Franco Fabrizi, Sara Sperati en Bruno Zanin.

Milanese politie moet aanslagen van terroristen zien te bestrijden, maar de met het onderzoek belaste commissaris wordt gedood, waarna een collega eigenmachtig het onderzoek in handen neemt en daarbij de dubbele rol van zijn eigen vriendin ontdekt. De aanslagen blijken werk van rechtse hooggeplaatsten die de verdenking op links willen werpen. Chaotisch opgebouwd scenario heeft ideologisch interessante personages en kanttekeningen en krijgt enkele verrassende regievondsten, maar de film blijft grotendeels binnen de middelmaat van het genre.

Il Medaglione insanguinato

Italië​/​​Verenigd Koninkrijk 1975. Horror van Massimo Dallamano. Met o.a. Richard Johnson, Joanna Cassidy, Lila Kedrova, Evelyn Stewart en Edmund Purdom.

Een meisje elimineert alle vrouwen in de omgeving van haar vader, een tv-regisseur die programma's maakt over 'bezeten kunstwerken' in Spoleto, waar de vloek van een schilderij op zijn kind overgaat. Doorzichtige trucages aan THE EXORCIST ontleend, toeristische prentbriefkaarten en lamlendig acteren smoren gegeven van incestueuze passie.

Blondy

Duitsland​/​​Frankrijk 1975. Thriller van Sergio Gobbi. Met o.a. Bibi Andersson, Catherine Jourdan, Mathieu Carrière, Rod Taylor en Paul Guers.

De vriendin van een Amerikaanse NATO-deskundige die in Wenen een pleidooi tegen de bacteriologische oorlogvoering komt houden, wordt door een bevriende tolk voorgesteld aan een jongeman die haar in een sado-masochistische relatie horig maakt. Zelfmoord uit liefdesverdriet van de Amerikaan blijkt moord en een complot van extremisten, waar zowel de tolk als de minnaar bijhoren. Politieke thriller-elementen zijn alleen de versiering van uitgesponnen erotische scènes die door inzet van Carrière als homme fatal meer plechtstatig dan prikkelend zijn. Andersson en Taylor lijken voornamelijk beduusd over de film waarin ze zijn verzeild. Ook bekend als GERMICIDE.

Semaforo rosso

Italië 1974. Thriller van Mario Bava. Met o.a. Riccardo Cucciola, Aldo Capone en Lea Lander.

Op de vlucht voor de politie houden drie gangsters een auto tegen. Ze sleuren een vrouwelijke gijzelaar (Lander) mee en dwingen de chauffeur (Cucciola) door te rijden. Onthutst deelt de man hen mee dat hij de slapende baby op de achterbank dringend naar het hospitaal moet voeren, maar daar kunnen de gangsters geen rekening mee houden. Via de radio verneemt hij bovendien dat de kerels meedogenloos zijn en hij merkt al vlug dat ze elkaar ook rauw lusten. Onderweg schieten ze zowel een van hun gezelschap dood als een tourist aan een tankstation. Voor Cucciola en Lander is het duidelijk: deze kerels laten geen getuigen achter. Meer dan twintig jaar werd deze gangsterthriller verloren gewaand, en in 1996 werd hij eindelijk voor de eerste maal in roulatie gebracht. Dit testament van Bava, die na zijn dood werd uitgeroepen tot meester van de fantastiek, is een juweeltje van claustrofobische angst. De film werd haast integraal opgenomen in de auto, met een doorlopende doodsbedreiging. Voor de toeschouwer is het een haast ondraaglijke reis doorheen de waanzin, geweld, obsessie en angst. A. Parenzo baseerde zijn scenario op een roman van Ellery Queen. Fotografie is van Emilio Variano.

La Polizia chiede aiuto

Italië 1974. Misdaad van Massimo Dallamano. Met o.a. Giovanna Ralli, Farley Granger, Mario Adorf, Marina Berti en Claudio Cassinelli.

Reeks geheimzinnige moorden op jonge vrouwen brengt de politie op het spoor van prostitutie van minderjarigen, waarbij notabelen betrokken blijken. Met de ontdekking en het neerschieten van de moordenaar wordt het onderzoek echter afgesloten. Maatschappij-kritische pretentie lijkt niet meer dan alibi voor het sensationeel etaleren van onfrisse taferelen en moorden met een slagershakbijl. Kwaliteitsrolbezetting en bekwame vorm makende film niet verkwikkelijker.

Uccidere in silenzio

Italië 1972. Drama van Giuseppe Rolando. Met o.a. Ottavia Piccolo, Rodolfo Baldini, Sylva Koscina, Gino Cervi en Gipo Farassino.

Een meisje dat zwanger is van een medestudent weigert ondanks alle pressie abortus te laten plegen. Dit voor Italië mogelijke progressieve pleidooi voor een bewust ongehuwd moederschap is tegelijk reactionair in de afschildering van aborteurs als slagers en de onsympathieke presentatie van voorstanders van abortus. De herhaalde vooruitblikkende scènetjes met de schattige baby - dezelfde over wiens leven of niet-leven ondertussen wordt gediscussieerd - zijn een definitieve vervalsing van de genuanceerde argumentatie. Piccolo, imponerend als heldin die baas in eigen buik wil zijn, is een zinvoller film waardig.

Pianete Venere

Italië 1972. Drama van Elda Tattoli. Met o.a. Bedi Moratti, Lilla Brignone, Marina Berti, Lou Castel en Pierre Cressoy.

Een burgerman verliest tijdens de oorlog zijn bezit, gaat bij het communistische verzet en wordt na 1945 een alleen om eigen status denkende partijbons, terwijl zijn geliefde merkt dat de politieke zaak waaraan ze zich heeft gewijd haar als vrouw net zomin een eigen plaats gunt als welk ander maatschappijsysteem dan ook. De bij vlagen zeer effectieve politieke satire is te vaak schetsmatig en melodramatisch, hoewel de debuterende regisseuse haar uitgebreide rolbezetting de personages m[KA1]e[KA1]er reli[KA3]ef laat geven dan ze zelf als schrijfster heeft gedaan. (Tattoli was medewerkster van Marco Bellocchio, die haar hielp met het scenario en zelf ook nog een rolletje speelt)

La Polizia ringrazia

Duitsland​/​​Italië 1972. Drama van Steno. Met o.a. Enrico Maria Salerno, Mariangela Melato, Mario Adorf, Cyril Cusack en Franco Fabrizi.

Pers en pressie-groepen maken met hun voortdurende kritiek op de politie wetshandhaving nagenoeg onmogelijk. Een inspecteur merkt dat er een ondergrondse organisatie bestaat die eigenmachtig deze misdaad bestrijdt en tot excessen komt. Bij een poging hen te ontmaskeren wordt hij gedood, wat resulteert in de openbaarmaking. Deze verrassend genuanceerde politiefilm van deze in komedies gespecialiseerde regisseur heeft een overtuigende hoofdrol van Salerno. De romance met journaliste Melato blijft echter wezenloos en vertraagt de film onnodig.

Guernica

Italië 1972. Thriller van Franco Bottari. Met o.a. Riccardo Cucciola, Marco Guglielmi, Franz von Treuberg, Gabriele Tinti en Carlo Gaddi.

Een Duitse ambassadeur van een Latijnsamerikaans land wordt gegijzeld om de vrijlating van gearresteerde guerilla's te eisen. Terwijl er geleidelijk aan een nieuwsgierige verstandhouding groeit tussen de Duitser en zijn bewakers, gebruikt de minister van Binnenlandse Zaken de situatie om zijn eigen status te consolideren en zich internationaal in te dekken. Deze bekwaam gemaakte, lowbudget-debuutfilm werkt goed door de actuele, geloofwaardig gemaakte kracht van het verhaal en de sobere spelprestaties.

Gli orrori del castello di Norimberga

Duitsland​/​​Italië 1972. Horror van Mario Bava. Met o.a. Antonio Cantafora, Joseph Cotten, Elke Sommer en Massimo Girotti.

De Amerikaanse student Peter Kleist duikt in Oostenrijk in het verleden van zijn voorvader, de kasteelheer en aartssadist Otto von Kleist. Wanneer Peter voor de grap een bezweringsformule reciteert, komt de 'Bloedbaron', die een heks levend liet verbranden, tot leven. Simpelmansplot met moordgeest fungeert uiteraard slechts als kapstok voor Bava's gotisch-barokke sfeertekeningen. Helaas hebben die evenmin het niveau van eerder en later werk. De scène waarin de bekoorlijke Sommer, op de vlucht voor de psychoot, door nevelige steegjes holt is niettemin fantastisch. Fraaie muziek van Stelvio Cipriani.

El Mas fabuloso golpe del Far West

Spanje 1972. Western van José Antonio de la Loma. Met o.a. Carmen Sevilla, Mark Edwards, Fernando Sancho, Barbara Carrol en Patty Sheppard.

Een Mexicaanse bandiet laat zich arresteren om ongemerkt een bankroof voor te bereiden en spreekt met zijn medeplichtige af in de besneeuwde bergen, waar degene met de buit echter niet komt opdagen. Dit is de tactiek van de twee bedenkers die de andere bendeleden elkaar laten uitroeien. Deze paella-western heeft een visueel bijzondere kwaliteit door de situering in de sneeuw, en een vernuftig scenario vol ironische wendingen. De regisseur grijpt zijn kansen tot een opvallende stijloefening aan, maar vergeet daarbij het echte Amerikaanse Westen aannemelijk te suggereren.

Ecologia del delitto

Italië 1972. Horror van Mario Bava. Met o.a. Claudine Auger, Claudio Volonté, Laura Betti, Isa Miranda en Anna Rossati.

Om een villa aan zee te erven, is een echtpaar verantwoordelijk voor elf moorden en het wordt als het doel bereikt is, per ongeluk zelf doodgeschoten door hun spelende kinderen. Nogal korte film lijkt geen ander doel te hebben dan te tonen op hoeveel verschillende wijzen moordsc[KA2]enes in beeld kunnen worden gebracht. Dat gebeurt inderdaad inventief, verrassend, sfeervol (en bloederig) met de regisseur zelf aan de camera, maar het pover scenario zonder - zwarte - humor is onvoldoende.

Whirlpool

Denemarken 1971. Horror van J.R. Larrath. Met o.a. Karl Lanchbury, Lisbeth Lundquist, Sibyla Grey, Vivian Neves en Pia Anderson.

Na een verkeersongeval worden Paul en Olivia gegijzeld door ene Julian en zijn mysterieuze zuster. Paul wordt sadistisch gefolterd en uiteindelijk vermoord. Olivia krijgt drugs toegediend en eindigt als seksueel speelgoed voor haar ontvoerders. Een onfrisse, in vieze kleuren gefilmde softporno- horrorfilm.

Night Hair Child

Verenigd Koninkrijk 1971. Horror van James Killy. Met o.a. Mark Lester, Britt Ekland, Hardy Krüger, Harry Andrews en Lilli Palmer.

Lester is een twaalfjarige jongen, die zijn moeder vermoordt. Enige tijd later wil hij naar bed wil met zijn pleegmoeder. In Spanje gesitueerde, corrupte, voyeuristische griezel die je gezien moet hebben om te kunnen geloven!

La Morte cammina con i tacchi alti

Italië​/​​Spanje 1971. Thriller van Luciano Ercoli. Met o.a. Frank Wolff, Susan Scott, Claudie Lange, Simon Andreu en Carlo Gentili.

De dochter van een vermoorde juwelendief wordt bedreigd om diens laatste poet bekend te maken. Ze verdenkt haar verloofde en kiest voor haar getrouwde rijke minnaar met wie ze naar Engeland vertrekt waar zowel zij als de wettige echtgenote vermoord worden. Een Typisch Italiaanse thriller met bloedige moorden op vrouwen, maar effectiever gedaan dan gemiddeld, op de weinig leuke karikaturen van de Britse politie na.

The Lickerish Quartet

Duitsland​/​​Italië​/​​Verenigde Staten 1970. Drama van Radley Metzger. Met o.a. Silvana Venturelli, Frank Wolff, Erika Remberg en Paolo Turco.

Een rijk echtpaar verdrijft de huwelijksverveling met het draaien van pornofilms, terwijl hun puberzoon zich verschanst achter religieuze mystiek. Ze ontmoeten toevallig een jonge vrouw die op een porno-ster lijkt en ze inviteren haar om haar met haar eigen filmoptreden te confronteren. De gaste helpt de echtgenoot van zijn vermeende impotentie af, maakt van de zoon een man en verleidt tenslotte de vrouw des huizes. Een curieuze verdubbeling en vermenging van een film-in-de-film illusie en de realiteit leidt tot suggestieve momenten, maar Metzgers decoratieve en 'artistieke' vormgeving van seksscènes loopt potsierlijk uit de hand.

La lunga notte dei disertori

Italië 1970. Oorlogsfilm van Mario Siciliano. Met o.a. Kirk Morris, Ivan Rassimov, Monica Strebel, Al Landy en Marcela Michelangeli.

Deze gebrekkige oorlogsfilm, die zich afspeelt in Noord- Afrika tijdens WO II, draait rond vier Britse soldaten die in de Sahara afdwalen van hun eenheid. De soldaten moeten het zowel tegen de Duitsers als tegen de genadeloze woestijn opnemen om te overleven. Er komen een paar goede actiescènes in voor, maar het acteerwerk en de regie zijn zwak. Scenario van Craig Siciliano.

Anonimo Veneziano

Italië 1970. Drama van Enrico Maria Salerno. Met o.a. Tony Musante en Florinda Bolkan.

Hoboïst heeft in Venetië afgesproken met ex-vrouw die inmiddels tweede kind heeft van andere man. Ze vreest dat hij haar voogdij over hun kind wil aanvechten, maar reden voor de ontmoeting is dat hij nog korte tijd te leven heeft en zij de enige vrouw is van wie hij ooit gehouden heeft. Acteur Salerno maakte regiedebuut met variant op LOVE STORY, opgesierd met culturele verwijzingen. Gebruik van Venetië in de herfst, als uitgestorven en met ondergang bedreigde stad, is daarbij effectiever dan concertstuk van anonieme componist dat filmtitel geeft. Acteurs spelen hun rollen eerder grimmig dan gevoelig, maar voorkomen daarmee al te erge smartlapperij.

I Diavoli della guerra

Italië 1969. Oorlogsfilm van Bitto Albertini. Met o.a. Guy Madison, Van (Venuntino) Tenney (Venantini), Anthony Steele, Pascale Petit en Ray (Raf) Baldwin (Baldassarre).

Twee geschiedenissen die door de hoofdpersonen met elkaar verbonden zijn: een gewone SS-er en een goede Amerikaan. Omdat de Amerikaan de Duitser met het goede besmet, sneuvelt de laatste. Het goede overwint, maar het gaat met veel geweld en dood gepaard.