Der veruntreute Himmel
1958 |
Duitsland 1958. Ernst Marischka. Met o.a. Anni Rosar, Hans Holt, Victor de Kowa, Vilma Degischer en Kai Fischer.
Teta Linek (Rosar) werkt als kokkin op het landgoed Grafenegg in Bohemen. Ze is goed voor haar werk, gelovig, tuk op geld en verschrikkelijk gierig. Ze wil een stoel in de hemel verdienen en besluit daarom haar neef Mojmir (Meisel) om te praten om theologie te gaan studeren en priester te worden. Als hij ja zegt, stuurt ze hem geld en ze heeft geen enkele behoefte om hem op te zoeken, want de gedachte aan haar eigen zaligheid schenkt haar meer dan voldoening. Na een groot aantal jaren vraagt Mojmir zijn tante om een som geld en ze besluit hem op te zoeken. Mojmir is weliswaar de pastoor van Hustopec, maar hij heeft er niet veel van terecht gebracht, en hij heeft voortdurend met van alles en nog wat gesjoemeld. Teta, die niet meer de jongste is, besluit een bedevaart naar Rome te maken en mag tijdens een massa-audiëntie bij Paus Pius XII (hij is het zelf!) op de eerste rij zitten. Ze valt in zwijm van de emotie en sterft daarop in vrome handen. Melodramatische bewerking van Marischka, die zelf het scenario schreef naar de gelijknamige roman van Franz Werfel, die hij kort voor zijn dood in 1945 had geschreven en naar de toneelbewerking van het boek door Leslie Bush-Fekete en Mar-Helen Fay. Werfel, die als de vertegenwoordiger van het religieuze expressionisme beschouwd mag worden, vluchtte in 1938 voor de nazi's naar Amerika, waar hij in 1945 op slechts 55-jarige leeftijd stierf - altijd nog beter in exil te gaan dan in een concentratiekamp afgeslacht te worden. Rosar's sterfscène is zeer dramatisch, maar nog altijd de moeite waard. Het camerawerk is van Bruno Mondi. In 1990 onder dezelfde titel bewerkt als tv-film door Ottokar Runze. Agfacolor en Perfectone.
