José Quaglio: cast.
Er zijn 6 films gevonden.

Il conformista

1970 | Drama

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1970. Drama van Bernardo Bertolucci. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Stefania Sandrelli, Dominique Sanda, Gastone Moschin en Enzo Tarascio.

In het Italië van de jaren dertig neigt Marcello Clerici (een uitstekende Trintignant) naar conventie en conformisme, ook wanneer hij in naam van Mussolini's fascistische regime tijdens zijn huwelijksreis een moord moet plegen. Een van de sterkste films in het oeuvre van de Italiaanse meester Bertolucci (Novecento, Last Tango in Paris) is een intellectuele thriller vol verwijzingen naar de door hem bewonderde Jean-Luc Godard. Het fraaie, duister gestemde camerawerk is van Vittorio Storaro, die vervolgens ondermeer Apocalypse Now zou schieten. Krachtig drama werd gebaseerd op de roman van Alberto Moravia.

La stella del parco

1990 | Familiefilm

Italië 1990. Familiefilm van Aldo Lado. Met o.a. Ray Lovelock, Stefania Sandrelli, Francesca Neri, Galeazzo Benzi en Gianpiero Albertini.

Miniserie over het leven van Falco (Lovelock), opzichter van natuurpark Monte Rosa in het Italiaanse Zuid-Tirol. Hij woont met vrouw Giuliana (Sandrelli) en kinderen in een adembenemend mooi gebied met bossen en besneeuwde bergtoppen. De serie telt twaalf delen. In deel I, SPECULATORI, wordt Falco geconfronteerd met speculanten die ten koste van de natuur een toeristenoord willen bouwen. In deel II, UN BURTTO INCONTRO, ontmoeten zijn dochter en haar vriendin tijdens een uitstapje in de bergen een groep jonge dronkaards. Een natuurvriendelijke serie met lieflijke landschappen, die fraai in beeld zijn gebracht.

L' Ebreo fascista

1980 | Drama

Italië 1980. Drama van Franco Mole. Met o.a. Ray Lovelock, Martine Brochard, Silvia Dionisio, Adalberto Rossetti en José Quaglio.

Een half-joodse bourgeois neemt uit patriottisme in 1935 deel aan Mussolini's Ethiopië-campagne, maar komt door meegemaakte wreedheden tot politiek bewustzijn. Hij geeft zijn welstand op om als journalist het fascisme te bestrijden, maar de nieuwe wetten op raskenmerken maken het werken voor de krant onmogelijk en hij pleegt zelfmoord. De roman van Luigi Petri kreeg van de toneelregisseur een nogal theatrale verfilming, waarbinnen de hoofdrollen vrij zwak geregisseerd zijn en waardoor het tragische einde emotioneel niet werkt. De tijdsreconstructie is echter vaak overtuigend.

Il Terrorista

1963 | Drama

Italië​/​​Frankrijk 1963. Drama van Gianfranco de Bosio. Met o.a. Gian Maria Volonté, Philippe Leroy, Anouk Aimée, Giulio Bosetti en Raffaella Carrà.

Acties van een verzetsgroep in een Venetië 1943 resulteren in bloedige vergelding van de SS onder de bevolking. Om herhaling van deze represailles te voorkomen besluit het collectief te stoppen, enkelen willen echter toch doorgaan. Deze debuutfilm van een beroemde toneelregisseur steunt vooral op de ideologische dialoog die niet nieuw is, maar actueel blijft. Het scenario is van regisseur Bosio en Luigi Squarzina. Het camerawerk is van Alfio Contini en Lamberto Caimi.

Trois jours à vivre

1957 | Drama, Thriller

Frankrijk 1957. Drama van Gilles Grangier. Met o.a. Daniel Gélin, Jeanne Moreau, Lino Ventura, Aimé Clariond en Roland Armontel.

Een obscure toneelacteur legt voor eigen publiciteit een valse getuigenis af waardoor een gangster tot twintig jaar wordt veroordeeld. Het gaat dan beter met de carri[KA2]ere van de acteur tot de misdadiger ontsnapt en hem telefonisch bedreigt. Een nogal praterig uitgevallen en meer melodramatische dan spannende thriller die de aandacht vasthoudt door het scenario en door de acteurs (die de rollen gemakkelijk aankunnen).

Le Sang à la tête

1956 | Drama, Avonturenfilm

Italië​/​​Frankrijk 1956. Drama van Gilles Grangier. Met o.a. Jean Gabin, Monique Mélinand, Paul Frankeur, Renée Faure en José Quaglio.

Een industrieel heeft door zijn werk zijn vrouw verwaarloosd. Zij verlaat het gezin om troost te zoeken bij een jeugdvriend. Deze heeft zich echter de wraak van een bij de douane aangegeven gangster op de hals gehaald waarvan de echtgenote hem redt, waarna het huwelijk in een wederzijds berouw hersteld wordt. Gabin in een Simenon-verfilming weet altijd te boeien, ook als de regisseur er - zoals hier - weinig van terechtbrengt. Een pluspunt is de rol van de begaafde actrice Mélinand, een van haar weinige.