Dorothea Moritz

Auf eigene Gefahr - Zu keiner Zeit

Duitsland 1996. Misdaad van Markus Imboden. Met o.a. Thekla Carola Wied, Bernhard Schütz, Peter von Strombeck, Günter Schubert en Jochen Kolenda.

Imken, Anna und Maria, oder Besuch in der Zone

Duitsland 1994. Drama van Gunther Scholz. Met o.a. Magdalena Ritter, Gila von Weitershausen, Ruth Glöss, Klaus Manchen en Manfred Zetzsché.

De drie vrouwen uit de titel behoren elk tot een verschillende generatie en hebben te maken met de overschakeling van een metaalverwerkingsbedrijf in de voormalige DDR bij de overgang naar de vrije markteconomie. Ritter is Imken, een bedrijfsadviseuse uit Hamburg die naar Graifenhain in het Ertsgebergte trekt om er te helpen bij de privatisering. Von Weitershausen (Anna) is een politica die met de burgemeester over de stadsontwikkeling onderhandelt en de zeventig-jarige Glöss wil ter plekke ook helpen. Actie zit er nauwelijks in, er wordt wel aardig gebakkeleid tussen Ossis en Wessis, fatsoenlijke lieden maar ook zogeheten profiteurs van de Duitse hereniging na 1990, herenigingscriminelen, en Stasi-slachtoffers. Geschreven door Dieter Meichsner, een van de succesrijkste televisieschrijvers, die geen blad voor de mond neemt en zowel de DDR als het westen beschuldigt van dilettantisme, onwetenheid en slordigheden. Camerawerk van Roland Dressel. Wordt op tv meestal uitgezonden in drie delen.

Die Schattengrenze

Duitsland 1994. Mysterie van Wolf Gremm. Met o.a. Günter Lamprecht, Antje Hagen, Friedrich W. Bauschulte, Ulli Kinalzik en Dieter B. Gerlach.

De veertig-jarige Lamprecht is een mislukkeling. Hij heeft in het leven niets bereikt, maar dat verandert op het moment dat hij in de trein werkloze actrice Hagen ontmoet. Door haar krijgt hij een baantje in een garage waar ze tweedehandswagens verkopen. Een internationale bende autodieven zoekt contact met hem en hij kan de verleiding niet weerstaan om vlug rijk te worden. Traag verlopende misdaadfilm die zich in niets onderscheidt van andere prenten in het genre. Lamprecht gelooft duidelijk zelf niet in zijn personage, want hij geeft een niet gemotiveerde, vermoeide indruk. Het langdradige scenario van Dieter Wellershoff die zijn eigen roman bewerkte. Voor de beelden zorgde Jürgen Wagner.

Deutschfieber

Duitsland 1992. Komedie van Niklaus Schilling. Met o.a. Tilo Prückner, Christiane Paul, Heike Schroeter, Christian von Richthofen en Dorothea Moritz.

Vervolg op het legendarische WILLI-BUSCH-REPORT van Schilling uit 1979. In het ingeslapen Friedheim staat het leven op z'n kop na de val van de Muur: een vloedgolf van westerlingen overspoelt het stadje. Willi Busch, de sensatie-journalist van vroeger, die eigenlijk met pensioen wilde gaan, staat weer midden in het wereldgebeuren. Er duikt ook nog een meisje op, die zijn natuurlijke dochter blijkt te zijn. De vileine klucht die Schilling voor ogen stond is helaas ten onder gegaan aan rommeligheid. Het is een film geworden waarbij je je afvraagt wat nou eigenlijk de bedoeling was. Scenario van regisseur Schilling en Oskar Roehler. Camerawerk van Frank Grunert.

Tatort - Armer Nanosh

Duitsland 1989. Mysterie van Stanislav Barabas. Met o.a. Manfred Krug, Charles Brauer, Juraj Kukura, Renate Krößner en Edgar Selge.

Een jonge schilderes wordt dood aangetroffen in haar atelier. Zij blijkt met een mes om het leven gebracht te zijn. Warenhuiseigenaar Sander is sindsdien verdwenen. Is hij schuldig of beschermt hij zijn zoon, die net als hij op de schilderes verliefd was? Ooit werd hij als zigeunerjongen door winkelier Sander geadopteerd, nu zoekt de politie hem temidden van de zigeuners in de stad. Veelbelovende misdaadfilm voor tv, naar een draaiboek van Martin Walser en Asta Scheib. Camerawerk van Jochen Radermacher. Geproduceerd in 1987, elfde zaak van Paul Stoever (Krug) en zijn collega Peter Brockm[KA3]oller (Brauer), aflevering 220.

Kies

Duitsland 1987. Misdaad van Douglas Wolfsperger. Met o.a. Hans Grafl, Ilse Matheis, Dorothea Moritz, Richard Gandor en Dietmar Schneider.

Playboy Felix is mislukt in zijn carrière. Een lichtpunt is zijn vriendschap met de erfgename van een rijke ondernemer. Als hij echter als schoonzoon in het bedrijf dreigt te moeten gaan werken, kiest hij voor zijn vrijheid en maakt hij zich uit de voeten. Een vervelend verhaal, waar ook de verfilming niets aan verbetert.

Höhenfeuer

Zwitserland 1985. Drama van Fredi M. Murer. Met o.a. Thomas Nock, Johanna Lier, Dorothea Moritz, Rolf Illig en Tilli Breidenbach.

Bij een geïsoleerde familie in een boerderij in de Alpen lijkt alles koek en ei, maar dan lopen de zaken uit de hand. De doofstomme zoon beleeft op zeer intense wijze de perikelen van de puberteit. Hij gaat er af en toe vandoor, maar daar maken zijn ouders zich geen zorgen over. Het gevaar ligt elders: hun zoon hecht zich steeds meer aan zijn iets oudere zus. Tussen de regels door stuurt het hele verhaal op incest aan, maar het probleem doet zich tijdens de film niet voor. De hele film bestaat uit close-ups of vergezichten, terwijl alles daar tussen in buiten beschouwing gelaten wordt, zodat zowel de mensen als de dingen zeer suggestief overkomen. De natuur is overweldigend of zelfs benauwend aanwezig: 'Zodra je bergen kunt filmen, kun je ook mensen filmen'. Deze woorden van Lubitsch blijken in dit geheimzinnige gedicht met haar zeer muzikale innerlijke weerklank maar al te waar.

Tatort - Ordnung ist das halbe Sterben

Duitsland 1984. Mysterie van Wolfgang Tumler. Met o.a. Ernst Jacobi, Volker Brandt, Ulrich Faulhaber, Christel Merian en Max Buchsbaum.

Inspecteur van politie Walther (Brandt) moet zich bezighouden met een man, die naar het schijnt, de moordenaar van zijn vrouw zoekt en daarmee al voor haar dood begint. De inspecteur vraagt zich natuurlijk af, hoe dat kan. Had een spannend tweegevecht tussen de echtgenoot en de inspecteur moeten worden, maar het scenario (van Detlef Michael) is zo vergezocht dat de film ondanks de goede prestaties van Jacobi slechts acceptabel is. Het camerawerk is van Gerard Vandenberg.

Drama in Blond

Duitsland 1984. Erotiek van Lothar Lambert. Met o.a. Lothar Lambert, Dagmar Beiersdorf, Hans Marquardt, Stefan Menche en Ulrike S..

Foeilelijk prul van de Berlijnse underground-filmer Lambert. Dit smakeloze verhaal gaat over een sullige bankbediende die onderdrukt wordt door zijn bemoeizieke zuster en zijn buurman en die zijn geluk gaat beproeven als travestiet in een nachtclub. Het klinkt niet onaardig, maar het is zo onbeholpen gefilmd dat het uitzien van dit gedrocht een enorme dosis doorzettingsvermogen vereist.

Die Alptraumfrau

Duitsland 1981. Drama van Lothar Lambert. Met o.a. Ulrike S. Buch, Dagmar Beiersdorf, Robert Cutts, Bruno Ferrari en Loth Huber.

Deze [KL]low-budget[KLE] film behandelt een zware persoonlijkheidscrisis van de hoofdrolspeelster, die al van kinds af aan een schoonheidsgebrek heeft (ze kijkt scheel) en daardoor in haar ontwikkeling geremd wordt. Inhoudelijk soms moeilijk te volgen; naast scènes die te saai zijn om naar te kijken bereikt de film in een aantal stukken een ongelooflijke intensiteit.

Der Willi-Busch-Report

Duitsland 1979. Niklaus Schilling. Met o.a. Tilo Prückner, Dorothea Moritz, Karin Frey, Jenny Thelen en Kornelia Boje.

Alleraardigste parodie op het leven in een klein Duits stadje. Een journalist zorgt voor zijn eigen nieuws door telefooncellen te vernielen: 'Telefoonterreur slaat toe!' Als hij in een spionagekomplot terecht komt, loopt alles mis. Scenario van de regisseur. Camerawerk van Wolfgang Dickmann.

Tatort - Tod im U-Bahnschacht

Duitsland 1975. Mysterie van Wolf Gremm. Met o.a. Martin Hirthe, Erdal Merdan, Ayse Meral Orhonsay, Manfred Günther en Andreas Mannkopff.

Aan het onderhoud van de Berlijnse U-Bahn werken veel buitenlanders, die zonder papieren in Duitsland verblijven. Bij een bedrijfsongeval sterft een jonge Turk. Arkan (Merdan), die evenmin een verblijfsvergunning heeft, is toevallig getuige. Kommissar Schmidt (Hirthe), die eerder aan moord denkt, wil via deze zaak een bende oprollen, die mensen smokkelt en ze als koppelbaas uitbesteedt. Arkan, die de Turkse nationaliteit heeft, raakt hierdoor tussen de hamer (van de politie) en het aambeeld (van de schurken). Eerste avondvullende tv-film van Gremm, die afstudeerde aan de Berlijnse Film- und Fernsehakademie (DFFB) met VIER GESTEN (1969) en de bioscoopfilms ICH DACHTE, ICH W[KA3]ARE TOT (1973) en MEINE SORGEN M[KA3]OCHT` ICH HABEN (1974) draaide. Daarna verliep zijn carrière spoedig met bijna ieder jaar een tv-film. Het scenario is van Peter Stripp. Aflvering 57.

Stellenweise Glatteis

Duitsland 1975. Drama van Wolfgang Petersen. Met o.a. Günter Lamprecht, Dorothea Moritz, Léonie Thelen, Karl-Heinz von Hassel en Heinz Schimmelpfennig.

Kai Maiwald (Lamprecht) ontdekt dat de intercom, die is geïnstalleerd in diverse bedrijfsruimtes van de firma waar hij werkt, benut wordt als afluisterapparaat in het kantoor van de secretaresse. Door een kleine kunstgreep worden de gesprekken op de band opgenomen. Kai breekt in tijdens een nacht en steelt de banden. Op de party voor de Kerst laat Kai de banden aan iedereen horen. Dit leidt tot het ontslag van de directeur, maar dat gaat Kai niet ver genoeg. Hij wil dat de concernleiding in het openbaar zijn excuses aanbiedt, en probeert de bonden en de ondernemingsraad te mobiliseren, maar dan blijkt dat de vakbond in het bezit is gekomen van de meerderheid der aandelen. Kai geeft niet op. Naar de Don Quichot-achtige roman van Max von der Grün, is dit een gedateerd maar interessant drama met een voortreffelijk spelende Lamprecht. Speelt in Dortmund. De regie van Petersen mag er zijn. Wordt meestal in twee delen uitgezonden.