Mark Jones

The Incorporated

Verenigde Staten 1997. Actiefilm van Kenneth Guertin. Met o.a. John Reneaud, Jeff Boerger, Ed Oldani, Paige Stapleton en Scott D. Brewster.

Rumpelstiltskin

Verenigde Staten 1996. Horror van Mark Jones. Met o.a. Kim Johnston Ulrich, Max Grodénchik, Tommy Blaze, Allyce Beasley en Vera Lockwood.

Leprechaun 2

Verenigde Staten 1994. Horror van Rodman Fender. Met o.a. Warwick Davis, Charlie Heath, Shevonne Durkin, Sandy Baron en Adam Biesk.

Ierland in de 10e eeuw. Door een list kan William O`Day (Lancaster) verhinderen dat zijn dochter (Durkin) de bruid wordt van de Leprechaun (Davis). Deze vervloekt O`Days geslacht en zweert dat hij binnen duizend jaar, op St. Patricksday, een nakomeling van hem ervoor zal laten boeten. Nu is het zo ver. De betroffen afstammeling is de mooie Bridget (nogmaals Durkin). Het meisje wordt door de Leprechaun ontvoerd, maar in de strijd verliest hij een gouden shilling die in het bezit komt van Cody (Heath), Bridgets vriendje. Samen met zijn lugubere vriend Morty (Baron) bindt hij de strijd aan tegen de kobold. Een op zichzelf staande sequel die op bepaalde momenten een geslaagde, verderfelijke sfeer bevat om in een volgend fragment weer te vervallen in de oppervlakkigheid van de typische tiener- griezelfilm met veel gratuit bloed. Davis blijft in elk geval leuk om aan het werk te zien. Turi Meyer en Al Septien schreven het scenario. Jane Castle deed de fotografie. Er volgde nog een derde deel. Ultra Stereo.

Leprechaun

Verenigde Staten 1992. Horror van Mark Jones. Met o.a. Warwick Davies, Mark Holton, Robert Gorman, Ken Olandt en John Sanderford.

Jaren nadat een sluwe Ier het goud van een kobold heeft gestolen, ermee naar Amerika trok, waar de trol hem vermoordde, alvorens zelf opgesloten te worden in een kist, verzegeld met een klaver van vier, het enige wapen dat hem machteloos maakt, wordt de ru[KA3]ine van diens boerderij gekocht door een rockster. Bij de opruiming wordt het zegel verbroken en de wraakzuchtige kwelgeest laat alle duivels los. De kobold (een figuur uit de Ierse mythes) of Leprechaun is eigenlijk nooit veel gebruikt in griezelfilms; het is jammer hij z`n opwachting maakt met zo`n zwak scenario (van regisseur Jones zelf), dat van de ene gruwelijke moordscène in de andere toegaat. Levie Isaacs legde dit alles met bloedige ernst vast op de gevoelige laag.

Sexplorer

Verenigd Koninkrijk 1975. Erotiek van Derek Ford. Met o.a. Monika Ringwald, Andrew Grant, Mark Jones, Beatrice Shaw en Anna Dawson.

Een vrij originele seksfilm waarin een buitenaards wezen de vorm van een vrouw aanneemt om zich ongestoord tussen de mensen te kunnen begeven. Het wordt natuurlijk voortdurend lastig gevallen door opdringerige mannen en verzoekt aan zijn oversten meer attributen om aldus te onderzoeken wat die mannen precies willen. 'Softcore' met iets meer fantasie en middelen gemaakt dan de meeste van dit type films en zowaar op een bescheiden manier speels en onderhoudend. Ook bekend als DIARY OF A SPACE VIRGIN.

Secrets of a Superstud

Verenigd Koninkrijk 1975. Komedie van Morton M. Lewis. Met o.a. Anthony Kenyon, Mark Jones, Jenny Westbrook, Janet Adler en Bobby Sparrow.

De uitgever van een sekstijdschrift zit zo achter de vrouwtjes aan, dat zijn uitgave wegkwijnt. De erfernis van een rijke oom moet nu uitkomst brengen. Zwaar opgelegde en aangezette seksgein; even bloot als bot. Later hertiteld als IT'S GETTING HARDER ALL THE TIME.

Jack! Keep It Up

Verenigd Koninkrijk 1973. Komedie van Derek Ford en Mark Jones. Met o.a. Sue Longhurst, Maggi Burton, Paul Whitsun-Jones, Frank Thornton en Queenie Watts.

Een mislukte toneelspeler erft een bordeel in Londen en gaat als souteneur een glansrijke toekomst tegemoet. Platvloerse lol in een bedroevend zwakke sekskomedie.

It's A Gift

Verenigde Staten 1923. Komedie van Hal Roach. Met o.a. Snub Pollard, Marie Mosquini, William Gillespie, Wallace Howe en Mark Jones.

Uitvinder Pollard, die liever lui is dan moe, wordt door de grote bazen van de olie-industrie uitgenodigd om zijn vervangmiddel voor benzine te komen demonstreren. Met het door hem uitgevonden wagentje, dat rijdt op de kracht van een magneet, trekt hij naar de afspraak. Het wordt niet bepaald een onverdeeld succes. Schitterend voorbeeld van de krankzinnige humor van Snub Pollard, een van die vele haast vergeten slapstickiconen uit de stomfilmperiode. Het is best begrijpelijk dat het er bij vertoning van deze kortfilm in de jaren 1920 hilarisch aan toe ging in de zalen, want de speciale effecten zijn voor die tijd verbluffend. Nu komt het erg verouderd over, maar dat is niet de schuld van Pollard. Het filmpje werd in 1998 gerestaureerd door Lobster Productions.