Richard Leacock: regie, cast en camera.
Er zijn 8 films gevonden.

Principal Takes a Holiday

1998 | Komedie, Familiefilm, Drama

Verenigde Staten 1998. Komedie van Robert King. Met o.a. Kevin Nealon, Zachary Ty Bryan, Jessica Steen, Rashaan Nall en Carlos Jacott.

Een jongen zit in het examenjaar van de middelbare school. Zijn ouders zijn bezorgd omdat hij elke keer in moeilijkheden raakt. Zij beloven hem tienduizend dollar als hij zijn examens haalt zonder in problemen te komen. Hij grijpt bijna naast het geld als hij een streek met het schoolhoofd uithaalt. Voordat zijn ouders er echter achter kunnen komen, krijgt het schoolhoofd een ongeluk. De jongen probeert een excentrieke vreemdeling te laten doorgaan voor het schoolhoofd, zodat niemand iets vermoedt als hij zijn cijfers aan het veranderen is

Slam Dunk Ernest

1995 | Familiefilm, Komedie

Verenigde Staten 1995. Familiefilm van John R. Cherry III. Met o.a. Jim Varney, Kareem Abdul-Jabbar, Jay Brazeau, Cylk Cozart en Miguel A. Núñez jr.

Regisseur Cherry en zijn enige ster-acteur Varney hebben een nieuwe Ernest P. Worrell uitgedacht die speelt in basketbalkringen. De bewakers van een winkelcentrum waar onze held werkt, blijken enthousiaste basketballers te zijn, met Abdul-Jabbar voorop. Maar winnen is er niet bij. Als Ernest met magische schoenen in het team gaat meedoen, helpt hen dat naar de overwinning. Dit Ernest-kunstje is zo gering dat de Amerikaanse bioscopen hun neus ervoor optrokken zodat de film gelijk op video uitkwam en in dat land uitsluitend onder zijn fans circuleert. Filminkopers van de Europese omroepen worden gedwongen deze flauwe troep in package-deals te kopen. De argeloze kijker die op een onbelangrijk tijdstip verstrooiing zoekt, loopt het risico deze onzin voorgeschoteld te krijgen. Daniel Butler en regisseur Cherry schreven het scenario. De fotografie was in handen van David Geddes.

Le fils de Gascogne

1995 | Komedie, Romantiek

Rusland​/​​Frankrijk 1995. Komedie van Pascal Aubier. Met o.a. Jean-Claude Dreyfus, Dinara Droukarova, Grégoire Colin, Pascal Bonitzer en Gérard Cherqui.

De jonge Harvey (Colin) moet een groep Georgische zangers begeleiden die een drietal dagen in Parijs zal verblijven. Tussen hem en de achttien-jarige tolk Dinara (Droukarova) ontluikt een romance. Door een toeval ontmoet het stel Marco Garciano (Dreyfus), een werkloze acteur, die iedereen onder tafel kan praten. Marco beweert dat Harvey sprekend lijkt op een zekere Gascogne, een overleden dichter en musicus, die vooral bekend werd omdat hij een speelfilm gemaakt zou hebben die niemand ooit heeft gezien. Onder het mom dat Harvey de zoon van deze Gascogne is, gaan ze op zoek naar die legendarische film. Hun speurtocht brengt hen in contact met een resem bekende regisseurs, schrijvers, technici en acteurs, die allemaal hun eigen rol spelen. Op de manier van Robert Altman`s THE PLAYER (1992) werden veel mensen, die naam in de Franse film hadden gemaakt, bereid gevonden een rolletje te vertolken in deze sympatieke rolprent die ons een beeld van de hedendaagse Franse filmwereld geeft, gekoppeld aan een tournee van een zanggroep uit Georgië, waarin twee tegengestelde culturen met elkaar worden geconfronteerd. Het scenario is van regissieur Aubier en Patrick Mondiano. Het camerawerk is van Jean-Jacques Flori.

Der Fuß der Löwen - Jean Rouch in Paris

1995 | Documentaire

Duitsland 1995. Documentaire van Manthia Diawara. Met o.a. Jean Rouch, Manthia Diawara, Françoise Foucault, Lamine Kouyate en Blaise Ndjehoya.

Tijdens een vermaarde discussie met schrijver-cineast Ousmane Sembene in 1965 kreeg de Franse cineast-etnoloog Jean Rouch (1917) het verwijt te horen dat hij de Afrikanen observeert zoals men insecten bestudeert. Rouch daagde Sembene uit om een Afrikaan naar Europa te sturen om een film te maken over de Franse cultuur. Dertig jaar later ging Manthia Diawara op deze uitdaging in. Wat Rouch zeker niet verwacht had was dat hij zelf het onderwerp zou zijn van die film. Beide cineasten wisselen theori[KA3]en uit, maken een parallel tussen het filmen in de straat in de jaren 1960 en 1990, nu de filmcamera deel uitmaakt van het dagelijks leven, verdedigen hun persoonlijke opvattingen over montage en het benaderen van een onderwerp. Diawara praat ook met Parijzenaars, blank en gekleurd, over de verschillen in de Europese en Afrikaanse cultuur en samenleving. Rouch, die ervoor bekend staat dat hij haast nooit een interview toestaat, spreekt onomwonden (in het Engels met een sappig Frans accent) over zijn werk en toont fragmenten uit MOI, UN NOIR, de film waarmee hij in 1958 furore maakte en LES MAITRES FOUS, de film waaraan hij op dat ogenblik werkte. Een uniek portret van een veel te weinig gekende regisseur die eveneens deel uitmaakte van de 'nouvelle vague'. Diawara schreef het scenario. Sikay Tang en Justine Krish monteerden en Arthur Joffa stond achter de camera.

Annie O

1995 | Drama, Sportfilm, Familiefilm

Canada​/​​Verenigde Staten 1995. Drama van J. Michael McClary. Met o.a. Coco Yares, Robert Stewart, Chad Willett, Robert Luft en Nuno Antunes.

De vijftien-jarige Annie Rojas (Yares) is een kei in het basketspel. Ze scoort beter dan haar broers Freddie (Luft) en Mike (Antunes), die in het schoolteam spelen. Ook al is haar moeder het er niet mee eens, toch brengt Annie al haar vrije tijd door op het basketveld. De schoolcoach Will Cody (Stewart) is onder de indruk van haar talent en biedt haar, als enig meisje, een plaats aan in het schoolteam. De spelers voelen zich niet erg gelukkig met haar. Het is een jongensteam en ze vrezen uitgelachen te worden. Het vervolg laat zich raden want de hele film hangt aan elkaar van de clichés. Yares is een frisse verschijning, maar te weinig actrice om haar rol aanvaardbaar te maken. Enkel voor basketfans, want zowat tachtig procent van de film bestaat uit deze sport. Jefferson Berlin en Mark Bryan schreven het vervelende scenario. Dick Quinlan hanteerde de camera. Ultra Stereo.

Monterey Pop

1969 | Muziek

Verenigde Staten 1969. Muziek van James Desmond, Barry Feinstein, D.A. Pennebaker, Albert Maysles en Roger Murphy. Met o.a. Otis Redding, Mamas and Papas, Jimi Hendrix, The Who en Janis Joplin.

De eerste popfestivalfilm, opgenomen in Monterey in 1967, en nog steeds een van de allerbeste. Janis Joplins uitvoering van 'Ball and Chain' en Jimi Hendrix' 'Wild Thing' behoren tot de hoogtepunten.

The Chair

1962 | Documentaire, Drama

Verenigde Staten 1962. Documentaire van D.A. Pennebaker en Richard Leacock. Met o.a. Paul Crump, Louis Nizer, Donald Moore, Jack Johnson en James Thompson.

Op 29 juli 1962 bereiden advocaat Nizer en de jonge jurist Moore hun zaak voor om de ter dood veroordeelde zwarte moordenaar Paul Crump te redden. Binnen vijf dagen moet hij sterven op de electrische stoel. Hun standpunt: op de negen jaar die Crump in de gevangenis doorbracht is hij een ander mens geworden. Hun strijd zal niet eenvoudig zijn en de uitslag is alles behalve zeker, maar indien ze in hun opzet slagen wordt dit een mijlpaal in de Amerikaanse gerechtelijke geschiedenis. Als thriller uitgewerkte cinéma vérité-documentaire in onvervalste Pennebaker/Leacock-stijl. Je geraakt als toeschouwer helemaal bij de zaak betrokken en de film moet in spanning niet onder doen voor de beste fictie-film. Leacock, Pennebaker, Gregory Shuker en Robert Drew stonden in voor fotografie en scenario. Montage is van Ellen Huxley, Joyce Chopra, Patricia Powell en Leacock. James Lipscomb spreekt de commentaar.

Louisiana Story

1948 | Documentaire

Verenigde Staten 1948. Documentaire van Robert Flaherty. Met o.a. Josef Boudreaux, Lionel Le Blanc, E. Bienvenu, Frank Hardy en C.P. Guedry.

Deze klassieke documentaire die veel effect heeft gesorteerd, is gesitueerd in de moerassen van Louisiana, waar een jonge knaap kijkt naar olieboorders. Het geheel is prachtig verfilmd en werd geproduceerd door de Standard Oil Company. Met muziek van Virgil Thompson. Scenario van regisseur Flaherty en Frances Hubbard Flaherty. Camerawerk van Richard Leacock.