Serge Silberman (1917-2003): cast en productie.
Er zijn 11 films gevonden.

A propos de Buñuel

2000 | Documentaire, Biografie

Spanje​/​​Frankrijk 2000. Documentaire van José Luis López-Linares en Javier Rioyo. Met o.a. Manuel Mindan, Pepín Bello, Conchita Buñuel, Margarita Buñuel en Román Gularn.

Ran

1985 | Oorlogsfilm, Drama, Actiefilm, Historische film

Japan​/​​Frankrijk 1985. Oorlogsfilm van Akira Kurosawa. Met o.a. Tatsuya Nakadai, Akira Terao, Jinpachi Nezu, Daisuke Ryu en Mieko Harada.

In het 16de-eeuwse Japan voelt veldheer Hidetora Ichimonji (Nakadai) zijn einde naderen. Hij roept zijn drie zoons bijeen en vertelt dat hij zijn rijk onder hen wil verdelen. De jongste zoon protesteert, hij heeft weinig vertrouwen in zijn oudere broers. Hij wordt prompt onterfd. Dit op King Lear gebaseerde drama mag als een van Kurosawa's beste werken worden beschouwd. De fraaie voorganger Kagemusha (1980) was volgens de oude meester slechts een vingeroefening voor Ran. De regisseur werkte tien jaar aan de film en voltooide hem op 75-jarige leeftijd. De prachtige kostuums, art direction en het uitstekende spel maken van Ran een overrompelend, melancholiek meesterwerk.

Diva

1981 | Misdaad, Mysterie, Romantiek, Muziek, Thriller

Frankrijk 1981. Misdaad van Jean-Jacques Beineix. Met o.a. Frédéric Andréi, Wilhelmenia Fernandez, Richard Bohringer, Thuy An Luu en Jacques Fabbri.

De jonge brommerkoerier Jules (Andréi) heeft een passie voor opera. Hij slaagt erin een clandestiene opname te maken van een optreden van de Amerikaanse diva Cynthia Hawkins (Fernandez). Al snel zijn criminelen op jacht naar de bijzondere tape. Het is niet het enige bandje waar men naar op zoek is: op een andere cassette doet een vermoorde prostituee onthullingen over een politiecommissaris. Visueel verbluffend speelfilmdebuut van Beineix (37°2 le matin), die het vak leerde als assistent van Claude Berri, René Clément, Claude Zidi en Jerry Lewis. Vier Césars, waaronder eentje voor de prachtige muziek.

Cet obscur objet du désir

1977 | Drama, Romantiek, Erotiek, Komedie

Frankrijk​/​​Spanje 1977. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Carole Bouquet, Ángela Molina, Milena Vukotic en André Wéber.

Een man van middelbare leeftijd vertelt tijdens een treinreis aan zijn medepassagiers over zijn geobsedeerde liefde voor het kamermeisje Conchita. Zij brengt hem het hoofd op hol, maar houdt hem ook op een afstand. Ondanks alle getreiter en vernederingen blijft hij haar volgen. Deze hoogstpersoonlijke interpretatie van de roman La femme et le pantin van Pierre Louÿs heeft twee niet op elkaar lijkende actrices in de rol van Conchita, die haar sensuele en frigide kant afzonderlijk vertegenwoordigen. Bizarre incidenten en surrealistische grappen maken van Buñuels laatste film een mooi slotakkoord.

Le fantôme de la liberté

1974 | Fantasy, Komedie, Drama, Experimenteel

Frankrijk​/​​Italië 1974. Fantasy van Luis Buñuel. Met o.a. Jean-Claude Brialy, Monica Vitti, Michel Piccoli, Adriana Asti en Julien Bertheau.

'Het was een ambitieuze film,' becommentarieert Buñuel in zijn autobiografie 'Mon dernier soupir' eufemistisch zijn één-na-laatste werk Le fantôme de la liberté. Ondanks de frustrerende productie zou het niettemin een persoonlijke favoriet blijven. Geen wonder: in een niet na te vertellen slinger van onderling nauwelijks verbonden episodes drijft de filmmagiër op 74-jarige leeftijd nogmaals zijn satirische vorm van surrealistencinema op de spits. Sardonisch, scabreus, droomlogisch, oogstrelend, bizar - adjectieven te over voor deze vrije val door de oorspronkelijke kunstenaarsgeest die Buñuel eigen was. Memorabel is oa de dinerscène op toiletpotten. Co-scenarist was Jean-Claude Carrière.

Le charme discret de la bourgeoisie

1972 | Drama, Komedie

Frankrijk​/​​Italië​/​​Spanje 1972. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Fernando Rey, Delphine Seyrig, Stéphane Audran, Jean-Pierre Cassel en Paul Frankeur.

Een aantal personen uit de hogere klassen, onder wie de ambassadeur (Rey) van een fictieve bananenrepubliek en een bijzonder daadkrachtige bisschop, probeert langdurig, tevergeefs, om te dineren. Ze worden steeds maar onderbroken, door een politie-inval, door een sterfgeval, doordat de eettafel zich blijkt te bevinden op het podium van een theater. Buñuel liet zijn fantasie de vrije loop bij dit late werk van hem, een surrealistische komedie met scherpe randjes. Actrice Seyrig en het scenario van Buñuel en Jean-Claude Carrière wonnen een BAFTA, de film kreeg bovendien de Oscar voor de beste buitenlandse film.

Le passager de la pluie

1970 | Thriller, Misdaad, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1970. Thriller van René Clément. Met o.a. Marlène Jobert, Charles Bronson, Gabriele Tinti, Annie Cordy en Jill Ireland.

Een getrouwde vrouw vermoordt uit zelfverdediging een aanrander en laat uit angst voor de reacties van haar omgeving zijn lijk verdwijnen. Vervolgens wordt ze achtervolgd door een geheimzinnige Amerikaan die het geld van de dode wil vinden. Deze suspensefilm laat veel vragen onbeantwoord, maar houdt de angstige spanning vast waarbinnen de kwetsbaarheid van Jobert en de onverzettelijkheid van Bronson goed contrasteren. Beiden werden door deze film sterren in Europa. Het scenario is van Sébastian Japrisot, het camerawerk van Andreas Winding.

La Voie Lactée

1968 | Experimenteel, Fantasy, Drama

Italië​/​​Frankrijk 1968. Experimenteel van Luis Buñuel. Met o.a. Laurent Terzieff, Paul Frankeur, Claudio Brook, Pierre Clémenti en Alain Cuny.

Een pelgrimstocht van twee zwervers voert hen langs alle excessen en vormen van ketterij die sinds het ontstaan van het christendom hebben bestaan. Deze surrealistische reeks episoden, visioenen, ontmoetingen en dromen is in briljante stijl gemaakt, maar religie als uitsluitend doelwit voor harde satire maakt deze Buñuel-film minder algemeen toegankelijk dan zijn verwante werk. Het scenario is van Buñuel en Jean-Claude Carrière. Het camerawerk is van Christian Matras. Ook bekend als THE MILKY WAY.

Le journal d'une femme de chambre

1964 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1964. Drama van Luis Buñuel. Met o.a. Jeanne Moreau, Michel Piccoli, Georges Géret, Daniel Ivernel en Françoise Lugagne.

Céléstine (Jeanne Moreau) is een kamermeisje uit Parijs dat werkt bij een familie in Normandië in de jaren dertig. De mannen in en om het huis vallen voor het ogenschijnlijk toegankelijke stadsmeisje omdat de manipulatieve Céléstine zich dienstbaar voegt naar hun geneugten. Zo dringt ze door tot de kern van hun verwrongen bestaan. Via de afstandelijke ironie van Jeanne Moreau onderneemt Buñuel een bijtende aanval op maatschappelijke, morele en religieuze hypocrisie. Gebaseerd op het boek uit 1900 van Octave Mirbeau dat eerder in 1946 werd verfilmd door Jean Renoir.

Le trou

1960 | Drama, Thriller, Actiefilm

Frankrijk​/​​Italië 1960. Drama van Jacques Becker. Met o.a. André Bervil, Michel Constantin, Jean Keraudy, Philippe Leroy en Raymond Meunier.

Vijf gevangenen in de Parijse gevangenis La Santé bereiden een ontsnapping voor. Onverwacht krijgt een van hen te horen dat hij de dag voor de geplande uitbraak zal worden vrijgelaten. Sterke en spannende film van Becker, die vlak na de voltooiing van de opnamen overleed. Gebaseerd op een ware gebeurtenis uit 1947. Becker vertelt het verhaal zonder noemenswaardige uitleg of franje, de kracht van de film zit in de kale registratie van de uitbraakpoging, de mooie sobere zwart-wit beelden, de fraaie locaties en het sterke acteerwerk van de niet-professionele acteurs.

Bob le Flambeur

1956 | Drama, Misdaad, Film noir, Thriller

Frankrijk 1956. Drama van Jean-Pierre Melville. Met o.a. Roger Duchesne, Isabelle Corey, Daniel Cauchy, Howard Vernon en Guy Decomble.

'Mooie boeventronie,' zegt Robert Montagné tegen zijn spiegelbeeld. Een waar woord: Roger Duchesne (1906-1996), die de oudere gangster Bob de Gokker vertolkt, was, na een vooroorlogse succescarrière als acteur, in het Parijse 'milieu' beland en er wegens schulden weer uit verbannen. Een ideale figuur, dus, om in deze gelaagde misdaadfilm als ongrijpbare speeltafelverslaafde het Casino van Deauville te beroven. Later betreurde Melville dat de dialogen van noir-auteur Auguste le Breton louter verroest argot bevatten, maar inmiddels is juist dat bargoens een van de charmes van Bob le Flambeur. Henri Decaë fotografeerde het uitgaanskwartier Pigalle als een prachtig licht-en-schaduwspel.