Paolo Graziosi: cast.
Er zijn 18 films gevonden.

Il giovane favoloso

2014 | Biografie, Drama

Italië 2014. Biografie van Mario Martone. Met o.a. Elio Germano, Michele Riondino, Massimo Popolizio, Anna Mouglalis en Paolo Graziosi.

Il Divo

2008 | Biografie, Drama, Historische film

Italië​/​​Frankrijk 2008. Biografie van Paolo Sorrentino. Met o.a. Toni Servillo, Anna Bonaiuto, Paolo Graziosi, Giulio Bosetti en Flavio Bucci.

Hoofdpersonage van Il Divo is Giulio Andreotti (Servillo), de handige Italiaanse politicus die van de jaren zeventig tot negentig deel uitmaakte van de Italiaanse regering en elke aanval op zijn persoon of politiek pareerde. Een man, bovendien, die schimmige contacten leek te onderhouden met de onderwereld. De film geeft een boeiend inkijkje in de Italiaanse politiek, maar het is wel opletten geblazen door de enorme hoeveelheid personages die ten tonele worden gevoerd. Maar dankzij het sterke script en het uitstekende spel van de hoofdrolspeler blijft Il Divo, zelfs als je de draad even kwijtraakt, boeien.

L'uomo che ho ucciso

1995 | Drama

Frankrijk​/​​Italië 1995. Drama van Giorgio Ferrara en Giorgio Ferrara. Met o.a. Carlo Cecchi, Didier Sandre, Delia Boccardo, Nicola Farron en Patrice Kerbrat.

De mooie Isabella (Mika[KA3]el) is gehuwd met kapitein ter zee Daveria (Sandre). Ze wordt beschuldigd van moord op een ondergeschikte van Daveria. Tijdens het proces hebben de openbare aanklager en de verdediger twee lezingen van de zaak. De officier van justitie stelt dat het om moord met voorbedachte rade gaat omdat Isabella een liefdesrelatie wilde beëindigen. De advocaat zegt dat het om zelfverdediging gaat omdat het slachtoffer Isabella wilde verkrachten. Uit deze tegengestelde pleidooien moet de jury kiezen tussen schuld en onschuld. De eindeloze dialogen maken het de kijker behoorlijk lastig om continu de aandacht vast te houden. Bovendien heb je snel in de gaten hoe de afloop zal zijn met een finale, die aan een misdaadverhaal van Agatha Christie doet denken. Het scenario is van Pierre Dumayet, Mimmo Rafele en regisseur Ferrara naar de roman 1912 + 1 van Leonardo Sciascia. Het camerawerk is van Riccardo Grassetti. Nicam Stereo.

Louis, enfant-roi

1993 | Historische film

Spanje​/​​Frankrijk 1993. Historische film van Roger Planchon. Met o.a. Carmen Maura, Maxime Mansion, Paolo Graziosi, Jocelyn Quivrin en Hervé Briaux.

Toneelman Planchon heeft de camera gepakt en zich verdiept in de grootse, complexe Franse geschiedenis. Zijn film gaat over de opvoeding van het kind dat op een dag de Zonnekoning zou zijn. Het resultaat van deze vingeroefening is een theatraal epos, waarin fabels en geschiedenis ludiek en ironisch zijn vermengd. Planchon werkte elke scène tot in de puntjes uit, of het nu ging om een gevecht, de pracht en praal of het dagelijkse leven. Deze vernuftig in elkaar gezette film lijkt op een spelletje spoorzoeken door de jeugd van een leider. Het geheel wordt gedragen door het nauwgezette spel van de jonge Mansion, die afwisselend naïef, zwaar, teder en autoritair overkomt. Het camerawerk is van Gérard Simon.

Il lungo silenzio

1993 | Drama

Italië​/​​Frankrijk​/​​Duitsland 1993. Drama van Margarethe von Trotta. Met o.a. Carla Gravina, Jacques Perrin, Alida Valli, Ottavia Piccolo en Paolo Graziosi.

Een drama gebaseerd op het hedendaagse Italiaanse politieke web dat besmeurd is met corruptie, onbetrouwbaarheid en zwijgen. Een rechter wordt vermoord en zijn vrouw zet het onderzoek voort waaraan haar overleden echtgenoot werkte. Zij komt erachter dat haar man werd vermoord omdat hij de connectie en het netwerk tussen de politiek, de maffia en de Masonic Lodge onderzocht. Zij weigert op te geven en probeert door de muur van stilte heen te breken, die al veel te lang voortduurt en het in de openbaarheid te brengen. Gravina is uitstekend als de weduwe, maar de film is te zwaar op de hand voor de gemiddelde kijker. Het scenario is van Felice Laudadio. Het camerawerk is van Mario Sperduti.

Ambrogio

1992 | Experimenteel

Italië 1992. Experimenteel van Wilma Labate. Met o.a. Francesca Antonelli, Roberto Citran, Marco Galli, Fabio Poggiali en Enrico Brignani.

Subtiel verhaal dat zich rond 1960 afspeelt. Een tienermeisje is vastbesloten in de mannenwereld van de zeelui binnen te dringen. Dit verhaal speelt zich af tegen de achtergrond van, in cultureel opzicht, een woelig decennium, met veel veranderingen. Anna-Ambrogio (Antonelli), die van haar vader (Graziosi) de liefde voor de zee heeft geërfd, meldt zich op advies van zeeman Citran bij een school voor matrozen aan. Nadat ze het gevecht om te worden aangenomen heeft gewonnen, moet ze het opnemen tegen haar klasgenoten en de leraren, die haar niet serieus nemen. Dankzij haar vastberadenheid behaalt ze uiteindelijk het diploma. Daarna gaat ze naar Lissabon om een baan als matroos te zoeken. Nadat ze een paar keer is afgewezen, arriveert Citran om haar te helpen. Een bewonderenswaardig speelfilmdebuut van regisseur Labate met goed en ongedwongen acteerwerk en met prima deuntjes van de Italiaanse blues musicus Roberto Ciotti.

Una storia semplice

1991 | Mysterie

Italië 1991. Mysterie van Emidio Greco. Met o.a. Gian Maria Volonté, Ennio Fantastichini, Ricky Tognazzi, Massimo Ghini en Gianluca Favilla.

In deze film brengt regisseur Greco de laatste novelle van de Siciliaanse schrijver Leonardo Sciascia tot leven. Het rijke en ingewikkelde verhaal speelt zich af in de binnenlanden van Sicilië, zonder evenwel te verwijzen naar mafia of drugs, en geeft een beklemmend beeld van deze landstreek. Het begint allemaal met de dood van een diplomaat, die we alleen als lijk te zien krijgen, maar het raadselachtige zit hem in de brieven die Pirandello en Garibaldi aan zijn familie stuurden. Daarin schreven ze dat hij voor zijn dood naar zijn verlaten villa aan het speuren was. Zijn telefoontje naar de politie bracht een onderzoek op gang, dat aan het einde een pijnlijk ironische wending neemt. Volonté zet een schitterende rol neer als verbitterde professor, wijsgeworden door ook de ervaring. Tonino Delli Colli brengt met zijn camera de lokale bevolking prachtig in beeld. Ook bekend als A SIMPLE STORY.

La condanna

1991 | Drama

Italië​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1991. Drama van Marco Bellocchio. Met o.a. Vittorio Mezzogiorno, Claire Nebout, Andrzej Seweryn, Grazyna Szapolowska en Paolo Graziosi.

Schrijver/regisseur Bellocchio schept kennelijk genoegen in controversi[KA3]ele onderwerpen. Zo ook nu. Naar aanleiding van een geruchtmakend proces stelt hij de vraag aan de orde: hoe ver mag een man gaan om een vrouw tot seks te bewegen? Een jonge vrouw wordt ingesloten (laat zich insluiten?) in een museum. Zij blijkt gezelschap te hebben van een kunstminnende architect, die ook van het verleiden een kunst maakt. Ze brengen een zeer bevredigende nacht door, tot ze merkt dat de architect een sleutel heeft van het museum. Dan klaagt de vrouw hem aan wegens verkrachting. Tijdens het proces wordt de architect gesteld tegenover de - ook in sexueel opzicht - middelmatige officier van justitie en het komt tot theoretische verhandelingen die de oplossing van het raadsel vrouw niet wezenlijk dichterbij brengen. Decent gefilmde doch uiterst prikkelende vrijscènes. Scenario van Massimo Faglioli en Marco Bellocchio. Camerawerk van Giuseppe Lanci.

Buon natale...buon anno

1989 | Romantiek, Drama

Italië 1989. Romantiek van Luigi Comencini. Met o.a. Virna Lisi, Michel Serrault, Paolo Graziosi, Consuelo Ferrara en Tiziana Pini.

Verhaal over een middelbaar echtpaar dat wegens schulden hun huis moet verkopen. De man trekt bij de ene en de vrouw bij de andere dochter in. Ze worden praktisch slaven van de respectievelijke gezinnetjes en ze mogen elkaar nauwelijks meer zien. Ze moeten elkaar zelfs in het geheim ontmoeten. Na vijf ondraaglijke jaren bereiden ze een romantische ontsnapping voor. Zij vinden werk als vuurtorenwachters: eindelijk kunnen ze weer samenwonen. Virna Lisi, mooi als altijd, en Serrault zijn een heerlijk stel. Het scenario is van de regisseur, Raffaele Festa Campanile en Cristina Comenchini naar een roman van Paquale Festa Campanile. Het camerawerk is van Armando Carpi.

Affinità elettive

1978 | Drama

Italië 1978. Drama van Gianni Amico. Met o.a. Veronica Lazar, Paolo Graziosi, Francisca Archibugi, Nino Castelnuovo en Edoardo Torricella.

Liefdesrelaties binnen 18de-eeuwse aristocratie beïnvloeden elkaar en gaan kruisverbindingen aan. Deze filmbewerking van Goethes klassieke Wahlverwandtschaften - een droomproject van veel regisseurs - is de minst effectieve van drie recente omdat de regisseur 'Sturm und Drang' verwart met stormwinden en donderwolken, terwijl onvast en misplaatst handcamerawerk en een overmaat aan bijrollen het zicht op de voornaamste personages ontnemen. De oorspronkelijke stof blijft echter overeind en Lazar is opvallend als de vrouw die aan haar liefde vast probeert te houden tegen de evoluerende gevoelens in.

Cadaveri eccellenti

1976 | Thriller

Italië​/​​Frankrijk 1976. Thriller van Francesco Rosi. Met o.a. Lino Ventura, Charles Vanel, Max von Sydow, Fernando Rey en Alain Cuny.

Een politie-inspecteur wordt belast met het onderzoek naar de moorden op een reeks vooraanstaande rechters. Hij verdenkt eerst de maffia, dan een onschuldig veroordeelde, maar komt dan op het spoor van een extremistisch complot dat moorden pleegt om de schuld op linkse activisten te kunnen schuiven en zo bij de bevolking en de autoriteiten de wens tot harde tegenmaatregelen te doen ontstaan. Ook de communisten wensen een verdere polarisatie. Ze zullen zich na de zogenaamde zelfmoord van een politieman niet tegen de officiële lezing verzetten. Deze meesterlijke politieke thriller werkt pas geleidelijk aan met suggestief opgebouwde spanning naar de onthulling toe en laat de aandacht geen moment verslappen. De naamgeving en internationale rolbezetting situeren de film niet specifiek in Italië, waardoor Rosi ongecensureerd zeer directe politieke toespelingen kan maken. Scenario van Rosi, Tonino Guerra, Lino Januzzi naar een roman van Leonardo Sciascia. Camerawerk van Pasquale De Santis.

Los amigos

1973 | Western

Verenigde Staten​/​​Italië​/​​Frankrijk 1973. Western van Paolo Cavara. Met o.a. Anthony Quinn, Franco Nero, Pamela Tiffin, Franco Graziosi en Ira von Fürstenberg.

Twee avonturiers worden gestrikt door de berooide gouverneur van de nieuwe staat Texas om het op te nemen tegen een generaal die met Duits kapitaal de dictatuur wil vestigen. Komische western in de traditie van ongelijksoortige duo's met Quinn als doofstomme en Nero als zijn zuipende en rokkenjagende partner. 'Stil spel' van beiden is zo overdadig dat het resultaat meer vermoeiend dan aanstekelijk is, al zit het scenario van Oscar Saul en Harry Essex gedegener in elkaar dan bij dit genre verwacht mag worden en houdt de regie de vaart en actie erin. Tonino Delli Colli schoot de plaatjes.

Il Tema di Marco

1972 | Drama

Italië 1972. Drama van Massimo Antonelli. Met o.a. Carla Gravina, Paolo Graziosi, Ferdy Mayne, Adriano Amidei Migliani en Ivan Angeli.

Een dertiger heeft een industriële bliksemcarrière gemaakt, maar kan de onpersoonlijke technologie moeilijk verenigen met zijn geëngageerde studentenidealen van weleer. Hij zoekt steun bij de dochter van zijn directeur en trouwt haar, maar terwijl zij uit de rat race verdwijnt, laat hij zich integreren in het produktieproces. Dit onevenwichtige filmdebuut wisselt trage scènes in de tegenwoordige tijd, met somber peinzende hoofdrollen, af met beelden van het studentenverzet en de stakingen en met groteske fantasieën, zonder er één geheel van te maken. Af en toe zijn er treffende scènes en goed spel.

Necropolis

1970 | Experimenteel

Italië 1970. Experimenteel van Franco Brocani. Met o.a. Viva Audier, Tina Aumont, Carmelo Bene, Pierre Clémenti en Bruno Corazzari.

Necropolis is de symbolische Stad van Leven & Dood, of van de Historie, waarin Attila, Frankenstein, Heliogabalus, Satan, Montezuma, Gravin Bathory en anderen achtereenvolgens hun symbolische opwachting komen maken. Dit ondoorzichtige en ongecontroleerde experiment laat een aantal coryfeeën van de internationale underground film lange monologen improviseren voor een stilstaande camera. De film liep bij het ontstaan al amechtig achter de ontwikkelingen aan; hij laat zich nu alleen nog bekijken als een reeks kiekjes van artistiek jeugdsentiment en biedt vooral gelegenheid om intussen een goed boek te lezen.

Galileo

1968 | Biografie, Historische film

USSR​/​​Italië 1968. Biografie van Liliana Cavani. Met o.a. Cyril Cusack, Lou Castel, Gheorghi Koloiansjew, Gigi Ballista en Paolo Graziosi.

Natuurkundige Galilei verzamelt bewijzen voor zijn theorie dat de aarde om de zon draait, wat de verontwaardiging wekt van wereldse en kerkelijke autoriteiten. Verdediging van dezelfde theorie doet Giordano Bruno op de brandstapel belanden, waarna Galilei voor de rechters zijn idee[KA3]en afzweert maar er wel (stiekem) aan blijft doorwerken. Wijdlopige en gezwollen dialoog en te uitdrukkelijk mooie beelden ontnemen historisch belangwekkende stof dramatische overtuigingskracht. Film haalt het niet bij-ook verfilmd-toneelstuk van Bertolt Brecht over zelfde onderwerp.

La Cina è vicina

1967 | Erotiek

Italië 1967. Erotiek van Marco Bellocchio. Met o.a. Glauco Mauri, Elda Tattoli, Paolo Graziosi, Daniela Surina en Pierluigi Aprà.

Een burgerlijke kamergeleerde staat kandidaat bij de provinciale verkiezingen en laat zich op voorspraak van zijn secretaresse bij zijn campagne helpen door haar verloofde. Deze wordt de minnaar van de praktische oudere zuster die het familiekapitaal beheert, maar maakt de ex-verloofde zwanger om haar werkgever in de waan te brengen dat deze de vader is. Venijnige satire op bourgeois-gezin als broeinest van frustraties die de leden weerloos maken tegen het praktisch opportunisme en op de zogenaamde belangstelling ergens voor. (Maoïsme van de jongste broer is een reactie op seminarie- opvoeding). Het kluchtige scenario werd geschreven door hoofdrolspeelster Tattoli. Het camerawerk is van Tonino Delli Colli. Mono. Ook bekend als LA CHINA ESTÁ CERCA.

Het Gangstermeisje

1966 | Drama, Experimenteel

Nederland 1966. Drama van Frans Weisz. Met o.a. Kitty Courbois, Paolo Graziosi, Astrid Weyman, Walter Kous en Joop van Hulsen.

Bewerking van de roman-in-wording van Remco Campert door debuterend speelfilmregisseur Frans Weisz is een Nederlandse klassieker vol met destijds aanstormend talent. Schrijver Wessel Franken (Graziosi) worstelt met zijn huwelijk en zijn filmscript. Ter inspiratie vertrekt hij naar Zuid-Frankrijk en Italië. Levendige zwart-wit film, deels opgenomen in Rome, lonkt naar zowel de Amerikaanse gangsterfilm als naar de Franse nouvelle vague-filmbeweging. Courbois heeft een leuke rol als het mysterieuze gangstermeisje. Weisz kreeg in Berlijn een Gouden Beer-nominatie, de titelsong werd gezongen door Liesbeth List.

Helden in een schommelstoel

1963 |

Nederland 1963. Frans Weisz. Met o.a. Graziella Polisinanti en Paolo Graziosi.

Bewerking van de roman-in-wording van Remco Campert door debuterend speelfilmregisseur Frans Weisz is een Nederlandse klassieker vol met destijds aanstormend talent. Schrijver Wessel Franken (Graziosi) worstelt met zijn huwelijk en zijn filmscript. Ter inspiratie vertrekt hij naar Zuid-Frankrijk en Italië. Levendige zwart-wit film, deels opgenomen in Rome, lonkt naar zowel de Amerikaanse gangsterfilm als naar de Franse nouvelle vague-filmbeweging. Courbois heeft een leuke rol als het mysterieuze gangstermeisje. Weisz kreeg in Berlijn een Gouden Beer-nominatie, de titelsong werd gezongen door Liesbeth List.