Arthur Freed

Moon Over Broadway

Verenigde Staten 1997. Documentaire van D.A. Pennebaker en Chris Hegedus. Met o.a. Carol Burnett, Philip Bosco, Randy Graff, Jane Connell en James Valentine.

The Boy Friend

Verenigd Koninkrijk 1971. Musical van Ken Russell. Met o.a. Twiggy, Christopher Gable, Moyra Fraser, Max Adrian en Georgina Hale.

Portsmouth in de jaren 1920-30. Er is maar weinig belangstelling voor de opvoering van de revue THE BOY FRIEND, door een klein gezelschap. Omdat de hoofdrolspeelster haar voet heeft verstuikt, is de directeur de wanhoop nabij. Hij doet beroep op de jonge, onervaren Twiggy. Men vreest het ergste, omdat die avond een beroemd regisseur wordt verwacht, die interesse heeft voor verfilming. Typische Russell-pastiche, waarin de Broadway-revues uit de jaren 1920-30 op de korrel worden genomen. Meestal wordt de plank misgeslagen, maar enkele, op Busby Berkeley gebaseerde dansuitvoeringen (met choreografie van Gable, Gillian Gregory en Terry Gilbert), zijn verbluffend mooi. Russell zelf bewerkte de muzikale komedie van Sandy Wilson. Het werd een interessante mislukking. Opmerkelijk gastoptreden van Glenda Jackson. Sfeervolle fotografie van David Watkin. Oorspronkelijke versie duurde 154 minuten. Gedraaid in Panavision.

The light in the piazza

1962. Drama van Guy Green. Met o.a. Yvette Mimieux, Rossano Brazzi, George Hamilton en Olivia de Havilland.

Portsmouth in de jaren 1920-30. Er is maar weinig belangstelling voor de opvoering van de revue THE BOY FRIEND, door een klein gezelschap. Omdat de hoofdrolspeelster haar voet heeft verstuikt, is de directeur de wanhoop nabij. Hij doet beroep op de jonge, onervaren Twiggy. Men vreest het ergste, omdat die avond een beroemd regisseur wordt verwacht, die interesse heeft voor verfilming. Typische Russell-pastiche, waarin de Broadway-revues uit de jaren 1920-30 op de korrel worden genomen. Meestal wordt de plank misgeslagen, maar enkele, op Busby Berkeley gebaseerde dansuitvoeringen (met choreografie van Gable, Gillian Gregory en Terry Gilbert), zijn verbluffend mooi. Russell zelf bewerkte de muzikale komedie van Sandy Wilson. Het werd een interessante mislukking. Opmerkelijk gastoptreden van Glenda Jackson. Sfeervolle fotografie van David Watkin. Oorspronkelijke versie duurde 154 minuten. Gedraaid in Panavision.

Bells are Ringing

Verenigde Staten 1960. Musical van Vincente Minnelli. Met o.a. Judy Holliday, Dean Martin, Fred Clark, Eddie Foy Jr. en Jean Stapleton.

De blonde Ella Peterson werkt bij de boodschappendienst Susanswerphone. Ze onderhoudt contacten met talloze mensen en dringt hun levens binnen. Ella is verliefd op J. Otto Pranz, een illegale gokker, die haar dienst gebruikt om weddenschappen af te sluiten.

Gigi

Verenigde Staten 1958. Musical van Vincente Minnelli. Met o.a. Leslie Caron, Maurice Chevalier, Louis Jourdan, Hermione Gingold en Jacques Bergerac.

De laatste klapper van het grote MGM-musicaltijdperk is allesbehalve de minste. Sterren Caron en Chevalier, regisseur Minnelli en schrijvers Lerner en Loewe, ieder een rij aan beroemde musicals op hun cv, stuwen Gigi naar hoog niveau. Het is de Pretty Woman van de jaren vijftig. Jongedame Gigi in Parijs aan het begin van deze eeuw begrijpt de Franse obsessie voor liefde niet. Ondanks waarschuwingen van familie, blijft Gigi haar ongepolijste zelf. Als Gaston (Jourdan) ten tonele verschijnt wil Gigi zichzelf toch veranderen, maar voor Gaston hoeft het niet. Welgeteld acht Oscars en het liedje 'Thank Heaven for Little Girls' onderstrepen de klasse van Gigi.

Silk Stockings

Verenigde Staten 1957. Musical van Rouben Mamoulian. Met o.a. Fred Astaire, Cyd Charisse, Janis Paige, Peter Lorre en George Tobias.

Verfilming van de theaterbewerking van de film Ninotchka (1939, met Greta Garbo), waarin een ijzige Russin (Charisse) langzaamaan smelt onder de warme aandacht van een filmproducent (Astaire in zijn laatste grote dansrol). Minder geestig dan de originele film, maar daar staan fraaie dansnummers, fijne liedjes van Cole Porter en leuke bijrollen van Paige en Peter Lorre tegenover. De striptease op het titelnummer van Charisse, vooral bewonderd om haar benen, werd destijd als uiterst gewaagd beschouwd en vergde enkele aanpassingen voordat de film door de keuring kwam.

It's Always Fair Weather

Verenigde Staten 1955. Musical van Stanley Donen en Gene Kelly. Met o.a. Gene Kelly, Dan Dailey, Michael Kidd, Cyd Charisse en Dolores Gray.

Kelly, Dailey en Kidd hebben in 1945 de oorlog overleefd, zijn meer dan gabbers geworden en ontmoeten elkaar tien jaar later in de Newyorkse bar waar zij afscheid van elkaar namen. Als ze elkaar terugzien in 1955, zijn zij uit elkaar gegroeid. Zij nemen voorgoed afscheid maar dat vieren ze door flink de bloemetjes buiten te zetten. Het tv-scherm geeft te weinig ruimte voor de gestileerde danspasjes van Kelly en de choreografie van Kidd. New York-achtige muzikale komedie, geschreven door Betty Comden en Adolph Green levert wel enkele leuke muzikale nummertjes van Andr[KA1]e Previn op maar de kleuren zijn te hard en een breed bioscoopscherm helpt ook al niet veel. Het feit dat het publiek nauwelijks kwam opdagen, toonde aan dat de filmmusical toen (1955) al op de terugweg was. Camerawerk van Robert Bronner.

The Band Wagon

Verenigde Staten 1953. Musical van Vincente Minnelli. Met o.a. Fred Astaire, Cyd Charisse, Jack Buchanan, Oscar Levant en Nanette Fabray.

'That’s entertainment!' schallen Fred Astaire en Cyd Charisse uit volle borst in The Band Wagon. In deze musical, met het wereldberoemde zang- en dansnummer, speelt Astaire een musicalster op zijn retour, en Cyd Charisse is de balletdanseres waarmee hij z'n comeback moet maken. Het werd een fris werk, met fantastische beelden van alles wat er achter de schermen speelt voordat een productie kan beginnen. Met als hoogtepunt der hoogtepunten de scène waarin de kibbelende sterren elkaar zonder dialogen vinden in een spontaan aanzwellende pas de deux in nachtelijk Central Park.

Singin' in the Rain

Verenigde Staten 1952. Musical van Gene Kelly en Stanley Donen. Met o.a. Gene Kelly, Debbie Reynolds, Donald O'Connor, Jean Hagen en Rita Moreno.

Don Lockwood (Kelly) en Lina Lamont (Hagen) zijn in de hoogtijdagen van de stomme film onbetwiste kassamagneten. Maar dan gaat Hollywood over naar de geluidsfilm, en blijkt Lina een stem als een kraai te hebben. Misschien, oppert bevriend pianist Cosmo (O'Connor) is het een idee om de zoetgevooisde Kathy (Reynolds) haar teksten te laten inspreken? Wellicht de beste MGM-musical aller tijden. Behalve de iconische titelsong bevat Singin' in the Rain aanstekelijke liedjes als 'Make 'm Laugh' en 'Good Morning', waarbij natuurlijk fantastisch gedanst wordt.

Show Boat

Verenigde Staten 1951. Musical van George Sidney. Met o.a. Kathryn Grayson, Ava Gardner, Howard Keel, Joe E. Brown en Marge Champion.

Derde filmbewerking van de musical van Jerome Kern en Oscar Hammerstein II, die vanaf 1927 anderhalf jaar op Broadway stond, is een kleurrijk visueel feest met uitstekende acteurs en fijne muziek. Denk aan liedjes als 'Ol' Man River' en 'Make Believe'. Op een Mississippi-boot raakt Magnolia (Grayson), de dochter van kapitein Hawks (Brown), verliefd op een gokker (Keel), die onweerstaanbaar is, maar misschien niet zo betrouwbaar. Serieuze thema's als interraciale liefde en slavernij komen langs in deze levendige musical die Oscarnominaties kreeg voor camera en muziek.

Royal Wedding

Verenigde Staten 1951. Musical van Stanley Donen. Met o.a. Fred Astaire, Jane Powell, Peter Lawford, Sarah Churchill en Keenan Wynn.

Broer en zus Bowen krijgen uitnodiging om hun succesvolle Broadwayshow (over een koning die elke avond opnieuw valt voor zijn geliefde) in Londen op te voeren. Het thema zal de Britten aanspreken want hun kroonprinses Elisabeth staat op punt van trouwen. En met zoveel love in the air zullen ook de Bowentjes ongetwijfeld de ware vinden. Verhaaltje van niks dus, maar de shownummers - waaronder een scène waarin Astaire op de muren en het plafond van zijn hotelkamer danst - maken veel goed.

An American in Paris

Verenigde Staten 1951. Musical van Vincente Minnelli. Met o.a. Gene Kelly, Leslie Caron, Oscar Levant, Georges Guétary en Nina Foch.

Zevenvoudig Oscarwinnaar An American in Paris wordt samen met Singin' in the Rain beschouwd als het hoogtepunt onder de vele succesvolle MGM-musicals. Onder muziek van George Gershwin speelt/zingt/danst ster Kelly de opportunistische schilder Jerry die in Parijs woont. De pas de deux aan de Seine van de jonggeliefden Kelly & Caron (haar filmdebuut) is nog steeds indrukwekkend. Maar hoogtepunt van de film is ongetwijfeld Kelly's 18 min. durende 'ballet extravaganza' in een vormgeving van Preston Ames, geïnspireerd door Franse schilders als Raoul Dufy en Utrillo. Overigens werden alleen de openingsscènes in de Franse hoofdstad gedraaid, de rest in de Hollywoodse studio.

The Barkleys of Broadway

Verenigde Staten 1949. Komedie van Charles Walters. Met o.a. Fred Astaire, Ginger Rogers, Oscar Levant, Billie Burke en Gale Robbins.

Na tien jaar werden Astaire en Rogers nogmaals als duo opgevoerd voor deze typische MGM-musical, met choreografie van Hermes Pan. Ze vormen een danspaar dat om hun eeuwige ruzies bekend staat. De onvermijdelijke breuk komt uiteindelijk wanneer Rogers een aanlokkelijk voorstel krijgt van een Frans toneelauteur om ernstige rollen te gaan spelen. Het zwakke scenario van Betty Comden en Adolph Green wordt gecompenseerd door een reeks sterke zang- en dansnummers. Toch wordt de speelsheid van de vroegere RKO-producties met Astaire en Rogers niet geëvenaard. Songs van Ira Gershwin en Harry Warren. Oorspronkelijk was de vrouwelijke rol bedoeld voor Judy Garland, die echter door ziekte moest afhaken. Fotografie van Harry Stradling, die er een Oscarnominatie aan overhield.

Take Me Out to the Ball Game

Verenigde Staten 1949. Musical van Busby Berkeley. Met o.a. Frank Sinatra, Esther Williams, Gene Kelly, Betty Garrett en Edward Arnold.

Een gekunstelde, maar kleurrijke musical die rond 1900 speelt, met Sinatra en Kelly die zich aansluiten bij een baseballteam. 'O'Brien to Ryan to Goldberg' en Kelly's 'The Hat My Father Wore on St. Patrick's Day' zijn muzikale hoogtepunten. Scenario van Harry Tugend. Camerawerk van George Folsey. Ook bekend als EVERYBODY'S CHEERING.

On the Town

Verenigde Staten 1949. Musical van Stanley Donen en Gene Kelly. Met o.a. Gene Kelly, Frank Sinatra, Jules Munshin, Betty Garrett en Ann Miller.

Energieke en vrolijke musical over de drie matrozen Gabey (Kelly), Chip (Sinatra) en Ozzie (Munshin), die 24 uur verlof krijgen in New York en in hun kekke matrozenpakjes de Stad Die Nooit Slaapt gaan verkennen, beginnend en eindigend om zes uur ’s ochtends. Ze pikken meisjes op en worden achterna gezeten door politieagenten. Dit laatste samenwerkingsverband tussen Kelley en Sinatra was gebaseerd op een danstheaterstuk uit 1944, dat wat donkerder van toon was. De toen 37-­jarige Kelly was coregisseur, de liedjes werden geschreven door onder ­anderen Leonard Bernstein. De score werd beloond met een Oscar.

Any Number Can Play

Verenigde Staten 1949. Drama van Mervyn LeRoy. Met o.a. Clark Gable, Alexis Smith, Wendell Corey, Audrey Totter en Mary Astor.

Eenvoudig drama over een eigenaar van een gokhuis, Charley Enley Kyng (Gable), die van zijn vrouw Lon (Smith) en zoon Paul (Hickman) is vervreemd. Goede karakterrollen brengen nog wat leven in de film. Richard Brooks bewerkte een roman van Edward Harris Heth tot scenario. Camerawerk van Harold G. Rosson.

The Pirate

Verenigde Staten 1948. Musical van Vincente Minnelli. Met o.a. Judy Garland, Gene Kelly, Walter Slezak, Gladys Cooper en Reginald Owen.

Ergens in een haventje in de Caraïben droomt de jonge Manuela (Garland) van een beruchte, maar knappe piraat. Ze staat op het punt uitgehuwelijkt te worden aan de snobistische, dikke burgemeester van de stad, Don Pedro Vargas (Slezak). Als ze de circusclown Serafin (Kelly) ontmoet, denkt ze dat hij haar droompiraat is. Ze staat onmiddellijk in vuur en vlam. Niet erg opwindende, toneelmatige musical, die gered wordt door de spelprestaties en de schitterende choreografie van Kelly en Robert Alton. De gebruikelijk grootsheid van de MGM musicals en de meesterhand van Minnelli zijn nog maar nauwelijks te bespeuren. Het toneelstuk van S.N. Behrman met songs van Cole Porter werd bewerkt door Albert Hackett en Frances Goodrich. Het camerawerk is van Harry Stradling.

Summer Holiday

Verenigde Staten 1948. Musical van Rouben Mamoulian. Met o.a. Mickey Rooney, Gloria DeHaven, Walter Huston, Frank Morgan en Butch Jenkins.

Middelmatige, muzikale bewerking van het toneelstuk van O'Neill Ah, Wilderness over een gevoelige jongeman die verliefd wordt. Dat de film in kleur is, is het belangrijkste pluspunt. Lag twee jaar op de plank voordat hij uitkwam. De choreografie is van Charles Walters. Scenario Frances Goodrich en camerawerk van Charles Schoenbaum.

Easter Parade

Verenigde Staten 1948. Musical van Charles Walters. Met o.a. Judy Garland, Fred Astaire, Peter Lawford, Jules Munshin en Ann Miller.

Astaire, die op het laatste nippertje moest invallen omdat Gene Kelly zijn enkel gebroken had, is ondanks zijn leeftijd (48) volkomen geloofwaardig als begenadigd danser uit New York die de bons krijgt van zijn partner, een meisje uit het ballet (Garland) plukt en bombardeert tot zijn danspartner - waarna hij verliefd raakt op zijn protegee. Easter Parade is misschien geen hoogtepunt van choreografische inventiviteit, maar bevat minstens twee klassieke nummers: een drumsolo van Astaire en een clownesk duet met Garland, getiteld 'A Couple of Swells'.

Ziegfeld Follies

Verenigde Staten 1946. Komedie van Lemuel Ayers, Robert Lewis, Vincente Minnelli, Merrill Pye en Roy Del Ruth. Met o.a. Fred Astaire, Lucille Ball, Judy Garland, Gene Kelly en Esther Williams.

Indachtig het credo 'Always a beautiful day' brengen zeven regisseurs elk een bruisende ode in Technicolor aan de legendarische Broadway-revueproducent Florenz Ziegfeld jr (1869-1932). Ziegfelds 'Follies' waren geïnspireerd op de risqué shows in de Parijse Folies Bergère, maar oer-Amerikaanse preutsheid dicteerde uiteraard decent bedekte filmboezems. Desalniettemin wervelt de crème de la crème uit Hollywoods Golden Age (Astaire, Kelly, Garland, Williams, Charisse en anderen) met aplomb door spetterende dans-extravaganza's. Deze MGM-klassieker wordt ingeluid door Ziegfeld zaliger (William Powell), die vanuit een regenboogkleurige Hollywood-hemel naar het ondermaanse kijkt. Geen wonder, trouwens: Ziegfeld Follies heeft vrouwelijk schoon zover het oog reikt.

Till the Clouds Roll By

Verenigde Staten 1946. Musical van Richard Whorf. Met o.a. Robert Walker, Van Johnson, June Allyson, Lucille Bremer en Judy Garland.

De film over het leven van de vermaarde liedjescomponist Jerome Kern (Walker). De productie is weelderig, maar het scenario is tamelijk zwak. De mooie melodieën, de kleurige kostuums en de buitengewoon goede bijrollen maken de film de moeite waard.

Yolanda and the Thief

Verenigde Staten 1945. Musical van Vincente Minnelli. Met o.a. Fred Astaire, Lucille Bremer, Frank Morgan, Mildred Natwick en Mary Nash.

Met haar diploma op zak verlaat een rijke erfgename (Bremer) het klooster in het paradijselijke Zuidamerikaanse staatje Patria waar ze haar schooltijd heeft doorgebracht. Ze wordt warm onthaald door familie en vrienden, maar het duurt niet lang of ze wordt geconfronteerd met de moeilijkheden van het dagelijkse leven. Ze smeekt haar beschermengel om te verschijnen. Dit gebed wordt afgeluisterd door twee kruimeldieven (Astaire en Morgan) die van de situatie en vooral van de naïviteit van het meisje gebruik maken om haar te laten geloven dat haar bede is verhoord. Vermakelijke fantasie met veel muziek en dans. De liedjes zijn van Harry Warren en Arthur Freed, en voor een swingende choreografie stond Eugene Loring borg. Knappe bijrollen van o.a. Natwick, Ames en Stoessel. Het scenario van Irving Brecher is gebaseerd op een verhaal van Jacques Thery en Ludwig Bemelmans. Feeërieke kleurenfotografie van Charles Rosher.

The Clock

Verenigde Staten 1945. Romantiek van Vincente Minnelli. Met o.a. Judy Garland, Robert Walker, James Gleason, Keenan Wynn en Marshall Thompson.

New York 1945. De jonge korporaal Joe Allen (Walker) heeft 48 uur verlof voordat hij zich met zijn legeronderdeel moet inschepen voor Engeland. Doelloos slentert hij rond in het station, waar hij de betoverende Alice Mayberry (Garland) ontmoet. De vrijgevochten jonge vrouw nodigt de eenzame soldaat uit om met haar de stad te bekijken. Het duurt niet lang of ze worden smoorverliefd. Een goedkoop verhaaltje, maar een zalige verfilming, gesierd met een keur aan komische bijfiguren. Minnelli toont zich een meester in het hanteren en manipuleren van zijn personages. Robert Nathan en Joseph Schrank baseerden hun scenario op een verhaal van Pauline Gallico en Paul Gallico. Het camerawerk is van George Folsey. Vlak na de opnamen trouwde Minnelli met Garland. Er is ook een ingekleurde versie van gemaakt. In Engeland uitgebracht als UNDER THE CLOCK.

For Me and My Gal

Verenigde Staten 1942. Musical van Busby Berkeley. Met o.a. Judy Garland, Gene Kelly, George Murphy, Mártha Eggerth en Stephen McNally.

Voormalig tienerster Garland (The Wizard of Oz) was al een Hollywood-routinier, maar danser Kelly maakte zijn sprankelende filmdebuut in dit muzikale drama over twee vaudeville artiesten wier carrières en romantische plannen ruw worden verstoord door de Eerste Wereldoorlog. Een stuk ingetogener dan de grootse choreografieën die regisseur Berkeley eerder met bijvoorbeeld 42nd Street had gemaakt, is dit een patriottisch drama waarin een aanvankelijk sceptische artiest zich kan ontpoppen als oorlogsheld. Uitstekende liedjes en dansnummers: de muziek werd genomineerd voor een Oscar.

Babes On Broadway

1941. Musical van George Amy. Met o.a. Richard Quine, Fay Bainter, Judy Garland, Virginia Weidler en Mickey Rooney.

Voormalig tienerster Garland (The Wizard of Oz) was al een Hollywood-routinier, maar danser Kelly maakte zijn sprankelende filmdebuut in dit muzikale drama over twee vaudeville artiesten wier carrières en romantische plannen ruw worden verstoord door de Eerste Wereldoorlog. Een stuk ingetogener dan de grootse choreografieën die regisseur Berkeley eerder met bijvoorbeeld 42nd Street had gemaakt, is dit een patriottisch drama waarin een aanvankelijk sceptische artiest zich kan ontpoppen als oorlogsheld. Uitstekende liedjes en dansnummers: de muziek werd genomineerd voor een Oscar.

Strike Up The Band

Verenigde Staten 1940. George Amy. Met o.a. Margaret Early, Larry Nunn, William Tracy, June Preisser en Paul Whiteman.

Voormalig tienerster Garland (The Wizard of Oz) was al een Hollywood-routinier, maar danser Kelly maakte zijn sprankelende filmdebuut in dit muzikale drama over twee vaudeville artiesten wier carrières en romantische plannen ruw worden verstoord door de Eerste Wereldoorlog. Een stuk ingetogener dan de grootse choreografieën die regisseur Berkeley eerder met bijvoorbeeld 42nd Street had gemaakt, is dit een patriottisch drama waarin een aanvankelijk sceptische artiest zich kan ontpoppen als oorlogsheld. Uitstekende liedjes en dansnummers: de muziek werd genomineerd voor een Oscar.

Babes in Arms

Verenigde Staten 1939. Musical van Busby Berkeley. Met o.a. Mickey Rooney, Judy Garland, Charles Winninger, Guy Kibbee en June Preisser.

Gebaseerd op een Broadway-musical van Rodgers en Hart. Twee aanstormende musicalartiesten grijpen in moeilijke tijden hun kansen. Tijdens een auditie zingen ze een vrolijk geluimd 'Good morning' en zijn meteen goed voor een (karig) engagement. Nu mogen ze dromen over een carrière: hij als componist en producer, zij als 'big star'. Babes in Arms, de eerste musical die Berkeley voor MGM maakte, was meteen een hit. Zijn sterren, Judy Garland en Mickey Rooney, mochten nog een paar keer opdraven. In 1940 maakten ze samen Strike up the Band. Een jaar later volgde Babes on Broadway. Niet allemaal even goed, soms een beetje oubollig, maar nog steeds het bekijken waard.

Broadway Melody of 1936

Verenigde Staten 1935. Musical van Roy Del Ruth. Met o.a. Eleanor Powell, Robert Taylor, Una Merkel, Sid Silvers en Buddy Ebsen.

Plezierige muzikale komedie met een Walter Winchell-achtige columnist (Benny) die producer Bob Gordon (Taylor) dwars zit. Fantastische danssc[KA2]enes van Powell. Liedjes van Arthur Freed en Nacio Herb Brown: `You Are My Lucky Star`, `Broadway Rhythm`, `I`ve Got A Feelin` You`re Foolin` (Dave Gould kreeg een Oscar voor de choreografie van deze song). Het scenario is van Sid Silvers en Jack McGowan. Het camerawerk is van Charles Rosher.

Hold Your Man

Verenigde Staten 1933. Komedie van Sam Wood. Met o.a. Jean Harlow, Clark Gable, Stuart Erwin, Elizabeth Patterson en Blanche Friderici.

Gable en Harlow zijn de perfecte geliefden in dit heerlijke komediedrama; de twee sterren stralen hier werkelijk. Het scenario is van Anita Loos en Howard Emmett Rogers. Het camerawerk is van Harold Rosson.

Dancing Lady

Verenigde Staten 1933. Komedie van Robert Z. Leonard en Robert Leonard. Met o.a. Joan Crawford, Clark Gable, Franchot Tone, May Robson en Nelson Eddy.

Na een razzia belandt stripdanseres Crawford samen met enkele collega`s in de gevangenis. Haar borgsom wordt betaald door een rijke bewonderaar, die haar in contact brengt met regisseur Gable, met het verzoek haar een kans te geven. Routine-musical met een aantal goede nummers, maar een miscast van formaat voor Crawford. Vooral interessant als debuutfilm van Astaire. Verder zit de film vol bekende namen als Eddy, Benchley, de Three Stooges en (in een klein rolletje) Eve Arden. Alleen voor fervente fans van het genre. Geschreven door Allen Rivkin en P.J. Wolfson, naar de roman van James Warner Bellah, met muziek van onder meer Richard Rodgers, Nacio Herb Brown en Burton Lane. Choreografie van Sammy Lee. Oliver T. Marsh stond in voor de fotografie.

Montana Moon

Verenigde Staten 1930. Western van Malcolm St. Clair. Met o.a. Joan Crawford, Johnny Mack Brown, Dorothy Sebastian, Ricardo Cortez en Benny Rubin.

Geen opwindende western, maar goed bedoeld. De sfeer is er niet. St. Clair was geen westernregisseur en voelde zich duidelijk onbehaaglijk in deze produktie. Crawford is een vrouw uit het oosten die haar vader in de steek laat en cowboy Brown ontmoet; ze trouwt met hem. Haar stadse gewoonten en Browns western-manieren botsen. Sylvia Thalberg en Frank Butler schreven deze western/liefdesfilm. William Daniels was cameraman; hij deed matig werk, hetgeen vooral Crawford niet ten goede kwam.

Broadway Melody

Verenigde Staten 1929. Musical van Harry Beaumont. Met o.a. Bessie Love, Anita Page, Charles King, Jed Prouty en Kenneth Thomson.

Een curieuze film over een stel zusters die gek zijn van toneel en roem zoeken op Broadway. Ze vallen voor een charmante man uit de revuewereld. Dit was de eerste musical die een Oscar voor de beste film in de wacht sleepte. Gedateerd, maar de songs zijn nog steeds goed: 'You Were Meant For Me' en 'The Wedding of the Painted Doll' van Arthur Freed en Nacio Herb Brown. Sommige scènes zijn oorspronkelijk in Technicolor. Herverfilmd als TWO GIRLS ON BROADWAY.