Rosario Suárez

Medianeras

2011 | Drama

Argentinië/Spanje/Duitsland 2011. Drama van Gustavo Taretto. Met o.a. Javier Drolas, Pilar López de Ayala, Inés Efron en Rafael Ferro.

Een rake bespiegeling over het moderne leven, over mens versus constructie, gevat in prachtige composities en onderkoelde humor. Martín en Mariana, twee neuroten in het chaotische Buenos Aires, worstelen beide met menselijk contact. Regisseur Taretto speelt een spel van schematische en thematische tegenstellingen en spiegelingen op elk filmisch niveau, zo gekunsteld dat er afstand en bewondering door ontstaat. Daardoor nestelt Medianeras zich niet als een warme romcom in je hart, maar als intelligent, filmisch essay in je brein.

El último verano de la Boyita

2009 | Drama

Argentinië/Spanje/Frankrijk 2009. Drama van Julia Solomonoff. Met o.a. Guadalupe Alonso, Nicolás Treise, María Clara Merendino en Mirella Pascual.

Behoedzaam opgebouwde, invoelend geregisseerde opgroeifilm waarvan het naturel afstraalt. Kruidje-roer-me-niet Jorgelina (prachtrol van debutante Alonso) gaat voor het eerst alleen met haar vader op vakantie, naar een ranch in de Argentijnse pampa. Ze mist haar zus en hartsvriendin Luciana, die zich al puberend van haar verwijdert en met hun moeder aan de kust is, vreselijk. Dan ontmoet ze Mario, een zwijgzame jonge cowboy met wie iets aan de hand is. Maar wat? La Boyita is de naam van de gezinscaravan die altijd de ontmoetingsplek was van de zusjes.

Cordero de Dios

2008 | Drama

Argentinië/Frankrijk/Chili 2008. Drama van Lucía Cedrón. Met o.a. Mercedes Morán, Jorge Marrale, Leonora Balcarce, Malena Solda en Juan Minujín.

Intelligente en zelfverzekerde film over de turbulente recente geschiedenis van Argentinië. In deze debuutfilm – die deels gebaseerd is op persoonlijke ervaringen van de maakster – wordt naadloos heen en weer geschakeld tussen het fascistische Argentinië van 1978, en het Argentinië van 2002, toen het land in een diepe economische crisis belandde. De nadruk ligt niet op de politieke gebeurtenissen, maar op een familiedrama dat zich afspeelt tussen een kleindochter, haar moeder, en hun in 2002 gekidnapte opa/vader.

Las mantenidas sin sueños

2005 | Drama

Argentinië/Frankrijk/Nederland/Spanje 2005. Drama van Vera Fogwill en Martín De Salvo. Met o.a. Vera Fogwill, Lucia Snieg, Mirta Busnelli, Edda Díaz en Mía Maestro.

Terwijl het in 2005 beroerd gesteld was met de economie van Argentinië bloeide de cinema. Las mantenidas sin sueños, in Rotterdam genomineerd voor een Tiger Award, was een van de films uit dat land die het goed deden in de arthouses. Het is een portret van drie generaties vrouwen die kampen met een stevig probleem: de moeder heeft een fikse cocaïneverslaving. Dus geeft ze het huishoudgeld uit aan drugs, vergeet ze haar dochters verjaardag en moet oma, die behoorlijk vervreemd is van haar dochter, financieel bijspringen. Alle treurnis en kommer wordt gelukkig gecompenseerd door droge humor en vrolijke bijrollen.

No quiero volver a casa

2000 |

Argentinië 2000. Albertina Carri. Met o.a. Fabiana Falcón, Analía Couceyro, Martín Churba, Manuel Callau en Márgara Alonso.

Terwijl het in 2005 beroerd gesteld was met de economie van Argentinië bloeide de cinema. Las mantenidas sin sueños, in Rotterdam genomineerd voor een Tiger Award, was een van de films uit dat land die het goed deden in de arthouses. Het is een portret van drie generaties vrouwen die kampen met een stevig probleem: de moeder heeft een fikse cocaïneverslaving. Dus geeft ze het huishoudgeld uit aan drugs, vergeet ze haar dochters verjaardag en moet oma, die behoorlijk vervreemd is van haar dochter, financieel bijspringen. Alle treurnis en kommer wordt gelukkig gecompenseerd door droge humor en vrolijke bijrollen.

Fin de Tiempo

1999 |

Argentinië 1999. Albertina Carri. Met o.a. Ricardo Merkin, Manuel Callau, Gabriela Toscano en Martín Churba.

Terwijl het in 2005 beroerd gesteld was met de economie van Argentinië bloeide de cinema. Las mantenidas sin sueños, in Rotterdam genomineerd voor een Tiger Award, was een van de films uit dat land die het goed deden in de arthouses. Het is een portret van drie generaties vrouwen die kampen met een stevig probleem: de moeder heeft een fikse cocaïneverslaving. Dus geeft ze het huishoudgeld uit aan drugs, vergeet ze haar dochters verjaardag en moet oma, die behoorlijk vervreemd is van haar dochter, financieel bijspringen. Alle treurnis en kommer wordt gelukkig gecompenseerd door droge humor en vrolijke bijrollen.

Editor		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2011	Medianeras
2009	El último verano de la Boyita
2008	Cordero de Dios
2005	Las mantenidas sin sueños
2000	No quiero volver a casa
1999	Fin de Tiempo

name

email