Robert Stigwood: productie.
Er zijn 8 films gevonden.

Evita
Verenigde Staten 1996. Musical van Alan Parker. Met o.a. Madonna, Antonio Banderas, Jonathan Pryce, Victoria Sus en Jimmy Nail.
Robert Stigwood: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Staying Alive
Verenigde Staten 1983. Muziek van Sylvester Stallone. Met o.a. John Travolta, Cynthia Rhodes, Finola Hughes, Steve Inwood en Julie Bovasso.
Robert Stigwood: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Staying Alive
 Sylvester Stallone, 1983
Grease 2
Verenigde Staten 1982. Familiefilm van Patricia Birch. Met o.a. Michelle Pfeiffer, Maxwell Caulfield, Eve Arden, Adrian Zmed en Lorna Luft.
Robert Stigwood: Productie
D
vpro cinema
bezoekers
Ik
Gallipoli
Australië 1981. Oorlogsfilm van Peter Weir. Met o.a. Mark Lee, Mel Gibson, Bill Kerr, Robert Grubb en David Argue.
Robert Stigwood: Productie
D
vpro cinema
bezoekers
Ik
Grease
Verenigde Staten 1978. Musical van Randal Kleiser. Met o.a. John Travolta, Olivia Newton-John, Stockard Channing, Jeff Conaway en Didi Conn.
Robert Stigwood: Productie
JB
vpro cinema
bezoekers
Ik
Saturday Night Fever
Verenigde Staten 1977. Romantiek van John Badham. Met o.a. John Travolta, Karen Lynn Gorney, Barry Miller, Joseph Cali en Paul Pape.
Robert Stigwood: Productie
D
vpro cinema
bezoekers
Ik
Tommy
Verenigd Koninkrijk 1975. Musical van Ken Russell. Met o.a. Roger Daltrey, Oliver Reed, Ann-Margret, Elton John en Tina Turner.
Robert Stigwood: Productie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Jesus Christ Superstar
Verenigde Staten 1973. Musical van Norman Jewison. Met o.a. Ted Neeley, Carl Anderson, Yvonne Elliman, Barry Dennen en Josh Mostel.
Robert Stigwood: Productie
D
vpro cinema
bezoekers
Ik

Evita

1996 | Musical, Biografie, Drama

Verenigde Staten 1996. Musical van Alan Parker. Met o.a. Madonna, Antonio Banderas, Jonathan Pryce, Victoria Sus en Jimmy Nail.

Uitbundige filmversie van Andrew Lloyd Webbers befaamde musical 'Evita' is een feest voor zowel het oor als het oog. Ondanks de goede kritieken werd de film zo goed als gepasseerd bij de Oscar-nominaties. Madonna is overtuigend als Eva Duarte, het Argentijnse plattelandsmeisje dat het bracht tot vrouw van president Juan Perron (gespeeld door Pryce) én tot moeder des vaderlands. Met prima acteurs, sublieme choreografie en prachtig camerawerk. Alleen de Argentijnen konden Madonna's vertolking niet waarderen.

Staying Alive

1983 | Muziek, Drama, Komedie

Verenigde Staten 1983. Muziek van Sylvester Stallone. Met o.a. John Travolta, Cynthia Rhodes, Finola Hughes, Steve Inwood en Julie Bovasso.

Zes jaar nadat hij zijn vriendinnetjes verblindde met zijn dansdemonstraties in de discotheken van Brooklyn, komt Travolta met zijn talent maar niet aan de bak aan Broadway. Overdag geeft hij dansles, `s avonds is hij kellner. Via Rhodes, die les geeft in hetzelfde gebouw, leert hij sterdanseres Hughes kennen. Voor hem verpersoonlijkt zij het succes. Zij wil hem helpen, maar hij wil op eigen houtje slagen. Dansfilm volgens ROCKY-patroon, gemaakt door Stallone als sequel van de succesfilm SATURDAY NIGHT FEVER (1977). Het magere scenario van Stallone en Norman Wexler wordt niet gered door enkele knappe dansnummers met als hoogtepunt het finale dansduel. Choreografie van Demnon en Sayuber Rawles. Zwakke songs van The Bee Gees, en een niet erg opwindende score van Sly's broer Frank. Geslaagde fotografie van Nick McLean.

Grease 2

1982 | Familiefilm, Musical

Verenigde Staten 1982. Familiefilm van Patricia Birch. Met o.a. Michelle Pfeiffer, Maxwell Caulfield, Eve Arden, Adrian Zmed en Lorna Luft.

De populairste meisjes van een Amerikaanse highschool in de jaren vijftig zijn te vinden bij de meidenclub The Pink Ladies. En Stephanie (Pfeiffer) is de meest begerenswaardige roze dame, vindt ook Michael (Caulfield). Maar hij is Brits en, belangrijker, geen vetgekuifde rocker. Dus doet de schuchtere knul alsof. Na het fenomenale succes van deel een kwam er natuurlijk een vervolgfilm, maar erg geslaagd is die niet te noemen. De liedjes zijn suf, de mannelijke hoofdrol kan niet in de schaduw staan van Travolta's Danny Zuko, het optreden van Pfeiffer is een van de schaarse lichtpuntjes.

Gallipoli

1981 | Oorlogsfilm, Drama

Australië 1981. Oorlogsfilm van Peter Weir. Met o.a. Mark Lee, Mel Gibson, Bill Kerr, Robert Grubb en David Argue.

Lee en Gibson zijn twee idealistische Australiërs, die in 1915 dienst nemen in het leger. Na hun opleiding worden ze samen met 35.000 andere jongens op het strand van Gallipoli de vuurlinie ingejaagd. Het wordt al gauw duidelijk dat ze slechts dienen als kanonnenvoer en maar enkelen zullen dit avontuur overleven. De laatste film die Weir in Australië draaide, voordat hij in Amerika de top zou bereiken. Deze rolprent is onterecht minder bekend, want door de beheerste enscenering werd het een van de meest wrange oorlogsfilms ooit gedraaid. Het is een lyrische openbaring, die de absurditeit van het oorlogsgeweld blootlegt, schitterend vertolkt door een jonge cast. Het scenario werd gebaseerd op originele verslagen.

Grease

1978 | Musical, Romantiek

Verenigde Staten 1978. Musical van Randal Kleiser. Met o.a. John Travolta, Olivia Newton-John, Stockard Channing, Jeff Conaway en Didi Conn.

Leuke musical over Danny en Sandy, die tijdens een zomervakantie in de late jaren vijftig voor elkaar vallen. Maar als de school weer begint wordt hij weer een vetkuif met een stoer leren jack en zij weer een keurig meisje, en die passen niet bij elkaar. Toch? Vrolijke, zeer succesvolle musical met een flinterdun verhaaltje en veel leuke liedjes, waaronder een paar die maandenlang de hitlijsten domineerden. Het plezier van cast en crew tijdens het maken spat van het doek, alles is vormgegeven in charmante jaren vijftig-zuurstokkleurtjes. Puike nonsens. In 1982 verscheen een minder sterk vervolg.

Saturday Night Fever

1977 | Romantiek, Muziek, Familiefilm, Drama, Musical

Verenigde Staten 1977. Romantiek van John Badham. Met o.a. John Travolta, Karen Lynn Gorney, Barry Miller, Joseph Cali en Paul Pape.

Doorbraakfilm van John Travolta. Travolta had al naam gemaakt met zijn rol in de televisieserie Welcome Back, Kotter, maar met Saturday Night Fever groeide hij in no time uit tot een mega-tieneridool, een status die hij een jaar later definitief zou vestigen met de hitmusical Grease. Pas in het midden van de jaren negentig zou hij met Pulp Fiction zijn comeback maken. In Saturday Night Fever speelt Travolta een arbeidersjongen in een Italiaanse wijk in Brooklyn, die een carrière in de danswereld ambieert. De film kreeg cultstatus door de wervelende danssequenties (choreografie van Lester Wilson) en de discomuziek van The Bee Gees.

Tommy

1975 | Musical, Komedie, Fantasy, Drama

Verenigd Koninkrijk 1975. Musical van Ken Russell. Met o.a. Roger Daltrey, Oliver Reed, Ann-Margret, Elton John en Tina Turner.

Cult wat de klok slaat in ­Russells Tommy, een doldrieste rockmusical over de dove en blinde Tommy (The Who-zanger Roger Daltrey) die kort na de dood van zijn vader door de dokter (Jack Nicholson) wordt afgeschreven als een hopeloze zaak. Totdat Tommy de flipperkampioen (Elton John) ­verslaat. Zijn flipperkastkunsten maken hem tot een goeroe maar hij kan niet overweg met zijn sterstatus. Een audiovisuele trip met liedjes van onder meer Pete Townshend, Eric Clapton, Tina ­Turner, Keith Moon en Elton John. Winnaar van de Golden ­Globe voor beste musical/comedy.

Jesus Christ Superstar

1973 | Musical, Drama

Verenigde Staten 1973. Musical van Norman Jewison. Met o.a. Ted Neeley, Carl Anderson, Yvonne Elliman, Barry Dennen en Josh Mostel.

Fraai vormgegeven musical rond Jezus Christus, volgens deze interpretatie de eerste superster - een jongeman die een hoge prijs betaalde voor zijn faam. De film, gebaseerd op de rockopera van Tim Rice en Andrew Lloyd Webber, heeft swingende, inmiddels klassieke liedjes en mooie fotografie van Douglas Slocombe. Jewisons visie op Christus' leven was aanleiding voor enige controverse: de film werd door sommigen als anti-semitisch bestempeld. Christelijke puristen stoorden zich al eerder aan sommige teksten van Rice, die dan ook voor deze filmversie werden aangepast. In 2000 maakte Gale Edwards een moderne versie, waarin de historiserende locaties werden vervangen door glanzende podiumdecors.
imdb: Zoek Robert Stigwood op IMDB