Gérard Courant: regie en cast.
Er zijn 5 films gevonden.

Les Aventures d'Eddie Turley

1989 | Sciencefiction, Avonturenfilm

Frankrijk 1989. Sciencefiction van Gérard Courant. Met o.a. Philippe Dubuquoy, Françoise Michaud, Joël Barbouth en Mariola Saint-Martin.

Gérard Courant maakt 'anti-films', samengebracht onder de noemer 'Cinématon' en is een onvervalst produkt van de Cahiers du Cinéma. Hij stort zich deze keer in een avontuur over een geheim agent uit het melkwegstelsel, die in een stad verblijft waar de inwoners onder het bewind van een mysterieuze koning wonderlijk gedrag vertonen. Het gevolg is dat de kijker denkt dat er na 25 jaar alsnog een parodie op ALPHAVILLE is gekomen. Heus, lang niet alles in deze merkwaardige nabootsing is slecht of oppervlakkig. Maar hier en daar lijdt de film aan een overduidelijk gebrek aan materiële middelen en de maker trad op als regisseur, scenarioschrijver en cameraman, deed de montage, het geluid en nam voor een deel de produktie voor zijn rekening. Wat veel taken, kortom, als het gaat om een lange speelfilm!

Quatre aventures de Reinette et Mirabelle

1986 | Drama, Komedie

Frankrijk 1986. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Jessica Forde, Joëlle Miquel, Philippe Laudenbach, François-Marie Bannier en Jean-Claude Brisseau.

In de vorige film van Rohmer, LE RAYON VERT, ging de laatste zonnestraal onder. L`HEURE BLEUE is de tijd die voorafgaat aan het aanbreken van een nieuwe dag, en dan met name op het platteland in dit eerste deel van een vierluik met als rode draden Reinette (Miquel), het plattelandsmeisje en Isabelle (Forde), het meisje uit de stad. Reinette schildert en Isabelle is etnologe. Alleen het eerste verhaal speelt zich af op het platteland, de andere drie, LE GARÇON DE CAFÉ, LE MENDIANT, LA KLEPTOMANE ET L'ARNAQUEUSE en LA VENTE DU TABLEAU, hebben de lawaaiege en drukke stad als achtergrond. Vreemde en zonderlinge figuren passeren de revue. Mensen die je doen lachen, maar je tegelijkertijd verontrusten. Deze mengeling van humor, ironie, zotheid, maar ook van angst en leed verleent de zo speciale sfeer aan deze film, die absoluut niet lijkt op de rest van Rohmers oeuvre, wat over het algemeen moralistisch, poëtisch, realistisch, subtiel, elegant en helder is. Het camerawerk van Sophie Mantigneux is zeer bijzonder. Scenario van Rohmer.

Cinématon

1984 | Experimenteel

Frankrijk 1984. Experimenteel van Gérard Courant.

Het heeft zes jaar geduurd (van 1978 tot 1984) om deze film, die uit dertig korte filmpjes van elk ongeveer drie minuten bestaat, te produceren. Volgens de maker zijn dit de meest komische, filmpjes maar in feite zijn sommige buitengewoon bedroevend, zoals bijvoorbeeld LE DÉJEUNER À LA MACHETTE van Noël Godin. Andere filmpjes kunnen maar met moeite het geheel redden, met de grimassen van Sylvain Green of de maskers van Dominique Noguez, die het publiek tonen hoezeer deze filmpjes eigenlijk de zintuigen bedriegen. CINEMATON is voor degenen die geen eisen stellen, want deze mislukte poging zal slechts hen bevallen.

Coeur bleu

1981 | Experimenteel

Frankrijk 1981. Experimenteel van Gérard Courant.

Een film in kleur opgedragen aan Abel Gance, over kosmos, hemel, aarde en water. De heldin trekt rond, lang na de vernietiging van de wereld als het leven weer op gang is gekomen. Zij beleeft een verwarrend en aangrijpend avontuur dat haar met de angst en liefde van vroeger tijden in aanraking brengt, alvorens ze oplost in de diepten van de kosmos. Aldus de uitleg van de maker. Geen actie, geen gepsychologiseer maar uitsluitend situaties. Zo'n film bevalt of verveelt al naar gelang er een vonk overslaat of niet. De makers hebben hun fantasie geheel de vrije loop gelaten.

Urgent ou à quoi bon exécuter des projets puisque le projet est en lui-même une jouissance suffisante

1977 | Experimenteel

Frankrijk 1977. Experimenteel van Gérard Courant. Met o.a. Nicole Deschaumes, Martine Rousset, Jérôme de Missolz, Mouna en Christian Fouchet.

Deze film is een metafoor van de film, de toepassingsmogelijkheden en de relatie tot de ideologie. Al het werk van de maker, van wie ook het fameuze CINEMATION is, is gebaseerd op een minimalistische esthetiek en verkeert in de marge van de gangbare cinema. Deze film bevat een beschouwing over de kunstvorm en over de relatie tot de kijker. 'Mijn gedachtenwereld wordt totaal beheerst door kleingeestige twijfels en geen tegenspraak duldende zekerheden die zich laten uitdrukken in heldere en samenhangende bewoordingen.' Een in ieder geval origineel onderzoek naar filmtaal waarin onder andere scènes met zich niet bewegende personages en fragmenten uit de correspondentie tussen Antonin Artaud en Jacques Rivière te zien zijn. Deze film kreeg een speciale vermelding op de negende ontmoeting van de jonge filmmakers, Belfort 1977.