Christian Marin: cast.
Er zijn 25 films gevonden.

Dead Man Talking

2012 | Drama

België​/​​Luxemburg​/​​Frankrijk 2012. Drama van Patrick Ridremont. Met o.a. Patrick Ridremont, François Berléand, Virginie Efira, Jean-Luc Couchard en Christian Marin.

Met dit, eufemistisch uitgedrukt, ongewone lijdensverhaal ambieert regisseur-coscenarist-hoofdrolspeler Ridremont waaghalzig een mengeling van zwarte komedie, drama en sociopolitieke satire. Waarin crimineel William Lamers, laatste bewoner van een verlaten gevangenis in een fantasieland, zijn executie uitstelt middels de laatste hem toegestane wens: het recht om zich nog één keer uit te spreken. De wet vermeldt nergens een tijdslimiet, dus praat de Jezusfiguur Lamers gewoon dagenlang door, met justitiehoofdpijn en mediacircus als gevolg. Of Ridremonts originele maar uitgerekte grap op alle niveaus werkt, is aan de kijker. Meerdere publieksprijzen op festivals.

Pépé la gachette

1989 | Komedie

Frankrijk 1989. Komedie van Jean Barbier. Met o.a. Pierre Doris, Christian Marin en Virginie Pradal.

Zoals de titel al aangeeft : de krachttoeren en de voor- en tegenspoed van een onstuimige zeventigjarige. Lijkt in feite meer dan het is. Slechte en afgezaagde grappen, een waardeloze regie en Doris, die op toneel beter is dan op film of tv, komt nogal vermoeid over. Deze rolprent kan misschien een glimlach bij weinig veeleisende kijkers losmaken.

Neuville... ma belle

1987 | Documentaire

Zwitserland 1987. Documentaire van Réalisation collective. Met o.a. Moustache, Christian Marin, Bernard Musson, Robert Dalban en Sylvie Huguel.

Het leven van dag tot dag in een Zwitsers dorp met haar verschillende inwoners, hun conflicten, hun grappen, etc...Het riekt allemaal sterk naar amateurisme, zo slecht is het verfilmd, gemonteerd en ook gespeeld, simpelweg omdat de spelers nauwelijks begeleid werden. Een uitzondering is de ontroerende oude herbergier. Een simpele opeenvolging van sketches die zogenaamd grappig zijn maar voor het merendeel niets voorstellen, hetgeen nogal verrassend is, aangezien het om een Zwitserse film gaat.

Prune des bois

1979 | Familiefilm

België 1979. Familiefilm van Marc Lobet. Met o.a. Christian Marin, Lionelle Lamy, Bonbon, Arlette Biernaux en Michel Castel.

Een groepje kinderen vindt in het bos een te vondeling gelegd kindje. Ze besluiten het kindje te verbergen en het zelf te verzorgen, uit vrees dat de volwassenen het anders in een weeshuis zullen plaatsen. Charmante kinderfilm die tevens de aandacht vestigt op het wonderschone van de natuur. Scenario van Kathleen de Bethune en Marielle Paternostre. Er bestaat een Nederlandstalige versie onder de titel BOSKAATJE.

Deux cloches dans la neige

1977 | Komedie

Frankrijk 1977. Komedie van Jean-Luc Guillermou. Met o.a. Christian Marin, Bouboule, Stéphane Collaro en Jean-Luc Guillermou.

Twee Italianen proberen de Italiaans-Franse grens over te komen met een lading drugs en besluiten door de bergen te trekken. Helaas kunnen ze geen van beiden ski[KA3]en, zodat ongeveer de helft van de film kan gevuld worden met val- en glijpartijen in de sneeuw. De andere helft bestaat uit smoelentrekkerij, luidruchtige dialogen en nog meer sneeuwpret. Beide helften zijn monumenten van overbodigheid. Guillermou regisseerde, produceerde, schreef het scenario ( het wat?) en speelde ook nog één van de hoofdrollen.

Y a un os dans la moulinette

1974 | Komedie

Frankrijk 1974. Komedie van Raoul André. Met o.a. Michel Galabru, Daniel Prévost, Paul Préboist, Darry Cowl en Marion Game.

'Komische' voorvallen van twee komedianten die werkzaam zijn als detective. André, een goede technicus, heeft zich sinds lang verlaagd tot het maken van slechte komedies, waarin groffe woordspelingen, afgezaagde grappen en alledaagsheid en vooral tevredenheid met zichzelf en deze 'typisch Franse' slechte stijl hoogtij vieren. Klunzig.

Les Secrétaires

1974 | Komedie, Oorlogsfilm

Frankrijk 1974. Komedie van Guy Pérol. Met o.a. Christian Marin, Nathalie Nort, Frédéric Nort, Roger Normand en Christian Chevreuse.

Treurig dit verhaal van een souteneur die zijn zes werkneemsters naar de Auvergne meeneemt ten tijde van de exodus in 1940. Laag bij de gronds (de pastoor zelf neemt deel aan de pleziertjes!) zowel wat betreft scenario (waardeloos) als regie (slap) en het erbarmelijke spel. Ook bekend als TOUCHEZ PAS MON CAPITAL en LE COMMANDO DES CHAUDS LAPINS.

Michele Strogoff

1970 | Avonturenfilm, Historische film

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 1970. Avonturenfilm van Eriprando Visconti. Met o.a. John Phillip Law, Mimsy Farmer, Hiram Keller, Delia Boccardo en Elisabeth Bergner.

Deze verfilming van de avonturenroman van Jules Verne is groots aangepakt en zorgvuldig aangekleed, maar mist - behalve voor wie het verhaal nog niet kent - iedere vorm van spanning. De heldenrollen van Law en Farmer zijn uitermate flets, de schurken Keller en Boccardo zijn niet alleen kleurrijker maar ook aanzienlijk mooier, zodat de interesse zich naar hen verplaatst. De legendarische Bergner maakt een weinig opvallende come-back als moeder Strogoff. De versies uit 1935 en 1956 zijn superieur. Scenario van Giampiero Bona, Ladislas Fodor, Stefano Strucchi, Georges Launer, Albert Kantof en regisseur Visconti. Camerawerk van Luigi Kuveiller. Ook bekend als MICHEL STROGOFF.

L' Auvergnat et l'autobus

1969 | Komedie

Frankrijk 1969. Komedie van Guy Lefranc. Met o.a. Fernand Raynaud, Christiane Minazolli, Jacques Morel, Julien Guiomar en Michel Galabru.

Een man heeft een erfenis gekregen die hij in Straatsburg moet incasseren. Hij neemt voor het eerst van zijn leven de autobus en ziet in dit vervoermiddel een vruchtbare belegging van zijn nieuwe kapitaal. Hij besteedt al zijn geld aan de aanschaf van een bus die alleen nog rijp voor de schroot blijkt. Deze zeer voorspelbare komedie rond een naïef boertje, dat een gewillige prooi is voor allerhande uitbuiters, is ondanks de zich verwoed inspannende acteurs niet leuk.

Le gendarme se marie

1968 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1968. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Geneviève Grad, Claude Gensac, Jean Lefebvre en Michel Galabru.

Tijdens het hoogseizoen jagen de gendarmes van Saint-Tropez in burger op verkeersovertreders. Wanneer Ludovic Cruchot echter ineens oog in oog staat met snelheidsduivel annex kolonelsweduwe Josépha Lefrançois, vonkt het tussen de twee (letterlijk). Derde Gendarme-film is ondanks getroebleerde ontstaansgeschiedenis - opnamechaos vanwege Mei '68, een stuntman liet het leven - wellicht de fruitigste in de succesreeks. Naast de niet-aflatende reeks gags zorgt de chemie tussen De Funès en topcomedienne Gensac (1927-2016) voor onvergetelijke momenten. Onder de vele klassieke scènes is die waarin Cruchot schriftelijk promotie-examen doet.

Le Mois le plus beau

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van Guy Blanc. Met o.a. Georges Géret, Michel Galabru, Muriel Baptiste, Yves Rénier en Jean Bouise.

Een kroniek van de dagelijkse beslommeringen in een dorpje in de Franse provincie aan de vooravond van WO II.

La permission

1968 | Drama

Frankrijk 1968. Drama van Melvin Van Peebles. Met o.a. Christian Marin, Harry Baird en Nicole Berger.

The Story of a Three-Day Pass was het regiedebuut van Melvin Van Peebles, de vader van de blaxploitation-film. De Afro-Amerikaanse soldaat Turner krijgt van zijn blanke commandant een promotie en drie dagen vrij, omdat hij zo betrouwbaar is. Turner vertrekt voor drie dagen naar Parijs. Hij slentert een beetje door de stad heen en pikt voor de drie dagen een blanke française op. Hoewel de interraciale verhouding een spannend avontuur is, is het ook vragen om een hoop ellende.

Fais donc plaisir aux amis

1968 | Komedie

Frankrijk 1968. Komedie van Francis Rigaud. Met o.a. Roger Pierre, Jean-Marc Thibault, Christiane Minazolli, Francis Blanche en Sophie Agacinski.

Een verkoper in een garage heeft zich tegenover zijn rijke broer in Puerto Rico als directeur voorgedaan en weet van zijn baas gedaan te krijgen dat hij diens plaats mag innemen gedurende het verblijf van de broer in Parijs. De garagehouder wordt nu voor zijn rokkenjagende werknemer aangezien en krijgt last met jaloerse echtgenoten. Boulevardklucht vervalt in te veel herhalingen, waardoor ze niet amuseert en de acteurs doen overmatig druk, maar zijn toch te verkiezen boven John Lanting.

Monsieur le président-directeur général

1966 | Komedie

Frankrijk 1966. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Jacqueline Maillan, Pierre Mondy, Claude Rich, Michel Galabru en Daniel Ceccaldi.

De president-directeur van een Europese koelkastenfirma nodigt een aantal filiaalhouders uit zich kandidaat te stellen voor het vice-presidentschap. Hun verblijf op een buitenhuis wordt verstoord door de komst van een beruchte gangster, die een van de echtgenoten als zijn advocate wil. Een boulevardklucht die wat verrassender dan gewoonlijk is. Bovendien is er een sterke rolbezetting, die de grappen meer animo geeft dan ze eigenlijk waard zijn.

Monnaie de singe

1965 | Misdaad, Komedie

Italië​/​​Spanje​/​​Frankrijk 1965. Misdaad van Yves Robert. Met o.a. Robert Hirsch, Sylva Koscina, Alberto Closas, Jean-Pierre Marielle en Jean Yanne.

Een straattekenaar laat zich door een baron strikken om diens villa te decoreren, maar deze blijkt een valsemunter en laat hem een matrijs voor een biljet van 500 francs graveren. De tekenaar wordt gearresteerd in plaats van de opdrachtgever, die een reeks pogingen onderneemt om hem uit de gevangenis te bevrijden. De onderhoudende ontsnappingskomedie wordt op den duur door de steeds opnieuw mislukkende bevrijdingsacties ietwat eentonig en de co-produktie-acteurs Closas en Koscina weten de juiste komedietoon niet te treffen. Een amusante rol van Comédie Française-acteur Hirsch als wereldvreemde tekenaar.

Le gendarme à New York

1965 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1965. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Michel Galabru, Louis de Funès, Geneviève Grad, Christian Marin en Guy Grosso.

Na de wetshandhaverssuccessen zoals gechroniqueerd in Le gendarme de Saint-Tropez worden de kepiehelden van Ludovic Cruchot (De Funès) uitgenodigd om in de Big Apple een internationaal politiecongres bij te wonen. Wat Cruchot niet weet: dochter Nicole (Grad) reist mee als verstekeling op de oceaanstomer richting NY. Overhaast vervolg op de surpriseknaller uit 1964 heeft zijn hilarische momenten (de koptelefoonscène), maar doet vooral hevig terugverlangen naar de Zuid-Franse decors van de eerste film. In 1968 kwam het allemaal goed met Le gendarme se marie. Regieassistent was overigens Georges Simenons zoon Marc.

Le Commissaire mène l'enquête

1965 | Misdaad

Frankrijk 1965. Misdaad van Fabien Collin en Jacques Delile. Met o.a. Paul Frankeur, Claude Cerval, Pascale Roberts, Jacques Dacqmine en Dany Carrel.

Gebaseerd op de tv-films met sketches rondom Frankeur als commissaris Reboux. De producenten besloten er een bioscoopfilm van te maken door drie sketches zo goed en zo kwaad als het ging achter elkaar te plakken. In de eerste plaatst een vrouw die zich wil wreken op haar echtgenoot een bom in zijn auto. Dan moet zij echter zelf instappen. In de tweede ontmaskeren een paar vrolijke agenten de persoon die elke nacht geheimzinnige leuzen op de muur van de slaapkamer van een pasgetrouwd stel kladt. In de derde zoeken twee jonge echtelieden naar een manier om van elkaar af te komen, om een erfenis op te kunnen strijken en met hun ware liefde verder te kunnen. Elke keer komt alles op z'n pootjes terecht. Goede acteurs maar geen enkele diepgang. De film flopte in Frankrijk zo ernstig, dat hij nimmer over de grenzen is gekomen.

Le gendarme de St. Tropez

1964 | Komedie

Frankrijk​/​​Italië 1964. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Geneviève Grad, Michel Galabru, Jean Lefebvre en Christian Marin.

Eerste van zes komedies die Louis de Funès, in de rol van de ambitieuze gendarme Ludovic Cruchot, ruimschoots gelegenheid gaven voor zijn onnavolgbare woede-uitbarstingen en hyperactieve waanzin. Na zijn overplaatsing naar Saint-Tropez, wordt gendarme Cruchot plots een toonbeeld van ambitie en plichtsbesef: met overgave jaagt hij samen met zijn collega's op nudisten. Ook heeft hij problemen met zijn dochter die aansluiting zoekt bij de mondaine en hippe jongeren van Saint-Tropez. Nogal oubollig en gedateerd, maar toch ook wel weer charmant en grappig.

Pouic-Pouic

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Jean Girault. Met o.a. Louis de Funès, Jacqueline Maillan, Mireille Darc, Philippe Nicaud en Roger Dumas.

Léonard Monestier krijgt van zijn echtgenote een olieconcessie cadeau die waardeloos blijkt te zijn. Vervolgens tracht Léonard het waardeloze stuk papier te slijten aan de rijkaard die een oogje op zijn dochter heeft. Eerste samenwerking van Girault en De Funès, de latere succestandem van de Gendarme-reeks, heeft de première van het driftkikkertype dat de Franse topkomiek tot in de perfectie zou beheersen. De klucht, naar het boulevardstuk van Girault en Jacques Vilfrid, leeft van De Funès' hyperdynamiek en de mooie zwart-witfotografie. Bijrol van Christian Marin, in vier Gendarme-films een van de onderknuppels van sergeant-superstreber Cruchot.

Les Copains

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Yves Robert. Met o.a. Philippe Noiret, Pierre Mondy, Claude Rich, Michael Lonsdale en Guy Bedos.

Zeven schoolvrienden - inmiddels van middelbare leeftijd - brengen samen hun vakantie door met drinkgelagen en practical jokes als in 'de goeie ouwe tijd'. Vriendschap tussen veertigers die zich nog gedragen alsof ze kleine jongens zijn, is een thema waarmee Robert met deels dezelfde acteurs later zijn grootste successen zou behalen. Deze vroege poging - naar een roman van Jules Romains - heeft al veel van de latere kwaliteiten, al weten niet alle acteurs de juiste toon te treffen. De grote uitzondering is Noiret, in een prachtig nummer in vermomming als een prelaat die op de kansel een schunnige preek houdt.

Le Magot de Josefa

1963 | Komedie

Italië​/​​Frankrijk 1963. Komedie van Claude Autant-Lara. Met o.a. Anna Magnani, Bourvil, Pierre Brasseur, Ramon Iglesias en Henri Virlojeux.

Een componist probeert een dorpsherbergierster over te halen wat van haar spaargeld aan haar zoon af te staan. Dat geld blijkt niet te bestaan en alleen verzonnen om haar aanzien in het dorp te verschaffen. De jacht en intriges rond de niet bestaande poet doen aan de stukken van Molière denken, maar de film blijft mat, ondanks de a priori explosieve combinatie Magnani-Bourvil- Brasseur.

La foire aux cancres

1963 | Komedie

Frankrijk 1963. Komedie van Louis Daquin. Met o.a. André Armontel, Jean Bouise, Julien Carette, Jean Carmet en Sophie Desmarets.

Deze film is een uit zeven episodes opgebouwde impressie van het lagere-schoolleven waarbij pedagogische methoden stuk lopen op de eigenzinnigheid of de al te letterlijke interpretatie van de leerling en/of op het cultuurbarbarisme van de ouders. De vanzelfsprekende en spontane kinderregie geeft deze komedie een authenticiteit die boven enkele al te gezochte grappen uitstijgt en die valse vertedering naar het volwassen publiek toe vermijdt. Sommige satirische momenten zijn inmiddels achterhaald, andere nog niet.

Une Blonde comme ça

1962 | Avonturenfilm, Komedie

Frankrijk 1962. Avonturenfilm van Jean Jabely. Met o.a. Taina Beryl, Harold Kay, René Lefèvre, Jess Hahn en Robert Manuel.

Een journalist krijgt opdracht van een circusdirecteur om de ontvoering van diens dochter op te lossen. Het meisje is echter uit eigen beweging in de Zuidamerikaanse jungle gevlucht, waar ze een Indiaanse medicijnman zijn remedie tegen slangebeten probeert te ontfutselen. Het gevolg is dat ze zowel paranormale begaafdheden krijgt als een gespleten persoonlijkheid. Deze bizarre verfilming van een roman van Hadley Chase streeft burleske humor na, maar resulteert in flauwiteiten en machteloze leukdoenerij. De jungle is echter fotogeniek.

Les Tortillards

1961 | Komedie

Frankrijk 1961. Komedie van Jean Bastia. Met o.a. Jean Richard, Roger Pierre, Danièle Lebrun, Louis de Funès en Madeleine Barbulée.

De zoon van een insektenpoederfabrikant trotseert het ouderlijk gezag door op tournee te gaan met een jonge actrice. De familie achtervolgt hem, tot de vader in de voorstelling een kans ziet om reclame te maken voor zijn produkt. In deze machteloos geregisseerde klucht wordt getracht de op zich bekwame rolbezetting op te kloppen met smakeloze grollen.

La Gamberge

1961 | Komedie

Frankrijk 1961. Komedie van Norbert Carbonnaux. Met o.a. Jean-Pierre Cassel, Françoise Dorléac, Arletty, Jean Poiret en Michel Serrault.

Een jongeman probeert zijn verloofde af te helpen van haar door sensatie gevoede dromen over de ideale minnaar, door zich in een kidnap-affaire - getruceerd door gele pers - als held op te werpen, terwijl corrupte uitgever slachtoffer wordt van zijn eigen manoeuvres. De film schiet al te vaak zijn satirische doel voorbij en geeft de goedgehumeurde acteurs onvoldoende kansen. Er zijn enkele beter gelukte scènes.