Valérie Le Gurun: camera.
Er zijn 3 films gevonden.

Brassens, la mauvaise réputation

2011 | Drama, Muziek

Frankrijk 2011. Drama van Gérard Marx. Met o.a. Stéphane Rideau, Marie-Anne Chazel, Bruno Lochet, Lorella Cravotta en Didier Pain.

'Mais les braves gens n'aiment pas que/ l'on suive une autre route qu'eux'. Aldus luiden de terugkerende regels uit het Brassens-chanson dat deze ouderwets ambachtelijke telefilm zijn titel verleende. Brassens (1921-1981) was bepaald niet van het braveburgerdom, dat inderdaad minzaam keek naar de bohémien-poëet-zanger van de impertinente liedjes. Deze kroniek over de jongere jaren van het chansonicoon start in 1939 in Sète, waar jeugddelinquent Georges aanvankelijk niet voor het rechte pad lijkt voorbestemd. Rideau oogt aanvankelijk ietwat erg rijp en breedgeschouderd voor Brassens als jeune premier.

Vive la mariée ... et la libération du Kurdistan

1998 | Komedie

Frankrijk 1998. Komedie van Hiner Saleem. Met o.a. Georges Corraface, Marina Kobakhidze, Stéphanie Lagarde, Tuncel Kurtiz en Fatah Soltani.

'Mais les braves gens n'aiment pas que/ l'on suive une autre route qu'eux'. Aldus luiden de terugkerende regels uit het Brassens-chanson dat deze ouderwets ambachtelijke telefilm zijn titel verleende. Brassens (1921-1981) was bepaald niet van het braveburgerdom, dat inderdaad minzaam keek naar de bohémien-poëet-zanger van de impertinente liedjes. Deze kroniek over de jongere jaren van het chansonicoon start in 1939 in Sète, waar jeugddelinquent Georges aanvankelijk niet voor het rechte pad lijkt voorbestemd. Rideau oogt aanvankelijk ietwat erg rijp en breedgeschouderd voor Brassens als jeune premier.

Ma 6-T va crack-er

1997 | Drama

Frankrijk 1997. Drama van Jean-François Richet. Met o.a. Arco Descat C., Jean-Marie Robert, Malik Zeggou, Moustapha Ziad en Karim Rezeg.

'Mais les braves gens n'aiment pas que/ l'on suive une autre route qu'eux'. Aldus luiden de terugkerende regels uit het Brassens-chanson dat deze ouderwets ambachtelijke telefilm zijn titel verleende. Brassens (1921-1981) was bepaald niet van het braveburgerdom, dat inderdaad minzaam keek naar de bohémien-poëet-zanger van de impertinente liedjes. Deze kroniek over de jongere jaren van het chansonicoon start in 1939 in Sète, waar jeugddelinquent Georges aanvankelijk niet voor het rechte pad lijkt voorbestemd. Rideau oogt aanvankelijk ietwat erg rijp en breedgeschouderd voor Brassens als jeune premier.