Niv Fichman: regie en productie.
Er zijn 19 films gevonden.

Enemy

2013 | Mysterie, Thriller

Canada​/​​Spanje 2013. Mysterie van Denis Villeneuve. Met o.a. Jake Gyllenhaal, Mélanie Laurent, Sarah Gadon en Isabella Rossellini.

Gyllenhaal speelt een teruggetrokken geschiedenisdocent die zijn exacte dubbelganger opmerkt wanneer hij een obscure film bekijkt op dvd. Gebiologeerd gaat hij op zoek naar de figurant, die net als hij in Toronto blijkt te wonen. Geheimzinnige thriller van Canadees Villeneuve (Incendies, Prisoners) is gebaseerd op de roman De man in duplo van de Portugese Nobelprijswinnaar José Saramago. De film intrigeert, is prachtig gefilmd en effectief claustrofobisch, maar blijft frustrerend abstract. Wie Enemy wil interpreteren als fabel over identiteit en onderwerping, heeft veel gepuzzel voor de boeg.

Hobo with a Shotgun

2011 | Actiefilm, Komedie, Misdaad

Canada 2011. Actiefilm van Jason Eisener. Met o.a. Rutger Hauer, Pasha Ebrahimi, Rob Wells, Gregory Smith en Brian Downey.

'Trek hier maar eens aan, kinderverkrachtende poeplikker!' briest Rutger Hauer tegen een masturberende Kerstman bij een kinderspeelplaats, voordat hij de pafferige pederast met een schot hagel tot moes knalt. Hobo with a Shotgun is een pure splatterfilm, zonder verdieping, verluchting of knieval naar goede smaak. De film begon als neptrailer om Quentin Tarantino en Robert Rodriguez' film Grindhouse (2007) te promoten, en werd in handen van internationale cultheld Hauer een gedenkwaardig rauwe manifestatie van de gewelddadige dagdroomdaden van een gemarginaliseerde sloeber in een wetteloze uithoek.

Passchendaele

2008 | Historische film, Drama, Oorlogsfilm

Canada 2008. Historische film van Paul Gross. Met o.a. Paul Gross, Caroline Dhavernas, Joe Dinicol en Adam Harrington.

Een Canadese soldaat (Gross) reist af naar het Belgische front in WO I in de hoop de onervaren soldatenbroer van zijn liefje te beschermen. Passchendaele is de internationale benaming voor De Derde Slag om Ieper en de beelden van de betreffende veldslag zijn indrukwekkend. Nog indrukwekkender is de geschiedenis van deze film want regisseur, scenarist en hoofdrolspeler Gross verfilmde het relaas van zijn eigen opa die volgens Gross op zijn sterfbed vergiffenis vroeg voor een wandaad in België (te zien in de openingsscène van de film).

Blindness

2008 | Drama, Mysterie, Thriller

Canada​/​​Brazilië​/​​Japan 2008. Drama van Fernando Meirelles. Met o.a. Julianne Moore, Mark Ruffalo, Danny Glover, Gael García Bernal en Alice Braga.

Blindness is een indringende en confronterende film over onze meest primitieve driften versus menselijke waardigheid. Als een complete stad door plotselinge blindheid wordt getroffen, is het aan de vrouw die als enige kan blijven zien om haar blinde man en een aantal van zijn lotgenoten door de primitieve resten van de beschaving naar een veilige haven te loodsen.

Silk

2007 | Drama, Romantiek, Historische film

Canada​/​​Frankrijk​/​​Italië​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Japan 2007. Drama van François Girard. Met o.a. Michael Pitt, Keira Knightley, Kôji Yakusho, Sei Ashina en Kenneth Welsh.

Visueel indrukwekkende boekverfilming van Alessandro Baricco's gelijknamige boek (Zijde, 1997) met Prada-model Michael Pitt als een getrouwde Franse zijderupskoper die in de negentiende eeuw op smokkelreis naar Japan verliefd wordt op een onbereikbare concubine. Silk werd gemaakt door het Frans-Canadese regie, cinematografie en vormgevings-trio dat ook verantwoordelijk was voor het artistieke hoogstandje Le violon rouge (1998). Silk is eveneens een kunststuk, een serie kundig gekadreerde tableaus geschoten op locatie in Italië, Japan, Egypte en Siberië. Helaas ondermijnen een voice-over in mineur en krampachtig samenspel de zeggingskracht.

Snow Cake

2006 | Drama

Verenigd Koninkrijk​/​​Canada 2006. Drama van Marc Evans. Met o.a. Alan Rickman, Sigourney Weaver, Carrie-Anne Moss, Emily Hampshire en James Allodi.

In het besneeuwde landschap van Ontario geeft de knorrige Alex Hughes (Rickman), vers uit de gevangenis, een lift aan tiener Vivienne. Ze krijgen een ongeluk, Vivienne overleeft het niet. Overmand door schuldgevoelens dient Alex zich aan bij Viviennes moeder Linda, die nauwelijks reageert, maar hem later wel uitnodigt om in de buurt te blijven. Ze blijkt autistisch te zijn. Linda's aantrekkelijke buurvrouw Maggie (Moss) komt al snel een kijkje nemen. Bij vlagen wat clichématig drama moet het hebben van de acteerprestaties van Weaver en vooral van Rickman, die een zuurpruim speelt zoals maar weinigen dat kunnen.

Clean

2004 | Drama

Canada​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 2004. Drama van Olivier Assayas. Met o.a. Maggie Cheung, Nick Nolte, Béatrice Dalle, James Dennis en Martha Henry.

Clichérijke draak met Maggie Cheung als heroïneverslaafde, die na de dood van haar man weer voor haar zoontje wil gaan zorgen en daarom de drugs moet afzweren. Assayas kan het dramatische leven van de hoofdpersoon met zijn vlakke, semi-documentaire stijl niet veel kracht geven, en ook Cheung wil maar niet boeien. In de films van Wong Kar-Wai is Cheung vrijwel altijd een schitterende actrice, maar ook als actieheldin (Heroic Trio) was ze overtuigend. Het maakt het extra pijnlijk te zien hoe angstig ze in Clean met de dialogen omgaat. Dat ze voor haar rol in Cannes tot beste actrice werd gekozen, is alleen te begrijpen als een te late beloning voor haar eerdere werk.

The Saddest Music in the World

2003 | Komedie, Fantasy

Canada 2003. Komedie van Guy Maddin. Met o.a. Isabella Rossellini, Maria de Medeiros, Mark McKinney en David Fox.

Nadat Winnipeg door een krant is verkozen tot de 'meest droevige stad ter wereld' looft de lokale bierproducente Lady Port-Huntly (Rossellini) een prijs uit voor de maker van de meest trieste muziek. Ze hoopt stiekem dat al die verdrietige klanken de bierconsumptie omhoog zullen stuwen, want wie melancholiek is drinkt. Absurd sprookje van de Canadese regisseur Maddin, geschoten op acht millimeterfilm en digitale camera, daarna opgeblazen om een oud en korrelig effect te krijgen. Een vreemde, grappige, soms wondermooie film, die zeker niet bij iedereen in de smaak zal vallen.

Le violon rouge

1998 | Drama, Romantiek, Muziek

Canada​/​​Italië​/​​Verenigd Koninkrijk 1998. Drama van François Girard. Met o.a. Samuel L. Jackson, Carlo Cecchi, Irene Grazioli, Silvia Chang en Don McKellar.

De Oscar voor beste muziekscore (van componist John Corigliano, uitgevoerd door violist Joshua Bell en het London Philharmonic Orchestra) ging in 2000 naar dit fraai geconstrueerde verhaal rond een rode viool. Gemaakt in Italië rond 1680, belandt het muziekinstrument onder meer in de handen van ­zigeuners en van Chinese muziekliefhebbers tijdens de Culturele Revolutie, om uiteindelijk op te duiken bij een veiling in hedendaags Canada. De makers verweven passie voor muziek met verschillende historische decors. Visueel uitbundig vormgegeven, thematisch wat minder bevredigend.

Last Night

1998 | Sciencefiction, Drama

Canada​/​​Frankrijk 1998. Sciencefiction van Don McKellar. Met o.a. Don McKellar, Sandra Oh, Roberta Maxwell, Callum Keith Rennie en Sarah Polley.

De mensheid zal het jaar 2000 niet halen, want klokslag middernacht op 31 december 1999 vergaat de wereld. Door deze onheilsvoorspelling beheerst een angstpsychose het leven in Toronto. Er is anarchie uitgebroken, maar de meeste mensen berusten in het einde en willen de laatste uren zo aangenaam mogelijk doorbrengen. Sandra (Oh) zit in haar auto en is op weg naar haar vriend voor een gezamenlijke zelfmoord. Sandra's auto knalt tegen een lantarenpaal op en blijft rechtop staan. Wanhopig zwerft ze door de straten. Ze ontmoet Patrick Wheeler (McKellar) die het laatste avondmaal van de familie is ontvlucht. Ze gaat met Patrick mee, en samen wachten ze op het einde, maar dat komt niet. De film die geen optimisme uitstraalt, is voor verschillende interpretaties vatbaar. De jonge regisseur McKellar die zijn eigen scenario schreef, is erin geslaagd een onvergetelijk beeld te schetsen van een stad waarin het dunne laagje vernis wat we gewend zijn beschaving te noemen, er snel vanaf was. De rolverdeling doet het heel goed en in twee kleine bijrollen herkennen we David Cronenberg en Geneviève Bujold. Sombere fotografie van Douglas Koch. De film werd bekroond met de prijs voor de beste Canadese debuutfilm op het Festival van Toronto. Voor de serie van cultuurzender ARTE 2000 As Seen By bekortte de regisseur de film tot 69m. Deze versie werd in Cannes bekroond met de Prix de la Jeunesse. Dolby Stereo.

Yo-Yo Ma: Inspired by Bach - The Sound of Carceri

1997 | Documentaire, Muziek

Canada 1997. Documentaire van François Girard. Met o.a. Yo-Yo Ma, Steve Epstein, Moshe Safdie en John Wilton-Ely.

De mensheid zal het jaar 2000 niet halen, want klokslag middernacht op 31 december 1999 vergaat de wereld. Door deze onheilsvoorspelling beheerst een angstpsychose het leven in Toronto. Er is anarchie uitgebroken, maar de meeste mensen berusten in het einde en willen de laatste uren zo aangenaam mogelijk doorbrengen. Sandra (Oh) zit in haar auto en is op weg naar haar vriend voor een gezamenlijke zelfmoord. Sandra's auto knalt tegen een lantarenpaal op en blijft rechtop staan. Wanhopig zwerft ze door de straten. Ze ontmoet Patrick Wheeler (McKellar) die het laatste avondmaal van de familie is ontvlucht. Ze gaat met Patrick mee, en samen wachten ze op het einde, maar dat komt niet. De film die geen optimisme uitstraalt, is voor verschillende interpretaties vatbaar. De jonge regisseur McKellar die zijn eigen scenario schreef, is erin geslaagd een onvergetelijk beeld te schetsen van een stad waarin het dunne laagje vernis wat we gewend zijn beschaving te noemen, er snel vanaf was. De rolverdeling doet het heel goed en in twee kleine bijrollen herkennen we David Cronenberg en Geneviève Bujold. Sombere fotografie van Douglas Koch. De film werd bekroond met de prijs voor de beste Canadese debuutfilm op het Festival van Toronto. Voor de serie van cultuurzender ARTE 2000 As Seen By bekortte de regisseur de film tot 69m. Deze versie werd in Cannes bekroond met de Prix de la Jeunesse. Dolby Stereo.

Yo-Yo Ma: Inspired by Bach - The Music Garden

1997 | Documentaire, Muziek

Canada 1997. Documentaire van Kevin McMahon. Met o.a. Yo-Yo Ma en Julie Moir Messervy.

De mensheid zal het jaar 2000 niet halen, want klokslag middernacht op 31 december 1999 vergaat de wereld. Door deze onheilsvoorspelling beheerst een angstpsychose het leven in Toronto. Er is anarchie uitgebroken, maar de meeste mensen berusten in het einde en willen de laatste uren zo aangenaam mogelijk doorbrengen. Sandra (Oh) zit in haar auto en is op weg naar haar vriend voor een gezamenlijke zelfmoord. Sandra's auto knalt tegen een lantarenpaal op en blijft rechtop staan. Wanhopig zwerft ze door de straten. Ze ontmoet Patrick Wheeler (McKellar) die het laatste avondmaal van de familie is ontvlucht. Ze gaat met Patrick mee, en samen wachten ze op het einde, maar dat komt niet. De film die geen optimisme uitstraalt, is voor verschillende interpretaties vatbaar. De jonge regisseur McKellar die zijn eigen scenario schreef, is erin geslaagd een onvergetelijk beeld te schetsen van een stad waarin het dunne laagje vernis wat we gewend zijn beschaving te noemen, er snel vanaf was. De rolverdeling doet het heel goed en in twee kleine bijrollen herkennen we David Cronenberg en Geneviève Bujold. Sombere fotografie van Douglas Koch. De film werd bekroond met de prijs voor de beste Canadese debuutfilm op het Festival van Toronto. Voor de serie van cultuurzender ARTE 2000 As Seen By bekortte de regisseur de film tot 69m. Deze versie werd in Cannes bekroond met de Prix de la Jeunesse. Dolby Stereo.

Yo-Yo Ma: Inspired by Bach - Struggle for Hope

1997 | Documentaire, Muziek, Fantasy

Canada 1997. Documentaire van Niv Fichman. Met o.a. Yo-Yo Ma en Tamasaburo Bando.

De mensheid zal het jaar 2000 niet halen, want klokslag middernacht op 31 december 1999 vergaat de wereld. Door deze onheilsvoorspelling beheerst een angstpsychose het leven in Toronto. Er is anarchie uitgebroken, maar de meeste mensen berusten in het einde en willen de laatste uren zo aangenaam mogelijk doorbrengen. Sandra (Oh) zit in haar auto en is op weg naar haar vriend voor een gezamenlijke zelfmoord. Sandra's auto knalt tegen een lantarenpaal op en blijft rechtop staan. Wanhopig zwerft ze door de straten. Ze ontmoet Patrick Wheeler (McKellar) die het laatste avondmaal van de familie is ontvlucht. Ze gaat met Patrick mee, en samen wachten ze op het einde, maar dat komt niet. De film die geen optimisme uitstraalt, is voor verschillende interpretaties vatbaar. De jonge regisseur McKellar die zijn eigen scenario schreef, is erin geslaagd een onvergetelijk beeld te schetsen van een stad waarin het dunne laagje vernis wat we gewend zijn beschaving te noemen, er snel vanaf was. De rolverdeling doet het heel goed en in twee kleine bijrollen herkennen we David Cronenberg en Geneviève Bujold. Sombere fotografie van Douglas Koch. De film werd bekroond met de prijs voor de beste Canadese debuutfilm op het Festival van Toronto. Voor de serie van cultuurzender ARTE 2000 As Seen By bekortte de regisseur de film tot 69m. Deze versie werd in Cannes bekroond met de Prix de la Jeunesse. Dolby Stereo.

Yo-Yo Ma: Inspired by Bach - Six Gestures

1997 | Documentaire, Muziek

Canada 1997. Documentaire van Patricia Rozema. Met o.a. Yo-Yo Ma, Jayne Torvill, Christopher Dean en Tom McCamus.

De mensheid zal het jaar 2000 niet halen, want klokslag middernacht op 31 december 1999 vergaat de wereld. Door deze onheilsvoorspelling beheerst een angstpsychose het leven in Toronto. Er is anarchie uitgebroken, maar de meeste mensen berusten in het einde en willen de laatste uren zo aangenaam mogelijk doorbrengen. Sandra (Oh) zit in haar auto en is op weg naar haar vriend voor een gezamenlijke zelfmoord. Sandra's auto knalt tegen een lantarenpaal op en blijft rechtop staan. Wanhopig zwerft ze door de straten. Ze ontmoet Patrick Wheeler (McKellar) die het laatste avondmaal van de familie is ontvlucht. Ze gaat met Patrick mee, en samen wachten ze op het einde, maar dat komt niet. De film die geen optimisme uitstraalt, is voor verschillende interpretaties vatbaar. De jonge regisseur McKellar die zijn eigen scenario schreef, is erin geslaagd een onvergetelijk beeld te schetsen van een stad waarin het dunne laagje vernis wat we gewend zijn beschaving te noemen, er snel vanaf was. De rolverdeling doet het heel goed en in twee kleine bijrollen herkennen we David Cronenberg en Geneviève Bujold. Sombere fotografie van Douglas Koch. De film werd bekroond met de prijs voor de beste Canadese debuutfilm op het Festival van Toronto. Voor de serie van cultuurzender ARTE 2000 As Seen By bekortte de regisseur de film tot 69m. Deze versie werd in Cannes bekroond met de Prix de la Jeunesse. Dolby Stereo.

Yo-Yo Ma: Inspired By Bach - Sarabande

1997 | Documentaire, Muziek, Fantasy

Canada 1997. Documentaire van Atom Egoyaan. Met o.a. Yo-Yo Ma, Lori Singer, Arsinée Khanjian, Don McKellar en George Sperdakos.

De mensheid zal het jaar 2000 niet halen, want klokslag middernacht op 31 december 1999 vergaat de wereld. Door deze onheilsvoorspelling beheerst een angstpsychose het leven in Toronto. Er is anarchie uitgebroken, maar de meeste mensen berusten in het einde en willen de laatste uren zo aangenaam mogelijk doorbrengen. Sandra (Oh) zit in haar auto en is op weg naar haar vriend voor een gezamenlijke zelfmoord. Sandra's auto knalt tegen een lantarenpaal op en blijft rechtop staan. Wanhopig zwerft ze door de straten. Ze ontmoet Patrick Wheeler (McKellar) die het laatste avondmaal van de familie is ontvlucht. Ze gaat met Patrick mee, en samen wachten ze op het einde, maar dat komt niet. De film die geen optimisme uitstraalt, is voor verschillende interpretaties vatbaar. De jonge regisseur McKellar die zijn eigen scenario schreef, is erin geslaagd een onvergetelijk beeld te schetsen van een stad waarin het dunne laagje vernis wat we gewend zijn beschaving te noemen, er snel vanaf was. De rolverdeling doet het heel goed en in twee kleine bijrollen herkennen we David Cronenberg en Geneviève Bujold. Sombere fotografie van Douglas Koch. De film werd bekroond met de prijs voor de beste Canadese debuutfilm op het Festival van Toronto. Voor de serie van cultuurzender ARTE 2000 As Seen By bekortte de regisseur de film tot 69m. Deze versie werd in Cannes bekroond met de Prix de la Jeunesse. Dolby Stereo.

Life Without Fear - Hanns Eisler

1997 | Documentaire, Muziek

Duitsland​/​​Canada 1997. Documentaire van Larry Weinstein. Met o.a. Gisela May, H.K. Gruber, Robyn Archer, Richard Stoltzmann en Stefanie Wüst.

De mensheid zal het jaar 2000 niet halen, want klokslag middernacht op 31 december 1999 vergaat de wereld. Door deze onheilsvoorspelling beheerst een angstpsychose het leven in Toronto. Er is anarchie uitgebroken, maar de meeste mensen berusten in het einde en willen de laatste uren zo aangenaam mogelijk doorbrengen. Sandra (Oh) zit in haar auto en is op weg naar haar vriend voor een gezamenlijke zelfmoord. Sandra's auto knalt tegen een lantarenpaal op en blijft rechtop staan. Wanhopig zwerft ze door de straten. Ze ontmoet Patrick Wheeler (McKellar) die het laatste avondmaal van de familie is ontvlucht. Ze gaat met Patrick mee, en samen wachten ze op het einde, maar dat komt niet. De film die geen optimisme uitstraalt, is voor verschillende interpretaties vatbaar. De jonge regisseur McKellar die zijn eigen scenario schreef, is erin geslaagd een onvergetelijk beeld te schetsen van een stad waarin het dunne laagje vernis wat we gewend zijn beschaving te noemen, er snel vanaf was. De rolverdeling doet het heel goed en in twee kleine bijrollen herkennen we David Cronenberg en Geneviève Bujold. Sombere fotografie van Douglas Koch. De film werd bekroond met de prijs voor de beste Canadese debuutfilm op het Festival van Toronto. Voor de serie van cultuurzender ARTE 2000 As Seen By bekortte de regisseur de film tot 69m. Deze versie werd in Cannes bekroond met de Prix de la Jeunesse. Dolby Stereo.

Kunst zerstört das Schweigen - Schostakovitsch contra Stalin

1997 | Documentaire, Biografie, Experimenteel

België​/​​Nederland​/​​Canada​/​​Duitsland 1997. Documentaire van Larry Weinstein. Met o.a. Valery Gergiev, Karen Khatchaturian, Flora Litvinova, Abram Gozenpud en Dimitri Tolstoï.

De mensheid zal het jaar 2000 niet halen, want klokslag middernacht op 31 december 1999 vergaat de wereld. Door deze onheilsvoorspelling beheerst een angstpsychose het leven in Toronto. Er is anarchie uitgebroken, maar de meeste mensen berusten in het einde en willen de laatste uren zo aangenaam mogelijk doorbrengen. Sandra (Oh) zit in haar auto en is op weg naar haar vriend voor een gezamenlijke zelfmoord. Sandra's auto knalt tegen een lantarenpaal op en blijft rechtop staan. Wanhopig zwerft ze door de straten. Ze ontmoet Patrick Wheeler (McKellar) die het laatste avondmaal van de familie is ontvlucht. Ze gaat met Patrick mee, en samen wachten ze op het einde, maar dat komt niet. De film die geen optimisme uitstraalt, is voor verschillende interpretaties vatbaar. De jonge regisseur McKellar die zijn eigen scenario schreef, is erin geslaagd een onvergetelijk beeld te schetsen van een stad waarin het dunne laagje vernis wat we gewend zijn beschaving te noemen, er snel vanaf was. De rolverdeling doet het heel goed en in twee kleine bijrollen herkennen we David Cronenberg en Geneviève Bujold. Sombere fotografie van Douglas Koch. De film werd bekroond met de prijs voor de beste Canadese debuutfilm op het Festival van Toronto. Voor de serie van cultuurzender ARTE 2000 As Seen By bekortte de regisseur de film tot 69m. Deze versie werd in Cannes bekroond met de Prix de la Jeunesse. Dolby Stereo.

Schumann's Lost Romance

1996 | Drama, Biografie, Muziek

Verenigd Koninkrijk​/​​Nederland​/​​Canada 1996. Drama van Steve Ruggi. Met o.a. Anton Lesser, Anna Farnsworth, Vaughan Sivell, Steven Isserlis en Nancy B. Reich.

De mensheid zal het jaar 2000 niet halen, want klokslag middernacht op 31 december 1999 vergaat de wereld. Door deze onheilsvoorspelling beheerst een angstpsychose het leven in Toronto. Er is anarchie uitgebroken, maar de meeste mensen berusten in het einde en willen de laatste uren zo aangenaam mogelijk doorbrengen. Sandra (Oh) zit in haar auto en is op weg naar haar vriend voor een gezamenlijke zelfmoord. Sandra's auto knalt tegen een lantarenpaal op en blijft rechtop staan. Wanhopig zwerft ze door de straten. Ze ontmoet Patrick Wheeler (McKellar) die het laatste avondmaal van de familie is ontvlucht. Ze gaat met Patrick mee, en samen wachten ze op het einde, maar dat komt niet. De film die geen optimisme uitstraalt, is voor verschillende interpretaties vatbaar. De jonge regisseur McKellar die zijn eigen scenario schreef, is erin geslaagd een onvergetelijk beeld te schetsen van een stad waarin het dunne laagje vernis wat we gewend zijn beschaving te noemen, er snel vanaf was. De rolverdeling doet het heel goed en in twee kleine bijrollen herkennen we David Cronenberg en Geneviève Bujold. Sombere fotografie van Douglas Koch. De film werd bekroond met de prijs voor de beste Canadese debuutfilm op het Festival van Toronto. Voor de serie van cultuurzender ARTE 2000 As Seen By bekortte de regisseur de film tot 69m. Deze versie werd in Cannes bekroond met de Prix de la Jeunesse. Dolby Stereo.

My War Years: Arnold Schoenberg

1992 | Documentaire, Biografie, Muziek

Duitsland​/​​Canada 1992. Documentaire van Larry Weinstein. Met o.a. Rudolf Wessely, Hagnot Elischka, Thomas Sigwald, Erhard Pauer en Hannes Gastinger.

Een portret van Arnold Schoenberg (1874-1951), een van de meest markante figuren uit het kunst- en muziekwereldje van Wenen in het begin van de twintigste eeuw. Schoenberg was autodidact die begon met de muziek die hij in de straten hoorde neer te schrijven. Alexander von Zemlinsky werd zijn leraar en levenslange vriend. Ondanks het verbod van zijn ouders stortte de jonge Arnold zich in het muziekleven. Hij ontwikkelde een zeer persoonlijke stijl die zowel voorstanders had als fervente tegenstanders. Zijn atonale tonen gaven een nieuwe dimensie aan de muziek. Wie niet in zijn zgn. 'Zwölftonmusik' kon inkomen had er uiteraard geen oren naar. Hij vermeed de harmonieuse symfonische klanken uit het verleden. Zijn invloed op de filmmuziek was monumentaal. De film is opgevat als een documentaire gemaakt in de eerste helft van de twintigste eeuw, met acteurs die tot de camera spreken in interviews. Zelfs de 'home movies' van Schoenberg zijn gefantaseerd, maar opgenomen in zwart-wit met de primitieve beelden van die tijd. Een interessant experiment dat vooral muziekliefhebbers zal aanspreken. Muziek wordt uitgevoerd door Pierre Boulez, het Schoenberg Quartet, het Ensemble Intercontemporain, de sopranen Arleen Auger en Janice Watson, 'Sprechstimme' Marianne Pousseur, pianist Stefan Vladar en het Londen Symphony Orchestra, o.l.v. Michael Tilston Thomas. Weinstein en Thomas Wallner baseerden hun scenario op actuele geschriften en interviews. Achter de camera nam Horst Zeidler plaats. Stereo.