Serag Mounir: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Enta Habibi

1957 | Komedie, Musical

Egypte 1957. Komedie van Youssef Chahine. Met o.a. Farid el-Atrache, Hind Rostom, Chadia, Abdel Salam el-Naboulsi en Serag Mounir.

Een neef en een nicht moeten met elkaar trouwen om elk de helft van het fortuin van een familielid te erven en natuurlijk worden ze op de hielen gezeten door hun respectieve families. Helaas hebben ze een hekel aan elkaar en houden ze van iemand anders. Nadat ze onder hun derde trouwpoging uitgekomen zijn (ze hebben allebei last van hun appendix!) worden ze via een heel reeks verwikkelingen uiteindelijk toch verliefd op elkaar. Als we hier aan toe zouden voegen dat het om een muzikale filmserie gaat die tot doel heeft de populaire Egyptische zanger el-Atrache in de schijnwerpers te zetten, zou daarmee alles gezegd zijn. Een gekunsteld scenario vol misverstanden. Grappige scène: terwijl ze doen alsof ze elkaar het hof maken lopen de 'verloofden' om een tafel heen en bestoken ze elkaar met gemene opmerkingen. De regisseur doet het heel aardig, maar gezien het grote aantal liederen zal de Europese kijker de film wel niet om door te komen vinden!

Sayedet al kitar

1952 | Drama

Egypte 1952. Drama van Youssef Chahine. Met o.a. Leïla Mourad, Yehia Chahine, Emad Hamdi, Zeinab Sedki en Serag Mounir.

Een onwaarschijnlijk en nauwelijks na te vertellen melodrama, waarin sprake is van een jonge vrouw die in vijftien jaar twee keer sterft en weer opstaat, haar dochter die haar na zoveel tijd niet meer herkent, terwijl zij toen in dezelfde fabriek werkten, een rijke echtgenoot en industrieel die bij het gokken enorme bedragen verliest die niet van hem zijn en die, wanneer hij zijn vrouw terugziet, haar in een afgelegen huis verstopt teneinde de premie van de levensverzekering te kunnen opstrijken, een treinontsporing, een brand, genoemde echtgenoot die geld steelt uit een liefdadigheidsfonds en daarmee naar het casino gaat, waar hij een zo idioot bedrag wint dat hij gek (!!) wordt en zich in een open liftschacht werpt (tot grote tevredenheid van iedereen, inclusief de kijker). Voeg aan deze ratjetoe, hèt voorbeeld van de destijds in Egypte populaire film, scènes in de stijl van de Amerikaanse musical toe, een onnozel loflied op de industrialisatie, veel andere liederen en twee typische thriller- scènes. Wat rest is de buitengewoon knappe montage. Niet veel dus.