Chico Buarque: muziek.
Er zijn 6 films gevonden.

Amores Possíveis

2001 | Romantiek, Komedie, Fantasy

Brazilië 2001. Romantiek van Sandra Werneck. Met o.a. Murilo Benício, Carolina Ferraz, Emílio De Mello, Beth Goulart en Irene Ravache.

Vijftien jaar eerder is Carlos naar de bioscoop gegaan om zijn geliefde Julia van de universiteit te ontmoeten. Hij is wachtend in de lobby achtergelaten. Terwijl hij aan het wachten is gebeurt er iets dat zijn leven zal veranderen. Iets onbelangrijks dat invloed heeft. Vijftien jaar later krijgen we drie versies van het leven van Carlos te zien. De vraag is welke versie zijn ware leven is.

Todo dia todo

1998 |

Brazilië 1998. Flávio Frederico. Met o.a. Emerson Rossini, Rômulo Slama, Felipe Augusto, Augusto Moreno en Fabr¡cio Stancatti.

Vijftien jaar eerder is Carlos naar de bioscoop gegaan om zijn geliefde Julia van de universiteit te ontmoeten. Hij is wachtend in de lobby achtergelaten. Terwijl hij aan het wachten is gebeurt er iets dat zijn leven zal veranderen. Iets onbelangrijks dat invloed heeft. Vijftien jaar later krijgen we drie versies van het leven van Carlos te zien. De vraag is welke versie zijn ware leven is.

Maine Océan

1985 | Experimenteel

Frankrijk 1985. Experimenteel van Jacques Rozier. Met o.a. Bernard Menez, Luis Rego, Yves Alfonso, Lydia Feld en Rose-Marie Gomès.

Een jonge Braziliaanse topless-danseres reist eersteklas in de expresstrein Maine Océan. Bij controle door twee gekke treinconducteurs blijkt er iets niet in orde te zijn met haar ticket, maar het meisje spreekt Frans noch Engels. Een advocate in hetzelfde compartiment zorgt ervoor dat alles in orde komt. Ze nodigt het meisje uit om enkele dagen met haar door te brengen op het île d'Yeu. Onderweg ontmoeten ze nog allerhande vreemde figuren. Een schijnbaar alledaags avontuur met heel wat komische verwikkelingen, vooral door de taalverwarringen. De film toont aan dat verschillende culturen, hoever ze ook uit elkaar liggen, best kunnen samenleven. Een vermakelijke kroniek geschreven door Rozier en Lydia Feld en stijlvol in beeld gebracht door Acacio De Almeida.

Bye Bye Brazil

1980 | Komedie

Frankrijk​/​​Brazilië 1980. Komedie van Carlos Diégues en Carlos Diegues. Met o.a. Betty Faria, Fabio Junior, Zaira Zambelli, Principe Nabor en Jofe Sorres.

Een variétégroep trekt met een van geluidsinstallatie voorziene vrachtwagen door Brazilië op zoek naar publiek en maakt daarbij zware tijden door: de tv, de disco en de radio zijn de grote concurrenten. Wanneer ze door een weddenschap hun vrachtwagen verliezen, blijft er voor de mannen niets anders over dan hun vrouwen te prostitueren, maar ook dat loopt niet van een leien dakje. Lichtvoetige satire, die op aangename wijze een balans opmaakt van het hedendaagse Brazilië in al zijn aspecten. Het intelligente scenario van Diegues brengt via een speels verhaal cynische maatschappijkritiek die zeker niet alleen van toepassing is voor het land van herkomst. Prachtige locatiefotografie van Lauro Escorel Filho.

Dona Flor e seus dois maridos

1976 | Komedie, Fantasy

Brazilië 1976. Komedie van Bruno Barreto. Met o.a. Sonia Braga, José Wilker, Mauro Mendoca, Dinorah Brillanti en Nelson Xavier.

Als haar echtgenoot onverwacht sterft op carnavalsdag is het verdriet van Dona Flor (Braga) onbeschrijfelijk, ook al weet ze dat hij haar voortdurend bedroog. Toch was hij een bedreven minnaar met een niet te ontkennen charme. Na de rouw vraagt de apotheker haar met hem te trouwen. Maar wat moet ze als haar echtgenoot haar vanuit het hiernamaals steeds opnieuw komt verleiden? Satirische fantasie die meermaals uithaalt naar de kleinburgerlijkheid van de Braziliaanse bourgeoisie. De acteurs beleven hun rol met veel plezier, maar toch kunnen ze enkele inzinkingen in het scenario van Barreto, naar de roman van Jorge Amado, niet verdoezelen. Goede fotografie van Maurilo Salles. Braga werd door deze film ook buiten Brazilië bekend.

Joanna Francesa

1973 | Experimenteel, Fantasy

Brazilië 1973. Experimenteel van Carlos Diegues. Met o.a. Jeanne Moreau, Pierre Cardin, Carlos Kroeber, Helber Ranguel en Eliezer Gomez.

Met Franse toeriste Moreau als Joanna, de centrale figuur, is deze film een tragische fabel over het einde van onze beschaving. Deze ondergang vindt plaats tussen de realiteit en de droom, het echte en het ingebeelde, en zou aldus passen in het denkpatroon van de mens. Het merendeel van de legendes hebben een goedaardig einde, maar Diegues` visie is het tegenovergestelde. Een vreemde film met een complex scenario (van Diegues zelf) dat niet in een paar regels kan worden samengevat en verklaard. Dit experiment is eerder interessant dan geslaagd, maar destijds sloeg met deze film de Braziliaanse 'cinema novo' een nieuwe richting in. Diegues wist zijn lievelingsactrice, de 45-jarige Moreau, te strikken, evenals modekoning Pierre Cardin als geldschieter, die bekend stond als mecenas van de avant-garde kunst. Het camerawerk van Dib Lufti is mooi. Mono.