Michael Haneke (1942): regie, cast en scenario.
Er zijn 17 films gevonden.

Happy End
Frankrijk/​Oostenrijk/​Duitsland 2017. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Isabelle Huppert, Jean-Louis Trintignant, Fantine Harduin, Franz Rogowski en Mathieu Kassovitz.
Michael Haneke: Regie, scenario
KIC
vpro cinema
bezoekers
Ik
Amour
Frankrijk/​Oostenrijk/​Duitsland 2012. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Emmanuelle Riva, Isabelle Huppert en William Shimell.
Michael Haneke: Scenario, regie
KID
vpro cinema
bezoekers
Ik
Das weisse Band
Duitsland/​Oostenrijk/​Frankrijk/​Italië 2009. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Leonard Proxauf, Christian Friedel, Leonie Benesch, Burghart Klaußner en Janina Fautz.
Michael Haneke: Scenario, regie
GIJD
vpro cinema
bezoekers
Ik
Funny Games U.S.
Verenigde Staten/​Frankrijk/​Verenigd Koninkrijk/​Oostenrijk/​Duitsland/​Italië 2007. Michael Haneke. Met o.a. Naomi Watts, Tim Roth, Michael Pitt, Brady Corbet en Devon Gearhart.
Michael Haneke: Regie, scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik
Caché
Frankrijk/​Oostenrijk/​Duitsland/​Italië 2005. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Daniel Auteuil, Juliette Binoche, Maurice Bénichou, Annie Girardot en Walid Afkir.
Michael Haneke: Regie, scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik
Le temps du loup
Frankrijk/​Oostenrijk/​Duitsland 2003. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Isabelle Huppert, Maurice Bénichou, Lucas Biscombe, Béatrice Dalle en Patrice Chéreau.
Michael Haneke: Regie, scenario
JE
vpro cinema
bezoekers
Ik
La pianiste
Frankrijk/​Oostenrijk 2001. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Isabelle Huppert, Annie Girardot, Benoît Magimel, Udo Samel en Anna Sigalevitch.
Michael Haneke: Scenario, regie
HE
vpro cinema
bezoekers
Ik
Code Inconnu : Récit incomplet de divers voyages
Frankrijk/​Duitsland/​Roemenië 2000. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Luminita Gheorghiu, Ona Lu Yenke, Maimouna Hélène Diarra, Alexandre Hamidi en Crenguta Hariton Stoica.
Michael Haneke: Regie, scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik
Funny Games
Oostenrijk 1997. Thriller van Michael Haneke. Met o.a. Susanne Lothar, Ulrich Mühe, Arno Frisch, Frank Giering en Stefan Clapczynski.
Michael Haneke: Regie, scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik
Das Schloß
Oostenrijk 1997. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Frank Giering, Felix Eitner, André Eisermann, Nikolaus Paryla en Dörte Lyssewski.
Michael Haneke: Regie, scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik
Lumière et compagnie
Duitsland/​Spanje/​Noorwegen/​Frankrijk 1995. Documentaire van Sarah Moon. Met o.a. Gabriël Axel, Theodoros Angelopoulos, Vicente Aranda, Merzak Allouache en John Boorman.
Michael Haneke: Cast
vpro cinema
bezoekers
Ik
71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls
Oostenrijk/​Duitsland 1994. Mysterie van Michael Haneke. Met o.a. Lukas Miko, Otto Grünmandl, Anne Bennent, Udo Samel en Gabriel Cosmin Urdes.
Michael Haneke: Regie, scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik
Die Rebellion
Oostenrijk 1993. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Udo Samel, Branco Samararovski, Judith Pogany, Thierry van Werveke en Branko Samarovski.
Michael Haneke: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Benny's Video
Oostenrijk/​Zwitserland 1992. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Arno Frisch, Angela Winkler, Ulrich Mühe, Stephanie Brehme en Ingrid Strassner.
Michael Haneke: Regie, scenario
JE
vpro cinema
bezoekers
Ik
Der siebente Kontinent
Oostenrijk/​Duitsland 1989. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Birgit Doll, Dieter Berner, Leni Tanzer, Udo Samel en Silvia Fenz.
Michael Haneke: Regie, scenario
vpro cinema
bezoekers
Ik
Wer war Edgar Allen?
Oostenrijk 1984. Michael Haneke. Met o.a. Guido Wieland, Rolf Hoppe en Paulus Manker.
Michael Haneke: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik
Wer war Edgar Allen?
 Michael Haneke, 1984
Lemminge
Duitsland 1978. Michael Haneke. Met o.a. Paulus Manker, Elisabeth Orth en Bernhard Wicki.
Michael Haneke: Regie
vpro cinema
bezoekers
Ik

Happy End

2017 | Drama

Frankrijk​/​​Oostenrijk​/​​Duitsland 2017. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Isabelle Huppert, Jean-Louis Trintignant, Fantine Harduin, Franz Rogowski en Mathieu Kassovitz.

De getroebleerde, bijna dertienjarige Eve (prachtig ijskoud gespeeld door Harduin) gaat bij haar al even getroebleerde familie in Calais wonen nadat haar moeder in het ziekenhuis is beland na een overdosis pillen. Zoals gebruikelijk bij Haneke staan de gebeurtenissen in zijn disfunctionele families symbool voor maatschappelijke thema‘s. Voor Happy End ontwaren we onder meer het egocentrisme van de rijke, westerse mens en – stokpaardje van Haneke – de afstompende werking van het beeldscherm. In Cannes matig ontvangen (al kreeg de regisseur daar wel een Palm-nominatie), maar even bijtend, scherp en zwart-komisch als zijn beste werk.

Amour

2012 | Drama

Frankrijk​/​​Oostenrijk​/​​Duitsland 2012. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Jean-Louis Trintignant, Emmanuelle Riva, Isabelle Huppert en William Shimell.

Georges en Anne zijn twee oud-pianoleraren. Hoogopgeleid, beschaafd en met elkaar vergroeid. Je kan zien dat ze samen lang en gelukkig hebben geleefd. Maar daar maakt Haneke een eind aan. Anne krijgt een beroerte. Raakt de controle over haar lichaam kwijt en vervolgens over haar geest. Haneke neemt de tijd het lichamelijke verval in al zijn pijnlijke details vast te leggen. Afgezien van één scène in het begin speelt alle actie zich af in het appartement van het tweetal. Dat klinkt als een toneelstuk, maar Amour is onversneden cinema. Bekroond met onder andere de Oscar en BAFTA voor beste niet-­Engelstalige film, de Gouden Palm in Cannes en vijf Césars.

Das weisse Band

2009 | Drama, Misdaad, Mysterie

Duitsland​/​​Oostenrijk​/​​Frankrijk​/​​Italië 2009. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Leonard Proxauf, Christian Friedel, Leonie Benesch, Burghart Klaußner en Janina Fautz.

Vlak voor WO I wordt een landelijk dorpje in het noorden van Duitsland opgeschrikt door een aantal akelige incidenten: iemand spant een touw over de weg waardoor een paard verongelukt, iemand wordt ontvoerd en mishandeld, er wordt brand gesticht. Wat is er toch aan de hand in deze ogenschijnlijk zo ordentelijke gemeenschap? Spannend, uitstekend gespeeld drama van regisseur Haneke (Amour, Funny Games), in prachtig zwart-wit geschoten, geeft gitzwart commentaar op de destijds heersende moraal. Twee Oscarnominaties en een Gouden Palm in Cannes.

Funny Games U.S.

2007 |

Verenigde Staten​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk​/​​Oostenrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 2007. Michael Haneke. Met o.a. Naomi Watts, Tim Roth, Michael Pitt, Brady Corbet en Devon Gearhart.

In de Amerikaanse remake van zijn eigen film – met betere acteurs – manipuleert de Oostenrijkse regisseur Michael Haneke nog steeds de kijker. Het meeste geweld blijft buiten beeld, Haneke toont slechts de gevolgen: de angst, de radeloosheid, de ondraaglijke pijn. In deze herverfilming krijgen scènes door de Amerikaanse setting een nieuwe betekenis.

Caché

2005 | Drama, Thriller

Frankrijk​/​​Oostenrijk​/​​Duitsland​/​​Italië 2005. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Daniel Auteuil, Juliette Binoche, Maurice Bénichou, Annie Girardot en Walid Afkir.

Makkelijke films maakt Haneke nooit, en Caché is een van zijn ongemakkelijkste. Georges (Auteuil), gerespecteerd presentator van een boekenprogramma, mooie Parijse woning, intelligente, aantrekkelijke vrouw (Binoche), krijgt op een dag een videoband met een opname van zijn huis. Er gebeurt niet veel bijzonders op de tape, maar kennelijk houdt iemand hem in de gaten. Wie? En waarom? Caché is subtieler dan het ijselijke Funny Games, maar even onthutsend. Regieprijs in Cannes, European Film Awards in de categorieën beste film, beste acteur, beste regie en beste montage.

Le temps du loup

2003 | Drama

Frankrijk​/​​Oostenrijk​/​​Duitsland 2003. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Isabelle Huppert, Maurice Bénichou, Lucas Biscombe, Béatrice Dalle en Patrice Chéreau.

Rampenfilms - hoe visueel overdonderend ook - gaan over het dunne laagje beschaving dat de mensheid vrijwaart van anarchie. In de compromisloze rampenfilm Le temps du loup van regisseur Michael Haneke (La pianiste) is de aard van de ramp onbekend en gaat het uitsluitend om de menselijkheid van de overlevenden. Centraal staan moeder Anne (Huppert) en haar twee kleine kinderen, een getraumatiseerd gezin dat hoopt op verlossing in een volgepakt treinstation op het platteland. Volgens Haneke zijn glamourfilms leugenachtig, bedoeld voor verstrooiing en winst. Zijn films zijn naar eigen zeggen kunstwerken waarin hij de waarheid nauwgezet probeert te benaderen. Kijk en huiver.

La pianiste

2001 | Drama

Frankrijk​/​​Oostenrijk 2001. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Isabelle Huppert, Annie Girardot, Benoît Magimel, Udo Samel en Anna Sigalevitch.

La pianiste verhaalt van een emotioneel gesloten pianolerares die doceert aan het Weens conservatorium en daarbuiten een eenzaam bestaan leidt. Ze heeft een moeizame relatie met haar in haar teleurgestelde moeder, met wie ze samenwoont. Dan wordt een leerling verliefd op haar. Haneke’s bekende koele, afstandelijke aanpak, die weinig hoop uitdraagt over intermenselijke communicatie, resulteert in een verontrustend portret van een vrouw die hevig tracht haar eigen gevoelens de baas te blijven. Isabelle Huppert, zelf een bedreven pianiste, speelt een van haar mooiste rollen in jaren en kreeg er heel wat onderscheidingen voor.

Code Inconnu : Récit incomplet de divers voyages

2000 | Drama

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Roemenië 2000. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Luminita Gheorghiu, Ona Lu Yenke, Maimouna Hélène Diarra, Alexandre Hamidi en Crenguta Hariton Stoica.

Door het bericht van actrice Juliette Binoche dat zij graag eens zou werken met de regisseur van films als Benny's Video en Funny Games, kwam de Oostenrijkse Michael Haneke in Parijs terecht. Daar speelt zich dit breed opgezette drama af, waarin verschillende mensen worden gevolgd. Binoche in een mooie rol speelt een aanstormende, ambitieuze actrice, die op straat haar jonge zwager tegen het lijf loopt. Die vernedert een Roemeense bedelaarster en wordt daarop aangesproken door een jonge Senegalees die werkt op een school voor doofstomme kinderen. Het is maar een klein, schijnbaar onbeduidend incident. Toch zal het voor de betrokkenen uiteenlopende gevolgen hebben. Haneke toont, ondanks (of misschien wel dankzij) de verbreding van zijn horizon, andermaal een sombere visie op de moderne, individualistische consumptiemaatschappij waarin intermenselijke communicatie tot mislukken gedoemd lijkt. Het beviel Haneke wel in Frankrijk: hij maakte er ook de (Frans-Oostenrijkse coproducties) La pianiste en Le temps du loup.

Funny Games

1997 | Thriller, Experimenteel

Oostenrijk 1997. Thriller van Michael Haneke. Met o.a. Susanne Lothar, Ulrich Mühe, Arno Frisch, Frank Giering en Stefan Clapczynski.

Op een dag wordt er aangebeld bij een Oostenrijks gezin. Twee nette, beleefde jongemannen staan voor de deur. Ze worden binnengelaten. En dan blijken ze toch niet zo netjes en beleefd te zijn. Raspessimist Haneke confronteert de kijker in deze anti-slasherfilm met gruwelijke scènes, maar bovenal met onze diepgewortelde fascinatie voor (media)geweld. Dat geweld vindt hier grotendeels buiten beeld plaats, maar maakt toch een enorme indruk. Tien jaar later maakte Haneke een, vrijwel identieke, Amerikaanse versie.

Das Schloß

1997 | Drama

Oostenrijk 1997. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Frank Giering, Felix Eitner, André Eisermann, Nikolaus Paryla en Dörte Lyssewski.

Een van de zwakste Kafka-verfilmingen aller tijden. Lang, traag, alles behalve intrigerend. Haneke schreef zelf het draaiboek over landmeter K (Mühe), uitgenodigd door een graaf om op diens slot te werken. K wordt duidelijk niet verwacht maar zoekt zelf zijn weg naar het slot. Niemand wil hem helpen. Iedereen lijkt iets tegen hem te hebben. De bureaucratie blijft ondoordringbaar. Ùiteindelijk blijft K wat hij was op de dag van zijn aankomst: een niet gedulde vreemdeling.

Lumière et compagnie

1995 | Documentaire

Duitsland​/​​Spanje​/​​Noorwegen​/​​Frankrijk 1995. Documentaire van Sarah Moon. Met o.a. Gabriël Axel, Theodoros Angelopoulos, Vicente Aranda, Merzak Allouache en John Boorman.

Op initiatief van Philippe Poulet werden veertig internationale regisseurs uitgenodigd door het Filmmuseum van Lyon om een stukje film te draaien met de originele cinématographe van de gebroeders Lumière, onder het talentrijke oog van kunstenares Sarah Moon. De regels die ze moeten volgen: het filmpje mag maximum tweeënvijftig seconden duren, mag geen synchroon geluid hebben en moet uit ten hoogste drie scènes bestaan. Ondertussen worden hen vragen gesteld als 'Waarom filmt u?', 'Houdt de filmkunst op te bestaan?' en 'Waarom wilt u filmen met de camera van Lumière?'. Als tegenpool worden actualiteitsbeelden van het jaar getoond, zonder geluid en in zwart-wit. Een film waaraan het grote publiek weinig heeft, maar die in wezen veertig verschillende theorieën geeft over de zevende kunst, even uiteenlopend als de talenten die erbij betrokken werden. Een curiosum dat voor cinefielen en filmstudenten een hele wereld opent. Roger Ikhief en Timothy Miller moesten alles monteren en de historische ontmoetingen werden vastgelegd met een gewone 35mm-camera door Philippe Poulet en Didier Ferry. De film ging in wereldpremière op 27 december 1995, de dag dat de cinematografie honderd jaar werd.

71 Fragmente einer Chronologie des Zufalls

1994 | Mysterie, Drama, Experimenteel

Oostenrijk​/​​Duitsland 1994. Mysterie van Michael Haneke. Met o.a. Lukas Miko, Otto Grünmandl, Anne Bennent, Udo Samel en Gabriel Cosmin Urdes.

Psychologische studie naar de onthutsende daden van een Roemeense student van negentien jaar (Miko) te Wenen. Hij gaat naar Hongarije. Zijn belevenissen, die vlak voor Kerstmis uitlopen op een reeks bloedige misdaden, worden aan een nauwkeurige analyse onderworpen. De personen die hij om het leven brengt kent hij niet. Elke misdaad komt in het tv-journaal en elke moord leidt naar plaatsen waar de student ooit verbleef, in het bijzonder weeshuizen in Boedapest en Wenen, waar het leed hem voor altijd heeft getekend. Het mikado-spel wordt gebruikt als beeld voor de aaneenschakeling van handelingen in een leven. Deze gecompliceerde, moeilijke analyse van gevoelens laat uiteindelijk verschillende interpretatiemogelijkheden open. Fotografie van Christian Berger.

Die Rebellion

1993 | Drama

Oostenrijk 1993. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Udo Samel, Branco Samararovski, Judith Pogany, Thierry van Werveke en Branko Samarovski.

Eerder al (in 1981) verfilmde Wolfgang Staudte de gelijknamige, in 1924 gepubliceerde kritische roman van Joseph Roth over de tijd na WO I in Oostenrijk. Er waren problemen van thuiskomst, oorlogsinvaliden en inflatie. In deze nieuwe tv-film speelt Samarovski de oorlogsinvalide die moet opboksen tegen de bureaucratie en als orgelspeler de straat op moet.

Benny's Video

1992 | Drama, Misdaad

Oostenrijk​/​​Zwitserland 1992. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Arno Frisch, Angela Winkler, Ulrich Mühe, Stephanie Brehme en Ingrid Strassner.

Naargeestig portret van Benny, een gevoelloze jongeman die in koelen bloede een meisje met een slachtpistool vermoordt terwijl zijn camera alles registreert. Regisseur Haneke (Funny Games), de Oostenrijkse meesterfilmer wiens oeuvre zich veelal toespitst op de banaliteit van het kwaad, toont het allemaal met eenzelfde afstandelijkheid als waarmee Benny zijn daad begaat. Debutant Frish is angstaanjagend goed als het titelpersonage, maar na de ijzersterke opening maakt Haneke zich er wel heel makkelijk van af door de belangrijkste confrontatie tussen Benny en zijn ouders over te slaan.

Der siebente Kontinent

1989 | Drama, Experimenteel

Oostenrijk​/​​Duitsland 1989. Drama van Michael Haneke. Met o.a. Birgit Doll, Dieter Berner, Leni Tanzer, Udo Samel en Silvia Fenz.

Het leven van de familie S. wordt onderverdeeld in drie hoofdstukken. We zien hen in 1987. Vader Georg (Berner) werkt in het bewakingscentrum van een groot bedrijf. Moeder Anna (Doll) baat samen met haar broer een optiek uit en hun dochtertje Eva (Tanzer) gaat naar school. Hun leven is een opeenvolging van steeds weer terugkerende automatismen. Contact hebben ze met niemand. In 1988 is er aan dit leven niets veranderd, wat hen dan uiteindelijk in 1989 zal brengen tot een mystieke emotie: het verlangen naar het verlossende 'zevende continent'. Geen eenvoudige film die van de toeschouwer wat doorzettingsvermogen eist om tot het gruwelijke einde te komen. De film is best te vergelijken met R.W. Fassbinders WARUM LAUFT HERR R. AMOK?. Het gebrek aan communicatie is een ziekte van onze tijd, waarin iedereen zich terugtrekt in zijn eigen cocon, tot deze uiteindelijk in een vernietigende explosie ontploft. Een vreemde film vol mysterieuze mystiek, geschreven door Haneke zelf. Achter de camera nam Toni Peschke plaats.

Wer war Edgar Allen?

1984 |

Oostenrijk 1984. Michael Haneke. Met o.a. Guido Wieland, Rolf Hoppe en Paulus Manker.

Het leven van de familie S. wordt onderverdeeld in drie hoofdstukken. We zien hen in 1987. Vader Georg (Berner) werkt in het bewakingscentrum van een groot bedrijf. Moeder Anna (Doll) baat samen met haar broer een optiek uit en hun dochtertje Eva (Tanzer) gaat naar school. Hun leven is een opeenvolging van steeds weer terugkerende automatismen. Contact hebben ze met niemand. In 1988 is er aan dit leven niets veranderd, wat hen dan uiteindelijk in 1989 zal brengen tot een mystieke emotie: het verlangen naar het verlossende 'zevende continent'. Geen eenvoudige film die van de toeschouwer wat doorzettingsvermogen eist om tot het gruwelijke einde te komen. De film is best te vergelijken met R.W. Fassbinders WARUM LAUFT HERR R. AMOK?. Het gebrek aan communicatie is een ziekte van onze tijd, waarin iedereen zich terugtrekt in zijn eigen cocon, tot deze uiteindelijk in een vernietigende explosie ontploft. Een vreemde film vol mysterieuze mystiek, geschreven door Haneke zelf. Achter de camera nam Toni Peschke plaats.

Lemminge

1978 |

Duitsland 1978. Michael Haneke. Met o.a. Paulus Manker, Elisabeth Orth en Bernhard Wicki.

Het leven van de familie S. wordt onderverdeeld in drie hoofdstukken. We zien hen in 1987. Vader Georg (Berner) werkt in het bewakingscentrum van een groot bedrijf. Moeder Anna (Doll) baat samen met haar broer een optiek uit en hun dochtertje Eva (Tanzer) gaat naar school. Hun leven is een opeenvolging van steeds weer terugkerende automatismen. Contact hebben ze met niemand. In 1988 is er aan dit leven niets veranderd, wat hen dan uiteindelijk in 1989 zal brengen tot een mystieke emotie: het verlangen naar het verlossende 'zevende continent'. Geen eenvoudige film die van de toeschouwer wat doorzettingsvermogen eist om tot het gruwelijke einde te komen. De film is best te vergelijken met R.W. Fassbinders WARUM LAUFT HERR R. AMOK?. Het gebrek aan communicatie is een ziekte van onze tijd, waarin iedereen zich terugtrekt in zijn eigen cocon, tot deze uiteindelijk in een vernietigende explosie ontploft. Een vreemde film vol mysterieuze mystiek, geschreven door Haneke zelf. Achter de camera nam Toni Peschke plaats.
imdb: Zoek Michael Haneke op IMDB