Caio Junqueira: cast.
Er zijn 3 films gevonden.

Tropa de Elite

2007 | Thriller, Drama

Brazilië 2007. Thriller van José Padilha. Met o.a. Wagner Moura, André Ramiro, Caio Junqueira, Maria Ribeiro en Fernanda Machado.

De Batalhão de Operações Policiais Especiais (BOPE) is een speciale politie-eenheid die in Rio de Janeiro mag opdraven als de gewone, ineffectieve en corrupte politie het niet meer aankan, en dat komt nogal eens voor. Maar de mannen van de elite-eenheid werken bepaald niet zachtzinnig, ze moorden en martelen zonder met hun ogen te knipperen. Dat de film een Gouden Beer won in Berlijn leidde tot veel commotie, het exorbitante geweld zou gelegitimeerd worden. Volgens filmmaker Padilha laat de film echter alleen zien 'wat er gebeurt op plaatsen waar niemand ooit komt kijken'.

Abril Despedaçado

2001 | Drama, Actiefilm

Frankrijk​/​​Brazilië​/​​Zwitserland 2001. Drama van Walter Salles. Met o.a. Jose Dumont, Rita Assemany, Luiz Carlos Vasconcelos, Ravi Ramos Lacerda en Flavia Marco Antonio.

Fraai gestileerde film over strijdende families en bloedwraak. Net als in Central do Brasil, goed voor twee Oscarnominaties en bijna zestig andere filmprijzen, kiest regisseur Salles in Behind the Sun voor het vertelperspectief van een kleine jongen. Opnieuw is het een effectieve vertelwijze, gesteund door sterk spel en gevat in oogstrelend camerawerk, met gloedvolle tinten. Het eenvoudige verhaal slaat echter dood op platte symboliek en behaagzieke mooifilmerij. Regisseur Salles baseerde zijn film op 'Een breuk in april' van Ismail Kadare, maar hij nam alleen het thema van de bloedwraak over en zette het verhaal verder volledig naar zijn hand.

O que é isso, companheiro?

1997 | Biografie, Thriller

Brazilië​/​​Verenigde Staten 1997. Biografie van Bruno Barreto. Met o.a. Alan Arkin, Pedro Cardoso, Fernanda Torres, Luiz Fernando Guimarães en Cláudia Abreu.

In 1969 vocht de Braziliaanse journalist Fernando Gabeira als lid van de militante verzetsgroep MR-8 tegen het militaire regime in zijn land. Als pressiemiddel ontvoerde de groep onder andere de Amerikaanse ambassadeur Charles Burke Elbrick. Tien jaar later schreef Gabeira het boek `O que é isso, companheiro?´ (What´s up, comrade?) waarop regisseur Baretto zijn film losjes baseerde. Baretto wilde geen 'zwart-wit' film maken die 'de wereld indeelt in goed en slecht, slachtoffer en dader', maar een film over 'de angst, hoop en spanning van mensen in een bepaalde periode'. Ook de folteraars kunnen rekenen op zijn inlevingsvermogen wat niet overal in Brazilië met gejuich werd ontvangen. Vera Magalhaes, de enige vrouwelijke kidnapper, klaagde dat het verzet is afgeschilderd als `stommelingen, bijna barbaren, terwijl de folteraar is vermenselijkt´. Gabeira zelf wilde geen invloed op het scenario maar vond het achteraf een waardige afspiegeling van de gebeurtenissen. Tegenwoordig is hij parlementariër voor de Groene partij in thuisland Brazilië.