Marie Rivière (1956): cast.
Er zijn 16 films gevonden.

Antoinette dans les Cévennes

2020 | Avonturenfilm, Komedie, Drama

Frankrijk 2020. Avonturenfilm van Caroline Vignal. Met o.a. Laure Calamy, Benjamin Lavernhe, Olivia Côte, Marc Fraize en Jean-Pierre Martins.

Antoinette is een Parijse schooljuf die er een affaire op na houdt met de getrouwde vader van een van haar leerlingen. Als hij met zijn gezin op wandelvakantie gaat in een Zuid-Franse bergstreek, reist ze hem achterna. Ter plekke wordt het voor Antoinette vooral afzien vanwege de eigenzinnige pakezel die haar bagage door de bergen moet vervoeren. Een onderhoudende, bitterzoete romcom-satire, verteld vanuit het perspectief van de ‘gezinsbreker.’ Losjes verwijzend naar Robert Louis Stevensons Travels with a Donkey in the Cévennes, doet Antoinette qua toon nog het meest denken aan een Franse Soof.

Ce sentiment de l'été

2015 | Drama

2015. Drama van Mikhaël Hers. Met o.a. Judith Chemla, Anders Danielsen Lie, Marie Rivière, Féodor Atkine en Dounia Sichov.

Wanneer zijn Franse vriendin Sasha, in een park in elkaar gezakt, is overleden, tuimelt Lawrence in het niets. Lawrence en Sacha's zus Zoé zullen elkaar echter terugzien. Niet ieders kopje treurwilgenthee, deze cosmopoliete-hipsterfilm waarin niemand een echt beroep lijkt uit te oefenen. Toch worden verlies en rouw welhaast tastbaar dankzij de discreet achter de acteurs verdwijnende regie en de weids-naturalistische fotografie van Sébastien Buchmann; iets ondefinieerbaars ligt in de warme beelden van Berlijn, Annecy en New York. Prachtbijrol van de diepblauwogige Lana Cooper, in Kinks-shirt.

Le temps qui reste

2005 | Drama

Frankrijk 2005. Drama van François Ozon. Met o.a. Melvil Poupaud, Jeanne Moreau, Valeria Bruni Tedeschi, Daniel Duval en Marie Rivière.

Hoe ga je om met het naderende einde? Laura (Moreau) wapent zich tegen de dood met potten vol vitaminepillen en een jeugdige levenshouding. Haar kleinzoon Romain heeft geen verdediging. Hij komt haar vertellen dat hij nog maar een paar maanden te leven heeft. Ozon vermijdt grote woorden, maar slaagt er niet in clichés te omzeilen. Losse scènes, waaronder die met Jeanne Moreau, zijn sterk getroffen en ontroerend, maar in grote lijnen doet Le temps qui reste schematisch aan. Ozons kundigheid als regisseur blijkt uit details, maar het eindresultaat valt onherroepelijk tegen.

L'Anglaise et le duc

2001 | Drama, Historische film

Frankrijk 2001. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Lucy Russell, Jean-Claude Dreyfus, François Marthouret, Marie Rivière en Léonard Cobiant.

Internationaal bejubeld historisch drama gebaseerd op de memoires van Schotse aristocrate Grace Elliott (Russell), een antirevolutionair die tijdens de Franse Revolutie een warme band had met de graaf van Orléans (Dreyfus), de revolutionair gezinde neef van de koning. Grootmeester Rohmer (1920) schetst door haar ogen de blinde terreur die in het kielzog van de opstand door de stad kolkte. Wat de film gedenkwaardig maakt is Rohmers inventieve gebruik van digitale decors. De film oogt als een schilderij waarin de spelers zich vrij kunnen bewegen waardoor Rohmer zijn productie een ongekend modern en tegelijkertijd archaïsch theatraal stempel geeft.

Les filles ne savent pas nager

2000 | Komedie, Familiefilm, Drama, Romantiek

Frankrijk 2000. Komedie van Anne-Sophie Birot. Met o.a. Isild Le Besco, Karen Alyx, Pascale Bussières, Pascal Elso en Marie Rivière.

Internationaal bejubeld historisch drama gebaseerd op de memoires van Schotse aristocrate Grace Elliott (Russell), een antirevolutionair die tijdens de Franse Revolutie een warme band had met de graaf van Orléans (Dreyfus), de revolutionair gezinde neef van de koning. Grootmeester Rohmer (1920) schetst door haar ogen de blinde terreur die in het kielzog van de opstand door de stad kolkte. Wat de film gedenkwaardig maakt is Rohmers inventieve gebruik van digitale decors. De film oogt als een schilderij waarin de spelers zich vrij kunnen bewegen waardoor Rohmer zijn productie een ongekend modern en tegelijkertijd archaïsch theatraal stempel geeft.

Conte d'automne

1998 | Romantisch drama

Frankrijk 1998. Romantisch drama van Éric Rohmer. Met o.a. Béatrice Romand, Marie Rivière, Alain Libolt, Alexia Portal en Didier Sandre.

In de openingsscène van dit laatste deel in de Contes des quatre saisons zoeft in de Zuid-Franse Drôme de herfstmistral door bomen en struiken. Zonder dat er een woord is gezegd heeft meester Rohmer de sfeer al geschilderd: de vermakelijke vertelling over eenzame wijnboerin Magali (Romand) die door boekhandelaarster-vriendin Isabelle (Rivière) middels heimelijke contactadvertentie aan de man wordt gebracht, kan beginnen. Ook deze Rohmer tintelt weer van de pikante dialogen en fijnzinnige observaties. De plagerig spannende gesprekken tussen Rivière (goddelijk) en Libolt (als de beoogde huwelijkskandidaat) zijn wondertjes van filmkunst zoals alleen Eric Rohmer ze kan brengen.

Muriel fait le désespoir de ses parents

1995 | Familiefilm, Drama

Frankrijk 1995. Familiefilm van Philippe Faucon. Met o.a. Catherine Klein, Dominique Perrier, Serge Germany, David Bigiaoui en Marie Rivière.

De zeventien-jarige Muriel (Klein) uit de provincie studeert in Parijs. Ze voelt zich aangetrokken tot haar vriendin, de flapuit Nora (Perrier), maar ze durft haar gevoelens niet te uiten. De vluchtige zoenen die ze uitwisselen zijn voor Nora slechts een spel. Tijdens een bezoek aan haar ouders zegt Muriel dat ze eerder valt op meisjes dan op jongens. Ze ontmoet bij haar vader (Caillat) en moeder (Rivi[KA2]re) een wereld van onbegrip. Enige tijd later gaat ze met Nora en diens vriend Fred (Germany), voor een korte vacantie naar de kust. Een gevoelig portret van moderne jongeren en een pleidooi om de kloof tussen de generaties (beginjaren 1990) te overbruggen. Hoe Muriel en Nora de weg naar de volwassenheid vinden is overtuigend gespeeld en is beslist niet geforceerd. Het scenario is van Catherine Klein en regisseur Faucon. Het camerawerk is van Pierre Milon.

Le cahier volé

1992 | Drama

Frankrijk 1992. Drama van Christine Lipinska. Met o.a. Élodie Bouchez, Edwige Navarro, Benoît Magimel, Malcolm Conrath en Marie Rivière.

Lipinska schetst in deze bewerking van de roman van Régine Desforges de wreedheid van de verliefdheid van adolescenten. Het einde van de oorlog, een klein dorp ergens in het midden van Frankrijk. Een jongen, goed gespeeld door Magimel, komt broodmager terug uit concentratiekamp Buchenwald. De herinnering aan een jong blond meisje hield hem daar in leven. Voor de oorlog waren zij kinderen. Nu is alles anders. Lipinska filmt heel wisselvallig. Ze schept magische momenten, om pal daarop te vervallen in potsierlijkheid. De film blijft enigszins steken in de zoetelijkheden.

Papa est parti maman aussi

1989 | Familiefilm, Avonturenfilm

Frankrijk 1989. Familiefilm van Christine Lipinska. Met o.a. Sophie Aubry, Jérôme Kircher, Benoît Magimel, Anais Subra en Nicolas Neuhuys.

Vier kinderen worden enkele weken door hun ouders alleen gelaten. Zij leiden gedurende deze periode een geheel zelfstandig bestaan en maken talloze avonturen mee. Een mengsel van humor, onverwachtse gebeurtenissen en soms spanning. De regisseuse schotelt ons een film voor die wisselend van kwaliteit is, net als de roman van Reno Forlani, die overigens aan het scenario heeft meegewerkt. Knap in elkaar gezet maar oppervlakkig tijdverdrijf met overtuigend spel van de jonge acteurs die vijf, zes, veertien en zestien jaar oud zijn.

Le bonheur se porte large

1988 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1988. Komedie van Alex Métayer. Met o.a. Alex Métayer, Laure Duthilleul, Marie Rivière, Guillemette Grobon en Muriel Kenn.

De eerste speelfilm van deze regisseur-hoofdrolspeler. Een Parijse employé leidt zo'n saai leven dat hij de personificatie van de verveling lijkt. Hij gaat op vakantie naar het zuiden en ontmoet onderweg een liftster. Hij slaagt er niet in zich van haar te ontdoen en zij sleept hem mee in verschillende avonturen. Een lievige, maar enigszins langdradige komedie met grappen van wisselende kwaliteit. Ook al haalt de maker niet het niveau van Tati of Etaix, de film is toch leuk genoeg om zelfs de grootste zuurpruim te laten lachen.

La nuit du Coucou

1987 | Mysterie

Frankrijk 1987. Mysterie van Michel Favart. Met o.a. Florent Pagny, Marie Rivière, Isabelle Otéro, Gérard Dauzat en Dagory.

Een bewerking van de roman Le Coucou van G.J. Arnaud. Favart is erin geslaagd de vreemde sfeer van het boek weer te geven. De hoofdpersoon sluit zich vrijwillig af in een geheim appartement dat hij bij toeval heeft ontdekt. De film veroorzaakt een beklemmende angst bij de kijker want het mysterie wordt steeds groter. Vage, verontrustende personages in een film waar droom en werkelijkheid door elkaar lijken te lopen.

Quatre aventures de Reinette et Mirabelle

1986 | Drama, Komedie

Frankrijk 1986. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Jessica Forde, Joëlle Miquel, Philippe Laudenbach, François-Marie Bannier en Jean-Claude Brisseau.

In de vorige film van Rohmer, LE RAYON VERT, ging de laatste zonnestraal onder. L`HEURE BLEUE is de tijd die voorafgaat aan het aanbreken van een nieuwe dag, en dan met name op het platteland in dit eerste deel van een vierluik met als rode draden Reinette (Miquel), het plattelandsmeisje en Isabelle (Forde), het meisje uit de stad. Reinette schildert en Isabelle is etnologe. Alleen het eerste verhaal speelt zich af op het platteland, de andere drie, LE GARÇON DE CAFÉ, LE MENDIANT, LA KLEPTOMANE ET L'ARNAQUEUSE en LA VENTE DU TABLEAU, hebben de lawaaiege en drukke stad als achtergrond. Vreemde en zonderlinge figuren passeren de revue. Mensen die je doen lachen, maar je tegelijkertijd verontrusten. Deze mengeling van humor, ironie, zotheid, maar ook van angst en leed verleent de zo speciale sfeer aan deze film, die absoluut niet lijkt op de rest van Rohmers oeuvre, wat over het algemeen moralistisch, poëtisch, realistisch, subtiel, elegant en helder is. Het camerawerk van Sophie Mantigneux is zeer bijzonder. Scenario van Rohmer.

Le rayon vert

1986 | Drama

Frankrijk 1986. Drama van Eric Rohmer. Met o.a. Marie Rivière, Amira Chemakhi, Sylvie Richez, María Luisa García en Dominique Rivière.

Deze film maakt deel uit van een nieuwe cyclus van Eric Rohmer: [KL]Comedies et proverbes[KLE]. Zoals altijd is het thema heel simpel en drukt het iets uit over het leven zelf. Een jonge, eenzame en gedeprimeerde vrouw is op zoek naar de grote liefde in haar leven. Verschillende min of meer teleurstellende dan wel opwindende verwikkelingen nemen haar mee naar Biarritz. Juist ten tijde van `de groene gloed`, een zeldzaam diffractieverschijnsel, dat bij erg mooi weer wordt veroorzaakt door de ondergaande zon. Op 66-jarige leeftijd levert Rohmer opnieuw een meesterwerk af. Zoals altijd lijkt de film op het eerste gezicht vluchtig, maar Rohmer weet haarfijn de kleinste nuances in sfeer en gevoel op te roepen terwijl ook het spel uitzonderlijk is. De wereld is hier die van het overgebrachte woord en dat is waarom we te maken hebben met een filmgenre dat niet kan verouderen. Rohmer zette zijn cyclus voort met QUATRE AVENTURES DE REINETTE ET MIRABELLE (1987).

Chassé-Croisé

1981 | Drama, Experimenteel

Frankrijk 1981. Drama van Arielle Dombasle. Met o.a. Pascal Greggory, Arielle Dombasle, Pierre Clémenti, Alexandra Stewart en Nathalie Guérin.

Een jonge man vermoordt een jonge vrouw zonder dat de relatie tussen hen duidelijk wordt. De film is zonder enige betekenis; hij is een samenraapsel waarin de invloed van Rivette, Rohmer, Borgès, Hugo Santiago en niet te vergeten Buñuel merkbaar is, maar vraag niet hoe. De filmmaker heeft ongetwijfeld ideeën maar elk talent ontbreekt. Tussen de figuranten ontwaren we Eric Rohmer, Roman Polanski en anderen. Een belachelijk, pretentieus en snobistisch werkstuk.

La Femme de l'aviateur

1980 | Komedie, Drama

Frankrijk 1980. Komedie van Eric Rohmer. Met o.a. Philippe Marlaud, Anne-Marie Leury, Mathieu Carrière, Philippe Caroit en Coralie Clément.

Student ziet 's ochtends een man uit het huis van zijn vriendin vertrekken en krijgt van haar geen verklaring los. Die dag ziet hij dezelfde man, met een andere vrouw en hij volgt het paar samen met een avontuurlijk schoolmeisje dat hij toevallig heeft ontmoet. Uiteindelijk blijkt voor alles een simpele verklaring te zijn, maar de jonge held heeft zijn kans bij de scholiere gemist. Eerste deel van een nieuwe serie van Rohmers COMEDIES ET PROVERBES mist het intellectualisme van zijn CONTES MORAUX, maar weet met bedrieglijke simpelheid en lichtheid onderstromen in emoties en absurde toevalligheden in het leven prikkelend uitdrukking te geven.

La vie comme ça

1978 | Drama

Frankrijk 1978. Drama van Jean-Claude Brisseau. Met o.a. María Luisa García, Marie Rivière, Lucien Plazanet, Jacques Serres en Bernard Tiphaine.

Heredia en Rivière wonen samen in een klein appartement sinds ze met studeren gestopt zijn. Heredia vindt werk in een bedrijfje dat chemische produkten maakt. Zo maakt ze kennis met het leven van een loontrekkende en de gewelddadige, soms brutale sfeer van de grote stad. Wanneer een jonge typiste ontslagen wordt, omdat ze weigerde te werken in het troosteloze archief van een jong kaderlid, neemt Heredia haar verdediging op zich. Tevergeefs, maar na deze 'heldendaad' wordt Heredia gevraagd om vakbondsafgevaardigde te worden. Ze wordt inderdaad verkozen. Het leven van een jong meisje uit bourgeoiskringen die kennis maakt met de realiteit van de late jaren zeventig. Brisseau toont zich reeds in deze debuutfilm een meester in het tekenen van een sombere sfeer in een gewelddadig kader. Hij schreef zelf het scenario. Een deprimerende film die lang blijft nazinderen.