Egon Günther

Die Braut

Duitsland 1999. Romantiek van Egon Günther. Met o.a. Veronica Ferres, Herbert Knaup, Sibylle Canonica, Friedrich Wilhem Junge en Rüdiger Vogler.

DEFA - Gebremste Gegenwart

Duitsland 1996. Documentaire van Knut Elstermann. Met o.a. Christine Mückenberger, Wolfgang Staudte, Kurt Mätzig, Wolfgang Kohlhaase en Jochen Mückenberger.

Lenz

Duitsland 1992. Biografie van Egon Günther. Met o.a. Jörg Schüttauf, Christian Kuchenbuch, Hans Otto Reintsch, Susanne Simon en Anja Kling.

Film over het leven van de Duitse dichter-schrijver Jakob Michael Reinhold Lenz (Sch[KA3]uttauf), die leefde van 1751 tot 1792. Hoewel deze domineeszoon naast Friedrich Maximilian von Klinger (1752-1831) geldt als de belangrijkste toneelschrijver van de Sturm und Drang-periode (1776) stierf hij straatarm op 41- jarige leeftijd in Moskou in het jaar van de Franse revolutie. De film concentreert zich rond zijn tijd in Straatsburg, waar hij Johann Wolfgang von Goethe (Kuchenbuch) ontmoette. Goethe`s terugkeer naar Weimar zou zijn ondergang hebben betekend. Gedraaid ter gelegenheid van Lenz` tweehonderdste sterfdag in opdracht van de regionale zender Saarl[KA3]andische Rundfunk. In 1999 was een Goethe-jaar (250 jaar na zijn dood) en Weimar de culturele hoofdstad van Europa; een goede gelegenheid om de film nog eens uit de archieven te halen. Een adequaat gemaakte rolprent, die vooral interessant is voor liefhebbers van de klassieke Duitse literatuur. Het scenario is van regisseur Günther.

Rosamunde

Duitsland 1990. Misdaad van Egon Günther. Met o.a. Anica Dobra, Richy Müller, Jürgen Vogel, Mario Adorf en Manfred Krug.

Rosamunde en haar drie werkeloze vrienden willen uit de financiële ellende zien te komen en ze beramen de ontvoering van de zoon van een rijke joodse fabrikant. Er komt een kink in de kabel als Rosamunde verliefd wordt op de jongeman in kwestie... De film probeert een tijdsbeeld op te roepen van de tijd rond 1935, maar slaagt daar slechts gedeeltelijk in, mede omdat de figuren te dik zijn aangezet. Scenario van regisseur Günther. Camerawerk van Gerard Vandenberg.

Heimatmuseum

Duitsland 1988. Drama van Egon Günther. Met o.a. Jiri Strach, Helmut Zierl, Dana Moráková, Dolly Dollar en Jan Novák.

Deze lange tv-film is vrijelijk ge[KA3]inspireerd op de roman van Siegfried Lenz. Het verhaal beslaat een periode van ruim vijftig jaar en begint in de Masuren, in Oost Pruisen. Drie kinderen, Zygmunt (Strach als kind, Zierl als volwassene) en de zusters Conny (Nov[KA1]ak als kind, Kirschstein als volwassene) en Edith (Mor[KA1]akov[KA1]a als kind, Dollar als volwassene) sluiten vriendschap met elkaar, die nog hechter wordt als zij hun ouders verliezen. De gebeurtenissen beginnen voor WO I (1914-18) en duren tot in de jaren na WO II (1939-45). Ze eindigen in Egenlund in Schleswig-Holstein in West-Duitsland. Zygmunt is de zoon van een pillendraaier, die bij de Russische invasie in WO I om het leven komt. Conny en Edith zijn de kinderen van de directeur van de plaatselijke gevangenis, die in Russische krijgsgevangenschap raakt en sterft. Op zichzelf aangewezen gaan het drietal de moeizame weg der volwassenheid op. Zygmunt is verliefd op Edith, maar komt daar pas achter als ze van elkaar gescheiden zijn. De Polen willen de Masuren bij hun eigen land laten aansluiten, maar de stembus wijst anders uit. Dan komen de nazi's met hun terreur tegen de Polen en later breekt WO II uit, waardoor Polen door de Russen en Duitsers van de kaart geveegd wordt. Zygmunts oom laat hem een volkenkundig museum na dat grotendeels verwoest wordt in WO II. Zygmunt, herenigd met Edith, besluit wat er van over is op te bouwen in Egenlund nadat ze voor de Russen gevlucht zijn en hun geboortegrond voorgoed hebben achtergelaten. Als men vele jaren later het museum wil verheffen tot een nationaal monument denkt Zygmunt 'niemals, wieder' en steekt het in brand. Duits-Duitse geschiedenis over Oost-Pruisen, de Poolse deling en het verlangen naar rustige tijden zonder oorlog en onderdrukkende regimes. Regisseur Günther schreef zelf het scenario, dat talloze subplots bevat en motiveerde zijn rolverdeling tot mooie, geloofwaardige prestaties. Het camerawerk van Gérard Vandenberg is prachtig. Wordt meestal in drie delen uitgezonden, getiteld: 1. SCHÖNE TAGE IN MASUREN, 2. ZYGMUNT UND EDITH en 3. DIE TRENNUNG.

Abschied

Oost Duitsland 1986. Drama van Egon Günther. Met o.a. Rolf Ludwig, Katherina Lind en Jan Spitzer.

Een jongen komt in opstand tegen de, naar zijn mening, burgerlijke opvattingen van zijn vader. Het eeuwige generatieconflict.

Morenga

Duitsland 1985. Oorlogsfilm van Egon Günther. Met o.a. Jacques Breuer, Edwin Noel, Jürgen Holtz, Manfred Seipold en Tobias Hoesl.

Duits Zuid-West Afrika 1904. Gottschalk (Breuer) is officier- veearts in het keizerlijke, Duitse koloniale leger. Hij raakt betrokken bij de opstand van de Hottentotten, die in de ogen van zijn landgenoten slechts een stelletje wilden zijn. Naar Europese maatstaven en christelijke beginselen heeft men het recht om hen te doden als zij zich niet aan het gezag willen onderwerpen. Dit dogma stuit Gottschalk tegen de borst en dan nemen de rebellen hem gevangen en brengen hem bij hun leider. Tot zijn verrassing is men niet van plan hem in de pan te stoppen en op te eten, maar heeft men zijn geneeskundige hulp nodig. Als Gottschalk wordt vrijgelaten, verraden de Hottentotten ongewild waar zij zich schuilhouden en krijgen zij de troepen van Der Kaiser achter zich aan, die hen in de pan hakken. De bezetting van de film is redelijk en hoofdrol Breuer kwam men daarna nog heel regelmatig in een tv-film tegen. Het scenario is van regisseur Günther naar de roman van Uwe Timm, die gaat over het Duitse koloniale verleden. Het camerawerk is van Gernot Roll. Wordt meestal in drie delen uitgezonden en een verkorte versie van 112 minuten werd vertoond op het filmfestival van Berlijn.

Die Leiden des jungen Werthers

Duitsland 1977. Egon Günther. Met o.a. Hilmar Baumann, Katharina Thalbach en Hans-Jrgen Wolf.

Duits Zuid-West Afrika 1904. Gottschalk (Breuer) is officier- veearts in het keizerlijke, Duitse koloniale leger. Hij raakt betrokken bij de opstand van de Hottentotten, die in de ogen van zijn landgenoten slechts een stelletje wilden zijn. Naar Europese maatstaven en christelijke beginselen heeft men het recht om hen te doden als zij zich niet aan het gezag willen onderwerpen. Dit dogma stuit Gottschalk tegen de borst en dan nemen de rebellen hem gevangen en brengen hem bij hun leider. Tot zijn verrassing is men niet van plan hem in de pan te stoppen en op te eten, maar heeft men zijn geneeskundige hulp nodig. Als Gottschalk wordt vrijgelaten, verraden de Hottentotten ongewild waar zij zich schuilhouden en krijgen zij de troepen van Der Kaiser achter zich aan, die hen in de pan hakken. De bezetting van de film is redelijk en hoofdrol Breuer kwam men daarna nog heel regelmatig in een tv-film tegen. Het scenario is van regisseur Günther naar de roman van Uwe Timm, die gaat over het Duitse koloniale verleden. Het camerawerk is van Gernot Roll. Wordt meestal in drie delen uitgezonden en een verkorte versie van 112 minuten werd vertoond op het filmfestival van Berlijn.

Lotte in Weimar

Oost Duitsland 1974. Drama van Egon Gühnter en Egon Günther. Met o.a. Martin Hellberg, Lilli Palmer, Jutta Hoffmann, Katharina Thalbach en Rolf Ludwig.

Regisseur G[KA3]unther schreef zelf het scenario naar de gelijknamige roman van Thomas Mann over Charlotte Kestner (Palmer) die als de jonge Lotte Buff (Wilke) een stormachtige affaire had met dichter Wolfgang von Goethe (Eichorn). Ze wees hem indertijd af, wat de gekwetste Goethe in zijn roman [KL]Werthers Leiden[KLE] beschreef. Ze keert na veertig jaar terug naar Weimar, waar de oudere Goethe (Hellberg) een hoge post in de regering vervult als Minister van Staat. Ze wil het contact met Goethe hernieuwen, maar het zal niet meer worden wat het ooit geweest was. Ondanks de behoorlijke hoofdrollen, is het een bloedeloze film naar een verouderd concept. Een totale afgang voor de Oost-Duitse DEFA toen ze hem (als hun eerste film) naar het festival van Cannes inzonden voor de officiële mededinging. Het camerawerk is van Erich Gusko.

Die Schlüssel

1972. Egon Günther. Met o.a. Magda Zawadzka, Jackie Schwarz en Jutta Hoffmann.

Regisseur G[KA3]unther schreef zelf het scenario naar de gelijknamige roman van Thomas Mann over Charlotte Kestner (Palmer) die als de jonge Lotte Buff (Wilke) een stormachtige affaire had met dichter Wolfgang von Goethe (Eichorn). Ze wees hem indertijd af, wat de gekwetste Goethe in zijn roman [KL]Werthers Leiden[KLE] beschreef. Ze keert na veertig jaar terug naar Weimar, waar de oudere Goethe (Hellberg) een hoge post in de regering vervult als Minister van Staat. Ze wil het contact met Goethe hernieuwen, maar het zal niet meer worden wat het ooit geweest was. Ondanks de behoorlijke hoofdrollen, is het een bloedeloze film naar een verouderd concept. Een totale afgang voor de Oost-Duitse DEFA toen ze hem (als hun eerste film) naar het festival van Cannes inzonden voor de officiële mededinging. Het camerawerk is van Erich Gusko.

Der Dritte

Oost Duitsland​/​​Duitsland 1971. Drama van Egon Günther. Met o.a. Jutta Hoffmann, Rolf Ludwig en Barbara Dittus.

Relatieproblematiek en vrouwenemancipatie in de DDR. Een vrouwelijke wiskundige heeft twee kinderen van verschillende mannen en gaat het nu proberen met een derde.

Wenn du groß bist, lieber Adam

Oost Duitsland 1966. Familiefilm van Egon Günther. Met o.a. Stephan Jahnke, Gerry Wolff en Manfred Krug.

Een vader en een zoon krijgen een wonderlamp in de vorm van een zwaan in hun bezit, waarmee je kunt vaststellen of iemand de waarheid spreekt of liegt. Ze beginnen te twijfelen aan het nut ervan en of het wel zo verstandig is om te weten wanneer iemand de waarheid spreekt. Ze besluiten de lamp te laten 'verdwijnen' temidden van de replica's die een fabriek ondertussen produceert omdat iederen zo'n lamp wel wil bezitten. Het communistische regime in de DDR voelde zich zeer aangesproken en verbood de film, zodat deze pas in 1990 voor het eerst vertoond kon worden. Het scenario is van de regisseur en Helga Schütz. Het camerawerk is van Helmut Gerwald.