Nathalie Wood: cast.
Er zijn 2 films gevonden.

Brainstorm

1983 | Sciencefiction, Thriller

Verenigde Staten 1983. Sciencefiction van Douglas Trumbull. Met o.a. Christopher Walken, Nathalie Wood, Louise Fletcher, Cliff Robertson en Joe Dorsey.

Twee geleerden, Walken en Fletcher, hebben een uiterst verfijnd apparaat ontworpen voor educatieve doeleinden: een soort super videorecorder, die menselijke emoties en hersengolven, die de perceptie regelen, kan registreren en afspelen. Na een proefneming op zichzelf sterft Fletcher, maar Walken wil haar laatste gewaarwordingen aan den lijve ondervinden. Deze moderne versie van het oude thema van de krankzinnige-geleerde-films is onderhoudend, maar het scenario van Robert Stitzel en Philip Frank Massina zit vol onlogische wendingen, die echter opgevangen worden door de visuele effecten, op het celluloïd vastgelegd door Richard Yuricich. Minder sterk dan Trumbulls vorig werk, SILENT RUNNING, maar toch nog stukken beter dan de meeste andere big-budget SF-films. Op tv verliest de film veel van zijn impact omdat hij concipëerd werd voor 70 mm-projectie. Wood verdronk tijdens de opnamen in 1981 onder mysterieuze omstandigheden.

Drama Classics: The Wild Bunch

1955 | Komedie

Verenigde Staten 1955. Komedie van William A. Seiter. Met o.a. Charles Boyer, Gigi Perreau, Nathalie Wood, Noreen Nash en B.G. Norman.

Boyer en Nash zijn pas gehuwd wanneer ze thuiskomen. Tot zijn grote verbazing heeft zijn kersverse echtgenote drie tienerkinderen. Tot overmaat van ramp wordt Nash weggeroepen door haar zieke zuster. Boyer is alleen met de drie duivelse pubers die alles in het werk stellen om hem te tiranniseren. Met Norman moet hij de kat zoeken, Perreau vraagt hem haar gedichten te lezen en met Wood krijgt hij het aan de stok wanneer ze wil uitgaan met een jongen die het vertrouwen van haar moeder niet heeft. Een leuk niemendalletje over een man die eensklaps de hoede krijgt over drie, niet al te brave, pubers, maar die zich uiteindelijk best uit de slag zal weten te trekken. Frederick Brady baseerde zijn scenario op een verhaal van Gordon Malhebbe Hillman. George F. Diskant stond in voor de fotografie. Boyer produceerde.