Barbara Howard: cast.
Er zijn 7 films gevonden.

Slappy and the Stinkers

1998 | Familiefilm, Komedie

Verenigde Staten 1998. Familiefilm van Barnet Kellman. Met o.a. BD Wong, Bronson Pinchot, Jennifer Coolidge, Joseph Ashton en Gary LeRoi Gray.

Slappy is een flatulente zeehond en de Stinkers is een groep jongeren die liever keet trappen dan naar school gaan in deze puberale kolderversie van Free Willy. Rebellerend tegen schoolhoofd Brinway 'bevrijdt' een stel tieners tijdens een schoolreisje een zeehond uit een aquarium. De kids krijgen medelijden met het dier als een Bulgaar het wil stelen en verkopen aan een groezelig Oost-Europees circus. Fans van Home Alone en The Little Rascals (net als Slappy geschreven door Mike Scott) zullen zich rot lachen.

Examining the Life of Private Investigator in Late 20th- Century America - Where's Marlowe?

1998 | Komedie, Mysterie

Verenigde Staten 1998. Komedie van Daniel Pyne. Met o.a. Miguel Ferrer, Mos Def, John Livingston, Allison Dean en John Slattery.

Slappy is een flatulente zeehond en de Stinkers is een groep jongeren die liever keet trappen dan naar school gaan in deze puberale kolderversie van Free Willy. Rebellerend tegen schoolhoofd Brinway 'bevrijdt' een stel tieners tijdens een schoolreisje een zeehond uit een aquarium. De kids krijgen medelijden met het dier als een Bulgaar het wil stelen en verkopen aan een groezelig Oost-Europees circus. Fans van Home Alone en The Little Rascals (net als Slappy geschreven door Mike Scott) zullen zich rot lachen.

Amityville 1993: A New Generation

1993 | Horror

Verenigde Staten 1993. Horror van John Murlowski. Met o.a. Ross Partridge, Julia Nickson-Soul, Lala Sloatman, David Naughton en Richard Roundtree.

Fotograaf Partridge komt via een mysterieuze gestoorde vagebond in het bezit van een oude spiegel, die hij meeneemt naar de studio die hij deelt met zijn vriendin. De spiegel blijkt te beschikken over bovennatuurlijke krachten, die niet alleen een aantal slachtoffers maken maar ook verband houden met zijn weggedrukte kindertijd in Amityville. Zevende aflevering in de AMITYVILLE-reeks. Het vergezochte, onlogische verhaal (geschreven door Christopher Defaria en Antonio Toro) wordt gedeeltelijk gecompenseerd door enkele knappe horror-staaltjes en een goed opgebouwde spanning. Roundtree geeft een schitterende pastiche van de avantgardistische kunstenaar. Fotografie van Wally Pfister.

Veronica Clare: Affairs With Death

1992 | Mysterie, Film noir, Thriller

Verenigde Staten 1992. Mysterie van Frederick King Keller en Jeffrey Bloom. Met o.a. Laura Robinson, Tony Plana, Christina Pickles, Robert Ruth en Robert Sutton.

Weer twee afleveringen uit de serie samengevoegd tot een avondvullende tv-film, de vierde over private eye Veronica Clare (Robinson). Veronica`s oom Edwin is overleden. Tot haar grote verbazing hoort ze dat hij de boeken bijhield van Louis Bonatto (Stricklyn), een beruchte gangster die af en toe even doorzakt in Veronica`s jazz-club. Na zijn dood bleek er een groot kastekort bij Bonatto te zijn. Hij wil dit geld terug van weduwe tante Clara (Chiles), die Veronica vraagt te bemiddelen om een minnelijke schikking te treffen. Gelijktijdig doet Barclay Duvall (Hedaya), de sodapop-koning, een beroep op haar om zijn veel jongere echtgenote Lesley op te sporen. Ze zijn twee maanden geleden getrouwd en ze is reeds een maand verdwenen. Hij is ervan overtuigd dat ze zich in L.A. ophoudt. Barclay's dochter vreest echter dat zij en haar kinderen de erfenis zullen mislopen en wil verhinderen dat Veronica de vrouw terugvindt. Een film noir die voortkabbelt op de klanken van jazz en blues. Je hebt alles al wel eens eerder gezien en het is dan ook zeer voorspelbaar, maar de aanwezigheid van een uitbundige Hedaya maakt veel goed. Jeffrey Bloom en Gaile Atkins schreven het scenario. Het camerawerk is van Edward Pei.

Those Secrets

1992 | Drama

Verenigde Staten 1992. Drama van David Manson. Met o.a. Blair Brown, Arliss Howard, Mare Winningham, Paul Guilfoyle en Louise Giambalvo.

Meeslepend, realistisch drama over een vrouw (Brown) met twee kinderen, die besluit nadat haar echtgenoot een relatie met zijn secretaresse had opgebiecht, weer in de prostitutie te gaan. De film geeft een adequaat psychologisch portret van de vrouw, haar klanten en de voormalige collega (Winningham), een type met een gouden hart, die in het vak zit en haar terug haalde. Goed gespeeld, behoorlijk geregisseerd en een doorwrocht scenario van Lauren Currier. De beelden zijn van Paul Murphy.

Lucky Stiff

1988 | Horror, Komedie

Verenigde Staten 1988. Horror van Anthony Perkins. Met o.a. Joe Alaskey, Donna Dixon, Jeff Kober, William Morgan Sheppard en Barbara Howard.

Alaskey, een grote timide kerel, heeft problemen met vrouwen. Hij is net weer in de steek gelaten, terwijl alles klaar was voor het huwelijk. Eenzaam gaat hij met kerstvakantie naar Lake Tahoe, en daar ontmoet hij de betoverende Dixon, die direct voor hem valt. Ze nodigt hem uit om Kerstmis bij haar ouders te vieren. Wat hij niet beseft is dat ze een kannibalistische familie heeft en dat hijzelf het kerstdiner zal zijn. Vrolijke zwarte komedie, die wat traag op gang komt maar naar het einde toe enkele knappe momenten kent. Tweede (en laatste) film van regisseur Perkins haalt nooit het peil van een PSYCHO, maar dankzij het doordachte spel van Alaskey blijft het scenario van Pat Proft aanvaardbaar. Fotografie van Jacques Haitkin.

Friday The 13th: The Final Chapter

1984 | Horror

Verenigde Staten 1984. Horror van Joseph Zito. Met o.a. Bruce Mahler, Ted White, E. Erich Anderson, Barbara Howard en Kimberly Beck.

Alaskey, een grote timide kerel, heeft problemen met vrouwen. Hij is net weer in de steek gelaten, terwijl alles klaar was voor het huwelijk. Eenzaam gaat hij met kerstvakantie naar Lake Tahoe, en daar ontmoet hij de betoverende Dixon, die direct voor hem valt. Ze nodigt hem uit om Kerstmis bij haar ouders te vieren. Wat hij niet beseft is dat ze een kannibalistische familie heeft en dat hijzelf het kerstdiner zal zijn. Vrolijke zwarte komedie, die wat traag op gang komt maar naar het einde toe enkele knappe momenten kent. Tweede (en laatste) film van regisseur Perkins haalt nooit het peil van een PSYCHO, maar dankzij het doordachte spel van Alaskey blijft het scenario van Pat Proft aanvaardbaar. Fotografie van Jacques Haitkin.