Darius Milhaud: cast en muziek.
Er zijn 15 films gevonden.

Ik ga naar Tahiti

1992 | Oorlogsfilm, Drama, Documentaire

Nederland 1992. Oorlogsfilm van Gerrard Verhage. Met o.a. Hans Dagelet, Peter Tuinman, Peer Mascini, Els Ingeborg Smits en Ids van der Krieke.

Volstrekt geloofwaardige Dagelet als de Groningse drukker en graficus Hendrik Werkman. Film vertelt de laatste dagen uit het leven van de kunstenaar, die een paar dagen voor de bevrijding in 1945 door de SD werd opgepakt en gefusilleeerd. Scenario van Ger Beukenkamp en film reconstrueren niet minutieus de feiten maar zijn eerder een poging om de verantwoordelijkheden van een kunstenaar in oorlogstijd te doorvorsen. Tuinman kan ook overtuigen als de onsympathieke SD-er Schaap die zich nochtans alles laat uitleggen in het atelier van Werkman. Teder filmdocument met enkele geslaagde vondsten, zoals de gedachten van Werkman te illustreren met Charlie Chaplin-fragmenten.

Notes avec musique pour Darius Milhaud

1973 | Muziek, Biografie, Documentaire

België 1973. Muziek van Joseph Benedek. Met o.a. Darius Milhaud, Madame Darius Milhaud, Paul Collaer, Jean-Louis Barrault en Jean Wiener.

Film waarin herinneringen worden opgehaald aan het werk en het leven van de Franse componist Darius Milhaud (1892-1974), die een jaar na de voltooiing van deze film kwam te overlijden. In de film komt hij zelf aan het woord, evenals zijn vrouw en zijn oude vrienden met wie hij al sinds zijn jeugd was opgetrokken. Er worden een aantal van zijn werken uitgevoerd. Te kort, maar zeer interessant.

The Private Affairs of Bel Ami

1947 | Romantiek, Drama

Verenigde Staten 1947. Romantiek van Albert Lewin. Met o.a. George Sanders, Angela Lansbury, Ann Dvorak, Frances Dee en Albert Bassermann.

Hartenbreker Sanders is vastberaden carrière te maken en de sociale ladder te bestijgen in het Parijs van het fin de siècle. Vrouwen zijn voor hem de sleutel tot het succes: hij krijgt een baantje bij een krant en huwt de rijke weduwe van de oprichter; daarna probeert hij door te dringen in adellijke kringen, maar in zijn blinde ambitie moet hij de ware liefde ontberen van Lansbury. Een keur van sterren die prachtig spelen, passeert de revue. Naar het verhaal Bel Ami van Guy de Maupassant, tot scenario bewerkt door de regisseur. Mooi camerawerk van Russell Metty.

Espoir

1945 | Drama, Historische film, Oorlogsfilm

Frankrijk 1945. Drama van André Malraux en Boris Peskine. Met o.a. José Sempere, Andrès Mejuto, Nicolas Rodriguez, José Lado en Julio Peña.

Een detachement van het republikeinse leger is in 1937 tijdens de Spaanse Burgeroorlog van ravitaillering afgesneden wegens de bezetting door de troepen van Franco van de stad Teruel. Een boer doorkruist de vijandelijke linies om de plaats van de geheime luchtmachtbasis te ontdekken, maar kan deze op de landkaart niet lokaliseren en gaat daarom mee met de bommenwerper. Ze weten het doel te bereiken, maar de afloop is tragisch. Deze unieke, nagespeelde documentaire werd in 1938 opgenomen door de als vrijwilliger meevechtende schrijver Malraux, maar kon pas na WO II worden uitgebracht omdat de censuur het hem verbood in 1939 toen de oorlog net begonnen was. Een aangrijpend pamflet van sobere authenticiteit zonder hol pathos. De film zelf duurt 78m, maar kreeg een introductie van 42m mee waarin kapitein Maurice Schumann o.a. de gevleugelde woorden spreekt: 'Kijk naar Teruel en herken daarin Parijs'. Het scenario is van Antonio del Amo, Denis Marion en coregisseurs Peskine en Malraux naar diens roman. De Spaanse dialogen zijn van Max Aub. Het camerawerk is van Louis Page, André Thomas, Manuel Berenguer. De Spaanse versie was inndertijd twaalf minuten korter. Mono.

Cavalcade d'amour

1939 | Romantiek, Historische film

Frankrijk 1939. Romantiek van Raymond Bernard. Met o.a. Janine Darcey, Simone Simon, Corine Luchaire, Blanchette Brunoy S en Milly Mathis.

Romantische drieluik rond een kasteel aan de Loire. Drie verhalen in drie verschillende periodes. Het eerste luik speelt in 1639. De dochter een slothouder wordt tegen haar wil uitgehuwelijkt aan een lelijke en afstotelijke markies; in de huwelijksnacht is zij hem ontrouw met een komediespeler, maar die wordt gedood. Ze is voor haar verdere leven veroordeeld tot het monster, waarmee ze gedwongen werd te trouwen. Het tweede luik speelt in 1839. Juliette, een naaistertje (Simone Simon) wil trouwen met graaf Hubert (Dauphin), maar zijn machtige oom, de aartsbisschop (Michel Simon) beslist ten gunste van zijn nichtje. Juliette bezwijkt onder het verdriet als het huwelijk voltrokken wordt. In het laatste deel, dat in 1939 speelt, behoort het kasteel aan een rijke bankier (wederom Michel Simon), die voor zijn dochter een geschikte echtgenoot wil zoeken. Zij is daarover niet enthousiast totdat zij de jongeman ontmoet: het is (wederzijdse) liefde op het eerste gezicht, dus eind goed al goed. Escapisme uit de Franse Gouden Eeuw van de cinema met een uitgekiende sterbezetting (van toen) en uitstekende dialogen van niemand minder dan Jean Anouilh en Jean Aurenche die ook het scenario voor hun rekening namen. Het camerawerk is van Robert Le Febvre. Een groot commercieel succes toen de film uitkwam.

Les Otages

1938 | Oorlogsfilm, Drama

Frankrijk 1938. Oorlogsfilm van Raymond Bernard. Met o.a. Saturnin Fabre, Dorville, Fernand Charpin, Pierre Larquey en Noël Roquevert.

1914: gevechten, verwoesting, bezetting, doden. Moord op een Duitse officier en aanwijzing van gijzelaars in een Noordfrans dorp. Best aardig maar met een beetje te veel wrange humor, wat tot gevolg heeft dat het met de werkelijkheid niet zo nauw genomen wordt.

Entente cordiale

1938 | Drama, Historische film

Frankrijk 1938. Drama van Marcel L'Herbier. Met o.a. Gaby Morlay, Victor Francen, Pierre Richard-Willm, André Lefaur en Janine Darcey.

Terwijl de Prins van Wales in Parijs de bloemetjes buitenzet, wordt koningin Victoria geconfronteerd met een dreigende oorlog met Frankrijk: Lord Kitchener en commandant Marchand in Afrika zijn met elkaar in conflict gekomen. De Franse regering verkiest uiteindelijk vrede boven nationale trots. De Frans-Britse verstandhouding anno 1898 werd het onderwerp van een groots opgezette kostuumfilm, waarin men, door een overmaat aan personages èn omdat alle nationaliteiten door Fransen worden gespeeld, soms de draad dreigt kwijt te raken. Door de stijl en het spel is het toch een boeiend document geworden.

Mollenard

1937 | Drama

Frankrijk 1937. Drama van Robert Siodmak. Met o.a. Harry Baur, Gabrielle Dorziat, Albert Préjean, Pierre Renoir en Marcel Dalio.

Een onbehouwen scheepskapitein heeft een ongelukkig gezinsleven, maar moet om een verlamming aan zijn benen aan de wal en onder de dictatuur van zijn burgerlijke echtgenote. De bemanning haalt hem terug aan boord. Een sfeervol in beeld gebracht drama met sterke acteursprestaties. Scenario van Charles Spaak en Oscar-Paul Gilbert.

La Tragédie impériale

1937 | Drama, Historische film

Frankrijk 1937. Drama van Marcel L'Herbier. Met o.a. Marcelle Chantal, Caroline Nelson, Gabrielle Robinne, Jany Holt en Harry Baur.

Een voor zijn tijd prestigieuze Raspoetin-verfilming, duidelijk met grote middelen gemaakt. De film heeft uiteraard geleden onder de tand des tijds, maar de competente regie van L'Herbier en het sfeervolle zwart-wit camerawerk blijven opvallen. Scenario van Alfred Neumann.

The Beloved Vagabond

1936 | Musical, Komedie

Verenigd Koninkrijk​/​​Frankrijk 1936. Musical van Curtis Bernhardt. Met o.a. Maurice Chevalier, Betty Stockfeld, Margaret Lockwood, Desmond Tester en Austin Trevor.

Een Franse architect met zwerversnatuur doet afstand van een Engelse geliefde die zijn vader van celstraf kan redden door een rijk huwelijk. Met de zoon van zijn hospita maakt hij een voettocht door Frankrijk om te 'vergeten' en vormt met een dorpsmeisje een trio dat al muziek makend hun brood verdient. Net als hij het dorpsmeisje als vrouw gaat zien, duikt de Engelse weer op en moet hij kiezen tussen een bohémien-leven of society-status. Remake van de zwijgende film als muzikaal vehikel voor Chevalier, krijgt met name tijdens de omzwervingen elegante stylering, die het simpele verhaaltje op meer dan een onderhoudend niveau tilt. Simultaan werd met deels andere acteurs een Franse versie gemaakt: LE VAGABOND BIEN-AIMÉ.

Le Vagabond bien-aimé

1936 | Komedie, Musical

Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1936. Komedie van Curtis Bernhardt. Met o.a. Maurice Chevalier, Betty Stockfeld, Hélène Robert, Serge Grave en Austin Trevor.

Deze Franse versie van de Britse musical THE BELOVED VAGABOND heeft omgekeerde plus- en minpunten: de Londense scénes zijn hier minder overtuigend, terwijl de omzwervingen door Frankrijk dank zij de acteurs meer in de gepaste toon zijn. Robert is echter, als het simpele natuurmeisje op wie de zingende zwerver Chevalier pas op het nippertje verliefd wordt, geen partij voor Margaret Lockwood in de Engelse film.

Tartarin de Tarascon

1934 | Komedie, Avonturenfilm

Frankrijk 1934. Komedie van Raymond Bernard. Met o.a. Raimu, Fernand Charpin, Sinoël, Paul Ollivier en Milly Mathis.

Een brave burger boeit zijn plaatsgenoten met kleurrijke, maar volledig verzonnen avonturen over jacht op groot wild in Afrika. Hij heeft echter zó vaak aangekondigd weer te zullen vertrekken, dat hij vanwege zijn geloofwaardigheid wel moet gaan, hoewel hij nog nooit een geweer heeft vastgehouden. De scenariobewerking door Marcel Pagnol, naar de roman van Alphonse Daudet, werd door diens vaste acteurs - met Raimu in de titelrol - met allure geacteerd, maar de film zelf kreeg van Bernard méér aandacht in de opmerkelijke fotografie van Jules Kruger. De muzikale ondersteuning van Darius Milhaud onderscheidt de film toch van die van Pagnol zelf. Het camerawerk is van Jules Krüger en Robert Le Febvre.

Madame Bovary

1933 | Drama

Frankrijk 1933. Drama van Jean Renoir. Met o.a. Pierre Renoir, Alice Tissot, Valentine Tessier, Héléna Manson en Max Dearly.

Verfilming van het meesterwerk van Gustave Flaubert uit 1857 over de oogverblindende mevrouw, die zich in haar huwelijk verveelt en allerlei vormen van overspel bedrijft totdat het haar ru[KA3]ineert en tragisch met haar afloopt. Op basis van een van de weinige romans die de fatsoenlijke bewerking van Renoir het hoofd weten te bieden. Hij is daarbij zeer trouw gebleven aan de tekst wat dialogen en beelden betreft (de hier aangegeven lengte is die van de originele versie waarvan onbekend is wat er van over is, want er zijn een paar uiteenlopende kopie[KA3]en in omloop), en maakt veelvuldig gebruik van afstand en vervreemding. Alle personages spelen en nemen zichzelf in de maling alsof het om een komedie over hun eigen leven gaat. Zo is Madame Bovary (een bewonderenswaardige Tissot) tot aan haar eigen dood toe, tegelijk geloofwaardig en ongeloofwaardig. Door er van zo dichtbij naar te kijken, blijkt deze film uiteindelijk veel griezeliger dan de nieuwste horrorfilms. De film werd destijds dan ook niet begrepen en was een commerciële flop. De recente bewerking van Claude Chabrol mag dan nog zo goed zijn, dit werk, waarin het gezichtspunt totaal anders is, mag niet worden vergeten. Kort nadat de film in roulatie gebracht werd heeft Renoir de film enigszins bekort. Jean Bachelet deed het camerawerk.

Maldone

1928 | Drama

Frankrijk 1928. Drama van Jean Grémillon. Met o.a. Charles Dullin, Marcelle Charles-Dullin, Génica Athanasiou, André Bacqué en Roger Karl.

Olivier Maldone (Dullin) is de telg uit een rijk geslacht. Hij heeft zijn familie in de steek gelaten en verdient als eenvoudige arbeider de kost. Hij is gelukkig met zijn zelf gekozen vrijheid. Tijdens een zomers straatfeest ziet hij de oogverblindende Zita (Athanasiou), een jonge zigeunerin op wie hij verliefd wordt. Hij weet haar van haar begeleider los te maken en drinkt met haar een glas. Dan komt het bericht van de oude butler L[KA1]eonard (Séroff) dat zijn broer gestorven is en dat zijn overkomst dringend gewenst is om het familiebezit te besturen. Maldone trouwt braaf met een vrouw uit zijn eigen kringen, ze krijgen een kind, maar hij kan Zita niet vergeten. Door een toeval ontmoet hij haar op een avond en hij laat alles in de steek. Hoofdrol Dullin die dit magisch realistische en romantische drama produceerde, was beïnvloed door de sociaal getinte drama's uit de nog jonge Sovjetunie, die bol stonden van de propaganda. Deze teneur heeft zich geuit in de tegenstellingen die de voorwaar prachtige decors moesten uitbeelden om te laten zien hoe de rijken op het land leefden - er werd gefilmd in kastelen; de held liet zich niet door de pracht en praal verblinden en koos voor een eerlijk, paradijselijk arbeidersbestaan. Het publiek deelde die mening niet en deze film werd Dullin's laatste productie; bovendien deed de geluidsfilm een jaar later zijn intrede en raakten dergelijke werken heel snel in het vergeetboek. De Cinémathèque française restaureerde al eens een kopie, maar in 2001 liet ZZ Productions met steun van de Fransduitse cultuurzender ARTE en het Franse ministerie van Cultuur via het filmmuseum CNC door Centrimage de film grondig restaureren. Hij werd voorzien van muziek die wordt gevoerd door het Orchestre de Saint-Quentin-en- Yvelines onder leiding van François Feuillette. De accordeonmuziek wordt uitgevoerd door Richard Galliano. Ondanks al deze interessante aspecten is en blijft het een achterhaald drama dat voor filmstudenten echter heel interessant is. Het scenario is van Alexandre Arnoux. Het camerawerk is van Georges Périnal en Christian Matras.

L'inhumaine

1924 | Zwijgende film, Drama

Frankrijk 1924. Zwijgende film van Marcel L'Herbier. Met o.a. Georgette Leblanc, Jaque Catelain, Marcelle Pradot en Philippe Hériat.

Een femme fatale beleeft in een hypermodern huis avontuurtjes met een politicus, een radja, een atoomgeleerde en anderen.