Lukas Boeke

Heimwee naar de dood

Nederland 1992. Documentaire van Ramón Gieling. Met o.a. Nicol s Ramirez, Melecio Vargas Mateos en Olga Dond.

De natuurlijke ruimte

Nederland 1992. Biografie van Frank Scheffer.

Boven de bergen

Nederland 1992. Drama van Digna Sinke. Met o.a. Roos Blaauboer, Catherine ten Bruggencate, Eric Corton, Renée Fokker en Esgo Heil.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

The Final Chorale

1991. Documentaire van Frank Scheffer.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

Een Dubbeltje te weinig

1991. André van Duren. Met o.a. Kees Hulst, Hans Hoes, Henriëtte Tol, Dokus Dagelet en Boris Rodenko.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

De laatste sessie

Nederland 1991. Documentaire van Hans Hylkema.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

Onvoltooid verleden

1990. Frank Vellenga.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

Niets voor de eeuwigheid

Nederland 1990. Documentaire van Digna Sinke. Met o.a. Hans ten Napel en Dirk van Pijkeren.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

Mooier dan alle kleuren

1990. Gwen Timmer.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

Laatste open dag

Nederland 1990. Hans Keller.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

De Pitch

Nederland 1990. Documentaire van Bernie IJdis.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

Afscheid

Nederland 1990. Korte film van Digna Sinke.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

Nieuw Land

Nederland 1989. Sherman R. de Jesus.

De levensreis als wandeltocht - een niet geheel bevredigend uitgewerkte metafoor. Rina (Ten Bruggencate), een zangeres, is blijven steken in haar vertolking van Dido en Aeneas en moet, even gekweld als Dido, ter loutering een voetreis ondernemen. Zij krijgt gezelschap van een aantal zeer herkenbare personages. Veertigers die het navelstaren niet kunnen laten en die ieder een eigen reden hebben voor de mentaal en fysiek moeilijke tocht. Goede dialogen en uitstekend spel in deze sympathieke, kleine film. Contrastrijk zwart/wit wordt afgewisseld met kleur, voor de herinneringen die Rina kwellen en voor het wat zwaar aangezete slot.

Jacoba

Nederland 1989. Oorlogsfilm van Joram ten Brink. Met o.a. Johan Omvlee, Coby Omvlee, Gezienus Omvlee, Jan Omvlee en Ellen Omvlee.

Erg persoonlijk docudrama van Ten Brink over de lotgevallen van zijn joodse familie, gebaseerd op documenten uit WO II. Het titelpersonage, Jacoba Omvlee laat vier leden van de familie Ten Brink bij hem onderduiken nadat zij een brief had ontvangen van zoon Leo, die hem uit de trein gooide op weg naar Auschwitz. De familie schuilt twee-en-half jaar op een zolder boven het winkeltje van Jacoba. Haar verhaal wordt via getuigenissen van haar kinderen in het eerste deel verteld. In het tweede deel laat men zien wat er allemaal zo bij kwam kijken voor de familie Ten Brink om te kunnen blijven onderduiken. Dramatisch en integer.

Hartenjagen

Nederland 1989. Ger Poppelaars. Met o.a. Kjell Ypma, Horace Cohen, Esmée de la Bretonnière en Daan Dillo.

Erg persoonlijk docudrama van Ten Brink over de lotgevallen van zijn joodse familie, gebaseerd op documenten uit WO II. Het titelpersonage, Jacoba Omvlee laat vier leden van de familie Ten Brink bij hem onderduiken nadat zij een brief had ontvangen van zoon Leo, die hem uit de trein gooide op weg naar Auschwitz. De familie schuilt twee-en-half jaar op een zolder boven het winkeltje van Jacoba. Haar verhaal wordt via getuigenissen van haar kinderen in het eerste deel verteld. In het tweede deel laat men zien wat er allemaal zo bij kwam kijken voor de familie Ten Brink om te kunnen blijven onderduiken. Dramatisch en integer.

Dorst

Nederland 1988. Drama van Willy Breebaart. Met o.a. Alexander van Heteren, Gijs Scholten van Aschat, Pollo Hamburger, Lieneke le Roux en Henk Strijbos.

Een matte karakterloze debuutfilm, gemaakt met steun van N.O.S.-Televisie, het Fonds voor de Nederlandse Film en Cobo over een aan de drankverslaafde jonge journalist, die een primeur over de paardedoping bij de drafsport wil schrijven, maar daar vrijwel de hele film over doet en dan ten slotte met een onbenullig stukje eindigt op een onbeduidende krantepagina. De film zelf vergaat het niet anders. Ongeloofwaardig en nietszeggend. Het is maar even dat u `t weet wat er met (uw) subsidiegelden gebeurd is.

De papagaai

1988. Hans Hylkema. Met o.a. Maarten Pinxteren, Miriam de Boek, Ineke Holzhaus en Peter Tuinman.

Een matte karakterloze debuutfilm, gemaakt met steun van N.O.S.-Televisie, het Fonds voor de Nederlandse Film en Cobo over een aan de drankverslaafde jonge journalist, die een primeur over de paardedoping bij de drafsport wil schrijven, maar daar vrijwel de hele film over doet en dan ten slotte met een onbenullig stukje eindigt op een onbeduidende krantepagina. De film zelf vergaat het niet anders. Ongeloofwaardig en nietszeggend. Het is maar even dat u `t weet wat er met (uw) subsidiegelden gebeurd is.

De vogelmens

Nederland 1983. Casper Verbrugge. Met o.a. Mirjam Melkman, Femke Boersma, Trins Snijders, Lou Landré en Joel Chajes.

Een matte karakterloze debuutfilm, gemaakt met steun van N.O.S.-Televisie, het Fonds voor de Nederlandse Film en Cobo over een aan de drankverslaafde jonge journalist, die een primeur over de paardedoping bij de drafsport wil schrijven, maar daar vrijwel de hele film over doet en dan ten slotte met een onbenullig stukje eindigt op een onbeduidende krantepagina. De film zelf vergaat het niet anders. Ongeloofwaardig en nietszeggend. Het is maar even dat u `t weet wat er met (uw) subsidiegelden gebeurd is.

Five Scenes in Dutch Art

Nederland 1982. Piet Hoenderdos.

Een matte karakterloze debuutfilm, gemaakt met steun van N.O.S.-Televisie, het Fonds voor de Nederlandse Film en Cobo over een aan de drankverslaafde jonge journalist, die een primeur over de paardedoping bij de drafsport wil schrijven, maar daar vrijwel de hele film over doet en dan ten slotte met een onbenullig stukje eindigt op een onbeduidende krantepagina. De film zelf vergaat het niet anders. Ongeloofwaardig en nietszeggend. Het is maar even dat u `t weet wat er met (uw) subsidiegelden gebeurd is.

De oppas

Nederland 1981. Casper Verbrugge. Met o.a. Theo de Groot, Olga Zuiderhoek, Saartje van Schaik en Flip Jansen.

Een matte karakterloze debuutfilm, gemaakt met steun van N.O.S.-Televisie, het Fonds voor de Nederlandse Film en Cobo over een aan de drankverslaafde jonge journalist, die een primeur over de paardedoping bij de drafsport wil schrijven, maar daar vrijwel de hele film over doet en dan ten slotte met een onbenullig stukje eindigt op een onbeduidende krantepagina. De film zelf vergaat het niet anders. Ongeloofwaardig en nietszeggend. Het is maar even dat u `t weet wat er met (uw) subsidiegelden gebeurd is.

Mondriaan in New York

Nederland 1980. Piet Hoenderdos.

Een matte karakterloze debuutfilm, gemaakt met steun van N.O.S.-Televisie, het Fonds voor de Nederlandse Film en Cobo over een aan de drankverslaafde jonge journalist, die een primeur over de paardedoping bij de drafsport wil schrijven, maar daar vrijwel de hele film over doet en dan ten slotte met een onbenullig stukje eindigt op een onbeduidende krantepagina. De film zelf vergaat het niet anders. Ongeloofwaardig en nietszeggend. Het is maar even dat u `t weet wat er met (uw) subsidiegelden gebeurd is.

Uit elkaar

Nederland 1979. Drama van Herman van Veen. Met o.a. Herman van Veen, Monique van de Ven, Lou Landré, Marlous Fluitsma en Marjon Brandsma.

Droom en werkelijkheid nauw verweven in deze semi- autobiografische film van Van Veen. Een succesvol artiest tussen publiek, opnamen en huwelijksproblemen. Een draak van een film. Van Veen vol zelfmedelijden.