Didier Vasseur

Julie Lescaut : Le secret de Julie

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​België 2000. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Daniel Ceccaldi en Alexis Desseaux.

Julie Lescaut : Destins croisés

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​België 2000. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Jennifer Lauret en Josephine Serré.

Joséphine, ange gardien : Le combat de l'ange

België​/​​Frankrijk 2000. Komedie van Laurence Katrian. Met o.a. Mimie Mathy, Éva Darlan, Samuel Labarthe, Julie Durand en Philippe Bizari.

Julie Lescaut : Les surdoués

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1999. Misdaad van Stéphane Kurc. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Anne Le Ny.

Julie Lescaut : La mort de Jeanne

Zwitserland​/​​België​/​​Frankrijk 1999. Misdaad van Daniel Janneau. Met o.a. Véronique Genest, Renaud Marx, Mouss Diouf, François Marthouret en Jennifer Lauret.

Julie Lescaut : L'inconnue de la Nationale

Frankrijk​/​​België​/​​Zwitserland 1999. Misdaad van Daniel Janneau. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Jennifer Lauret en Joséphine Serré.

Julie Lescaut : L'ex de Julie

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1999. Misdaad van Pascale Dallet. Met o.a. Véronique Genest, Renaud Marx, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en Joséphine Serré.

Julie Lescaut : Délit de justice

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1999. Misdaad van Daniel Janneau. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Joséphine, ange gardien : Une santé d'enfer

België​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Henri Helman. Met o.a. Mimie Mathy, Elisabeth Vitali, Eva Mazauric, Gabrielle Forest en Yvon Back.

Joséphine, ange gardien : Une nouvelle vie

Frankrijk​/​​België 1999. Misdaad van Philippe Monnier. Met o.a. Mimie Mathy, Didier Bienaimé, Valérie Stroh, Marie-Armelle Deguy en Nicolas Marais.

Joséphine, ange gardien : Une mauvaise passe

België​/​​Frankrijk 1999. Komedie van Pierre Joasson. Met o.a. Mimie Mathy, Olivia Brunaux, Valérie Vogt, Patrick Catafilo en Laura Martel.

Joséphine, ange gardien : Une famille pour Noël

Frankrijk​/​​België 1999. Drama van Nicolas Cuche. Met o.a. Mimi Mathy, Jean-Michel Dupuis, Christian Brendel, Stéphanie Pasterkamp en Isabelle Renauld.

Chère Marianne

België​/​​Frankrijk 1999. Drama van Pierre Joassin. Met o.a. Anny Duperey, Guy Bedos, Olivia Brunaux, Julien Boiselier en Frédéric van den Driessche.

Quai N[KA15]o 1 : Les Cobras

België​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Sophie Duez, Olivier Marchal, Raoul Billerey, François-Régis Marchasson en Christophe Hémon.

Quai N[KA15]o 1 : Jeu de massacre

België​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Sophie Duez, Olivier Marchal, Raoul Billerey, François-Régis Marchasson en Ann-Gisel Glass.

Manège

Frankrijk 1998. Drama van Marc Angelo. Met o.a. Véronique Jannot, Jean Yves Bertelot, Michel Voïta, Jacques Dacqmine en Hélène Roussel.

Julie Lescaut : Travail au noir

België​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Drama van Gilles Béhat. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Julie Lescaut : Piège pour un flic

België​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Pascale Dallet. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jennifer Lauret.

Julie Lescaut : L'école du crime

België​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1998. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jennifer Lauret.

Julie Lescaut : L'affaire Darzac

Zwitserland​/​​België​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouff, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Julie Lescaut : Interdit au public

België​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1998. Misdaad van Gilles Behat. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jennifer Lauret.

Julie Lescaut : Bal masqué

Frankrijk 1998. Misdaad van Gilles Béhat. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Julie Lescaut : Arrêt de travail

Zwitserland​/​​Frankrijk​/​​België 1998. Misdaad van Pascale Dallet. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jennifer Lauret.

Quai N[KA15]o. 1 : Le tueur de la pleine lune

Frankrijk​/​​België 1997. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Sophie Duez, Olivier Marchal, Raoul Billerey, François-Régis Marchasson en Pierre Malet.

Madame le Consul : Le bûcher des innocents

Frankrijk 1997. Thriller van Joyce Buñuel. Met o.a. Véronique Jannot, Johan Leysen, Mario Saint-Amand, Dino Tavarone en Lucille Fluet.

Julie Lescaut : Travail fantôme

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jennifer Lauret.

Julie Lescaut : Question de confiance

Frankrijk​/​​België 1997. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Julie Lescaut : Mort d'un petit soldat

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Misdaad van Charlotte Brändström. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Julie Lescaut : Les fugitives

Frankrijk 1997. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Julie Lescaut : Cellules mortelles

Zwitserland​/​​Frankrijk 1997. Misdaad van Charlotte Brändström. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Julie Lescaut : Abus de pouvoir

Frankrijk​/​​Zwitserland 1997. Misdaad van Alain Wermus. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jean-Paul Rouve.

Joséphine, profession ange gardien : Le miroir aux enfants

Frankrijk 1997. Komedie van Dominique Baron. Met o.a. Mimie Mathy, Julie Jézéquel, Tessa Seciniarz, Jean-Paul Comart en Henri Marteau.

Joséphine, profession ange gardien : L'enfant oublié

Frankrijk 1997. Drama van Alain Bonnot. Met o.a. Mimie Mathy, Patrick Fierry, Jessica Lecucq, Nadine Spinoza en Paul Guers.

Anne Le Guen : Fatalité

Frankrijk 1997. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Wojtek Pszoniak, Dominique Sarrazin en Bruno Slagmulder.

Quai no. 1 : Le cahier de Jeanne

Frankrijk​/​​België 1996. Misdaad van Marc Angelo. Met o.a. Sophie Duez, Olivier Marchal, Jean-Pierre Bouvier, Raoul Billerey en Marc De Jonge.

Quai no. 1 : Compagnons de la Loco

Frankrijk​/​​België 1996. Misdaad van Patrick Jamain. Met o.a. Sophie Duez, Olivier Marchal, Raoul Billerey, François-Régis Marchasson en Marion Game.

Petite sœur

Frankrijk 1996. Komedie van Marion Sarraut. Met o.a. Annie Girardot, Martin Lamotte, Camille Dos Santos, Natacha Régnier en Quentin Ogier.

Julie Lescaut : Femmes en danger

Frankrijk​/​​Zwitserland 1996. Misdaad van Jacob Berger. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Patrick Fierry en Alexis Desseaux.

Julie Lescaut : Double rousse

Frankrijk​/​​Zwitserland 1996. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en Claude Brécourt.

Anne Le Guen : Du fil à retordre

Frankrijk 1996. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Olivier Granier en Léa Drucker.

Petite Sœur

Frankrijk 1995. Drama van Marion Sarraut. Met o.a. Annie Girardot, Martin Lamotte, Camille Dos Santos, Marion Larguier en Emilie Capel.

Sinds de dood van haar moeder is de vijftienjarige Regnier de belangrijkste vrouw in het gezin van Lamotte. Zij moet de studies volgen van haar jonger zusje, Dos Santos, en voor het huishouden zorgen. Dos Santos is echter meer geïnteresseerd in turnen dan in studeren en ze ontpopt zich tot een eersteklas athlete. Tijdens een ontmoeting tussen liefhebbers wordt ze opgemerkt. Ze wordt uitgenodigd op een nationale competitie. Trots stemt haar vader toe. Een hulde aan familiale eensgezindheid die echter verzinkt in goedkope melodramatiek. Enkel het spontane spel van de jonge Dos Santos redt de film van de volledige ondergang. Alain Leblanc en Julien Gadé schreven het scenario. Aan de camera werd plaatsgenomen door Jean-Pierre Aliphat. Formaat 16/9. Dolby Surround.

Madame le Consul : Les disparues de la Sierra Madre

Mexico​/​​Frankrijk 1995. Drama van Joyce Buñuel. Met o.a. Véronique Jannot, François Marthouret, Juanjo Puigcorbé, Jésus Ochoa en Maya Zapata.

Alice Beaulieu (Jannot), de Franse consul in Mexico, wordt naar Sierra Madre ontboden om er een Frans staatsburger te helpen. De man in kwestie, een zekere Pardo (Mathouret), werd achter de tralies gezet nadat hij een dodelijk verkeersongeval veroorzaakte. Ze laat hem overkomen naar Mexico, in gezelschap van een dertien-jarig meisje waarvoor hij, naar eigen zeggen, verantwoordelijk is. Ze ontmoet Emiliano (Puigcorbe), professor literatuur, die zijn twijfels heeft over de goede bedoelingen van Pardo. Hij vermoedt dat deze betrokken is bij de verdwijning van enkele minderjarige meisjes. Met als kader het mysterieuze Mexico wordt hier het milieu getoond van de kinderprostitutie, een drama dat niet enkel in Mexico actueel was in de periode van productie. Het geheel heeft echter meer weg van een sensationele fotoroman dan van een goed opgebouwde aanklacht tegen dit soort praktijken. Acteerprestaties en decors zijn goed, maar het scenario van Sylvain Saada en Bunuel is erg oppervlakkig. Achter de camera stonden Roger Dorieux en Angel Goded.

Julie Lescaut : Rumeurs

Frankrijk​/​​Duitsland 1995. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Jennifer Lauret en Joséphine Serre.

In de stad doet het gerucht de ronde dat een maniak drie slachtoffers gemaakt heeft. Een achttien-jarige halfbloed wordt aangewezen als de dader. Commissaris Julie Lescaut (Genest) tracht de gemoederen tot bedaren te brengen door het publiek ervan te overtuigen dat alles slechts op geruchten gebaseerd is. De volgende dag echter wordt het lijk van een verminkt meisje gevonden in het gemeentezwembad. Julie Lescaut heeft ditmaal een ongewone tegenstander: geruchten die de ronde doen bij de bevolking. Dit gegeven werd boeiend uitgewerkt door in het scenario van Thomas Saez, die van deze 'vermoedens' een sterke vijand maakt. Het spel staat op redelijk peil. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering 2 van het vierde seizoen, nummer 12 van 72. Stereo.

Julie Lescaut : Recours en grâce

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Misdaad van Joyce Buñuel. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Marthouret.

Twee voorvallen zorgen voor opschudding in Clairi[KA2]eres, waar Julie Lescaut (Genest) fungeert als politiecommissaris. In de eerste plaats ontsnapt een gevaarlijke geestesgestoorde uit de psychiatrische instelling waar hij opgesloten zat voor de moord op een meisje. Het feit dat hij ontoerekenbaarheid pleitte redde hem van een gevangenisstraf. Dezelfde nacht heeft Paul (Mathouret), de ex van Julie, een auto-ongeval. Hij ligt in coma en vecht voor zijn leven. Weer heel wat werk aan de winkel voor onze pientere politievrouw. Dat het allemaal wat overtrokken werd en niet erg geloofwaardig overkomt moet je er maar bij nemen. Het niet erg boeiende scenario van Eric Kristy hangt aaneen van de toevalligheden. De niet erg strakke regie helpt niet veel. Fotografie van Jean-Pierre Aliphat. Stereo. Aflevering van het seizoen, nummer van 72. Stereo.

Julie Lescaut : Propagande noire

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Misdaad van Alain Bonnot. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Rufus.

Langs de spoorlijn wordt het zwaar verminkte lichaam gevonden van een jonge boekhouder die al drie dagen werd vermist. In zijn binnnenzak wordt een afscheidsbrief gevonden. Alles duidt op zelfmoord. Commissaris Lescaut (Genest) moet het droeve nieuws aan de jonge weduwe meedelen, maar deze weigert categorisch te geloven dat om het haar man gaat. Het paar hadden net plannen gemaakt om de eerste huwelijksverjaardag in Veneti[KA3]e te vieren en dachten erover kinderen te krijgen. Toch herkent ze duidelijk het handschrift van haar man, al kan de patholoog- anatoom de identiteit niet vaststellen. Er vallen nog meer doden en eventuele getuigen zwijgen uit angst. Lescaut moet het opnemen tegen een clandestiene, maar machtige misdaadorganisatie in deze redelijk spannende aflevering die steeds bekende paden blijft bewandelen. Ze wordt daarbij geholpen door een nieuwe inspecteur, David Kaplan (Marx). Het scenario is van Thomas Saez (naar de personages die bedacht werden door Alexis Lecaye) en aan de camera stond Pierre Morel. Formaat 16/9. Stereo.

Julie Lescaut : Le secret des origines

Zwitserland​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Jeanne Marine.

Een bediende van de plaatsings- en adoptiedienst wordt vermoord. Een getuige heeft de moordenaar zien wegvluchten. De verdachte komt zich vrijwillig melden bij Julie Lescaut (Genest) en bekent. Dat maakt allemaal weinig indruk, als de verdachte niet een vriend zou zijn van Sarah, de dochter van Julie. De jongen werd geadopteerd en hij heeft zijn dossier gestolen om zijn te achterhalen waar hij vandaan komt. Redelijke story met een sociale achtergrond die goed uitgewerkt werd en die soms zelfs aangrijpend is. Van een beter niveau dan de meeste JULIE LESCAUT-plots, geschreven door Françoise Peroche en Alexis Lecaye. Fotografie van Denis Jutzeler. Aflevering van het seizoen, nummer van 72. Stereo.

Julie Lescaut : La fiancée assassinée

Zwitserland​/​​Duitsland​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en Roland Amstutz.

Op de avond dat Lescaut (Genest) een hartig woordje wil spreken met de administrateur van het commissariaat, haar dochter naar haar eerste baby-sit gaat en haar assistenten Tr[KA1]emois (Anger), N`Guma (Diouf) en Motta (Desseaux) proberen om een mysterieuze telefoondief te grijpen, ontdekt een wandelaar langs de Seine het lijk van een jonge vrouw, die is gewurgd. Dit is de derde gelijksoortige moord in minder dan een jaar. Lescaut is vastbesloten deze seriemoordenaar te pakken. Doordeweekse politiesuspense met alle bekende ingrediënten, eigen aan het genre en een rolverdeling die ieder hun eigen nummertje opvoeren. Het scenario is van Alexis Lecaye en bevat geen verrassingen. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering nummer 31 van 68. Stereo.

Julie Lescaut : Crédit revolver

Zwitserland​/​​Frankrijk 1995. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Roger Dumas.

Julie Lescaut (Genest) wordt geconfronteerd met een vervelende zaak: sinds kort dringen mannen, die zich uitgeven voor politie-agenten, de woningen binnen van bejaarde mensen om hun spaarcentjes te stelen. Tot op heden ging dit nog niet gepaard met geweld, maar hoelang zal dat nog duren? Het debat over de onveiligheid in de stad komt weer ter sprake en de nieuwe assistent van de burgemeester ziet hier zijn kans mooi om voor een aparte lokale politiemacht te pleiten, die Lescaut en haar mensen de duivel kunnen aandoen. Interessant gegeven dat goed uitgewerkt werd en gemixt met enkele boeiende neventhema's. Het scenario van Eric Kristy tracht het verzwakte imago van de reeks wat op te vijzelen. Aan de camera stond Jean Monsigny. Formaat 16/9. Nicam Stereo.

Julie Lescaut : Bizutage

Frankrijk​/​​Zwitserland 1995. Misdaad van Alain Bonnot. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Renaud Marx, Alexis Desseaux en Romain Bouteille.

Bij een ontgroening kan het er dikwijls nogal wild aan toe gaan. Als op het internaat van Sainte-Agathe, een opleidingsinstituut voor toekomstige managers, het stoffelijke overschot gevonden wordt van een feut, is het toch danig uit de hand gelopen. Julie Lescaut (Genest) wordt met het onderzoek belast en komt terecht in een gesloten wereldje, waar zwijgplicht geldt. Ze ontdekt eveneens dat jongeren door de hoge studiedruk tot buitensporig gedrag worden aangezet. Wie daartegen niet bestand is, raakt verzeild in de drugs. De film schetst een onthutsend beeld van studenten die straks leiders in de maatschappij worden en het is niet bepaald flatteus. Commissaris Lescaut wordt geconfronteerd met behoorlijk agressieve individuen. Het scenario is van Laurent Vachaud en Alexis Lecaye. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering 6 van het vierde seizoen, nummer 16 van 72. Formaat 16/9, Stereo.

Anne Le Guen : Urgences

Frankrijk 1995. Komedie van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Paul Allio en Olivier Granier.

Eerste deel van vierdelige reeks over Anne Le Guen (Cotten[KA10]con), charmante raadgeefster van burgemeester Charles Dubois (Raynal) in Frans provinciestadje. Samen proberen ze een oplossing te vinden voor een aantal problemen. Weduwnaar Dubois heeft bovendien zijn lodderoog laten vallen op zijn bevallige assistente. Hier dient afgerekend met ontevreden lui die uit hun huizen werden gedreven voor de aanleg van een stuk autostrade en met dreigende sluiting van afdeling spoedgevallen. Anne ontdekt dat complot gesmeed wordt tegen de burgemeester. Scenario van Frédérique Krivine naar een idee van Jean- Pierre Guérin. Veel gescheer maar weinig wol.

Anne Le Guen : Les raisons de la colère

Frankrijk 1995. Drama van Stéphane Kurc. Met o.a. Fanny Cottençon, Patrick Raynal, Dominique Sarrazin, Bruno Slagmulder en Paul Allio.

Cottençon speelt de titelpersonage, Anne Le Guen. Zij is locoburgermeester van een Franse stad. In een bepaalde wijk, waar veel werklozen en immigranten wonen, heerst grote sociale spanning. Anne heeft zich zeer ingespannen om er een cultureel jongeren centrum gevestigd te krijgen, ondanks de lankmoedige houding van de gemeenteraadsleden, die de politieke meerderheid vormen. Op de dag van de officiële opening loopt een eenvoudige tasjesroof uit de hand. Daarop verbiedt de prefect de opening. Anne maakt zich sterk op het centrum toch te laten opengaan omdat een geweldsexplosie onder de sociaal achtergestelde jongeren op ieder moment kan uitbreken. Ze ontdekt daarbij en passant ook nog even dat de burgermeester gesjoemeld heeft met de funderingen van het gebouw. Eigentijdse Franse tv- film, waarvoor je sociale problematiek in dat land wel wel moet kennen, hoewel dergelijke problemen zich in andere vormen ook in zich op eigen boedem voordoen. Het scenario is van Marie- Françoise Sepulchre en de fotgrafie werd verzorgd door Roberto Venturi.

Julie Lescaut : Week-End

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Marion Sarraut. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Mathouret.

Met halsbrekende toeren slaagt Julie Lescaut (Genest) erin om een oplichter-goochelaar in te rekenen. Ze hoopt op een welverdiend rustig weekend. Op vrijdagavond al blijkt deze hoop vervlogen. Dit is de schuld van een videotheekhouder. Hij bewees haar de ondienst zich te laten vermoorden. Julie`s baas Leturc (Amstutz) dringt er onder druk van zijn superieuren in Parijs erop aan, dat zij met haar trouwe ploeg de misdaad vlug oplost. Ondertussen stelt de officier van justitie de zo moeizaam ingerekende goochelaar weer op vrije voeten. Julie Lescaut krijgt fikse problemen om haar taak als moeder en haar werk als vrouwelijke speurder gescheiden te houden in een routine-scenario van Frédéric Krivine over een drugscircuit. Naar de personages van van Alexis Lecaye. Camerawerk van Jean-Pierre Aliphat.

Julie Lescaut : Tableau noir

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1994. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Marthouret.

Er ontstaat de nodige beroering op de middelbare school in Clairi[KA2]eres als het levenloze lichaam gevonden wordt van een jongen uit de hoogste klas. Het slachtoffer was erg populair, want hij organiseerde regelmatig feesten en leek een onafhankelijke figuur. De leraren beoordeelden hem positief, al was hij lang niet altijd even serieus. Julie Lescaut (Genest) komt erbij en zij concludeert snel dat het om moord gaat. Naar het motief tast men nog heel even in het duister. Julie zit nu tussen de scholieren, waarvan de meesten nog nat achter de oren zijn. Ze ontmoet bij die adolescenten de nodige vijandigheid. Ze zwijgen ook nog, terwijl het toch om moord gaat. Sommige leraren zijn neerslachtig, want er blijkt toch heel wat gewelddadigheid te zijn. De directrice laat anonieme brieven zien die zij heeft ontvangen. Voorspelbare, maar degelijk gemaakte politiefilm, die echter geheel volgens een standaardformule in elkaar zit. Eric Kristy, Alexis Lecaye en Joëlle Goron schreven het scenario, dat door Jean-Pierre Aliphat in beeld werd gezet.

Julie Lescaut : Ruptures

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Zwitserland 1994. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en Maxime Leroux.

Een oude Chinese kruidenier is het slachtoffer van een moordaanslag. Wanneer de politie arriveert slaat zijn kok op de vlucht. In haar onderzoek stuit Julie Lescaut (Genest) op een huwelijksbureau met een clientèle die uitsluitend bestaat uit gefortuneerde Aziaten. Het hele zaakje riekt echter erg naar vrouwenhandel en hoe dieper Julie graaft, hoe meer ellende ze ontdekt. Een policier met centraal de bijna meest mensonwaardige misdaad: het smokkelen van vrouwen die de hoop koesteren op een nieuw bestaan, maar eindigen aan de rand van de maatschappij. Goede bedoelingen, naar een routineus, goed geacteerd, scenario van Alexis Lecaye. Voor de fotografie tekende Jean-Pierre Aliphat.

Julie Lescaut : L'enfant témoin

Duitsland​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Bettina Woernle. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Joséphine Serre en Julie Marbœuf.

Een Duitse industrieel wordt in een Frans hotel afgemaakt door twee onbekenden. Een afrekening? Commissaris Lescaut (Genest) ontdekt dat de man niet alleen was. Hij schreef zich in samen met zijn negen-jarige zoontje, dat verdwenen is. Het getraumatiseerde kind wordt bij de politie afgeleverd, en al gauw merkt Lescaut dat ook de moordenaars beseffen dat er een getuige was. Kwaliteitsconfectie blijft confectie. Elk beeld in deze film heb je eerder in andere films gezien, en van een goed opgebouwde spanning is niet echt sprake. De acteurs spelen vooral op techniek, zonder echte betrokkenheid. Een allesbehalve verrassend scenario. Het scenario is van Reinhard Köcher. Aflevering 6 van het derde seizoen, nummer 10 van 72.

Julie Lescaut : Charité bien ordonnée

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Misdaad van Yvan Butler. Met o.a. Véronique Genest, François-Régis Marchasson, Caroline Gasser, Jean-Louis Tribes en Jean-René Clair.

Julie Lescaut (Genest) wordt door de Zwitserse tv uitgenodigd om deel te nemen aan een debat over vrouwelijke politie- functionarissen. De rechtstreekse uitzending wordt verstoord door een zekere Didier Fournier (Marchasson), die gezocht wordt wegens de moord op zijn vrouw. Hij ontvoert Julie met een getrokken revolver en neemt haar mee naar een onbekende plaats. Hij beweert dat zijn vrouw gedood werd door huurmoordenaars in opdracht van machtige zakenman M[KA1]elico (Godel) die bekend staat om zijn vrijgevigheid aan humanitaire instellingen. Mélico zou echter Didiers broer, rockzanger Rocky Malone, manipuleren door hem z.g. liefdadigheidsconcerten te laten geven, waarvan hij in werkelijkheid echter de recettes in eigen zak steekt. Onze charmante femme-flic uit Parijs staat er deze keer in een vreemd land alleen voor en bovendien is zij het slachtoffer van een kidnapping. Zo ondervindt ze dat deelnemen aan een talk-show net zo gevaarlijk kan zijn als het onderzoeken van een moordzaak. Alain Krief schreef het scenario, dat door Denis Jutzeler in beeld werd gebracht.

Near Mrs

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1993. Komedie van Baz Taylor. Met o.a. Muriel Combeau, Rebecca Pauly, Cecile Paoli, Casey Siemaszko en Judge Reinhold.

De jonge en ambitieuze manager Claude pendelt tussen twee huwelijken en daarom tussen twee steden. In Phoenix heeft hij de saaie Molly en in Los Angeles zijn tweede vrouw Maggie, de opvliegerige en bazige dochter van zijn baas. De vrouwen zijn niet van elkaars bestaan op de hoogte, laat staan van het bestaan van Claude's minnares Toni. De problemen beginnen wanneer hij collega Colin Phipps weet over te halen om zich voor te doen als hemzelf tijdens een businesstrip in Parijs, zodat Claude kan genieten van een ongestoorde vakantie met Toni. Colin wordt namelijk ontvoerd door de KGB die hem informatie over een Amerikaans satellietproject wil ontfutselen. Wanneer Claude dit verneemt breekt hij meteen zijn vakantie en reist af naar Parijs. Wanneer zijn twee echtgenotes Molly en Maggie hem ongerust achternareizen is de chaos compleet

Julie Lescaut : Trafics

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Actiefilm van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Blanchette Brunoy, Alexis Desseaux en Jacques Rosny.

Een chauffeur (Aurignac), die internationale transporten rijdt, wordt vermoord aangetroffen in de cabine van zijn trekker. Alles wijst erop dat het om een afrekening tussen chauffeurs gaat. Lescaut (Genest) en haar medewerkers dringen door tot het besloten wereldje van de truckers en houden een verdachte man aan. Hij heeft echter moeite om zijn onschuld te bewijzen, want hij werkt voor de douane en is op het spoor van een belangrijke goudsmokkel uit Oost-Europa, waarbij het vermoorde slachtoffer was betrokken. Routinematig misdaadverhaal, vaardig geregisseerd, en vlekkeloos gespeeld, maar zal uitsluitend de liefhebbers van een doordeweekse politiefilm behagen. Het scenario is van Alexis Lecaye, de geestelijke vader van Julie Lescaut. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering nummer 60 van 68. Stereo.

Julie Lescaut : Rapt

Frankrijk​/​​Zwitserland​/​​Duitsland 1993. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en François Marthouret.

Julie Lescaut (Genest) krijgt een heel vreemd telefoontje. Een babysitter meldt de verdwijning van het kind waarop ze moest passen. Het wordt nog vreemder als de ouders, de familie Beaudoin (Bujeau en Seyrig), onbewogen blijven en verklaren dat het om een misverstand gaat. Het kind is namelijk voor enkele dagen naar een tante in de bergen. Commissaire Julie die het zaakje niet vertrouwt, geeft haar assistent N`Guma (Diouf) opdracht de gangen van de babysitter na te gaan. Een van de betere afleveringen uit de serie die over de illegale handel in babies gaat en die opvalt door de mysterieuze sfeer met een handige spanningsopbouw. Het spel van de bijrollen is echter - zoals gewoonlijk - heel oppervlakkig. Alexis Lecaye schreef het scenario. Het camerawerk is van Flore Thulliez.

Julie Lescaut : La mort en rose

Duitsland​/​​Zwitserland​/​​Frankrijk 1993. Misdaad van Elisabeth Rappeneau. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Alexis Desseaux en Roland Amstutz.

Tijdens een routine surveillance `s nachts wordt een agente door een auto aangereden die doorrijdt na het ongeluk. Ze wordt in kritieke toestand naar het ziekenhuis gebracht. Julie Lescaut (Genest) begeeft zich op weg om de gewonde te spreken, maar die is al overleden voordat ze aankomt. De collega van het slachtoffer, Leveil (Rouve) heeft slechts de laatste twee cijfers van het nummerbord van de auto kunnen opschrijven: 61 (het nummer van het departement, Orne). In de haast opgezette wegversperringen en controles mochten niet baten. Diezelfde dag wordt een jonge Roemeense gewurgd aangetroffen in haar huis. Er is weer heel wat werk aan de winkel voor Lescaut en haar ondergeschikten. In deze sinistere moordzaak die leidt naar prostitutie op bestelling door middel van de Minitel en de handel in gestolen auto`s, krijgt de pittige commissaris met de steile rode haren een bijna volmaakte moordenaar tegenover zich. Spannend en goed gemaakt, maar met (te) weinig originele wendingen. Eric Kristy schreef het scenario, dat door Flore Thulliez in beeld gebracht werd.

A Business Affair

Duitsland​/​​Spanje​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1993. Komedie van Charlotte Brandstrom. Met o.a. Carole Bouquet, Christopher Walken, Jonathan Pryce, Sheila Hancock en Anna Manahan.

Britse bestsellerauteur Alec Bolton (Pryce) die gebruik maakt van een echte pen en inkt, zit al maanden zonder inspiratie. Zijn jonge, aantrekkelijke vrouw Kate (Bouquet) verdient bij als mannequin in een groot warenhuis. In haar vrije tijd tikt ze op haar laptop een damesroman.

Tattle Tale

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1992. Komedie van Baz Taylor. Met o.a. C. Thomas Howell, Ally Sheedy, Amanda Elwes, Catherine Rich en Pavel Douglas.

Bernard (Howell), een jonge acteur met meer ambitie dan geluk, krijgt eindelijk een rol. Hij moet product voor kinderen in een serie reclamefilmpjes aanprijzen. Als de opdrachtgevers lucht krijgen van een schandaalroman die zijn ex-vrouw Laura (Sheedy) gaat publiceren, annuleren ze de opdracht. In dit boek valt Laura ook de onlangs overleden hoge ambtenaar De Varenne aan en ze eist een deel van de erfenis op. De familie van deze laatste, in de persoon van Madame de Varenne (Rich), geeft een som geld aan Bernard om Laura in een val te lokken. Domme, idiote film die voor een komedie moet doorgaan. Het spelniveau staat op nul en de producenten denken waarschijnlijk hetzelfde over het I.Q. van de kijker. Het scenario dat vol romantiek en humor zou moeten zitten, maar infantiel overkomt, is van de hand van Charles Gale. Een belediging voor de kijker.

Julie Lescaut : Ville haute, ville basse

Frankrijk​/​​Duitsland​/​​Zwitserland 1992. Misdaad van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Jérôme Anger, Mouss Diouf, Blanchette Brunoy en Claire Nebout.

Na een wilde achtervolging door Julie (Genest), Tr[KA1]emois (Anger) en N`Guma (Diouf) wordt een op hol geslagen Porsche tot staan gebracht. De chauffeur blijkt Carole Vermer (Nebout) te zijn, een schoolvriendin van Julie. De vrouw zit in een depressie, ook al is ze gehuwd met Vincent Vermer (Flamand), de rijkste industriëel uit de streek. Liefde is totaal vreemd aan haar huwelijk en ze maakt er geen geheim van dat ze enkel getrouwd is voor het geld. Julie vraagt haar de volgende dag op het commissariaat te verschijnen voor het proces-verbaal. Zover komt het echter niet, want de volgende dag is Carole dood. Is het een ongeval, moord of zelfmoord? De afgezaagde, typische formule van dit soort politiefilms wordt gevolgd zonder veel verrassingen. Het is onderhoudend, naar je hebt doorlopend een 'dénà vu'-gevoel daar het scenario van Alain Schwarzstein en Alexis Lecaye gespeend is van elke vorm van originaliteit. Het einde is dan ook lang op voorhand voorspelbaar. Achter de camera nam Jean-Pierre Aliphat plaats. Aflevering van het seizoen, nummer van 72. Stereo.

Face The Music

België​/​​Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1992. Musical van Carol Wiseman. Met o.a. Molly Ringwald, Patrick Dempsey, Lysette Anthony, Boris Bergman en Rebecca Potok.

Een populaire Amerikaanse zangeres (Ringwald) vertelt tijdens een tournee door Frankrijk aan een journalist hoe alles enkele jaren ervoor in Parijs begon. Hier ontmoette ze componist Dempsey die haar enkele van zijn melodieën voorspeelde. Zij maakt er teksten bij en dat is het begin van een stormachtige relatie, want Dempsey heeft nog een verhouding met Anthony. Een onbenullig verhaaltje zonder de minste fantasie in beeld gebracht. Gelukkig is er de spontaniteit van mollige, charmante Ringwald die nog wat goed maakt en die ook nog heel aardig blijkt te kunnen zingen. Randée Russell en Laurie Craig schreven het verhaaltje dat Russell in scenariovorm goot. Yves Dahan stond achter de camera. Te verwaarlozen, zelfs op een regenachtige zondagmiddag; alleen wie van Ringwald houdt, moet kijken.

The Maid

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1991. Komedie van Ian Toynton. Met o.a. Martin Sheen, Jacqueline Bisset, Victoria Shalet, Jean-Pierre Cassel en James Faulkner.

Financieel wonder Sheen krijgt een job aangeboden bij een grote Parijse bank. Om wat in te burgeren trekt hij enkele weken voor hij moet beginnen naar Parijs. Hier merkt hij de mooie Bisset op, en hij wordt op slag verliefd op haar. Hij volgt haar naar haar appartement, en zij denkt dat hij de nieuwe oppas is voor haar dochter. Hij speelt mee en bereikt wonderen met het onmogelijk verwende kind. Moeder noch oppas beseffen dat ze weldra voor dezelfde baas zullen moeten samenwerken. Sympathieke romantische komedie, geschreven door Timothy Prager. Voorspelbaar, maar Sheen en Bisset zijn bijzonder zwierig en ontspannen, zodat de film bruist als een glas champagne - dat echter weinig nasmaak heeft. Parijs werd liefdevol in beeld gebracht door Yves Dahan.

Near Mrs.

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1991. Komedie van Baz Taylor. Met o.a. Judge Reinhold, Casey Siemaszko, Rebecca Pauly, Cecile Paoli en Kashia Figura.

Wetenschappelijk onderzoeker en rokkenjager Reinhold heeft het helemaal gemaakt. Hij is niet alleen getrouwd met twee schatten van vrouwen (van wie één de dochter van zijn baas), maar hij heeft ook een zalige verhouding met zijn secretaresse. De zorgeloze bigamist moet op herhalingsoefening. Hij stuurt eenvoudig zijn ambitieuze medewerker Siemaszko, zodat hij met zijn liefje naar Rio kan. Maar de KGB steekt hier een stokje voor. Reinhold is betrokken bij een top-secret operatie, maar omdat zijn uiterlijk hen onbekend is, ontvoeren de Sovjets Siemaszko. Seniele boulevard-komedie die naar het einde toe helemaal doorslaat. De acteurs presteren op het laagste niveau, wat niet verwonderlijk is met dit scenario van Peter I. Baloff en David W. Wollert, dat een belediging is voor het intelligentiepeil van elke toeschouwer. Zelfs als karikatuur kan dit niet meer door de beugel. Yves Dahan stond achter de camera. Ook bekend als NEAR MISSES en LAST TANGLE IN PARIS.

La contre-allée

Frankrijk 1991. Komedie van Isabel Sebastien. Met o.a. Jennifer Covillault, Caroline Cellier, Jacqueline Maillan, Jacques Perrin en Massimo Ghini.

De twaalfjarige Marie (Covillault) voelt zich niet thuis in het enorme appartement aan de Avenue Foch, dat haar ouders zojuist hebben betrokken. Gelukkig dat een vriendin van haar leeftijd en een vriend van haar vader haar met het wereldje van de buurt laten kennismaken. Eigenlijk geen wereldje, want de Avenue Foch is het symbool zelve van de negen grote avenues die naar de Arc de Triomphe leiden. Het gaat dus om de duurste vierkante meters van Parijs; de woonomgeving van de miljardairs. Geen zedenstudie maar een reeks clichés en wat inhoudsloos gebabbel. Het acteerwerk varieert van boeiend (Covillault) tot hinderlijk (Maillan), via de rol die de kijker totaal onverschillig laat (Perrin). Kortom, veel chique gedoe zonder inhoud.

Ascension express

Frankrijk​/​​Zwitserland 1991. Drama van Nicolas Ribowski. Met o.a. Antoine Duléry, Samuel Labarthe, Eric Prat, Jean-Noël Brouté en Pierre-Marie Escourrou.

Vijf Parijse kaderleden worden door hun firma op een overlevingsstage gezonden in de woeste bergen. Labarthe, een van hen, voelt zich op zijn gemak in de natuur wat niet gezegd kan worden van zijn metgezellen. Zijn enthousiasme koelt echter af wanneer blijkt dat zijn ex-vriendin Hofmann aan het groepje werd toegevoegd. Verknochte stadsmensen moeten overleven in de bergen. Niet bepaald een origineel onderwerp, dat al dikwijls heel wat beter behandeld werd. Op bepaalde momenten wel spannend, maar de expeditieleden blijven veel te beschaafd. Het verhaal van Patrick Dewolf werd bewerkt door Philippe Le Guay, Pierre Colin-Thibert en Jean-Claude Islert. De Ardèche werd mooie gefotografeerd door Jacques Boumendil.

Une femme parfaite

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1990. Komedie van Charlotte Brandstrom. Met o.a. Carrie Fisher, Rosanna Arquette, John Sessions, François-Eric Gendron en John Hargreaves.

Als advocate van een groot Amerikaans kantoor in Parijs (waar zich deze hele film afspeelt), bereidt Linda met zorg haar eigen echtscheiding voor. Ze laat zichzelf daardoor helemaal uitkleden, want ze heeft in het begin van haar huwelijk beloofd haar man financieel te zullen onderhouden, zodat deze romans kan gaan schrijven na zijn rechtenstudie. Dus moet ze alimentatie gaan betalen. Heerszuchtig als ze is houdt ze niet van verliezen. Ze huurt een werkeloze actrice in, die ze in de 'volmaakte vrouw' verandert voordat ze haar in de armen van haar man werpt. Alles lijkt goed te gaan, maar dan komt er onvermijdelijk een kink in de kabel. Het is het thema van Pygmalion dat Bernard Shaw in 1913 zo fortuinlijk inspireerde. Een zeer slim stukje amusement dat volgens een perfect mechanisme verloopt en waarin de overvloedige humor meer Engels dan Frans of Amerikaans overkomt. Bovendien spelen enkele zeer bijzondere komieken mee.

Sweet Revenge

Frankrijk​/​​Verenigde Staten 1990. Komedie van Charlotte Brändström. Met o.a. Rosanna Arquette, Carrie Fisher, John Sessions, François-Eric Gendron en John Hargreaves.

Advocate Fisher moet aan haar ex-echtgenoot een fikse alimentatie betalen en dat is haar teveel. Ze bedenkt een list, en stuurt actrice Arquette op hem af, om hem te verleiden in de hoop dat ze verliefd worden en gaan trouwen; wie echter een kuil graaft voor een ander wordt niet alleen moe, maar valt er ook nog bijna zelf in. Een zeer onleuke komedie.

La discrète/The maid

Verenigde Staten​/​​Frankrijk​/​​Verenigd Koninkrijk 1990. Komedie van Ian Toynton. Met o.a. Victoria Shalet, Jacqueline Bisset, Martin Sheen, James Faulkner en Jean-Pierre Cassel.

Advocate Fisher moet aan haar ex-echtgenoot een fikse alimentatie betalen en dat is haar teveel. Ze bedenkt een list, en stuurt actrice Arquette op hem af, om hem te verleiden in de hoop dat ze verliefd worden en gaan trouwen; wie echter een kuil graaft voor een ander wordt niet alleen moe, maar valt er ook nog bijna zelf in. Een zeer onleuke komedie.

L'autrichienne

Frankrijk 1990. Historische film van Pierre Granier-Deferre en Denys Granier-Deferre. Met o.a. Ute Lemper, Patrick Chesnais, Daniel Mesguich, Jean-Pol Dubois en Frédéric van den Driessche.

Marie-Antoinette (Lemper), bijgenaamd l'Autrichienne, wordt beschuldigd van samenzwering, landverraad en een losbandig leven. Voldoende om haar na een proces van twee dagen en een nacht te veroordelen tot de guillotine. In haar cel vraagt ze om papier en een pen, smeekt god om vergeving voor haar zonden en die van de wereld. Statisch, serieus historisch drama met mooie Duitse entertainster Lemper in de hoofdrol. Het scenario is van Alain Decaux en André Castelot. Camerawerk van Pascal Lebegue.

If the Shoe Fits

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1990. Drama van Tom Clegg. Met o.a. Rob Lowe, Jennifer Grey, Elisabeth Vitali, Rebecca Potok en Sacha Briquet.

Modekoning Lowe zit zonder inspiratie. Zijn nieuwe shows waren een miskleun. Een van zijn kleedsters, Grey, ontwerpt zelf in haar vrije tijd, maar mist de moed om Lowe te benaderen. Op een party merkt hij haar op, door haar gedurfde creatie, niet beseffend dat ze voor hem werkt. Gray, die het hem nog steeds niet durft te zeggen, gaat dan maar een dubbelleven leiden. Totaal oninteressant gegeven werd reeds zo dikwijls, en veel beter bewerkt. Het scenario van Timothy Prager staat op het peil van een slechte boulevard-komedie en Lowe is nog nooit zo miscast geweest. Achter de camera stond Henri Habans. Puur tijdverlies.

Does This Mean We're Married?

Verenigde Staten​/​​Frankrijk 1990. Romantiek van Carol Wiseman. Met o.a. Patsy Kensit, Stéphane Freiss, Mouss Diouf, Anne-Marie Pisani en Joseph Mimo.

Kensit is Amerikaanse, platzak, woont in Parijs en droomt van een toekomst als actrice. Er is maar één probleem: haar visum loopt af en dientengevolge moet ze terug naar huis. Ze knoeit met haar credit card om voldoende geld bij elkaar te krijgen om een papieren huwelijk aan te gaan zodat ze in het land mag blijven. Ze trouwt met de ambitieuze musicus Freiss, die ook een centje gebruiken kan. Na het huwelijk wil ze hem niet meer zien, maar het lot beslist er anders over. Schaamteloze imitatie van GREEN CARD, met dat verschil dat Wiseman geen Peter Weir is en dat het scenario van Grant Morris en Nancy Heikin-Pepin niet half zo geestig en ontroerend is als voorgaande. Kensit is de enige die de film levendig houdt, de rest speelt ondermaats. Wel geeft de film een betrekkelijk goed beeld van de mengelmoes aan rassen vertegenwoordigd in Parijs. Mooie fotografie van Yves Dahan.

Suivez cet avion

Frankrijk 1989. Komedie van Patrice Ambard. Met o.a. Lambert Wilson, Isabelle Gélinas, Claude Piéplu, Clovis Cornillac en Maria Meriko.

De diverse wederwaardigheden van een al te perfectionistische werknemer. Zijn vrouw heeft hem verlaten en hij is het slachtoffer van een bezitterige moeder die hem laat volgen door een detective, terwijl ook één van zijn vrouwelijke collega's achter hem aanzit. Een tamelijk onbeduidende komedie, opgebouwd rond een te mager gegeven waaraan bovendien een onsamenhangend scenario ten grondslag ligt. Een paar goede ideeën die visueel niet altijd even goed benut werden.

Orages d'été

Frankrijk 1989. Drama van Jean Sagols. Met o.a. Annie Girardot, Marc Duret, Claire Nebout, Gérard Klein en Elisa Servier.

Een vrouw van een jaar of vijftig keert het leven, dat ze tot dan toe heeft geleid in een circus, de rug toe en gaat terug naar La Commanderie, de boerderij uit haar jeugd. Deze is verwilderd, en haar drie volwassen kinderen begroeten haar zonder veel enthousiasme. Gaat zij weg of slaagt zij erin hen voor zich te winnen? Aldus het plot van deze zoals gewoonlijk wat onevenwichtige televisiefilm, die langdradig is en holle of nietszeggende scènes bevat. De sfeer en de observaties vertonen wel enige kwaliteit, evenals het spel.

Visage de chien

Frankrijk 1986. Drama van Jacek Gasiorowski. Met o.a. Hugues Quester, Anna Alvaro, Roland Blanche, Gérard Lorin en Martin Travières.

Denis, werkloos en soms `dealer`, wordt gevolgd door drie kleine sjofele handelaars omdat hij zijn schulden aan hun niet kan aflossen. Gedurende een hele dag probeert hij vergeefs aan geld te komen, terwijl zijn achtjarig zoontje toekijkt. Het ontbreekt de regisseur niet aan kunde (Pools van origine, assistent van Wajda voor DANTON) maar waarom interesseert hij zich voor een dergelijke hoofdpersoon? De zoon is wel sympathiek, maar hij heeft een overbodige rol.

L'enfant de colère

Frankrijk 1986. Oorlogsfilm van Jean Sagols. Met o.a. Rebecca Pauly, Thierry Vachon, Stéphane Aznar, Michel Galabru en Jean-Pierre Darras.

Een kroniek die aan het einde van de oorlog, in 1944, speelt in een afgelegen landhuis midden in de wijngaarden waar de familie Peyrac noodgedwongen boven op elkaar gepropt met een heleboel vluchtelingen woont. Het verhaal concentreert zich vooral op de moeizame verhouding tussen een adolescent en zijn moeder. Met weinig middelen is de sfeer van destijd goed weergegeven en hetzelfde geldt voor de indruk die de kijker krijgt van de verstikkende hitte alsmede de laatste oprispingen van de oorlog. Een nauwkeurige schets van tegelijk gecompliceerde en ontroerende personages. Goede, speciaal voor de film gemaakte, muziek.

Blackout

Canada​/​​Frankrijk 1978. Misdaad van Eddy Matalon. Met o.a. Jim Mitchum, Robert Carradine, Belinda Montgomery, June Allyson en Jean-Pierre Aumont.

Gewelddadig verhaal over misdadigers die de bewoners van een appartement terroriseren tijdens de elektriciteitsstoring in New York in 1977. Gecombineerd met zwartgallige humor. Niet om over naar huis te schrijven. Het scenario is van John C.W. Saxton naar een verhaal van John Dunning en Eddy Matalon. Het camerawerk is van Jean-Jacques Tarbès. Mono. Ook bekend als NEW YORK BLACKOUT.

Une si gentille petite fille

Frankrijk​/​​Canada 1977. Horror van Eddy Matalon. Met o.a. Sylvie Lenoir, Randi Allen, Michel Paulin, Cathy Gimble en Evelyne Selena.

Een ironische titel voor een onge[KA3]inspireerde plagiaat van THE EXORCIST van William Friedkin (1973). Het enige verschil is dat de duivel niet in een antiek beeldje zit maar in een pop. Wanneer de ogen uitgestoken worden, wordt een meisje dat er behagen in schept mensen en beesten af te maken, bevrijd van de hekserij. Groots aangezette effecten. Een komisch geheel, kortgezegd, vanwege alle overdrijving. De muziek laten we voor wat die is.

Males Hard Corps

Frankrijk 1977. Erotiek van Norbert Torasso. Met o.a. Johannes Fleur, Jean-Etienne Siry (Jean Estienne), P. van den Huis, Michel Henri en Jules Amanantsoa.

Nexus, een zogenaamde professor in een psychiatrische inrichting is de hoofdpersoon van deze homopornofilm. Een fraaie jongeling masturbeert op de muziek van Lulli, twee beeldschone Adonissen bevechten elkaar geheel naakt. Ook nog leer-fetisjisme en sadomasochistische gevechten. Torasso gebruikte het pseudoniem Norbert Terry.

Y a un os dans la moulinette

Frankrijk 1974. Komedie van Raoul André. Met o.a. Michel Galabru, Daniel Prévost, Paul Préboist, Darry Cowl en Marion Game.

'Komische' voorvallen van twee komedianten die werkzaam zijn als detective. André, een goede technicus, heeft zich sinds lang verlaagd tot het maken van slechte komedies, waarin groffe woordspelingen, afgezaagde grappen en alledaagsheid en vooral tevredenheid met zichzelf en deze 'typisch Franse' slechte stijl hoogtij vieren. Klunzig.

La Kermesse érotique

Frankrijk 1974. Komedie van Jean le Vitte. Met o.a. Jean Amadou, Anne Libert, Monique Vitta, Alain Saury en Alain Tissier.

Een kunstschilderes denkt een hogere prijs voor haar werk te krijgen door haar schamele atelier tijdelijk te verruilen voor het appartement van haar afwezige hospita. Ze weet echter niet dat dit een luxe-bordeel is. Alle afgetrapte clichés en grappen van de boulevardklucht worden gesausd met de nodige seksscènes en dubbelzinnige dialogen. De actrices zijn aantrekkelijk, maar bieden onvoldoende compensatie voor de lamlendige ongein.

Avec quoi soulèves-tu l'édredon?

Frankrijk 1974. Erotiek van Jean Le Vitto. Met o.a. Monique Vita, Jean-Michel Dhermay, Anne Libert, Olivier Mathot en Sylvie Solar.

Het aloude verhaal van een stel waarvan het seksuele vuur is gedoofd. Ze vinden dat weer terug dankzij een zeer speciale en zeer pikante verzorging in een gespecialiseerde kliniek.

Serre moi dans tes bras

Frankrijk 1973. Erotiek van Jean Levitte. Met o.a. Jean-Michel Dhermay, Monique Vita, Anne Libert, Olivier Mathot en Silvie Solar.

Na twee jaar (!) huwelijk ontdekt de echtgenoot dat hij zijn vrouw niet kan verzadigen. Hij hoopt dat in een sekskliniek de problemen opgelost kunnen worden. Belachelijke seksfilm die een sleets decor (de kliniek) uit de kast haalt en met opgezegde teksten zich een air van film tracht aan te meten. Indertijd werd er door de censuur heftig ingesneden zodat er ook versies in omloop zijn waarin het paar maar kort getrouwd is, zich algauw seksueel verveelt en in de kliniek weer tot inspiratie gedreven moet worden. Hoe het ook zij, het is en blijft een wanproduct, welke montage- of snijmaatregelen er ook genomen werden. Scenario van Miche Lebrun en regisseur Levitte. Camerawerk van Robert Le Febvre.