Inga Landgré: cast.
Er zijn 20 films gevonden.

Den tatuerade änkan

1998 | Komedie

Noorwegen​/​​Zweden 1998. Komedie van Lars Molin. Met o.a. Mona Malm, Erland Josephson, Sven Wollter, Ingvar Hirdwall en Jan Malmsjö.

Kejsarn av Portugallien

1992 | Drama

Zweden 1992. Drama van Lars Molin. Met o.a. Ingvar Hirdwall, Gunilla Nyroos, Inga Landgré, Cecilia Ljung en Allan Svensson.

Zweden, eind 19e eeuw. In het kleine dorpje Skrolykan leidt boer Hirdwall een hard en sober leven. Ljung, zijn dochter, is zijn trots. Wanneer de boerderij het financiëel moeilijk krijgt gaat Ljung uit werken naar Stockholm, maar ze vertelt niet wat ze precies doet. De norse landheer dreigt met uitdrijving en de trotse boer weet geen raad met de geruchten dat zijn dochter in de prostitutie beland zou zijn. Hirdwall wordt er ziek van en om de ellende draaglijk te maken bouwt hij een eigen droomwereld op. Dan is hij de keizer van Portugallia, die met ongeduld wacht op de thuiskomst van zijn keizerin Ljung. Symbolisch zeer zwaar geladen film, romantisch en scherp in zijn tekening van de personages en hun belevenissen. Vader en dochter symboliseren de hele gemeenschap, waarbij hun leven parallel en toch tegenstrijdig verloopt. De diverse karakters worden verfijnd weergegeven door een aantal minder bekende, maar uiterst begaafde acteurs. Molin, een geestverwant van Bille August, baseerde zijn scenario op een roman van Selma Lagerlöf. Prachtige fotografie van Jan-Hugo Norman.

Paradistorg

1977 | Drama, Komedie

Zweden 1977. Drama van Gunnel Lindblom. Met o.a. Birgitta Valberg, Sif Ruud, Margaretha Byström, Agneta Ekmanner en Per Myrberg.

Een uitgebreide familie brengt de jaarlijkse vakantie door in een idyllisch zomerhuis. Het middenklasse-comfort wordt enigermate verstoord door huwelijks- en andere problemen en het kritisch optreden van buitenstaanders, maar een rustig jongetje naar wie niemand hoefde om te kijken pleegt aan het eind van het verblijf zelfmoord. Vooral qua spelregie een opmerkelijk debuut van actrice Lindblom dat qua inhoud nooit onnodig zwaarwichtig wordt. Een reeks treffende vrouwenportretten van vier generaties.

Bebek

1973 | Drama

Zweden​/​​Turkije 1973. Drama van Barbrö Karabuda. Met o.a. Tuncel Kurtiz, Aliye Rona, Rahmi Saltuk, Harriet Andersson en Lil Terselius.

Turkse landarbeider heeft geen geld voor de medische behandeling van zijn, na een bevalling, doodziek geworden vrouw. Ook voor de voeding en verzorging van de baby is zijn inkomen ontoereikend, terwijl zijn omgeving - door de noodzakelijke 'ieder-voor-zich'-houding - ook geen hulp biedt. Sobere en onnadrukkelijke film van de Zweedse tv-documentariste maakt, ondanks de fraaie fotografie, armoede nooit schilderachtig en maakt vooral indruk door de gelatenheid en het voor alles gaande plichtsbesef van de getoonde personages, bij wie de gedachte aan verzet nog moet opkomen.

Korridoren

1968 | Drama

Zweden 1968. Drama van Jan Halldoff. Met o.a. Per Ragnar, Agneta Ekmanner, Ȧke Lindström, Inga Landgré en Gunnar Björck.

Een idealistische jonge arts in een groot Stockholms ziekenhuis raakt in een crisis, omdat zijn werk hem onvoldoende tijd en energie overlaat voor het zinvol begeleiden van zieken. Morele conflicten in zijn privé-leven en zijn voortdurende overwerktheid leiden tot een zenuwinstorting waarna hij zich uit zijn praktijk terugtrekt en zich aan wetenschappelijk onderzoek gaat wijden. De gewoonlijk meer handig-bekwame dan bezielde regisseur overtreft zichzelf in zijn documentaire benadering van de onpersoonlijke ziekenhuisroutine, met steun vóór en achter de camera van echte artsen. De film levert zinnige stof tot discussie op. Een intense en overtuigende hoofdrol van de jeugdige Ragnar.

Hugo och Josefin

1968 | Familiefilm, Drama

Zweden 1968. Familiefilm van Kjell Grede. Met o.a. Fredrik Becklin, Marie Ohman, Inga Landgré, Beppe Wolgers en Helena Brodin.

Een zeven-jarig meisje dat van haar ouders geen aandacht krijgt, wordt uit de eenzaamheid gehaald door een tuinman, die haar ook een vriendje van haar eigen leeftijd bezorgt. De opmerkelijke observatie en regie van kinderen, afgezien van effectbejag, maken van de broze fantasiewereld van kinderen tot een ontroerende en poëtische film zonder vals sentiment. In zijn genre een van de allerbeste. Naar de gelijknamige roman van Maria Gripe.

Stimulantia

1967 | Komedie

Zweden 1967. Komedie van Hans Abramson, Jörn Donner, Lars Görling, Ingmar Bergman en Arne Arnblom. Met o.a. Hans Alfredson, Harriet Andersson, Ingrid Bergman, Gunnar Björnstrand en Gunnel Broström.

Een episodenfilm waarin regisseurs vorm kunnen geven aan wat hen in het leven opwindt. Dit vrijblijvende uitgangspunt leidt tot hoogst ongelijksoortige resultaten, waarbij Bergman een familiefilmpje over de geboorte van zijn zoon inbrengt. De leukste sketch is die van Donner, waarin een paar het bedrijven van de liefde zo systematisch en klinisch voorbereid, dat ze er tenslotte maar van afzien. Veteraan Molander haalde zijn ontdekking Ingrid Bergman na ruim 27 jaar terug voor de Zweedse camera's voor verfilming van De Maupassants Halssnoer. Deze optelsom geeft inzicht in de gevarieerdheid van de Zweedse cinema, maar helaas slechts weinig meer.

Ȧlskande par

1964 | Drama

Zweden 1964. Drama van Mai Zetterling. Met o.a. Harriet Andersson, Gunnel Lindblom, Gio Petré, Anita Björk en Gunnar Björnstrand.

Drie vrouwen die ondanks verschillende maatschappelijk status op zelfde landgoed zijn opgegroeid liggen gelijktijdig in de kraamkliniek en herinneren zich hun leven. Zetterling wist lijvige romantrilogie te bewerken tot compact scenario - met simplificering omwille van feministische strekking (de enige sympathieke man in de film is homoseksueel) en niet altijd noodzakelijke uitbouw van sensationele of choquerende elementen - maar heeft in haar regie een opmerkelijk stevige greep op de stof en weet de actrices tot zeer goed spel te inspireren.

Nära Livet

1958 | Drama, Experimenteel

Zweden 1958. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Ingrid Thulin, Bibi Andersson, Eva Dahlbeck, Barbro Hiort af Ornäs en Max von Sydow.

Drie vrouwen liggen op dezelfde kraamkamer. Een ongelukkig getrouwde vrouw heeft een miskraam, maar gaat na een gesprek met haar eenzame schoonzuster anders tegen haar huwelijkssituatie aankijken. Een oudere moederlijke vrouw krijgt een doodgeboren kind. Een meisje dat door haar vriend in de steek is gelaten en wier abortus is mislukt, leert het moederschap aanvaarden. Het niet door Bergman geschreven scenario mist de filosofische pretentie van andere films uit die periode, maar toont hem opnieuw als een opmerkelijke regisseur van - overigens even opmerkelijke - actrices. De jury in Cannes dacht er net zo over: Bergman kreeg de prijs voor de Beste Regie, de prijs als Beste Actrice werd gedeeld door Anderson, Dahlbeck, Hiort af Ornäs en Thulin. Het scenario is van regisseur Bergman, Ulla Isaksson naar haar romans Det vänliga, värdiga en Det orubbliga. Overigens Bergman staat niet gecrediteerd als scenarioschrijver. Het camerawerk is van Max Wilén.

Lek pȧ regnbȧgen

1958 | Drama

Zweden 1958. Drama van Lars-Eric Kjellgren. Met o.a. Mai Zetterling, Alf Kjellin, Birger Malmsten, Isa Quensel en Inga Landgré.

Een student rechten wordt verliefd op een sociaal werkster maar wil zich om het ongelukkig huwelijk van zijn ouders niet binden. De relaties met anderen pakken slecht uit, maar als ze zich hun gebondenheid realiseren is het te laat en gaat de vrouw in Amerika studeren. Deze typisch Zweedse, psychologische praatfilm - met een scenario van Vilgot Sjöman - mist zijn werking omdat de personages in de film niet alleen oud genoeg zijn om wijzer te wezen, maar ook omdat de acteurs hun veronderstelde leeftijd zichtbaar al jaren achter zich hebben.

Het zevende zegel

1957 | Fantasy, Drama, Mysterie, Historische film

Zweden 1957. Fantasy van Ingmar Bergman. Met o.a. Bengt Ekerot, Nils Poppe, Bibi Andersson, Max von Sydow en Åke Fridell.

Een ridder keert van de Kruistochten terug in het door pest geteisterde Zweden. In een confrontatie met de Dood - een schaakspel - weet hij uitstel te krijgen, dat hij zal gebruiken om de jonge rondtrekkende komedianten Mia en Jof (Maria en Jozef), met hun kind te redden, terwijl hijzelf met zijn huishouding zich aansluit in de dodendans. Het filmisch mysteriespel maakte Bergman internationaal beroemd, maar was inmiddels zo vaak onderwerp van satire (oa Woody Allens Love and Death) dat de somberheid van Von Sydow en Ekerot als ridder en Dood zich nauwelijks nog zonder grinnikneiging laat aanzien. De poëzie rond het komediantengezin werkt echter onverminderd.

Kvinnodröm

1955 | Drama, Komedie

Zweden 1955. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Eva Dahlbeck, Harriet Andersson, Gunnar Björnstrand, Ulf Palme en Inga Landgré.

Een fotografe en een mannequin maken van een modereportage in Göteborg gebruik voor ontmoetingen met hun getrouwde minnaars. Vernederende confrontaties met respectievelijk de vrouw en de dochter van de mannen doet hen gedesillusioneerd terugkeren naar Stockholm, waar de mannequin zich met haar ex-verloofde verzoent. Deze ironische komedie heeft onverwacht zwarte ondertonen in de portrettering van de mannen en hun huwelijksleven, maar het spel van Dahlbeck en Andersson houdt de film in een luchtig evenwicht. Scenario van de regisseur. Camerawerk van Hilding Bladh.

Tull-Bom

1951 | Komedie, Avonturenfilm

Zweden 1951. Komedie van Lars Eric Kjellgren. Met o.a. Nils Poppe, Inga Landgré, Gunnar Björnstrand, Jan Molander en Marianne Löfgren.

Een dienstklopperige douane-ambtenaar vaart per ongeluk mee uit op een smokkelschip en beleeft daar uitbundige avonturen met dranksmokkelaars. Deze zoveelste klucht rond Fabian Boem bevat aardige satirische scènes over de bureaucratie, maar voor de rest worden er voorspelbare en nogal onsamenhangende grappen gemaakt.

Medan staden s[KA7]over

1950 | Drama, Misdaad

Zweden 1950. Drama van Larc-Eric Kjellgren. Met o.a. Sven-Eric Gamblen, Inga Landgré, Ulf Palme, Harriet Andersson en Gunnar Hellström.

Werkloze jongeren in Stockholm vervallen van roof uit balorigheid tot echte misdaad, maar schrikken na contact met de politie weer terug, op de rebelse aanvoerder na die ondanks zijn zwangere vriendin steeds verder het slechte pad op gaat. Deze misschien wel allereerste film over de bandeloze jeugd is door ontwikkelingen in en buiten de bioscoop nu achterhaald, maar heeft curiositeitswaarde als historisch document. Opvallend weinig moraliserend. Het debuut van Andersson.

Eva

1950 | Drama

Zweden 1950. Drama van Gustaf Molander. Met o.a. Birger Malmsten, Eva Dahlbeck, Eva Stiberg, Inga Landgré en Stig Olin.

Een muzikant die als jongen de dood van een schoolvriendinnetje heeft veroorzaakt en van huis is weggelopen, keert terug in zijn geboortedorp waar hij zich verlooft met een jeugdvriendin wier grootvader sterft. De kennelijke samenhang tussen liefde en dood blijft ook tijdens zijn huwelijk een obsessie, tot de geboorte van hun kind. Goed spel in een drama dat de geobserdeerde psychologie en de bevrijding daarvan bij de hoofdpersoon niet overtuigend weet te maken. Een treffende tekening van de benauwdheid en de hypocrisie van het dorpsleven in de traditie van het Zweedse naturalisme.

Soldat Bom

1948 | Komedie, Drama

Zweden 1948. Komedie van Lars-Eric Kjellgren. Met o.a. Nils Poppe, Inga Landgré, Douglas Hȧge, Gunnel Wadner en Ȧke Jensen.

Om een meisje te behagen wordt een overijverige stationschef soldaat. Hoewel de legerdiscipline aansluit bij zijn eigen stiptheid is zijn loopbaan als soldaat weinig succesvol. Het meisje voor wie hij het allemaal deed is inmiddels verliefd geworden op een knappe luitenant. Een aardige en originele variant op de gebruikelijke films in dit genre bezorgde de nationaal al populaire komiek Poppe ook bekendheid over de grenzen en resulteerde in een aantal vervolgfilms rond Fabian Bom.

Driver dagg faller regn

1948 | Drama

Zweden 1948. Drama van Gustav Edgren. Met o.a. Mai Zetterling, Alf Kjellin, Sten Lindgren, Ulf Palme en Inga Landgré.

Dochter van rijke boer wordt verliefd op zoon van oude rivaal van haar vader. Tegen vaders verzet in kiezen ze voor leven samen in armoe en ontbering. Dramatisch zwaar aangezette verfilming van platte-landsroman met goed spel in fraaie landschappen, maar zonder enige humor. Overvloedige en sentimentele muziek heeft bijna parodistisch effect.

Pengar

1946 | Komedie

Zweden 1946. Komedie van Nils Poppe. Met o.a. Nils Poppe, Inga Landgré, Sigge Fürst, Calle Reinholdz en Hilding Rolin.

Een zwerver vindt werk als houthakker en wordt dan door zijn collega`s grof in de maling genomen. Door een onverwachte erfenis worden de rollen omgedraaid, maar uiteindelijk verliest hij zowel het fortuin als de liefde van een anti-materialistische miljonairsdochter. Een regiedebuut van de Zweedse komiek Poppe, die zich een (kortstondige) internationale reputatie verwierf na WO II. Zijn scenario heeft ingenieuze verwikkelingen, maar de vergelijking met Chaplin lijkt achteraf erg overdreven.

Kris

1945 | Drama

Zweden 1945. Drama van Ingmar Bergman. Met o.a. Marianne Löfgren, Inga Landgré, Dagny Lind, Stig Olin en Allan Bohlin.

Een door haar pleegmoeder opgevoede jonge vrouw wordt teruggeëist door haar eigen moeder, die een nieuwe minnaar heeft. De man verleidt het meisje, maar pleegt na te zijn betrapt door de moeder zelfmoord. Bergmans debuutfilm contrasteert een onvoldoende aannemelijk gemaakte sombere intrige met het idyllisch getekend leven in een provinciestad. Cynisme en zelfmedelijden van de mannenrol zijn niet uitgediept, maar de vrouwen worden in hun onderlinge relatie en rivaliteit nu reeds opmerkelijk getekend. Claustrofobische fotografie en erg nadrukkelijke sfeermuziek maken de film nogal ouderwets.

Ordet

1943 | Drama

Zweden 1943. Drama van Gustaf Molander. Met o.a. Victor Sjöström, Holger Löwenadler, Rune Lindström, Stig Ohlin en Wanda Rothgardt.

In 1925 heeft een diepgelovige boer op het platteland van Denemarken drie zoons. De jongste is verliefd op de dochter van een conservatieve Lutheraanse sekteleider, maar mag niet met haar trouwen, tenzij vader en zoon zich aansluiten bij de sekte. En de middelste denkt dat hij Jezus is. Zeer Scandinavisch drama in zwart-wit met een prima hoofdrol voor Victor Sjöström als de boer. Gebaseerd op een toneelstuk van schrijver-dominee Kaj Munk. In 1955 won Carl Theodor Dreyer in Venetië een Gouden Leeuw met een gelijk­namige, nog iets betere versie van het stuk.