André Julien

Une leçon particulière

Frankrijk 1996. Komedie van Yves Boisset. Met o.a. Roland Giraud, Clotilde Courau, Julien Rivière, Gabrielle Forest en Jean-Pol Dubois.

Le crabe sur la banquette arrière

Frankrijk 1996. Drama van Jean-Pierre Vergne. Met o.a. Macha Méril, Barbara Schultz, Bernard Dhéran, Alain Mac Moy en Samuel Labarthe.

La dernière fête

Duitsland​/​​Frankrijk 1996. Historische film van Pierre Granier-Deferre en Denys Granier-Deferre. Met o.a. Charlotte Rampling, Stéphane Freiss, Manfred Andrae, Thomas Kretschmann en Célia Granier-Deferre.

J'ai rendez-vous avec vous

Frankrijk 1996. Komedie van Laurent Heynemann. Met o.a. Mireille Darc, François Berléand, Didier Flamant, Gérard Sety en Gisèle Casadesus.

L'instit: Le crime de Valentin

Zwitserland​/​​Frankrijk 1994. Komedie van Christian Faure. Met o.a. Gérard Klein, André Julien, Michèle Moretti, Jean-Claude Frissung en Jean-François Dérec.

Voor de lessen biologie trekt instit Klein met een aantal kinderen uit de buitenwijken erop uit naar het hartje van Auvergne, waar ze hartelijk ontvangen worden op de boerderij van Michaud. Haar vader (Julien) leeft van de opbrengst van het landgoed sinds hij vijf jaar ervoor uit de gevangenis werd ontslagen, waar hij vijftien jaar moeten brommen voor een misdaad die hij niet gepleegd had. Enkele dagen na de aankomst van de klas wordt een lijk gevonden. Deze wandaad die op een of andere manier met de vroegere verbonden is, geeft Klein de kans om zijn leerlingen te wijzen fouten die door de justitie gemaakt worden. Een iets beter scenario dan we in deze reeks gewoon zijn, geschreven door Didier Cohen en Eric Kristy. Ook al wordt goedkoop sentiment niet helemaal vermeden, al kwam het op de tweede plaats. Mooie fotografie van Dominique Brabant.

Julie Lescaut : Trafics

Duitsland​/​​Frankrijk​/​​Zwitserland 1993. Actiefilm van Josée Dayan. Met o.a. Véronique Genest, Mouss Diouf, Blanchette Brunoy, Alexis Desseaux en Jacques Rosny.

Een chauffeur (Aurignac), die internationale transporten rijdt, wordt vermoord aangetroffen in de cabine van zijn trekker. Alles wijst erop dat het om een afrekening tussen chauffeurs gaat. Lescaut (Genest) en haar medewerkers dringen door tot het besloten wereldje van de truckers en houden een verdachte man aan. Hij heeft echter moeite om zijn onschuld te bewijzen, want hij werkt voor de douane en is op het spoor van een belangrijke goudsmokkel uit Oost-Europa, waarbij het vermoorde slachtoffer was betrokken. Routinematig misdaadverhaal, vaardig geregisseerd, en vlekkeloos gespeeld, maar zal uitsluitend de liefhebbers van een doordeweekse politiefilm behagen. Het scenario is van Alexis Lecaye, de geestelijke vader van Julie Lescaut. Het camerawerk is van Jean-Pierre Aliphat. Aflevering nummer 60 van 68. Stereo.

Antoine Rives, le juge du terrorisme : Action Rouge

Frankrijk 1993. Thriller van Gilles Béhat. Met o.a. Jacques Weber, Jean-Pierre Bisson, Nathalie Roussel, Bernard Freyd en Alain Rimoux.

Tijdens de obscure oorlog tussen Iran en Irak wordt het embargo tegen Irak meerdere malen geschonden, wat de gemoederen in Iran hoog doet oplopen. In Beiroet wordt een aanslag gepleegd tegen zowel Amerikaanse mariniers als Franse parachutisten. Onderzoeksrechter Antoine Rives (Weber) moet uitzoeken of er een rechtstreeks verband bestaat tussen Iran en de Duitse RAF (Rote Armee Fraktion). Goede politieke thriller die net als de andere films in de ANTOINE RIVES-reeks aantoont dat internationale spionage niet altijd even spectaculair hoeft te zijn als de James Bond-verhalen. Weber speelt de rol van de hoge ambtenaar die niet voor een kleintje vervaard is. Daardoor worden realistische actiescènes afgewisseld met meer persoonlijke momenten van een onderzoeksrechter op zijn kantoor of thuis. Het scenario van Norbert Saada, Yves Ellena en Béhat is uitstekend gedocumenteerd en is weer gebaseerd op een authentiek onderzoek. Het camerawerk is van Roland Bernard. Aflevering 4 van het eerste seizoen, nummer 4 van 6.

Docteur Petiot

Frankrijk 1990. Oorlogsfilm van Christian de Chalonge. Met o.a. Michel Serrault, Pierre Romans, Zbigniew Horoks, Bérangère Bonvoisin en Aurore Prieto.

Parijs, WO II. De arts Petiot staat bekend als een barmhartig man die joden helpt om te vluchten, maar in 1944 blijkt dat hij al deze mensen vergiftigd en de lijken verbrand heeft. Met valse papieren weet Petiot te ontsnappen, totdat hij een kleine vergissing begaat

L'homme aux yeux d'argent

Frankrijk 1985. Misdaad van Pierre Granier-Deferre. Met o.a. Alain Souchon, Jean-Louis Trintignant, Tanya Lopert, Lambert Wilson en Wladimir Ivanovsky.

Als Thierry Berger na vijftien jaar brommen uit de bak ontslagen is, keert hij terug naar zijn geboortestreek om de buit van een bankoverval op te graven. Fanatieke smeris Mayene gaat hem schaduwen en wil zich wreken op de dood van zijn collega. Om aan het geld te komen heeft Thierry de hulp nodig van bibliothecaresse Francine. Mayene speelt ze tegen elkaar uit.

Laisse Béton

Frankrijk 1984. Drama van Serge Le Perron, Dominique Guerrier en T. Bodin. Met o.a. Julien Gangnet, Khalid Ayadi, Noëlle Ciccodicola, Youcef Rajai en Manuela Gourary.

De film speelt zich af in een armzalige wijk bij de ringweg van Parijs. Brian, dertien jaar, wordt beïnvloed door de slechte gewoonten van zijn Noordafrikaanse vrienden en steelt in grote supermarkten. Uiteindelijk wordt hij opgepakt. De politie chanteert hem en eist zijn medewerking in ruil voor de voorwaardelijke invrijheidstelling van zijn vader, die in de gevangenis zit. Hij geeft zijn Algerijnse vriend aan bij de politie. Het komt tot een gevecht tussen de beide jongens en Brian komt lelijk ten val. Dankzij zijn eigen vaardigheid en de overtuiging van de acteurs is het de producer gelukt alle clichés van een dergelijk verhaal te vermijden en er een fatsoenlijke film te maken.

Cargo

Frankrijk 1981. Drama van Serge Dubor. Met o.a. Michele Placido, Corinne Dacla, Jean-Pierre Bagot, Alain Fourès en Anne Teyssedre.

Een jonge Italiaanse immigrant werkt als houthakker in de Jura voor een verbitterde baas, die bovendien op hem neerkijkt. Hij voelt zich eenzaam tot hij denkt begrip te vinden bij een scholiere op vakantie. Hij zoekt haar later thuis in Rouen op, dwingt haar mee te gaan naar een verlaten vrachtschip. Uiteindelijk wordt zij zijn verloofde. Originele maar tamelijk magere intrige. Een mengsel van maatschappelijke problemen, romantiek en rauwe erotiek. Een film van wisselende kwaliteit met toch talrijke boeiende scènes. Geen bekende acteurs, maar Placido bezit soms de uitstraling van de jonge Marlon Brando.

Un mauvais fils

Frankrijk 1980. Drama van Claude Sautet. Met o.a. Patrick Dewaere, Brigitte Fossey, Yves Robert, Jacques Dufilho en Claire Maurier.

Bruno Calgagni (Dewaere), een ex-drugsverslaafde, keert na jaren terug in Frankrijk, waar zijn vader (Robert) en hij elkaar de zelfmoord van de moeder verwijten. Er groeit wederzijds begrip met de al even moeizaam verlopende maatschappelijke herintegratie. De specialist in de problematiek van de bourgeois van middelbare leeftijd, Sautet, richt zich nu op jongere personages in een proletarischer milieu, maar de gevoelige aandacht voor de personages en hun omgeving plus de liefdevolle regie van de niet zo voor hun rol geschikte acteurs zijn van gelijke kwaliteit. Het scenario is van Jean-Paul Torok, regisseur Sautet en Daniel Biasini naar diens verhaal. Het camerawerk is van Jean Boffety. Mono.

Dada au coeur

Frankrijk 1974. Experimenteel van Claude Accursi. Met o.a. Roger Blin, Yves Cheriaux, J.M. Wingling, Coline Serreau en André Julien.

Het scenario, niet na te vertellen, is abracadabra, teruggrijpend op het dadaïsme en het surrealisme zeventig jaar na het ontstaan van de eerste beweging. Onsamenhangende opeenhoping van scènes die soms goed zijn, maar Buñuel is niet te imiteren, net zo min als ENTR'ACTE van René Clair. Een zeer verwarrende nabootsing, lang en aanmatigend en slecht beheerst door een regisseur-scenarioschrijver-bewerker- dialogenschrijver.

Camarades

Frankrijk 1970. Drama van Marin Pierre. Met o.a. Melec, Juliet Berto, Dominique Labourier, André Julien en Yan Giguel.

Een handarbeider gaat naar Parijs om aan de willekeur van zijn baas te ontsnappen en in de hoop op maatschappelijke verbetering via een kantoorbaan. Hij raakt werkloos, wordt meegesleept in de revoltes van 1968 en ontdekt de noodzaak van solidariteit en politiek engagement in het marxisme. Deze zogenaamde strijdfilm verwerkt theorieën van Bertolt Brecht door gezongen inlassen en plaatst de situatie in een breder internationaal verband door de personages een projectie van LA HORA DE LOS HORNOS te laten bijwonen. Het in zijn simpelheid toch genuanceerde scenario en het spontane acteren zorgden ervoor dat de film geen didactisch traktaat is geworden, waardoor hij - hoewel inmiddels gedateerd - een schoolvoorbeeld blijft voor het militante genre.

L'araignée d'eau

Frankrijk 1968. Romantiek van Jean-Daniel Verhaeghe. Met o.a. Elizabeth Wiener, Marc Eyraud, Marie-Anne Duthiel, André Julien en Pierre Meyrand.

Een eenzame, onsuccesvolle schrijver van middelbare leeftijd vindt een waterspin, die verandert in een aantrekkelijke vrouw. Fantasie of werkelijkheid? Dit potentieel interessante verhaal beweegt zich op twee niveaus (een sprookje of de zinsbegoocheling van een eenzaam individu), maar is te langdradig om te blijven boeien.