Gigi Proietti

Gigi Proietti (1940): cast.
Er zijn 28 films gevonden.

Pinocchio

2019 | Drama, Fantasy

Italië/Frankrijk/Verenigd Koninkrijk 2019. Drama van Matteo Garrone. Met o.a. Federico Ielapi, Roberto Benigni, Rocco Papaleo, Massimo Ceccherini en Marine Vacth.

Live-actionverfilming van het door Disney ingepikte, maar oorspronkelijk Italiaanse sprookje over een uit hout gesneden jochie. Regisseur Garrone (Gomorra) bleef veel dichter bij het verhaal van Carlo Collodi uit 1880, dat een harde aanklacht was tegen de verwaarlozing van kinderen destijds. Waarmee deze Pinokkio gruwelijker en smeriger is geworden dan de Disney-versie. Acteur Benigni, die in 2002 nog meende zelf Pinokkio te moeten spelen, is nu veel beter te genieten als Geppetto, de ‘vader’ van Pinokkio. En de jonge acteur Ielapi is fantastisch als het houten jochie. Maar toch mist de film de spanning en magie om – net als de Disney-versie – een klassieker te worden.

La fille de d'Artagnan

1994 | Avonturenfilm, Actiefilm, Historische film

Frankrijk 1994. Avonturenfilm van Bertrand Tavernier. Met o.a. Sophie Marceau, Sami Frey, Jean-Luc Bideau, Raoul Billerey en Nils Tavernier.

De drie musketiers, de rechtschapen zeventiende-eeuwse helden van auteur Alexandre Dumas, keren terug in deze kleurrijke avonturenfilm. De dochter van de vierde musketier, D'Artagnan (Noiret), is opgegroeid in een klooster maar vindt nu haar roeping aan de zij van de inmiddels wat stramme, maar nog immer goedgemutste heren. De energieke Marceau in de titelrol heeft leuke schermscènes - en een nadrukkelijk uitgelicht decolleté - maar wordt toch een beetje overschaduwd door de veteranen. De muziek van Philippe Sarde werd genomineerd voor een César.

Passioni

1993 | Drama

Italië 1993. Drama van Fabrizio Costa. Met o.a. Virna Lisi, Fernando Hilbeck, Lorenzo Flaherty, Rodolfo Bigotti en Gigi Proietti.

Soap opera in twintig afleveringen over liefde, intriges en verraad binnen een rijke Italiaanse familie. Opgenomen in Itali[KA3]e, Frankrijk en Brazili[KA3]e. Centraal staan de puissant rijke familie Boldano, bestaande uit de ouders (Hilbeck en Lisi) en hun rusteloze zonen, Alberto (Flaherty) en Gianni (Bigotti). De tegenspoed van de zonen werkt op het gevoel, hetgeen wordt versterkt door de overige acteurs onder wie de verraderlijke bankier Lender (Albertazzi), de priester Joao (Proietti) en de vrouwelijke politierechter Jacono (Pitagora).

Un figlio a metà

1992 | Drama

Italië 1992. Drama van Giorgio Capitani. Met o.a. Gigi Proietti, Matteo Bellina, Kathy Connelly, Andrea Giordana en Bettina Giovannini.

KRAMER VS KRAMER op z`n Italiaans. Deze tv-film uit twee delen is een imitatie van de film met Dustin Hoffman en Meryl Streep uit 1979, aangevuld met enkele komische sc[KA2]enes. Het film komt niet helemaal uit de verf, maar het spel van Proietti in de rol van Sandro is het aanzien zeer waard. Sandro en zijn negen-jarige zoon Luca (Bellina) hebben een hechte band, maar op een dag staat zijn ex-vrouw, de moeder van Luca, voor de deur. Ze vlucht met haar zoon naar de V.S. Nathalie (Connelly) en Sandro zijn gescheiden; een paar jaren eerder verliet zij haar zoon om haar carrière in Amerika te kunnen voortzetten. Samen met een vriend gaat Sandro naar de States om zijn zoon terug te halen; dat lukt, maar de problemen zijn de wereld nog niet uit, want de FBI wil voorkomen dat ze het kind mee naar Italië terugnemen.

Una donna tutta sbagliata

1989 | Drama

Italië 1989. Drama van Mauro Severino. Met o.a. Ombretta Colli, Roberto Alpi, Flavio Bonacci, Isa Bellini en Laura Tanziani.

Een vierdelige mini-serie over een ouder wordende zangeres tijdens een huwelijkscrisis. Als ze op tournee is, gaat haar man er vandoor met een jongere vrouw. Hij biecht haar alles op, en zelfs komen ze tijdens een korte vakantie niet tot elkaar. Zij vindt een nieuwe liefde, maar haar gezondheid gaat achteruit. Intussen ontdekt haar man dat het leven met zijn jonge vriendin ook geen rozegeur en maneschijn is. Redelijk gespeeld, nergens verrassend, meer soap dan drama.

Sogni e bisogni

1985 | Drama

Italië 1985. Drama van Sergio Citti. Met o.a. Giulietta Masina, Héctor Alterio, Franco Citti, Paolo Villaggio en Gigi Proietti.

Sergio Citti was de beschermeling van wijlen Pier Paolo Pasolini, en geheel in de geest van zijn leermeester heeft hij elf moderne proletarische verhalen gemaakt. Liefde is het hoofdthema van deze 30 minuten durende verhalen, die elk draaien om één hoofdfiguur. Niet alle verhalen zijn goed maar ze zijn goed gespeeld en met gevoel geregisseerd. Afgaande op deze televisiefilm mogen we hooggespannen verwachtingen hebben van Citti's toekomstige werk.

Mi faccia causa

1984 | Komedie, Drama

Italië 1984. Komedie van Steno. Met o.a. Christian De Sica, Stefania Sandrelli en Gigi Proietti.

Een eenvoudige, aardige komedie met een sociaal tintje over een vriendelijke rechter die iedere dag een serie wetsovertreders aan zich voorbij ziet trekken, soms sympathiek, soms excentriek, maar allemaal zeer menselijk in hun smoezen en uitvluchten. Mooi spel, de karakters staan zo dicht bij ons dat we ons er uitstekend mee kunnen identificeren.

Di padre in figlio

1982 | Biografie, Documentaire

Italië 1982. Biografie van Vittorio Gassman. Met o.a. Vittorio Gassman, Alessandro Gassman, Gigi Proietti, Adolfo Celi en Ugo Pagliai.

Een biografische documentaire over leven en persoonlijke ontwikkeling van Vittorio Gassman en zijn zoon, en hun verhouding tot elkaar, ondersteund door gesprekken met collega's en vrienden. Geen opzienbarende film, maar een interessante studie over een relatie tussen vader en zoon in de wereld van de showbusiness.

Non ti conosco più amore

1980 | Komedie

Italië 1980. Komedie van Sergio Corbucci. Met o.a. Monica Vitti, Johnny Dorelli en Gigi Proietti.

Een vrij maffe komedie, met als enige pré de uitstekende rolbezetting, die haar talenten verspilt aan een onbeduidende film. Het verhaal gaat over een plotseling krankzinnig geworden advocaat, wiens vrouw hem in een psychiatrisch ziekenhuis opgenomen tracht te krijgen. Na vele komische situaties en sketches komt zij erachter dat het allemaal toneelspel is.

Who Is Killing the Great Chefs of Europe?

1978 | Komedie, Thriller

Verenigde Staten/Duitsland/Italië/Frankrijk/Verenigd Koninkrijk 1978. Komedie van Ted Kotcheff. Met o.a. George Segal, Jacqueline Bisset, Robert Morley, Jean-Pierre Cassel en Philippe Noiret.

Een vlotte moordklucht met een titel die al veel verraadt en met een wellustige blik op Europese landschappen en menukaarten, met daarbij een prima kluchtige rol voor Morley als 's werelds grootste lekkerbek. Het scenario is van Peter Stone naar de roman van Nan en Ivan Lyons. Het camerawerk is van John Alcott.

La Matriarca

1978 | Komedie, Erotiek

Italië 1978. Komedie van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Catherine Spaak, Jean-Louis Trintignant, Philippe Leroy, Gigi Proietti en Luigi Pistille.

Een jonge weduwe ontdekt dat haar man in een vrijgezellenflat een actief seksueel dubbelleven leidde. Haar nieuwsgierigheid naar ongekende ervaringen leidt tot een weinig bevredigend resultaat en ze geeft de ene minnaar na de andere de bons. Ze wendt zich tot een arts die de erotische spelletjes ontdekt die hun beiden wel de gewenste prikkel geven. De laconieke verbazing van Spaak tilt het hypocriete scenario, dat de modieuze seksuele 'fetisjismen' en varianten zowel op de hak neemt als verlekkerd uit de doeken doet, naar een ironischer niveau. Ook filmisch gesproken zijn haar vele tegenspelers niet meer dan wegwerpartikelen.

Due pezzi di pane

1978 | Komedie

Frankrijk/Italië 1978. Komedie van Sergio Citti. Met o.a. Vittorio Gassman, Philippe Noiret, Gigi Proietti, Anna Melato en Paolo Volponi.

Twee straatzangers beminnen onwetend van elkaar dezelfde vrouw. Deze sterft in het kraambed, zodat het jongetje twee vaders heeft. Ze voeden hem beurtelings of samen op, tot hij verdwijnt. Na jarenlang zoeken vinden ze hem terug als een gezeten burger, die niets van de vagebonden wil weten. Deze groteske tragikomedie laat het vrijbuitersduo onveranderlijk blijven tegen een steeds evoluerend, anoniemer wordend decor. De boodschap van Pasolini's vroegere assistent is duidelijk, maar hij gebruikt voor het overbrengen daarvan een wel èrg lange en weinig gevarieerde film, waarin de grove grappen van Gassman en Noiret ook eentonig worden.

Casotto

1977 | Komedie

Italië 1977. Komedie van Sergio Citti. Met o.a. Jodie Foster, Mariangela Melato, Michele Placido, Gigi Proietti en Paolo Stoppa.

Een kleedhokje op een zondag aan een openbaar strand is de plek waar de badgasten hun vrije dag beginnen, met andere plannen en verlangens dan alleen maar recreatie. Onder hen is een ouder echtpaar dat hun zwangere veertienjarige kleindochter aan de man hoopt te brengen. Onverwachte en niet geheel geslaagde terugkeer naar de volkse sprookjes van het neorealisme, waarin satirische, tragikomische, surrealistische en kluchtelementen worden afgewisseld zonder dat de episodes een eenheid worden. De regisseur is beter op dreef met de amateurspelers dan met zijn sterren.

Languidi baci, perfide carezze

1976 | Komedie

Italië 1976. Komedie van Alfredo Angeli. Met o.a. Giovanna Ralli, Gigi Proietti en Cristiano Cenzi.

Een gevangene ontsnapt tijdens een gevangenis-oproer en duikt onder op de zolder van een rijke dame die zijn potentie niet kan weerstaan. Vanuit zijn schuilplaats observeert hij het gekonkel en de intriges van de hogere standen, maar wanneer zijn geliefde haar status bedreigd ziet komt zijn veiligheid in gevaar. Deze op Wertm[KA3]uller ge[KA3]inspireerde sociale satire laat de klassenstrijd uitvechten via het viriele overwicht van de arbeider (Proietti in een Giannini-imitatie) en is al even rumoerig en langgerekt als de voorbeelden. Ralli heeft allure en humor als de hitsige bourgeoise, en is een oorspronkelijker film waard.

Febbre di cavallo

1976 | Komedie

Italië 1976. Komedie van Steno. Met o.a. Gigi Proietti, Catherine Spaak, Enrico Montesano, Memmo Carotenuto en Adolfo Celi.

De verslaafdheid aan het wedden op de paardenraces veroorzaakt dat drie vrienden hun werk verwaarlozen en zich in de schulden steken. De acteur is impotent elke keer als hij verloren heeft, en heeft bovendien het geld van zijn vriendin op andere paarden gezet dan zij had gevraagd en moet haar nu 'winst' zien te brengen. Het scenario leidt tot enkele geslaagde grappige scènes, maar de zwakke kanten worden door de regie - die zelfs van paardenrennen niets spectaculairs weet te maken - allesbehalve gecompenseerd. Een enorm internationaal succes van komische acteurs Proietti en Montesano is buiten Italië moeilijk voorstelbaar. Steno is het pseudoniem van Stefano Vanzina.

Chi dice donne, dice donna

1975 | Komedie, Erotiek

Italië 1975. Komedie van Tonino Cervi. Met o.a. Janet Agren, Adriana Asti, Stéphane Audran, Françoise Fabian en Lea Massari.

Een vijfluik. 1. Enkele zich in het huwelijk vervelende vrouwen openen een bordeel met zichzelf als sterattracties. 2. Een oplichter probeert misbruik te maken van het geheugenverlies bij een jonge vrouw, maar brengt haar identiteitsbesef terug. 3. De lezing van een erotisch instructieboek heeft voor een arbeidster een averechts resultaat. 4. Een mannelijke en een vrouwelijke travestiet trouwen met elkaar en krijgen een kind. 5. Een Zweedse vrouwelijke dominee helpt een gastarbeider van zijn remmingen af. De aantrekkelijke en begaafde actrices geven de episodes méér geest en smaak dan de scenario's en de regie verdienen.

Bordella

1975 | Komedie, Erotiek

Italië 1975. Komedie van Pupi Avati. Met o.a. Al Lettieri, Taryn Power, Gigi Proietti, Christian De Sica en Vincent Gardenia.

Het succes van Henry Kissinger bij de vrouwen leidt tot de oprichting van de American Love Company, geleid door een CIA-man. Een Italo-Amerikaan krijgt de leiding van het filiaal in Milaan, een al zeer snel florerend mannenbordeel. Deze soms geestige, soms uitermate banale sekssatire ontleent de meeste humor aan de presentatie van een reeks weinig ooglijke heren als duurbetaalde dekhengsten. Dat schouwspel lijkt op den duur toch weinig verrassend, terwijl de toegevoegde intriges te gezocht zijn om veel aan het vermaak toe te voegen.

El Faro da padre

1974 | Drama

Italië 1974. Drama van Alberto Lattuada. Met o.a. Gigi Proietti, Irene Papas, Teresa Ann Savoy, Mario Scaccia en Bruno Cirino.

Op papier schitterend bourgeoismelodrama waarin een grondspeculant in een schatrijke familie wil infiltreren door de beeldschone, maar achterlijke dochter te huwen. Hij wordt echter écht verliefd op het meisje en besluit van zijn plannen af te zien. De acteurs zijn stuk voor stuk uitstekend, maar Lattuada is als regisseur te flets om de erotische spanning die onder de oppervlakte ligt naar boven te brengen. Er bestaat ook een verknipte versie van 75m, die niet te volgen is. Ook bekend als LA BAMBINA.

Conviene far bene l'amore

1974 | Erotiek

Italië 1974. Erotiek van Pasquale Festa Campanile. Met o.a. Gigi Proietti, Agostina Belli, Christian De Sica, Eleonora Giorgi en Mario Scaccia.

Geleerde probeert in 1999 energiecrisis te bestrijden door theorieën van Wilhelm Reich toe te passen over bio-energie die vrijkomt bij paringsdaad. Uitvinding lijkt effectief, tot emoties gaan meespelen met meer aandacht voor tederheid dan daad zelf. Kerk en overheid zetten verliefdheid op de index. Omkering van moraal leverde dubbelhartige film op die met alle pikante taferelen voedsel geeft aan bestrijders van seksuele bevrijding.

Tosca

1973 |

Italië 1973. Luigi Magni. Met o.a. Monica Vitti, Vittorio Gassman, Umberto Orsini, Gigi Proietti en Aldo Fabrizi.

Een beroemd operaverhaal - een zangeres probeert vergeefs haar revolutionaire geliefde van de doodstraf te redden - werd tot parodie gemaakt door alle melodramatische elementen bloedernstig te laten acteren. Die toon blijft onvoldoende lang verrassend en vooral Gassman overdrijft zijn rol wel heel erg.

Le faro da padre

1973 | Komedie, Erotiek

Italië 1973. Komedie van Alberto Lattuada. Met o.a. Gigi Proietti, Irene Papas, Theresa Ann Savoy, Mario Scaccia en Lina Polito.

Een jonge zakenman moet in opdracht van een ondernemer een stuk land van een gravin zien te kopen die hem een ruil voorstelt: als hij met haar debiele dochter trouwt, krijgt hij niet alleen de concessie maar ook een bruidsschat. Het blijkt doorgestoken kaart en hij ontvoert het - seksueel wel zeer voorlijke - meisje uit wraak. In haar nabijheid wordt hij hopeloos verliefd. De film zou een verwerpelijke exploitatie (in de verpakking van een satire op het economisch opportunisme) zijn, zonder de volstrekte en onbevangen vanzelfsprekendheid van Savoy die haar erotische scènes aan ieder gangbaar waardeoordeel doet onttrekken. De gefascineerde blik die Lattuada op haar richt is allesbehalve vrij van voyeurisme en wordt gedeeld door de toeschouwer.

La Proprietà non è piu un furto

1973 |

Italië/Frankrijk 1973. Elio Petri. Met o.a. Ugo Tognazzi, Daria Nicolidi, Flavio Bucci, Salvo Tandone en Orazio Orlando.

Een bankkassier (Bucci) ziet vanuit zijn armetierig eigen bestaan dat degenen aan andere kant van het loket hun fortuin niet met ijver en eerlijkheid hebben verworven en gaat dat voorbeeld volgen. De sociale satire is minder effectief dan Petri's eerdere films, omdat groteske scènes doel op zich zijn geworden. Het spel van Tognazzi als ongegêneerde opportunist is het aanzien waard.

Meo Patacca

1972 | Komedie

Italië 1972. Komedie van Marcello Ciorciolini. Met o.a. Gigi Proietti, Marilù Tolo, Enzo Cerusico en Francesco Mulè.

Het Rome van 1865 is het decor voor deze leuke, goed gespeelde en knotsgekke film. Meo Patacca (Proiette) is een bullebak en een opgeblazen snoever, maar gemeen is hij niet. Hij staat bekend als de bonte hond en zijn roem bereikt het hoogtepunt als hij in de strijd om een vrouw zijn tegenstander behoorlijk in het stof doet bijten. Maar helaas, het gaat allemaal mis als hij wordt ingeschakeld om het garnizoen van Rome te hervormen.

Gli Ordini sono ordini

1972 | Komedie

Italië 1972. Komedie van Franco Grimaldi. Met o.a. Monica Vitti, Orazio Orlandi, Claudine Auger, Gigi Proietti en Luigi Diberti.

De vrouw van een bankdirecteur woont een feministencongres bij en luistert sindsdien alleen nog naar de `innerlijke stem van feminisme` die haar bedrog, een moordpoging en de scheiding van haar man influistert, een aan-en-uit-relatie met een ge[KA3]engageerd kunstenaar, en tenslotte gewond in het ziekenhuis doet belanden. Logge humor maakt de satire op de uit de hand gelopen emanicipatiebeweging demagogisch in plaats van zinnig en ontleent het voornaamste effect aan de intrigerende commentaarstem (als de stem van god in DON CAMILLO). Vitti houdt zich elegant staande temidden van alle ongein, de andere acteurs gaan er onderdoor.

La Mortadella

1971 | Komedie

Verenigde Staten/Italië/Frankrijk 1971. Komedie van Mario Monicelli. Met o.a. Sophia Loren, William Devane, Gigi Proietti, Beeson Carroll en Susan Sarandon.

Een Italiaanse wil zich bij haar naar New York geëmigreerde verloofde voegen, maar komt niet door de douane vanwege een meegebrachte mortadella-worst. Het incident trekt de aandacht van de media en ondertussen verliest ze haar illusies over zowel het beloofde land als haar aanstaande man, maar ze wil niet terug naar Italië waar het net zo erg is. De bitterheid van de satire wordt geofferd aan de temperamenten van Loren, waardoor andere elementen weinig of oppervlakkige aandacht krijgen.

L'urlo

1970 |

Italië 1970. Tinto Brass. Met o.a. Tina Aumont, Gigi Proietti en Tino Scotti.

Een jong bruidje (Aumont), dat op het punt staat haar ja- woord te geven trekt zich op het laatste moment terug om te ontsnappen aan een voorgeprogrammeerd leven. Wars van hypocrisie verkiest ze de vrijheid en ze gaat met een wonderlijke en excentrieke man (Proietti) het avontuur tegemoet. Een vreemde road-movie over een jonge generatie die in staat en bereid is het conventionele sociale patroon te doorbreken. Interessante film, uitstekend bezet.

Bubù

1970 | Drama

Italië 1970. Drama van Mauro Bolognini. Met o.a. Massimo Ranieri, Ottavia Piccolo, Antonio Falsi, Alain Naya en Gianna Serra.

Bakkershulp geeft afstompend werk eraan, zodat zijn vriendin zich moet prostitueren om in hun onderhoud te voorzien. Ze ontmoet socialistische student die haar uit leven wil halen. Bubu laat haar echter niet gaan, gewend als hij is aan makkelijk bestaan. Sociaal zedendrama verplaatste roman BUBU DE MONTPARNASSE naar Napels 1900. Aan beelden van Degas en Toulouse-Lautrec herinnerende vormgeving lukte Bolognini beter in zwartwit in LA VIACCIA, maar het blijft sfeervol.

Lo Scatenato

1967 | Komedie

Italië 1967. Komedie van Franco Indovina. Met o.a. Vittorio Gassman, Martha Hyer, Gila Golan, Massimo Serato en Claudio Gora.

Een ster in het reclamefilmwezen merkt in zijn werk en zijn priv[KA1]e-leven dat de natuur (van insekten tot huisdieren en losgebroken stieren) zich plotseling tegen hem keert. Hij voelt zich het slachtoffer van een komplot. Als hij de oplossing daarvan zoekt in de dierentuin, belandt hij in de apenkooi. Deze symbolische satire, waarin de zelfgenoegzaamheid van de karakterzwakke held door kleine toevalligheden omslaat in onzekerheid, heeft een minder inventieve regie dan het scenario vereist, zodat het resultaat een one man show van Vittorio Gassman is.

imdb: Zoek Gigi Proietti op IMDB

Acteur		VPRO Cinema	Bezoekers	Ik
2019	Pinocchio
1994	La fille de d'Artagnan
1993	Passioni
1992	Un figlio a metà
1989	Una donna tutta sbagliata
1985	Sogni e bisogni
1984	Mi faccia causa
1982	Di padre in figlio
1980	Non ti conosco più amore
1978	Who Is Killing the Great Chefs of Europe?
1978	La Matriarca
1978	Due pezzi di pane
1977	Casotto
1976	Languidi baci, perfide carezze
1976	Febbre di cavallo
1975	Chi dice donne, dice donna
1975	Bordella
1974	El Faro da padre
1974	Conviene far bene l'amore
1973	Tosca
1973	Le faro da padre
1973	La Proprietà non è piu un furto
1972	Meo Patacca
1972	Gli Ordini sono ordini
1971	La Mortadella
1970	L'urlo
1970	Bubù
1967	Lo Scatenato

name

email

mijn instellingen